Knowledge, belief and misconceptions of the parents abaou fever

AMAÇ: Ebeveynlerin acil servise en sık başvuru nedenlerinden biri çocuklardaki ateştir. Ailelerin çoğu ateşi bir belirtiden çok hastalık olarak algılamaktadır. Bu çalışma bir eğitim ve araştırma hastanesi çocuk acil servisine başvuran olguların ebeveynlerine ateşi bir bulgu mu yoksa bir hastalık olarak mı gördükleri ve nasıl yönettiklerini saptama amacıyla yapılmıştır. GEREÇ ve YÖNTEM: Çalışma, 10 Ocak-20 Şubat 2011 tarihleri arasında çocuk acil servise yüksek ateş şikayeti ile başvuran 238 olgunun ebeveynleri ile yapılmıştır. Verilerin toplanmasında yüksek ateşe ilişkin bilgi ve tutumlarının sorgulandığı toplam 28 veri içeren bir anket formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 18.0 paket programı ile değerlendirilmiştir. BULGULAR: Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre çocukların %86.1'ine hastaneye gelmeden önce ateş düşürücü bir işlem uygulandığı belirlenmiştir. Ailelerin %44.5'i ateşi düşürmenin doğrudan hastalığı da iyileştirmek demek olduğunu, sadece ateşi düşüremediği için hastaneye geldiği, hatta düşürmek için kolonya, alkol ve sirkeli su gibi yöntemleri sıklıkla uyguladıklarını belirtmişlerdir. Ebeveynlerin ateşe ilişkin bilgi düzeyi değerlendirildiğinde anne mesleği, eğitim düzeyi ve yaşı arasında ilişki gözlenmezken, baba yaşı ile bilgi düzeyi arasında ilişki görülmüştür. SONUÇ: Eğitim seviyesi ve ateşle ilgili bilgi düzeyi arasında bir bağlantı olmadığı, yönetimin hatalı olduğu ortaya çıkmaktadır. Bu konuda kamuoyuna ateşin yararları ve zararları anlatılarak toplumu bilinçlendirmek gerekmektedir

0-14 Yaş Arası Çocuklarda Önlenebilir Nitelikteki Kazaların Belirlenmesi ve İlişkili Tedbirlerin Alınması Determination of Preventable Accidents in Children Between the Ages of 0-14 and Taking Measures Associated with Them

Amaç:Bu çalışmada, 0-14 yaş arası çocukların maruz kaldıkları kazaların araştırılması amaçlanmıştır. Ayrıca risk etmenleri ile ilişkili veriler elde edilmeye çalışılarak, alınabilecek tedbirler hakkında değerlendirmelerde bulunulmuştur. Gereç ve Yöntem: Çalışma Ocak-Haziran 2011 tarihleri arasında yapılmıştır. Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Acil Servisi’ne kaza öyküsü ile başvuran 0-14 yaş arası 143 olgu için ilişkili anket formu uygulanmıştır. Sonuçlar ortalama değerler yüzde oranları ile ki-kare testi uygulanarak elde edilmiştir. Tüm istatistiklerde SPSS bilgisayar istatistik programı versiyon 16.0 analizleri kullanılarak, p<0.05 değeri anlamlı kabul edilmiştir. Bulgular:Çalışmaya 0-14 yaş aralığında 143 hasta dahil edilmiş olup, hastaların %60,1’i (n:86) kızlardan %39,9’u (n:57) ise erkeklerden oluşmaktadır. Hastaların %42,7 ile çoğunluğunu 7-14 yaş aralığındaki çocuklar oluşturmaktadır. Kardeşsayısına göre hastalar değerlendirildiğinde; %44,1 ile çoğunluğunun 2 kardeşe sahip olduğu tespit edilmiştir. Hastaların baba ve anne yaşaralığı incelendiğinde en fazla sırasıyla %69,9 ve %77,6 ile 25-40 yaş aralığı bireylerden oluştuğu görülmüştür. Hastaların babaları mesleklerine göre incelendiğinde en fazla %73,4 ile hasta babasının serbest meslekle uğraştığı görülmüştür. Bu oran anneler için ise %87,4 ile ev hanımı olarak tespit edilmiştir. Hastaneye başvuru nedenlerine göre hastalar incelendiğinde; %52,4 ile en fazla düşme/yüksekten düşme, ikinci sıklıkla %21,6 ile kesici-delici alet yaralanması, üçüncü sıklıkla %11,8 ile travmatik kaza/trafik kazası, dördüncü sıklıkla ise %4,9 ile de oyuncak/TV kaynaklı yaralanmalar sebebiyle başvuru yapıldığı görülmüştür. Sonuç: Çocukluk dönemindeki önlenebilir kazalara karşı bilgilendirmeler ile bu kazaların sayısıen aza indirilebilecektir