Η ευεργετική επίδραση της ισχαιμικής προσαρμοστικότητας του ήπατος, του ενδογενούς μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ), της ιντερλευκίνης-6 και των παραγόντων του αντιοξειδωτικού stress στις βλάβες ισχαιμίας-επαναιμάτωσης (ΙΕ) σε επίμυες με ηπατική στεάτωση

Σκοπός: η ηπατική στεάτωση αποτελεί ανεξάρτητο επιβαρυντικό παράγοντα για την ηπατική χειρουργική, προκαλώντας σοβαρή ηπατική βλάβη μέσω του μηχανισμού της ισχαιμίας -επαναιμάτωσης. Σκοπός μας είναι να εξετάσουμε την επίδραση του χειρισμού της ισχαιμικής προσαρμοστικότητας στην παρατεταμένη ηπατική ισχαιμία και την εκτεταμένη ηπατεκτομή σε ήπαρ με ηπατική στεάτωση. Υλικό/Μέθοδος: με Επίμυες Wistar δημιουργήθηκε μοντέλο ηπατικής στεάτωσης με διατροφή ελεύθερη χολίνης. Πραγματοποιήθηκε χειρισμός 30λεπτης ισχαιμίας για την επαγωγή βλάβης ισχαιμίας-επαναιμάτωσης, πριν την διενέργεια εκτεταμένης ηπατεκτομής, σε επίμυες με ηπατική στεάτωση και φυσιολογικούς. Επίσης, πραγματοποιήθηκε τριπλός προφυλακτικός χειρισμός ισχαιμικής προσαρμογής, 24 ώρες πριν την επαγωγή της βλάβης ισχαιμίας-επαναιμάτωσης και την διενέργεια της εκτεταμένης ηπατεκτομής, τόσο σε επίμυες με ηπατική στεάτωση όσο και σε φυσιολογικούς. Σε κάθε ομάδα μετά από 6 ώρες και 24 ώρες επαναιμάτωσης, μετρήθηκαν οι IL6, TNFα, ενδογενές ΝΟ, γλουταθειόνη και γαλακτικό οξύ στον ηπατικό ιστό και στο αίμα, καθώς και η ασπαρτική αμινοτρανσφεράση (AST), η αλανινική αμινοτρανσφεράση (ALT), η αλκαλική φωσφατάση (ALP), η γ-γλουαμυλ-τρανσπεπτιδάση (γGT), τα τριγλυκερίδια, η χοληστερόλη και τα ολικά λιπίδια στο αίμα. Αποτελέσματα: οι ομάδες που υποβλήθηκαν σε χειρισμό πρόκλησης βλάβης ισχαιμίας επαναιμάτωσης και σε εκτεταμένη ηπατεκτομή, παρουσίασαν τις υψηλότερες τιμές για τον TNFα και το γαλακτικό οξύ, τις χαμηλότερες τιμές για την IL6, το ΝΟ και τη γλουταθειόνη, και εμφάνισαν μεγαλύτερη έκταση νέκρωσης, ισχαιμίας και φλεγμονής του ηπατικού παρεγχύματος, ενώ η ομάδα με τους επίμυες με ηπατική στεάτωση που υποβλήθηκε σε χειρισμό πρόκλησης βλάβης ισχαιμίας-επαναιμάτωσης και στη διενέργεια ηπατεκτομής παρουσίασε τη χειρότερη επιβίωση (μέγιστη επιβίωση:29 ώρες). Αντίθετα, οι ομάδες τόσο των επίμυων με ηπατική στεάτωση όσο και των φυσιολογικών, που υποβλήθηκαν στον προφυλακτικό χειρισμό της ισχαιμικής προσαρμοστικότητας εμφάνισαν σημαντική αύξηση των επιπέδων των IL6, ΝΟ και οριακά της γλουταθειόνης, ενώ μείωσαν δραστικά τα επίπεδα των TNFα και γαλακτικού οξέος. Τελικό αποτέλεσμα ήταν, η μικρότερης έκτασης παρεγχυματικές αλλοιώσεις (νέκρωση, ισχαιμία και φλεγμονή) που επιβεβαιώθηκαν από τα μειωμένα επίπεδα των ALT, AST, ALP και γGT και συνοδεύονταν από αύξηση της επιβίωσης των επίμυων με ηπατική στεάτωση (επιβίωση 30 ημερών:67%) αλλά και των φυσιολογικών (επιβίωση 30 ημερών:83.3%), που υποβλήθηκαν σε ισχαιμική προσαρμοστικότητα πριν από την παρατεταμένη ισχαιμία-επαναιμάτωση και την εκτεταμένη ηπατεκτομή. Συμπεράσματα: τα συγκεκριμένα αποτελέσματα καταδεικνύουν το πιθανό θετικό ρόλο που διαδραματίζει ο χειρισμός της ισχαιμικής προσαρμοστικότητας στην βελτίωση των αποτελεσμάτων και της επιβίωσης μετά από παρατεταμένη ηπατική ισχαιμία, επαναιμάτωση και εκτεταμένη ηπατεκτομή, σε επίμυες με ηπατική στεάτωση.Background/Aims: Hepatic steatosis is an independent aggravating factor for liver surgery and transplantation, causing severe liver injury and has deleterious effects when associated with ischemia-reperfusion mechanism. Ischemic preconditioning significantly improves survival in lean and fatty livers after prolonged hepatic ischemia and reperfusion, by improving the micro-circulation and the reduction of lipid peroxidation. Our objective was to investigate the effect of ischemic preconditioning to prolonged liver ischemia and extensive hepatectomy in severe hepatic steatosis. Methods: Severe hepatic steatosis was performed by 12-14 weeks choline-free diet in Wistar rats. The effect of ischemic preconditioning was examined in steatotic and lean livers who subjected to hepatic ischemia-reperfusion injury and extented hepatectomy. We induced 30-minute ischemia-reperfusion manipulation and extensive hepatectomy with or without prior ischemic preconditioning in steatotic and lean livers, and after 6 and 24 hours of reperfusion IL6, TNFα, endogenous Nitric Oxide, Lactic acid and Glutathion in liver tissue and blood were measured. Also, measurements of AST, ALT, and ALP, γGT, triglycerides, cholesterol and total lipids were made in the blood at 6 and 24 hours after the end of the experimental manipulations. Results: Steatotic rats subjected only to prolonged hepatic ischemia and reperfusion after extensive hepatectomy, showed extensive liver damage at significantly increased values of TNFα and significantly reduced values of IL6 and NO, while no one rat survived for more than 29 hours. On the contrary, steatotic and lean rats, which 24 hours before ischemia-reperfusion were subjected to intermittent ischemic preconditioning, presented a significant improvement regarding survival (30-day survival for steatotic rats was 67%, and for lean rats was 83.3%) and significantly lower values of TNFα, and Lactic acid, as well as significantly increased values of IL6 and NO. Also, the lean rats that weren’t subjected to prophylactic manipulation of ischemic preconditioning, before the induction of ischemia reperfusion injury and extensive hepatectomy, showed significantly greater survival (30-day survival was 67%) compared to steatotic rats, with significantly lower values of TNFα, and Lactic acid, as well as significantly increased values of IL6 and NO. The increase of IL6 and NO and the reduction of TNFα and Lactic acid following intermittent ischemic preconditioning are related to the protective effect of the manipulation in ischemic reperfusion injury in steatotic rats. Conclusions: The ischemia-reperfusion injury (IRI) after major hepatic surgery is the main pathogenic factor determining largely morbidity and mortality. Our results demonstrate the possible positive role played by ischemic preconditioning to improve the outcomes and the survival after prolonged hepatic ischemia, reperfusion and extensive hepatectomy

