Concept and characteristics of internet addiction

Sredinom devedesetih godina 20. veka dolazi do uvođenja pojma internet-zavisnosti koji je prvobitno dat od strane američke autorke Kimberli Jang (Kimberly Young). Međutim, do prepoznavanja ponašanja koje danas nazivamo internet-zavisnošću uz pojavu nekoliko različitih gledišta autora na mehanizme njenog nastanka i održavanja, dolazi već nekoliko decenija ranije. Pojava internet-zavisnosti je bila opisivana putem različitih pojmova poput opsesivno-kompulsivnog poremećaja, problematične, patološke upotrebe interneta i slično. Naučna i stručna javnost je i danas podeljena u vezi sa priznavanjem pojma internet-zavisnosti i njegovim razgraničenjem u odnosu na druge, usko srodne pojave poput zloupotrebe interneta, prekomerne upotrebe interneta i drugo. Cilj ovog rada je da se na osnovu pregleda i analize dostupne literature sagledaju aktuelne terminološke, pojmovne i dijagnostičke protivrečnosti koje prate proučavanje pojave internet-zavisnosti. Posebno, biće predstavljena jedna od najpopularnijih tipologija internetzavisnosti autorke Kimberli Jang koja je za ovu priliku prilagođena, imajući u vidu kasnija zapažanja i empirijske podatke drugih istraživača. Izdvajaju se pojedinačni tipovi internet-zavisnosti – zavisnost od sajber seksa; zavisnost od socijalnog umrežavanja; zavisnost od onlajn kockanja, kupovine i igranja igrica; prezasićenost informacijama i zavisnost od informaciono-komunikacionih tehnologija (komjutera i mobilnih telefona). Na kraju, a na osnovu rezultata relevantnih istraživanja internet-zavisnosti izneće se podaci o zastupljenosti i karak teristikama internet-zavisnosti i profilu internet-zavisnika u svetu i kod nas.The concept of internet addiction was initially introduced in the middle of 90s of the 20th century by an American author Kimberly Young. However, the recognition of the behavior which we today know as internet addiction phenomenon, with the emergence of the author’s several different perspectives on mechanisms of its occurrence and preservation, begun a few decades earlier. The appearance of internet addiction was being explained by means of different concepts, like obsessive-compulsive disorder, problematic, pathological internet use, and the like. Scientific and expert community still have opposing views with regard to the recognition of the concept of internet addiction and its differentiation from the other closely related phenomena, like internet abuse, internet overuse, etc. The aim of this paper is to review contemporary terminological, conceptual and diagnostic contradictions that accompany the studying of the internet addiction phenomenon on the basis of the review and analysis of the available literature. One of the most popular typologies of the internet addiction created by the author Kimberly Young, which was adapted for this occasion, will be particularly presented bearing in mind later observations and empirical data of other researchers. Specific types of internet addiction have been distinguished - cyber sexual addiction; social networking addiction; online gambling, shopping and gaming; information overload and ICT addiction (computers and mobile phones). Finally, the data on the internet addiction prevalence and characteristics will be presented on the basis of the results of the relevant researches in our midst and worldwide

Concept and characteristics of internet addiction

Sredinom devedesetih godina 20. veka dolazi do uvođenja pojma internet-zavisnosti koji je prvobitno dat od strane američke autorke Kimberli Jang (Kimberly Young). Međutim, do prepoznavanja ponašanja koje danas nazivamo internet-zavisnošću uz pojavu nekoliko različitih gledišta autora na mehanizme njenog nastanka i održavanja, dolazi već nekoliko decenija ranije. Pojava internet-zavisnosti je bila opisivana putem različitih pojmova poput opsesivno-kompulsivnog poremećaja, problematične, patološke upotrebe interneta i slično. Naučna i stručna javnost je i danas podeljena u vezi sa priznavanjem pojma internet-zavisnosti i njegovim razgraničenjem u odnosu na druge, usko srodne pojave poput zloupotrebe interneta, prekomerne upotrebe interneta i drugo. Cilj ovog rada je da se na osnovu pregleda i analize dostupne literature sagledaju aktuelne terminološke, pojmovne i dijagnostičke protivrečnosti koje prate proučavanje pojave internet-zavisnosti. Posebno, biće predstavljena jedna od najpopularnijih tipologija internetzavisnosti autorke Kimberli Jang koja je za ovu priliku prilagođena, imajući u vidu kasnija zapažanja i empirijske podatke drugih istraživača. Izdvajaju se pojedinačni tipovi internet-zavisnosti – zavisnost od sajber seksa; zavisnost od socijalnog umrežavanja; zavisnost od onlajn kockanja, kupovine i igranja igrica; prezasićenost informacijama i zavisnost od informaciono-komunikacionih tehnologija (komjutera i mobilnih telefona). Na kraju, a na osnovu rezultata relevantnih istraživanja internet-zavisnosti izneće se podaci o zastupljenosti i karak teristikama internet-zavisnosti i profilu internet-zavisnika u svetu i kod nas.The concept of internet addiction was initially introduced in the middle of 90s of the 20th century by an American author Kimberly Young. However, the recognition of the behavior which we today know as internet addiction phenomenon, with the emergence of the author’s several different perspectives on mechanisms of its occurrence and preservation, begun a few decades earlier. The appearance of internet addiction was being explained by means of different concepts, like obsessive-compulsive disorder, problematic, pathological internet use, and the like. Scientific and expert community still have opposing views with regard to the recognition of the concept of internet addiction and its differentiation from the other closely related phenomena, like internet abuse, internet overuse, etc. The aim of this paper is to review contemporary terminological, conceptual and diagnostic contradictions that accompany the studying of the internet addiction phenomenon on the basis of the review and analysis of the available literature. One of the most popular typologies of the internet addiction created by the author Kimberly Young, which was adapted for this occasion, will be particularly presented bearing in mind later observations and empirical data of other researchers. Specific types of internet addiction have been distinguished - cyber sexual addiction; social networking addiction; online gambling, shopping and gaming; information overload and ICT addiction (computers and mobile phones). Finally, the data on the internet addiction prevalence and characteristics will be presented on the basis of the results of the relevant researches in our midst and worldwide

