High level of serum hepcidin in the group of juniors training canoeing - preliminary report

Introduction The results of biological and clinical studies available in the literature indicate a relationship between physical effort and iron deficiency with coexisting microcytic anemia (iron deficiency anemia) or without anemia (IDNA; iron depletion without anemia). Currently, due to unfavourable clinical consequences for athletes, both IDA and IDNA, i.e. reduced endurance and reduced energy efficiency, intensive research is underway to determine the mechanism of these disorders. In the light of recent studies on biological activity of hepcidin, it is believed that hepcidin can play an important role in the pathogenesis of syderopenia in athletes. Therefore, the aim of the study was to assess the hepcidin concentration against the background of iron management parameters in young junior team members training canoeing in high-performance kayaking. Objective The aim of this study was to evaluate the concentration of serum hepcidin and selected blood morphology parameters in the group of junior canoeists. Material and methods The study group consisted of 29 young athletes (20 boys and 9 girls) participating in a training camp at the Central Sports Centre in Wałcz. The average age of participants of both boys and girls was 16.5 ± 0.6 years. Results Results of this study showed that the average hepcidin concentration in the study group was higher than that observed by other authors for healthy peers. In addition, in 8 juniors (including 6 boys and 2 girls), the hepcidin concentration was above the adult reference range. There was no statistically significant difference in hepcidin concentration between boys and girls. However, a wide range of individual hepcidin values was observed in both groups. In addition, ferritin levels were below normal with 8 patients. A positive correlation between hepcidin and ferritin has been shown. Conclusion The results obtained in the study indicate the hepcidin could be a major contributor to poor iron status observed in the athlete trains professionally. Our research suggests it is necessary to monitor the diet of young athletes with respect to iron content and its proper bioavailability

Comparison of serum prohepcidin and iron metabolism parameters in obese and non-obese elderly individuals

Wstęp: Obecny stan wiedzy wskazuje na ścisły związek pomiędzy nadwagą czy otyłością a zaburzeniami metabolizmu żelaza. Jednakże mechanizmtej zależności nie jest wyjaśniony. Hepcydyna może być istotnym czynnikiem niedoborów żelaza obserwowanych w populacji osób otyłych.Materiał i metody: Badanie zrealizowano wśród 58 otyłych osób (K/M 34/24), w wieku 65–91 lat (78,92 ± 8,32 lat). Grupę kontrolną stanowiło15 zdrowych ochotników z prawidłową masą ciała, dobranych odpowiednio pod względem wieku i płci. Na podstawie definicjiWHO, u 36 (62%) otyłych pacjentów zdiagnozowano niedokrwistości normo lub mikrocytową. W ramach badań oznaczono następująceparametry: prohepcydynę, hemoglobinę, stężenie żelaza, ferrytyny i erytropoetyny, białka C-reaktywnego (CRP).Wyniki: Wykazano istotnie wyższe stężenie surowiczej prohepcydyny w grupie pacjentów otyłych bez niedokrwistości (p < 0,01)w porównaniu z wartościami obserwowanymi u pacjentów otyłych z niedokrwistością oraz u osób z grupy kontrolnej z prawidłowąmasą ciała (p < 0,01). U osób otyłych z niedokrwistością, obserwowano obniżone stężenie żelaza przy jednocześnie podwyższonychwartościach erytropoetyny oraz białka CRP w porównaniu z pozostałymi dwoma analizowanymi grupami. Stężenie ferrytyny byłowyższe u pacjentów otyłych (zarówno z niedokrwistością oraz bez niedokrwistości) w odniesieniu do osób bez cech otyłości. W grupiepacjentów otyłych zarówno z niedokrwistością jak też bez niedokrwistości surowicza prohepcydyna pozytywnie korelowała z procentowązawartością tkanki tłuszczowej (r = 0,32; p = 0,02).Wnioski: Wyniki wstępnych badań sugerują, że tkanka tłuszczowa może mieć wpływ na stężenie surowiczej prohepcydyny a tym samymrównież na ogólnoustrojową homeostazę żelaza.Introduction: Current knowledge indicates that there is a close connection between being overweight, obesity and iron metabolism disorders,but the underlying mechanism is unclear. Hepcidin could be a major contributor to poor iron status observed in the obese population.Material and methods: The study was performed in 58 obese elderly individuals (F/M 34/24) aged 65-91 (78.92 ± 8.32) years. The controlgroup consisted of 15 non-obese elderly volunteers, age- and sex-matched. Based on the WHO definition, 36 (62%) obese individualswere diagnosed with normo- or microcytic anaemia. The following parameters were determined: prohepcidin, haemoglobin, serum iron,erythropoietin, ferritin and C-reactive protein (CRP).Results: Prohepcidin concentrations were significantly increased in obese elderly individuals without anaemia compared to obese andanaemic (p < 0.01) as well as non-obese volunteers (p < 0.01). In obese individuals with anaemia there was a decrease in serum iron,concomitant with increased levels of erythropoietin and CRP compared to two other groups. Ferritin concentration was increased inobese people (with and without anaemia) compared to the non-obese group. Serum prohepcidin levels were positively correlated withfat mass percentage in obese individuals without and with anaemia (r = 0.32; p = 0.02).Conclusion: Results of this preliminary study suggest that body fat content does have an impact on prohepcidin concentration, andthereby on iron homeostasis

