Comparison of serum prohepcidin and iron metabolism parameters in obese and non-obese elderly individuals

Abstract

Wstęp: Obecny stan wiedzy wskazuje na ścisły związek pomiędzy nadwagą czy otyłością a zaburzeniami metabolizmu żelaza. Jednakże mechanizmtej zależności nie jest wyjaśniony. Hepcydyna może być istotnym czynnikiem niedoborów żelaza obserwowanych w populacji osób otyłych.Materiał i metody: Badanie zrealizowano wśród 58 otyłych osób (K/M 34/24), w wieku 65–91 lat (78,92 ± 8,32 lat). Grupę kontrolną stanowiło15 zdrowych ochotników z prawidłową masą ciała, dobranych odpowiednio pod względem wieku i płci. Na podstawie definicjiWHO, u 36 (62%) otyłych pacjentów zdiagnozowano niedokrwistości normo lub mikrocytową. W ramach badań oznaczono następująceparametry: prohepcydynę, hemoglobinę, stężenie żelaza, ferrytyny i erytropoetyny, białka C-reaktywnego (CRP).Wyniki: Wykazano istotnie wyższe stężenie surowiczej prohepcydyny w grupie pacjentów otyłych bez niedokrwistości (p < 0,01)w porównaniu z wartościami obserwowanymi u pacjentów otyłych z niedokrwistością oraz u osób z grupy kontrolnej z prawidłowąmasą ciała (p < 0,01). U osób otyłych z niedokrwistością, obserwowano obniżone stężenie żelaza przy jednocześnie podwyższonychwartościach erytropoetyny oraz białka CRP w porównaniu z pozostałymi dwoma analizowanymi grupami. Stężenie ferrytyny byłowyższe u pacjentów otyłych (zarówno z niedokrwistością oraz bez niedokrwistości) w odniesieniu do osób bez cech otyłości. W grupiepacjentów otyłych zarówno z niedokrwistością jak też bez niedokrwistości surowicza prohepcydyna pozytywnie korelowała z procentowązawartością tkanki tłuszczowej (r = 0,32; p = 0,02).Wnioski: Wyniki wstępnych badań sugerują, że tkanka tłuszczowa może mieć wpływ na stężenie surowiczej prohepcydyny a tym samymrównież na ogólnoustrojową homeostazę żelaza.Introduction: Current knowledge indicates that there is a close connection between being overweight, obesity and iron metabolism disorders,but the underlying mechanism is unclear. Hepcidin could be a major contributor to poor iron status observed in the obese population.Material and methods: The study was performed in 58 obese elderly individuals (F/M 34/24) aged 65-91 (78.92 ± 8.32) years. The controlgroup consisted of 15 non-obese elderly volunteers, age- and sex-matched. Based on the WHO definition, 36 (62%) obese individualswere diagnosed with normo- or microcytic anaemia. The following parameters were determined: prohepcidin, haemoglobin, serum iron,erythropoietin, ferritin and C-reactive protein (CRP).Results: Prohepcidin concentrations were significantly increased in obese elderly individuals without anaemia compared to obese andanaemic (p < 0.01) as well as non-obese volunteers (p < 0.01). In obese individuals with anaemia there was a decrease in serum iron,concomitant with increased levels of erythropoietin and CRP compared to two other groups. Ferritin concentration was increased inobese people (with and without anaemia) compared to the non-obese group. Serum prohepcidin levels were positively correlated withfat mass percentage in obese individuals without and with anaemia (r = 0.32; p = 0.02).Conclusion: Results of this preliminary study suggest that body fat content does have an impact on prohepcidin concentration, andthereby on iron homeostasis

    Similar works