Single-drop microextraction followed by in-drop derivatization for the analysis of organic compounds by gas chromatography

Microextraction has become a buzz word in the recent years in the scientific area of analytical chemistry. Over the last decade, newer miniaturised approaches to liquid extraction have emerged, resulting in solvent and sample savings and less time consuming analysis. Single-drop microextraction (SDME) has been developed as a viable and easy-to-use method based on the partitioning between sample matrix and organic droplet phase. However, there are numerous examples where analytical derivatizations are required to enhance sensitivity, selectivity, extraction efficiency and overall quality of the data. Improvements resulting from derivatization in instrumental methods are well known. The absence of data in chemical reaction accompanied by mass-transfer in liquid-liquid and gas-liquid microextraction, calls for a meticulous treatment of SDME in-drop derivatization for the purpose of analytical implementation. Leveraging the inherent characteristics of an organic microdrop as a tiny reactor, a threefold aim is set out in order: Ι. to develop a theoretical approximation to the in-drop derivatization SDME using phenolic compounds for liquid-liquid and two aldehydes for gas-liquid, as model compounds, II. to gauge the significance of mass-transfer and chemical reaction in an organic drop viewed as an analytical reactor and III. to underscore the importance of the a priori knowledge of the characteristics of such a system related to its analytical aspects

PROMOTING SUBJECTIVE WELLBEING THROUGH A KINDNESS INTERVENTION

The present study aimed to examine the effects of the character strength of kindness on subjective wellbeing. It was conducted through an online free forum, which was constructed for the present study. The participants (N = 54) were 34 women and 20 men, aged 18-55 years old. They were divided into two groups, an experimental and a control group, matched in age and gender. Participants in the ‘counting kindness’ intervention were asked to keep track of their kind actions every day for a week and write them on the forum along with their feelings and thoughts on those actions. Participants in the control group were asked to write their daily routine also every day for a week. Participants were also asked to complete questionnaires measuring subjective wellbeing before the intervention, a month after, and two months after the intervention (follow-up measurement). The results showed that subjective wellbeing as an overall sense of wellbeing and its specific components was enhanced for participants in the kindness intervention. Possible mechanisms for the effectiveness of the intervention are discussed

The recipe for Happiness: A critical review - introduction to a new theoretical model and a new psychometric tool for the measurement of Eudemonia

Αυτή η συστηματική επισκόπηση επικεντρώνεται α) στην μέχρι σήμερα επιστημονική γνώση σχετικά με την Ευτυχία και β) στην διαδικασία δημιουργίας ενός νέου πρωτότυπου ψυχομετρικού εργαλείου για τη μέτρηση της. Για τον σκοπό   αυτό προτείνεται ένα νέο μοντέλο για την επιδίωξη και την αύξηση της Ευτυχίας υπό τον τίτλο «Μοντέλο Ψυχολογικής Ισορροπίας» (ΜΨΙ). Το Μοντέλο Ψυχολογικής Ισορροπίας (ΜΨΙ) στοχεύει στο να εξερευνήσει τους βασικούς παράγοντες Ευτυχίας και να συμβάλει σε μια πιο συνθετική προσέγγιση της έννοιας. Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο η Ευτυχία ορίζεται ως το ψυχολογικό αποτέλεσμα αέναης ανάπτυξης σε τέσσερις τομείς. Συγκεκριμένα, αν το άτομο βιώνει α) υψηλά επίπεδα αυταξίας – αυτοαποδοχής, β) θετικές σχέσεις με την οικογένεια του και γ) τους φίλους του και δ) βρίσκεται σε διαδικασία επιδίωξης υψηλών στόχων για το μέλλον, τότε θα είναι σε θέση να κατακτήσει υψηλά επίπεδα ευτυχίας. Ο κύριος στόχος αυτού του νέου μοντέλου είναι να βασίσει την ευτυχία στην αξιολόγηση αντικειμενικά μετρήσιμων παραγόντων και προσωπικών χαρακτηριστικών, σε αντιδιαστολή με την απλή υποκειμενική αντίληψη – αυτοαναφορά που έχει κυριαρχήσει μέχρι σήμερα για την μέτρηση της. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να οδηγηθούμε στην ανάπτυξη ενός νέου αντικειμενικού τρόπου μέτρησης του βαθμού ευτυχίας συνδυάζοντας τις επιμέρους μετρήσεις των διαστάσεων του Μοντέλου Ψυχολογικής Ισορροπίας (ΜΨΙ). Απώτερος στόχος μας είναι η προσέγγιση της ευτυχίας με έναν νέο πιο ολιστικό και κατανοητό τρόπο.This critical review refers (a) to all scientific knowledge to date on the subject of Happiness and (b) to the creation of a new prototype psychometric tool, for its measurement. A new model for the development and increase of happiness levels, the Psychological Equilibrium Model (PEM), is proposed. The Psychological Equilibrium Model (PEM) aims to examine the factors of Happiness and contribute to a more comprehensive approach of the concept. According to the Psychological Equilibrium Model (PEM), Happiness is defined as the psychological result of growth in four areas. In particular, if a person experiences (a) high levels of self-acceptance, (b) positive relationships with family and (c) friends, and (d) is able to set goals and plans for the future, he or she will experience higher levels of Happiness. The main objective of this new model is to measure the objective factors and personal characteristics that make it easier for people to achieve and maintain optimal happiness. This may lead to the creation of a new psychometric tool for the objective measurement of happiness based on the Psychological Equilibrium Model. The purpose of the article is to help define the notion of Happiness in a new more comprehensive and holistic way