Subcutaneous emphysema, pneumomediastinum and pneumoperitoneum after unsuccessful ERCP: a case report

Background: The presence of subcutaneous emphysema, pneumomediastinum and pneumoperitoneum simultaneously is a rare complication of upper gastrointestinal endoscopy that usually indicates free perforation to the peritoneal cavity or the retroperitoneal space. Case presentation: We report an unusual case of a self-limited subcutaneous emphysema, pneumomediastinum and pneumoperitoneum following an unsuccessful ERCP for removal of a common bile duct stone. Conclusion: There was no radiological evidence of peritoneal or retroperitoneal perforation. This complication is distinct from pneumomediastinum and pneumoperitoneum due to perforation, and must be recognized, because it is benign and needs no surgical or radiological intervention. Background Endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) is a standard invasive technique for revealing and man-agement of a wide spectrum of distal bile duct disorders. The rate of significant complications is very low if it isn'

Non-polypoidal, synchronous mantle- cell lymphoma of small intestine: a rare case

Herein is reported the case of a mantle cell lymphoma (MCL) with synchronous double intestinal location. A 74 - year old male presented with mild abdominal pain. CT scan imaging indicated invasion of lateral intestinal cavity by large mass formation. Exploratory laparotomy was performed and two solid extra-mural masses were isolated and excised. Histology revealed non- polypoid double synchronous lymphoma of mantle cell origin, an unusual presentation of the disease

The protective effect of liver ischemic preconditioning, endogenous nitric oxide (NO), interleukin 6 and antioxidant stress factors in ischemia-reperfusion injury (IE) in rats with hepatic steatosis