Food protein induced enterocolitis syndrome in adults

Food protein induced enterocolitis syndrome (FPIES) belongs to a group of IgE-independent food allergies. It is the domain of paediatric patients, but it can also occur in adults. In this disease there is a life-threatening risk resulting from the possibility of a severe course of the disease and the development of hypovolemic shock. The disease was first defined in the mid 1970s. Knowledge about this disease is extremely low, we do not know its exact frequency, and the disease itself usually appears between 2 and 7 months of age. FPIES occurs mainly in formula-fed infants, typically 1–4 weeks after formula introduction, very rarely in breastfed infants, but may also develop in adults

The prevalence of malnutrition and obesity in patients with head and neck cancer

Introduction Tumor development in head and neck area leads to the occurrence of severe pain and disorders of vital signs, such as breathing and eating. In addition, head and neck cancer often result in: loss of appetite, malabsorption and metabolic disorders, thereby contributing to the development or worse of malnutrition. Objective The aim of this study was to evaluate the prevalence of abnormalities in nutritional status, including malnutrition and obesity in patients with head and neck cancer. Material and methods Study group consisted of 48 patients (32 men and 16 women) admitted for treatment at the Department of Otolaryngology and Laryngological Oncology of Subdivision Jaw Surgery, University Hospital No. 2. Dr. John Biziela in Bzdgoszcz. Age of the subjects ranged from 36 to 81 years (mean 59.59 ± 10.40 years). Nutritional status of patients admitted to the study were evaluated based on the results of anthropometric indicators. Results In our study, obesity, determined on the basis of individual values of body mass index (BMI) was reported in 9.4% of men and 6.2% of women. A much higher percentage (50.0%) obese patients were observed when interpreted of the percentage of fat in the body. Additionally, showed that for more than half of the total study group (including 40.6% of men and 81.2% women) were characteristic abdominal obesity. Low values of AMC, suggesting deficiency of reserves of protein in the body, was observed in every third patient, including 28.1% of men and 37.5% women. Conclusion Results of this study showed that there were irregularities in the nutritional status of patients with head and neck cancer. Described abnormalities were associated mainly with a high percentage of protein malnutrition and the prevalence of excessive body fatness

Role of apelin in the regulation of glucose metabolism and of the cardiovascular system