Modeling the protective effects of Positive Emotions against Depression during early COVID-19 quarantine, with a structural equation model (SEM)

Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να ελεγχθεί αν τα θετικά συναισθήματα και η ανθεκτικότητα διαμεσολαβούν τη σχέση μεταξύ της κατάθλιψης εξαιτίας του COVID-19 και της ικανοποίησης από τη ζωή. Επιπλέον διερευνήθηκε η άμεση επίδραση των θετικών συναισθημάτων και του εισοδήματος στην κατάθλιψη, καθώς και η επίδραση της απουσίας γονεϊκού ρόλου στην ικανοποίηση από τη ζωή. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της αρχικής καραντίνας για τον COVID-19, σε ελληνικό δείγμα γενικού πληθυσμού (N = 759). Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιήθηκαν οι ακόλουθες ψυχομετρικές κλίμακες: Depression, Anxiety and Stress Scale, Short (DASS 9), Scale of Positive and Negative Experience short (SPANE 8), Satisfaction with Life Scale (SWLS) και Brief Resilience Scale (BRS). Για την ανάλυση των δεδομένων δημιουργήθηκε ένα Μοντέλο Δομικών Εξισώσεων (SEM). Το μετρικό μοντέλο έδειξε καλή προσαρμογή με επαρκή αξιοπιστία βάσει μοντέλου. Επιπλέον επιτεύχθηκε η πλήρης αμεταβλησία μέτρησης ως προς το φύλο ως το αυστηρό επίπεδο. Παράλληλα, το πλήρες μοντέλο SEM (μετρικό και δομικό) έδειξε εξίσου καλή προσαρμογή. Οι πέντε από τις ελεγχθείσες υποθέσεις υποστηρίζονταν, ενώ η μία απορρίφθηκε. Η παρούσα κατέληξε στο ότι τα θετικά συναισθήματα και η ανθεκτικότητα διαμεσολαβούσαν στη σχέση της κατάθλιψης και της ικανοποίησης από τη ζωή. Η επίδραση της κατάθλιψης εν μέσω COVID-19 στην ικανοποίηση από τη ζωή πριν την διαμεσολάβηση ήταν -0.57, p < 0.001 (εξηγώντας 32% της διακύμανσης στην ικανοποίηση από τη ζωή). Έπειτα από τη διαμεσολάβηση των θετικών συναισθημάτων και της ανθεκτικότητας, περιορίστηκε στο -0.25, p < 0.001 (εξηγώντας 43% της διακύμανσης στην ικανοποίηση από τη ζωή).Amidst COVID-19 pandemic, focusing on effective coping strategies is crucial for building resilience to alleviate COVID-19 distress. The purpose of this study was to examine whether positive emotions and resilience mediate the relationship between COVID-19 depression and life satisfaction, controlling for the effect of creative activities and income on depression and non-parenthood on life satisfaction. The study was carried out during the early COVID-19 quarantine in a Greek sample of the general population (N = 759). The following measures were used: Depression, Anxiety, and Stress Scale, Short (DASS 9), the Scale of Positive and Negative Experience short (SPANE 8), the Satisfaction with Life Scale (SWLS), and the Brief Resilience Scale (BRS). Structural equation modeling (SEM) was used to analyze the data. The measurement model had a good fit with adequate model-based reliability, convergent, and discriminant validity.  Full measurement invariance to the strict level was established across gender for the measurement model. In parallel, the full SEM model had an equally good fit. Five hypotheses were supported, and one was rejected. Positive emotions and resilience mediated the relationship between COVID-19 depression and life satisfaction, i.e., positive emotions increased life satisfaction within the distressful COVID-19 context by building resilience with moderate effects. The effect of COVID-19 depression on life satisfaction before the mediation effect was -.57, p < .001 (32% explained variance on life satisfaction). After adding the mediation of positive emotions and resilience, the effect of COVID-19 depression on life satisfaction dropped to -.25, p < .001 (43% explained variance on life satisfaction)