Background-Aims: Hepatic steatosis is an independent aggravating factor for liver surgery and transplantation, causing severe liver injury and has deleterious effects when associated with ischemia-reperfusion mechanism. Ischemic preconditioning significantly improves survival in lean and fatty livers after prolonged hepatic ischemia and reperfusion, by improving the micro-circulation and the reduction of lipid peroxidation. Our objective was to investigate the effect of ischemic preconditioning to prolonged liver ischemia and extensive hepatectomy in severe hepatic steatosis. Methods: Severe hepatic steatosis was performed by 12-14 weeks choline-free diet in Wistar rats. The effect of ischemic preconditioning was examined in steatotic and lean livers who subjected to hepatic ischemia-reperfusion injury and extented hepatectomy. We induced 30-minute ischemia-reperfusion manipulation and extensive hepatectomy with or without prior ischemic preconditioning in steatotic and lean livers, and after 6 and 24 hours of reperfusion IL6, TNFα, endogenous nitric oxide, lactic acid and glutathion in liver tissue and blood were measured. Also, measurements of AST, ALT, and ALP, γGT, triglycerides, cholesterol and total lipids were made in the blood at 6 and 24 hours after the end of the experimental manipulations.Results: Steatotic rats subjected only to prolonged hepatic ischemia and reperfusion after extensive hepatectomy, showed extensive liver damage at significantly increased values of TNFα and significantly reduced values of IL6 and NO, while no one rat survived for more than 29 hours. On the contrary, steatotic and lean rats, which 24 hours before ischemia-reperfusion were subjected to intermittent ischemic preconditioning, presented a significant improvement regarding survival (30-day survival for steatotic rats was 67%, and for lean rats was 83.3%) and significantly lower values of TNFα, and Lactic acid, as well as significantly increased values of IL6 and NO. Also, the lean rats that weren’t subjected to prophylactic manipulation of ischemic preconditioning, before the induction of ischemia reperfusion injury and extensive hepatectomy, showed significantly greater survival (30-day survival was 67%) compared to steatotic rats, with significantly lower values of TNFα, and lactic acid, as well as significantly increased values of IL6 and NO. The increase of IL6 and NO and the reduction of TNFα and Lactic acid following intermittent ischemic preconditioning are related to the protective effect of the manipulation in ischemic reperfusion injury in steatotic rats.Conclusions: The ischemia-reperfusion injury (IRI) after major hepatic surgery is the main pathogenic factor determining largely morbidity and mortality. Our results demonstrate the possible positive role played by ischemic preconditioning to improve the outcomes and the survival after prolonged hepatic ischemia, reperfusion and extensive hepatectomy.Σκοπός: η ηπατική στεάτωση αποτελεί ανεξάρτητο επιβαρυντικό παράγοντα για την ηπατική χειρουργική, προκαλώντας σοβαρή ηπατική βλάβη μέσω του μηχανισμού της ισχαιμίας - επαναιμάτωσης. Σκοπός μας είναι να εξετάσουμε την επίδραση του χειρισμού της ισχαιμικής προσαρμοστικότητας στην παρατεταμένη ηπατική ισχαιμία και την εκτεταμένη ηπατεκτομή σε ήπαρ με ηπατική στεάτωση.Υλικό και Μέθοδος: με Επίμυες Wistar δημιουργήθηκε μοντέλο ηπατικής στεάτωσης με διατροφή ελεύθερη χολίνης. Πραγματοποιήθηκε χειρισμός 30λεπτης ισχαιμίας για την επαγωγή βλάβης ισχαιμίας-επαναιμάτωσης, πριν την διενέργεια εκτεταμένης ηπατεκτομής, σε επίμυες με ηπατική στεάτωση και φυσιολογικούς. Επίσης, πραγματοποιήθηκε τριπλός προφυλακτικός χειρισμός ισχαιμικής προσαρμογής, 24 ώρες πριν την επαγωγή της βλάβης ισχαιμίας-επαναιμάτωσης και την διενέργεια της εκτεταμένης ηπατεκτομής, τόσο σε επίμυες με ηπατική στεάτωση όσο και σε φυσιολογικούς. Σε κάθε ομάδα μετά από 6 ώρες και 24 ώρες επαναιμάτωσης, μετρήθηκαν οι IL6, TNFα, ενδογενές ΝΟ, γλουταθειόνη και γαλακτικό οξύ στον ηπατικό ιστό και στο αίμα, καθώς και η ασπαρτική αμινοτρανσφεράση (AST), η αλανινική αμινοτρανσφεράση (ALT), η αλκαλική φωσφατάση (ALP), η γ-γλουαμυλ-τρανσπεπτιδάση (γGT), τα τριγλυκερίδια, η χοληστερόλη και τα ολικά λιπίδια στο αίμα. Αποτελέσματα: οι ομάδες που υποβλήθηκαν σε χειρισμό πρόκλησης βλάβης ισχαιμίας επαναιμάτωσης και σε εκτεταμένη ηπατεκτομή, παρουσίασαν τις υψηλότερες τιμές για τον TNFα και το γαλακτικό οξύ, τις χαμηλότερες τιμές για την IL6, το ΝΟ και τη γλουταθειόνη, και εμφάνισαν μεγαλύτερη έκταση νέκρωσης, ισχαιμίας και φλεγμονής του ηπατικού παρεγχύματος, ενώ η ομάδα με τους επίμυες με ηπατική στεάτωση που υποβλήθηκε σε χειρισμό πρόκλησης βλάβης ισχαιμίας-επαναιμάτωσης και στη διενέργεια ηπατεκτομής παρουσίασε τη χειρότερη επιβίωση (μέγιστη επιβίωση: 29 ώρες). Αντίθετα, οι ομάδες τόσο των επίμυων με ηπατική στεάτωση όσο και των φυσιολογικών, που υποβλήθηκαν στον προφυλακτικό χειρισμό της ισχαιμικής προσαρμοστικότητας εμφάνισαν σημαντική αύξηση των επιπέδων των IL6, ΝΟ και οριακά της γλουταθειόνης, ενώ μείωσαν δραστικά τα επίπεδα των TNFα και γαλακτικού οξέος. Τελικό αποτέλεσμα ήταν, η μικρότερης έκτασης παρεγχυματικές αλλοιώσεις (νέκρωση, ισχαιμία και φλεγμονή) που επιβεβαιώθηκαν από τα μειωμένα επίπεδα των ALT, AST, ALP και γGT και συνοδεύονταν από αύξηση της επιβίωσης των επίμυων με ηπατική στεάτωση (επιβίωση 30 ημερών: 67%) αλλά και των φυσιολογικών (επιβίωση 30 ημερών:83.3%), που υποβλήθηκαν σε ισχαιμική προσαρμοστικότητα πριν από την παρατεταμένη ισχαιμία-επαναιμάτωση και την εκτεταμένη ηπατεκτομή. Συμπεράσματα: τα συγκεκριμένα αποτελέσματα καταδεικνύουν το πιθανό θετικό ρόλο που διαδραματίζει ο χειρισμός της ισχαιμικής προσαρμοστικότητας στην βελτίωση των αποτελεσμάτων και της επιβίωσης μετά από παρατεταμένη ηπατική ισχαιμία, επαναιμάτωση και εκτεταμένη ηπατεκτομή, σε επίμυες με ηπατική στεάτωση

