55 research outputs found
Wsparcie społeczne i pomoc instytucjonalna dla osób niepełnosprawnych po udarze mózgu
Działania prozdrowotne oraz zwiększająca się skuteczność interwencji medycznych
pozwalają na zachowanie życia większego odsetka osób dotkniętych udarem mózgu.
Niepełnosprawność osób po udarze mózgu jest nie tylko wielkim obciążeniem osoby nią
dotkniętej. ale również stanowi ważki problem społeczny. W pomocy osobom niepełnosprawnym
do powrotu do dalszego funkcjonowania zawodowego i społecznego zasadniczą
rolę pełnią różne formy wsparcia społecznego.
Forum Medycyny Rodzinnej 2008, tom 2, nr 1, 76-8
Wskaźnik kostka-ramię w ocenie pacjentów z ryzykiem miażdżycy
Miażdżyca jest chorobą tętnic elastycznych oraz
dużych tętnic mięśniowych. W około 95% przypadków
jest przyczyną przewlekłego niedokrwienia kończyn
dolnych. Dane epidemiologiczne wskazują, że
populacja chorych z objawami jest 4-7-krotnie,
a chorych bez objawów - 2-3-krotnie bardziej obarczona
ryzykiem zgonu niż osoby, u których nie występują
zmiany miażdżycowe w naczyniach.
Diagnostykę w kierunku przewlekłego niedokrwienia
kończyn dolnych zawsze należy rozważać u osób
z rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca w przypadku
nieprawidłowego wyniku badania tętna na
kończynach dolnych lub zmian stwierdzonych w obrębie
tętnic szyjnych lub nerkowych.
Obecne w wytycznych międzynarodowych gremiów
podkreśla się, że chorzy na przewlekłe niedokrwienie
kończyn dolnych należą do grupy wysokiego ryzyka
sercowo-naczyniowego, wskazując na konieczność podejmowania wczesnej diagnostyki tego
schorzenia. Oznacza to, że wykrycie przewlekłego
niedokrwienia kończyn dolnych - w szczególności
w grupach zwiększonego ryzyka - powinno spoczywać
na lekarzu podstawowej opieki zdrowotnej.
Badanie wskaźnika kostka-ramię potwierdza diagnozę
przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych,
zwłaszcza u pacjentów z nietypowymi objawami
lub współistniejącymi chorobami układu mięśniowo-szkieletowego, umożliwia ocenę zaawansowania
przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych,
progresji choroby w czasie czy odpowiedzi na
leczenie. Wynik badania wskaźnika kostka-ramię
zawiera informację o ogólnym ryzyku sercowo-naczyniowym
Ocena ultrasonograficzna tętnic domózgowych
Ultrasonografia tętnic domózgowych ma obecnie ustabilizowane
znaczenie. W diagnostyce chorób układu
sercowo-naczyniowego interpretacja wyników badania
może stanowić o podjęciu istotnej decyzji terapeutycznej.
W pracy przedstawiono zasadnicze informacje związane
z oceną zarówno struktury tętnic, jak i charakteru
przepływu krwi
Metody oceny funkcji śródbłonka. Wazodylatacja tętnicy ramiennej po niedokrwieniu
Śródbłonek produkuje i uwalnia substancje wazoaktywne,
regulujące układ krzepnięcia i fibrynolizy oraz czynniki
wzrostu. Zaburzenia funkcji śródbłonka przejawiają
się zmianami właściwości antykoagulacyjnych i przeciwzapalnych,
nieprawidłową modulacją wzrostu naczyń,
a także dysregulacją remodelingu naczyń. Wśród
substancji wazoaktywnych wydzielanych do krążenia
istotną rolę spełnia zależny od śródbłonka czynnik wazodylatacyjny,
którym jest tlenek azotu (NO, nitric oxide).
Szczególne znaczenie badań prowadzonych nad śródbłonkiem
wynika z faktu, że jego dysfunkcja - wtórna do
zmniejszenia syntezy bądź aktywności NO - odgrywa
istotną rolę we wczesnych etapach rozwoju miażdżycy.
