Vakalarla Toksikolojik Analizler

Tüm dünya ülkelerinde olduğu gibi Türkiye’de de yasadışı madde kullanımı, yoğun mücadeleye rağmen artış göstermeye devam etmektedir (Türkiye Uyuşturucu ve Uyuşturucu Bağımlılığı İzleme Merkezi (TUBİM), 2023). Laboratuvar analizleri, kanıt düzeylerinin yüksekliği nedeniyle yasaklı maddekullanımını tespit etmek için yaygın olarak kullanılmaya devam etmektedir. Madde analizlerindetemel olarak iki basamaklı strateji uygulanır: (1) Tarama analizleri, (2) Doğrulama analizleri. Taramaanalizlerinde en fazla tercih edilen yöntem, immünoassay yöntemleridir. Ucuz, kolay, otomasyonauyumlu ve hızlı olmaları en büyük avantajlarıdır. Ayrıca, negatif numuneleri pozitiflerden ayırmadaoldukça yararlıdır (negatif prediktif değerleri yüksek). Bununla birlikte, immünoassay yöntemler,interferanslara oldukça açıktır. Kullanılan ilaçlar (örn. kinolonlar, rifampin, verapamil, difenhidramin), alınan yiyecekler (örn. haşhaş tohumları), mevcut tıbbi durum ve hastalıklar (örn. otoimmünhastalıklar, paraproteinemiler) yanlış pozitifliklere veya yanlış negatifliklere neden olabilir. Yanlışpozitif test sonuçları, sosyal ve hukuki mağduriyetleri beraberinde getirebilir. Bu nedenle, tarama testsonuçlarına göre kişiler yargılanmamalı ve doğrulama analizleri ile pozitif sonuçlar teyit edilmelidir.Doğrulama analizlerinde altın standart yöntem, kütle spektrometri teknikleridir (gaz kromatografisi-kütle spektrometresi, GC-MS ve sıvı kromatografisi-tandem kütle spektrometresi, LC-MS/MS).Adli/sosyal sonuçları nedeniyle, madde analiz sonuçlarının yorumlanmasına daha fazla önem verilmesi gerekmektedir. Madde analizi teknolojilerinde önemli iyileştirmeler ve değişiklikler devam etsede, madde etkilerinin karmaşıklığı o kadar büyüktür ki, test sonuçlarının yorumlanmasında dikkatealınması gereken birçok faktör mevcuttur. Maddelerin metabolizması, metabolitleri, kan ve idrar yarıömürleri, yanlış pozitif ve yanlış negatiflerin nedenleri ve oranları, testlerin ne zaman yinelenebileceği veya ne zaman doğrulama analizlerine yönlendirilebileceği iyi bilinmelidir. Ayrıca, bazı maddeler için (örn. morfin, kodein, pregabalin), yasal/reçeteli ve yasadışı/kötüye kullanımı arasında ayrımyapmak gerekebilir.Bu sunumda, madde analizlerinde sık karşılaşılan durumlar, bunların yorumlanması ve uygun yaklaşımlar ile birlikte, daha az sıklıkla karşılaşılabilecek ancak akılda bulundurulması gereken bazıdurumlar vakalarla somutlaştırılarak, tıbbi biyokimya hekimlerinin madde analizlerindeki farkındalığını artırmak hedeflenmektedir.</p

The study of Tau and phospho Tau protein levels in attention deficit and hyperactivity disorder

Background/aim: Attention deficit and hyperactivity disorder (ADHD) is a widespread neurodevelopmental disorder that begins in childhood and has negative consequences throughout adult life. The etiology and pathogenesis of ADHD are still unclear. Tau protein is a soluble microtubule-related protein expressed by neurons and localized in the cytoplasm as well as axons. Tau protein provides stability of microtubule in two ways: phosphorylation and isoforms. The excessive phosphorylation of Tau separates the protein from the microtubule, thus making it unstable. In this study, we aimed to investigate whether there is a relationship between serum Tau protein and phospho Tau (p-Tau181) levels and ADHD occurrence. Materials and methods: This study included 26 male children aged 7-12 years with newly diagnosed ADHD, who had previously not used any medication for ADHD, and 26 male healthy children. Serum Tau and p-Tau181 concentrations were performed by enzymelinked immunosorbent assay (ELISA). Results: In patients, the Tau levels were not significantly different from those of the controls; the p-Tau181 levels were significantly higher than those of the controls. Conclusion: We concluded that high p-Tau181 might be associated with the progression of ADHD and cognitive changes in ADHD

Macrolipasemia secondary to colon cancer chemotherapy: a case report

We reported macrolipasemia in a colon cancer patient during the chemotherapy period without any evidence of pancreatitis. A 52-year-old man formerly treated for papillary thyroid carcinoma had elevated a carcinoembryonic antigen (CEA) concentration in the latest control and was diagnosed with colon cancer. Xelox chemotherapy (oxaliplatin and capecitabine) protocol was planned for six months. Interestingly, the lipase activities gradually increased from 30 U/L to 434 U/L, and exceeded three times the upper limit of the reference range (13-60 U/L). There were no symptoms of pancreatitis, and the abdominal computed tomography (CT) scan was also normal. Polyethylene glycol (PEG) recovery % values of serum samples gradually decreased and were 27% in the recent sample before the end of chemotherapy. Interestingly, the serum lipase activity fell a month after chemotherapy, and PEG recovery % increased (39%). We considered the following possibilities: (1) macrolipasemia due to chemotherapy drugs, (2) macrolipasemia due to antibodies against chemotherapy drugs