Apelina jest jedną z aktywnych biologicznie adipokin syntetyzowanych przez tkankę tłuszczową. Należy do grupy białek transbłonowych sprzężonych z białkiem G i wykazuje największą homologię z receptorem angiotensyny II. Badania ostatnich lat wykazały obecność apeliny w różnych narządach, takich jak: układ pokarmowy, układ krążenia, mózg, płuca, wątroba, śledziona, nerki, gruczoł sutkowy człowieka, tkanka tłuszczowa i łożysko. Apelina poprzez działanie na swoisty receptor jest zaangażowana w regulację funkcji układu sercowo-naczyniowego, gospodarki wodno-elektrolitowej (kontrola łaknienia i przyjmowania płynów), szlaku sygnałowego w centralnym układzie nerwowym, odpowiedzi immunologicznej, a także w proces embriogenezy i stymulację angiogenezy. Apelina wydaje się odgrywać istotną rolę w patofizjologii chorób metabolicznych. Wykazano, że poprawia wrażliwość komórek na insulinę i może opóźniać rozwój zaburzeń metabolicznych towarzyszących otyłości. Ponadto, jej silne działanie inotropowo dodatnie oraz hipotensyjne powoduje, że może ona znaleźć zastosowanie w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych i nadciśnienia tętniczego.Apelin is one of biologicaly active adipokines synthesised by adipose tissue. It belongs to the group of transmembrane G protein-coupled proteins and has the highest homology to the angiotensin II receptor. Recent studies has shown the presence of apelin in many different organs, such as: digestive system, circulatory system, brain, lungs, liver, spleen, kidney, human mammary gland, adipose tissue, and placenta. Apelina by acting at specific receptor is involved in the regulation of the cardiovascular, gastrointestinal and immune functions, hypothalamus-hypophysis axis modulation, as well as fluid homeostasis (water intake control), embryonal development and angiogenesis. Apelina seems to play an important role in the pathophysiology of metabolic diseases. It has been shown that apelin improves insulin sensitivity and delays the development of obesity-related metabolic disorders. Furthermore, the strong positive inotropic and hypotensive effect of apelin may find application in the treatment of cardiovascular diseases and hypertensio

Eosinophilic gastroenteritis – a manifestation of an allergic disease in the gastrointestinal tract? Part 2. Treatment

Treatment of eosinophilic gastroenteritis (EGE) is mainly empirical and is based on the assessment of symptom severity and the experience of clinicians. Patients with mild disease can be treated symptomatically, while patients with more severe symptoms or malabsorption symptoms require more aggressive therapy. So far, several therapeutic options have been proposed, including the following: dietary treatment, glucocorticosteroids, inhibitors of leukotriene receptors, mast cell stabilizers, immunomodulating drugs, and biological drugs. Unfortunately, there is still a lack of well-designed, prospective. and randomized clinical trials involving large groups of patients with EGE and assessing the effectiveness of individual treatments. More research is needed to compare the efficacy and safety profiles of the various treatments available, and to select the prognostic factors of relapse, which in turn will be extremely important in making decisions about the initial treatment phase and maintenance therapy

Ocena stanu odżywienia białkowo-energetycznego pacjentów w wieku podeszłym z niedokrwistością