Funkcję śródbłonka można określić z wykorzystaniem
badań odnoszących się zarówno do morfologii, jak i mechanicznej
funkcji ściany naczynia. Użytecznych informacji
dostarczają między innymi ocena kompleksu błona
środkowa-śródbłonek (IMT, intima-media thickness),
badanie podatności naczyń tętniczych (PWV, pulse wave
velocity) oraz wskaźniki przebudowy naczyniowej. Uznaną
metodą oceny funkcji śródbłonka jest metoda, za
pomocą której określa się stopień rozszerzenia tętnicy
ramiennej po uprzedniej okluzji tętnic przedramienia
bądź proksymalnej części ramienia (FMD, flow-mediated
dilatation). U osób zdrowych wartości FMD wynoszą 7-10%, zaś u pacjentów z miażdżycą wartość ta jest
zmniejszona. Wskazaniami do FMD jest ocena ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych, wpływu nowej
terapii na funkcje śródbłonka oraz uzupełnienie diagnostyki
omdleń neurokardiogennych
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa u pacjentów z nowotworem złośliwym. Obraz kliniczny i leczenie
Venous thromboembolism-deep vein thrombosis and/or pulmonary embolism — is the most common complication in patients with malignant disease and the second cause of their death. The risk of venous thromboembolism in cancer patients is 4–6 times higher than in the general population. Venous thromboembolism is diagnosed 4–13 times more often in the advanced stage of cancer. The following study presents the basic principles of diagnostic and treatment of venous thromboembolism in patients with cancer.Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa—zakrzepica żył głębokich i/lub zator tętnicy płucnej jest najczęstszym powikłaniem u pacjentów z nowotworem złośliwym oraz drugą z kolei przyczyną ich śmierci. Ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u chorych na nowotwory jest 4–6-krotnie większe niż w przypadku populacji ogólnej. Choroba ta jest rozpoznawana 4–13-krotnie częściej w zaawansowanym stadium choroby nowotworowej. Opracowanie poniższe przedstawia podstawowe zasady diagnostyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów z chorobą nowotworową
Zakrzepica żył powierzchownych
Superficial vein thrombosis is thrombosis of any part of the superficial vein system regardless of location. The work presents the diversity of the clinical status, diagnostics and treatmentZakrzepica żył powierzchownych to zakrzepica dowolnego odcinka powierzchownego układu żył niezależnie od lokalizacji. Praca przedstawia różnorodność obrazu klinicznego, diagnostykę oraz leczenie
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa w okresie ciąży
The pregnancy is associated with two- to five-fold higher risk of venous thromboembolism (VTE). The increased VTE risk is caused by normal physiological changes of pregnancy including alterations in haemostasis that favour coagulation, reduced fibrinolysis and stasis of blood in the lower limbs. Thrombophilia, immobility and postpartum factors such as infection, bleeding and emergency surgery increase the risk of pregnancy-related VTE. The diagnosis of VTE can be safely established with ultrasound, ventilation perfusion lung scanning and computed tomographic pulmonary angiography. Low-molecular-weight heparin is a safe and effective treatment for pregnant women while postpartum for breastfeeding women VKA are safe as well.
Ciąża jest związana z 2–5-krotnie wyższym ryzykiem wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (VTE). Zwiększone ryzyko VTE jest spowodowane fizjologicznymi zmianami w ciele kobiety w okresie ciąży takimi, które sprzyjają krzepnięciu, zmniejszonej fibrynolizie i zastojowi krwi w kończynach dolnych. Trombofilia, unieruchomienie i czynniki poporodowe, takie jak zakażenie, krwawienie i interwencja chirurgiczna, zwiększają ryzyko zachorowania na żylną chorobę zakrzepowo-zatorową związaną z ciążą. Rozpoznanie VTE można bezpiecznie ustalić za pomocą ultrasonografii, scyntygrafii perfuzyjnej i wentylacyjnej oraz tomografii komputerowej z angiografią. Heparyna drobnocząsteczkowa jest bezpiecznym i skutecznym leczeniem kobiet w ciąży, zaś w okresie poporodowym u pacjentek karmiących piersią VKA są bezpieczne
Clinical application of pulsatility index
Pulsatility index (PI) is defined as the difference between the peak systolic flow and minimum diastolic flow velocity, divided by the mean velocity recorded throughout the cardiac cycle. It is a non-invasive method of assessing vascular resistance with the use of Doppler ultrasonography. It was first introduced in 1974 by Gosling and King and is also known as the Gosling Index. PI as a method of examining macrocirculation has a variety of clinical applications. For instance, in diabetic patients, it has been measured on the common carotid, middle cerebral or renal arteries to help predict complications such as cerebrovascular disease or nephropathy. In hypertensive patients, it has been used to assess complications and assess the chronicity of the disease. To our knowledge, despite the diverse use of this ultrasonographic parameter, there is a deficiency in reports that would comprehensively summarize its clinical applications. Based on our extensive review of the literature and the gathered information, we conclude that pulsatility index (PI) is an easy to obtain parameter with a broad range of both, research and clinical applications. It has been widely used in the assessment of macrocirculation in highly prevalent chronic medical conditions, such as hypertension, both type 1 and type 2 diabetes and thyroid disorders
METODY OCENY MIKROKRĄŻENIA - LASEROWY SKANER DOPPLEROWSKI
Uogólniona dysfunkcja mikrokrążenia występuje w przebiegu wielu chorób m.in.: cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, niewydolności nerek czy choroby wieńcowej. Ilościowa ocena reaktywności mikrokrążenia jest szczególnie trudna ze względu na niewielkie wymiary naczyń, niejednorodną ich morfologię oraz zróżnicowany przepływ krwi. W ostatnich latach do nieinwazyjnych badań reaktywności mikrokrążenia obwodowego wprowadzono laserowy skaner dopplerowski
Rola kapilaroskopii w rozwoju wiedzy o mikrokrążeniu
Capillaroscopy is the most common method of microcirculation assessment mainly nailfold of arms and legs. This paper is the overview of developement of capillaroscopy and understanding of microcirculation from the ancient up till now.Najpowszechniej stosowaną obecnie metodą do oceny mikrokrążenia jest kapilaroskopia, głównie wału paznokciowego dłoni bądź stóp. Niniejsza praca stanowi przegląd rozwoju tej metody badawczej i rozumienia pojęcia mikrokrążenia od czasów starożytnych do dziś
- …