Wpływ tańca na pacjentów z chorobą Parkinsona

Background. Parkinson’s disease (PD) is a neurological chronic disorder that impacts motor and non-motor functions. It has been shown that rhythmic movements reduce PD symptoms. Thus, the aim in this study was to investigate the effect of dancing on PD patients as a non-pharmacological treatment. Material and methods. A quasi-experimental, interventional, follow-up study involved 23 PD patients (average age 62.6±8.8 years): 8 patients in the intervention group (IG) and 15 in the control group (CG). SF-36 and PDQ-39 validated questionnaires were used to collect health status and quality of life (QoL) data. BBT and FSST tests were applied to measure balance and speed. Data was collected from February 2021 to January 2022. Statistical analysis was conducted by IBM SPSS. The significance level was p<0.05. Results. In SF-36, only 13.3% of the patients from the CG and 37.5% from the IG reported very good or good health. However, the difference was not significant (p=0.681). Regarding QoL, the IG had higher mobility (p=0.873), daily activities (p=0.083), well-being (p=0.082), cognition (p=0.335) and communication (p=0.811) than the CG but the results were not significant. Concerning FSST, significant balance differences were found in all trials (FSST trials) (p≤0.001, p=0.035, p≤0.001). BBT improved but not significantly. Conclusions. Dance intervention could improve PD patients’ balance according to the BBT and FSST results. Further studies are needed to prove the dance effect on health status and QoL.Wprowadzenie. Choroba Parkinsona (CP) to przewlekłe zaburzenie neurologiczne, które wpływa na funkcje motoryczne i niemotoryczne. Wykazano, że rytmiczne ruchy redukują objawy CP. Dlatego celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu tańca na pacjentów z CP jako leczenia niefarmakologicznego. Materiały i metody. W quasi-eksperymentalnym, interwencyjnym badaniu kontrolnym wzięło udział 23 pacjentów z CP (średni wiek 62,6±8,8 lat): 8 pacjentów w grupie interwencyjnej (GI) i 15 w grupie kontrolnej (GK). Wykorzystano zwalidowane kwestionariusze SF-36 i PDQ-39 do zbierania danych dotyczących stanu zdrowia i jakości życia (QoL). Testy BBT i FSST zastosowano do pomiaru równowagi i prędkości. Dane gromadzono od lutego 2021 r. do stycznia 2022 r. Analizę statystyczną wykonano za pomocą IBM SPSS. Poziom istotności określono jako p<0,05. Wyniki. W kwestionariuszu SF-36 tylko 13,3% pacjentów z GK i 37,5% z GI zgłosiło bardzo dobry lub dobry stan zdrowia. Różnica nie była jednak istotna (p=0,681). W odniesieniu do QoL, GI wykazywała większy poziom mobilności (p=0,873), wykonywania codziennych czynności (p=0,083), dobrego samopoczucia (p=0,082), poznawczy (p=0,335) i komunikacji (p=0,811) niż GK, ale wyniki nie były istotne statystycznie. Biorąc pod uwagę test FSST, we wszystkich próbach stwierdzono znaczące różnice w zakresie równowagi (p≤0,001, p=0,035, p≤0,001). Wyniki testu BBT poprawiły się, ale nieznacznie. Wnioski. Wyniki testów BBT i FSST wskazują, że interwencja w postaci tańca mogłaby poprawić równowagę u pacjentów z CP. Konieczne są dalsze badania, aby dowieść wpływu tańca na stan zdrowia i QoL

Zespół zaburzeń czynności stawu skroniowo-żuchwowego u pacjentów z chorobą Parkinsona – badanie pilotażowe

Background. The number of patients with temporomandibular joint disorders (TMD) is increasing in clinical dental practice. Our study aimed to determine whether a correlation between Parkinson’s disease and TMD symptoms can be established.Material and methods. The anamnestic and clinical dysfunctional indices and the correlations related to the quality of life (SF 36, QoL) of Parkinson’s disease patients (PG, n=35) and healthy controls (CG, n=42) were examined in a cross-sectional study. Statistical analysis was carried out using SPSS 24.0 software.Results. The mean value (7.0±7.7) of the PG in the OHIP-14 (Oral Health Impact Profile) questionnaire was significantly higher (p<0.001) than that of the CG (2.0±3.7). The ratio of belonging to the asymptomatic (Ai0) group was higher in the CG (71.4%) than in the PG (45.7%). The number of moderate or severe symptoms (DiII and DiIII) was higher in the PG (37.1%) than in the CG (2.4%). The mean value of QoL of the PG (60.9±20.1) was significantly lower (p<0.001) than that of the CG (75.9±15.3).Conclusions. Results of the study support that patients with Parkinson’s disease have a higher incidence of TMD. Using the SF-36, we were able to quantify lower QoL of the PG.Wprowadzenie. W stomatologicznej praktyce klinicznej coraz częściej widuje się pacjentów z zaburzeniami czynności stawu skroniowo-żuchwowego (ang. temporomandibular joint disorder, TMD). Celem badania było ustalenie, czy istnieje zależność między objawami TMD a chorobą Parkinsona. Materiał i metody. W badaniu przekrojowym wzięto pod uwagę anamnestyczne i kliniczne wskaźniki dysfunkcji oraz korelacje związane z jakością życia (kwestionariusz oceny jakości życia SF-36) u pacjentów z chorobą Parkinsona (PG, n=35) i u osób zdrowych (CG, n=42). Analizę statystyczną przeprowadzono przy użyciu oprogramowania SPSS 24.0. Wyniki. Średnia wartość uzyskana na podstawie profilu wpływu zdrowia jamy ustnej (ang. Oral Health Impact Profile, OHIP-14) dla PG (7,0±7,7) była znacznie wyższa (p<0,001) niż wśród CG (2,0±3,7). Wskaźnik przynależności do grupy bezobjawowej (Ai0) okazał się wyższy w przypadku GK (71,4%) w porównaniu do PG (45,7%). Liczba umiarkowanych lub ciężkich objawów (DiII i DiIII) była większa u PG (37,1%) aniżeli u CG (2,4%). Średnia wartość jakości życia dla PG (60,9±20,1) była natomiast istotnie niższa (p<0,001) niż w przypadku CG (75,9±15,3). Wnioski. Wyniki badania potwierdzają, że pacjenci z chorobą Parkinsona częściej cierpią z powodu TMD. Dzięki zastosowaniu SF-36 określono ilościowo niższą jakość życia PG