Background. Nutritional status plays an important role in determining health, especially in older patients. Factorsassociated with ageing such as poor absorption of nutrients, dysphagia, sensory changes can result in reduceddietary intake, contributing to the high prevalence of malnutrition. On the other hand, decreased physical activityand decreased energy expenditure with ageing predispose to fat accumulation and fat redistribution. Various studieshave suggested that both malnutrition and obesity are common in elderly population and they are associatedwith excess morbidity and mortality.The aim of this study was to assess the nutritional status of elderly patients with anemia.Material and methods. The study group consisted of 58 elderly patients (24 male, 34 female) between 65 to91 years of age (a mean age of 78,9 ± 8,3) with newly diagnosed microcytic or normocytic anemia (based onWHO criteria). The nutritional status was estimated by biochemical parameters, anthropometric measurementsand the Mini Nutritional Assessment (MNA) scale.Results. The average body mass index (BMI) of men and women were 26,5 kg/m2 and 27,9 kg/m2, respectively.Obesity by %FM (fat mass percentage) was registered in 54% elderly men and in 68% elderly women. Centraladiposity was established in the every second patient. Estimated by AMC (arm muscle circumference) proteinmalnutrition was estimated in 62%.Conclusions. High prevalence of obesity and coexistence of the protein body mass decline may be associatedwith anemia in the elderly.Wstęp. Stan odżywienia w istotny sposób determinuje stan zdrowia, w szczególności wśród pacjentów w wieku podeszłym. Czynniki związane z procesem starzenia się organizmu tj.: upośledzenie wchłaniania składników pokarmowych, dysfagia, pogorszenie odbierania wrażeń smakowych mogą w rezultacie zmniejszać spożycie, skutkując częstszym występowaniem niedożywienia. Z drugiej strony, ograniczenie wraz z wiekiem aktywności fizycznej i spadek wydatku energetycznego predysponuje do kumulacji i redystrybucji tkanki tłuszczowej. Liczne badania sugerują, że zarówno niedożywienie jak też otyłość stanowią powszechny problem wśród osób w wieku podeszłym i są związane ze wzrostem chorobowości oraz śmiertelności.Celem prezentowanych badań była ocena stanu odżywienia białkowo-energetycznego pacjentów w wieku podeszłym z niedokrwistością.Materiał i metody.Badania zrealizowano wśród 58 pacjentów (24 mężczyzn, 34 kobiety) w wieku 65-91 lat z rozpoznaną, w oparciu o obowiązujące kryteria WHO niedokrwistością de novo, mikro- bądź normocytową. Stan odżywienia badanych pacjentów oceniono w oparciu o wyniki wskaźników biochemicznych, parametrów antropometrycznych oraz minimalnej oceny stanu odżywienia.Wyniki.Średnia wartość wskaźnika masy ciała w grupie mężczyzn i kobiet wynosiła odpowiednio 26,5kg/m2 i 27,9kg/m2. Otyłość diagnozowana % FM odnotowano u 54% mężczyzn i 68% kobiet w wieku podeszłym. Stan niedożywienia białkowego, oceniany na podstawie AMC, oszacowano u 62% badanych.Wnioski.Wysoki odsetek współwystępowania otyłości wraz z redukcją masy mięśniowej może mieć związek z niedokrwistością wieku podeszłego

Regulation of Notch1 Signalling by Long Non-Coding RNAs in Cancers and Other Health Disorders

Notch1 signalling plays a multifaceted role in tissue development and homeostasis. Currently, due to the pivotal role of Notch1 signalling, the relationship between NOTCH1 expression and the development of health disorders is being intensively studied. Nevertheless, Notch1 signalling is not only controlled at the transcriptional level but also by a variety of post-translational events. First is the ligand-dependent mechanical activation of NOTCH receptors and then the intracellular crosstalk with other signalling molecules—among those are long non-coding RNAs (lncRNAs). In this review, we provide a detailed overview of the specific role of lncRNAs in the modulation of Notch1 signalling, from expression to activity, and their connection with the development of health disorders, especially cancers

Ocena stężenia prohepcydyny u osób w podeszłym wieku z rozpoznaną niedokrwistością