Intermittent Ischemic Preconditioning Protects Against Hepatic Ischemia-Reperfusion Injury and Extensive Hepatectomy in Steatotic Rat Liver

Background: Hepatic steatosis causes severe liver damage and has deleterious effects when associated with ischemia-reperfusion mechanisms. Ischemic preconditioning (IPC) protects lean liver against prolonged ischemia by improving micro-circulation and reducing lipid peroxidation. We investigated the effect of intermittent IPC on liver ischemia-reperfusion injury (IRI) and extensive hepatectomy in severe hepatic steatosis. Methods: Severe hepatic steatosis was performed by 12–14 weeks of choline-free diet in 108 Wistar rats. We induced 30-minute ischemia-reperfusion manipulations and extensive hepatectomy with or without prior IPC in steatotic livers and after 6 and 24 hours of reperfusion blood transaminases, and IL6, TNFα, NO and Lactate in blood and liver tissue were measured. Results: Steatotic rats subjected to hepatic ischemia-reperfusion alone after extensive hepatectomy, showed severe liver damage with significantly increased values of AST, ALT, TNFα and Lactate and significantly reduced IL6 and NO, while no one rat survived for more than 29 hours. On the contrary, steatotic rats subjected to intermittent IPC, 24 hours before ischemia-reperfusion, presented increased 30-day survival (67%), lower values of AST, ALT, TNFα and Lactate, and increased IL6 and NO levels. Simple and intermittent IPC manipulations, 1 hour before the IRI and extended hepatectomy, did not prolong survival more than 57 and 98 hours, respectively. Simple IPC, 24 hours before IRI and extended hepatectomy had the lowest possible survival (16.7%).Conclusions: Hepatic steatosis and IRI after major liver surgery largely affect morbidity and mortality. Intermittent IPC, 24 hours before IRI and extensive hepatectomy, presents higher 30-day survival and improved liver function parameters