Background. Hepcidin regulates intestinal iron absorption and affects the release of iron from hepatic stores and macrophages. As a result, the increased production of hepcidin may cause the sideropenia development. The aim of the study was evaluation of prohepcidin serum level in the elderly patients with microcytic or normocytic anemia. Material and methods. The study group consisted of 58 elderly patients (24 male, 34 female) with recognized de novo microcytic or normocytic anemia (based on WHO criteria), between 65 to 91 years of age (a mean age of 78.92 ± 8.32). A control group constituted 26 healthy volunteers matched correctly according to sex and age. In the examined subjects were assessed: complete blood count and prohepcidin, sTfR, ferritin, EPO, transferrin, iron, TIBC concentration in the blood serum. Results. Serum prohepcidin, iron and TIBC were significantly lower in the elderly patients with anemia over controls. Mean serum erythropoietin level were significantly higher in patients with anemia in comparison to the non-anemic subjects. However, sTfR, ferritin and transferrin serum concentration were similar in both study groups. Conclusions. The prohepcidin serum concentration in the elderly patients with anemia was significantly lower than in the non-anemic subjects. Reduced prohepcidin levels in anemic patients may be the effect of regulating mechanisms initiated in order to increase the iron level in the functional pool. Gerontol. Pol. 2010; 18, 1: 23-28Wstęp. Hepcydyna reguluje wchłanianie żelaza ze światła enterocytów absorpcyjnych oraz hamuje uwalnianie żelaza zapasowego z hepatocytów oraz makrofagów. W rezultacie wzrost syntezy hepcydyny może przyczyniać się do rozwoju niedoboru żelaza. Celem pracy była ocena stężenia prohepcydyny u osób w podeszłym wieku z rozpoznaną de novo niedokrwistością mikro- lub normocytową. Materiał i metody. Badania zrealizowano wśród 58 pacjentów (24 mężczyzn, 34 kobiety) w wieku 65-91 lat z rozpoznaną na podstawie obowiązujących kryteriów Światowej Organizacji Zdrowia niedokrwistością de novo mikro- bądź normocytową. Grupę kontrolną stanowiło 26 osób odpowiednio dobranych pod względem płci i wieku. U wszystkich osób objętych badaniem wykonano morfologię krwi obwodowej oraz oznaczono stężenia: prohepcydyny, rozpuszczalnego receptora dla transferyny (sTfR), ferrytyny, erytropoetyny, transferyny, żelaza oraz całkowitej zdolności wiązania żelaza (TIBC). Wyniki. W surowicy krwi pacjentów geriatrycznych z rozpoznaną niedokrwistością stwierdzono znamiennie niższe stężenia prohepcydyny, TIBC oraz żelaza w porównaniu do grupy kontrolnej. Stężenie erytropoetyny we krwi chorych na niedokrwistość było znamiennie wyższe niż w grupie kontrolnej. Natomiast stężenie sTfR, ferrytyny oraz transferyny w obu badanych grupach było porównywalne. Wnioski. Stężenie prohepcydyny w surowicy krwi pacjentów geriatrycznych z rozpoznaną niedokrwistością było znamiennie statystycznie niższe niż w grupie kontrolnej, co wskazuje na uruchomienie mechanizmów regulacyjnych zwiększających dostępność żelaza czynnościowego. Gerontol. Pol. 2010; 18, 1: 23-2

The intensification of anticancer activity of LFM-A13 by erythropoietin as a possible option for inhibition of breast cancer

Recombinant human erythropoietin (Epo) is an effective and convenient treatment for cancer-related anaemia. In our study for the first time, we evaluated the effect of simultaneous use of Epo and Bruton’s tyrosine kinase (BTK) inhibitor LFM-A13 on the viability and tumour development of breast cancer cells. The results demonstrated that Epo significantly intensifies the anticancer activity of LFM-A13 in MCF-7 and MDA-MB-231. The featured therapeutic scheme efficiently blocked the tumour development in zebrafish experimental cancer model. Epo and LFM-A13 administered together resulted in effective cell killing, accompanied by attenuation of the BTK signalling pathways, loss of mitochondrial membrane potential (MMP), accumulation of apoptotic breast cancer cells with externalised PS, a slight increase in phase G0/G1 and a reduction in cyclin D1 expression. Simultaneous use of Epo with LFM-A13 inhibited early stages of tumour progression. This therapeutic scheme may be rationale for further possible research