Društveno reagovanje na maloletničku delinkvenciju u Danskoj

Tokom poslednjih desetak godina u Danskoj je zabeleženo kontinuirano smanjenje broja krivičnih prijava i osuđenja kada su u pitanju maloletna lica. Sličan trend uočen je i u ostalim skandinavskim zemljama. U stručnoj i naučnoj literaturi navodi se da ovakvi trendovi mogu biti posledica dobro osmišljene strategije ukupnog postupanja prema deci i mladima, ali i promena u stilu života dece i mladih koji su sve manje na ulici i drugim javnim površinama, a sve više kod kuće uz savremene tehnologije kao sredstvo zabave. U radu će u kratkim crtama biti predstavljene specifičnosti i osnove sistema postupanja prema maloletnim delinkventima u Danskoj, s obzirom da u ovoj zemlji zapravo nema zasebnog sistema maloletničkog pravosuđa, te da služba socijalne zaštite ima značajnu ulogu kada je u pitanju postupanje prema ovoj populaciji. Cilj rada jeste da se, primenom normativno-logičkog i komparativnog metoda, izdvoje iskustva i prakse koji bi mogli biti značajni i za postupanje u Srbiji

Bulling characteristics and challenges in an conceiving of anti-bullying programs

Buling is a dangerous problem encountered by children of school age, both in classrooms and in playgrounds, and also in cyberspace. Research confirms correlation between criminal behavior and bullying, and it also confirms that there might be some lasting consequences for the victims. In Serbia, teachers, parents and students are generally not acquainted to to the methods of bullying prevention, nor to the methods of intervening. Considering the still insufficient attention given to the problem of bullying in Serbia, the paper will, after some introductory considerations, summarize the overviews of school anti-bullying programs, and then also the results of the research dealing with their effectiveness. The aim of the paper is that, since there is no strategically designed approach to the problem of bullying in Serbia, to point out to the results of relevant research and to the experiences of countries that already have a decades-long practice in the process of designing and implementing anti-bullying programs.Buling (siledžijstvo) predstavlja ozbiljan problem sa kojim se susreću deca školskog uzrasta, kako u učionicama, tako i na igralištima, a sve češće i u sajber prostoru. Istraživanja potvrđuju korelaciju između kriminalnog ponašanja i bulinga, a govore i o trajnim posledicama sa kojima se susreću žrtve siledžijstva. U Srbiji nastavnici, roditelji i učenici neretko nisu upućeni u metode preveniranja bulinga, niti u metode intervenisanja. S obzirom na još uvek nedovoljnu pažnju posvećenu bulingu u našoj zemlji, u radu će, nakon uvod- nih razmatranja, biti dat sumarni pregled prevashodno školskih antibuling programa, a potom i pregled rezultata istraživanja koja se bave njihovom delotvornošću. Cilj rada jeste da se ukaže na potrebu da se pri osmišljavanju programa uzimaju u obzir rezultati relevantnih istraživanja i iskustva zemalja koje u ovoj oblasti već imaju višedecenijsku praksu. Budući da u Srbiji ne postoji strateški osmišljen pristup problemu bulinga, uvažavanjem pome- nutih saznanja i iskustava moglo bi se sprečiti alociranje resursa u primenu programa od kojih se ne mogu očekivati zadovoljavajući efekti

Povezanost roditeljskog nadzora i eksternalizovanih problema u ponašanju kod učenika srednjih škola

Starting from the belief that there is a very high level of interdependence between countries and regions in the modern world, that is indivisibility of security at a global level, the Republic of Serbia, acting on its foreign policy plan, advocates affirmation of cooperative security concept. Considering the fact that development of cooperation at a bilateral and multilateral level can significantly contribute to national security, it advocates strengthening of the role of the UN as the world organization, getting the status of the EU member and active participation in the NATO programme “Partnership for Peace”, taking into account the opinion on neutrality of the country in relation to the existing military alliances. During the previous decade (particularly the last couple of years) the expansion in terms of the Serbian Armed Forces engagement in multinational operations has been obvious. In addition to a significant increase in the number of the engaged Ministry of Defence and Serbian Armed Forces personnel, the engagement framework has been expanded – besides the UN missions our country participates in the EU multinational operations, as well. As one of the founders of the Non-Aligned Movement, in the condition of the world division into blocs, Yugoslavia was rather noticeable among the UN members due to its participation in peacekeeping missions, thus giving a concrete contribution to peacekeeping in the world. In the changed international circumstances after the Cold War, the nature of conflicts in the world has largely changed (the focus of conflicts has been transferred from intercountry to a level of intracountry conflicts), and the way of their resolution, as well. Following the tradition of participation in the UN peacekeeping operations, our country gives a significant contribution to contemporary multidimensional operations...Полазећи од уверења да у савременом свету постоји изузетно висок ниво узајамне зависности држава и региона, односно недељивост безбедности на глобалном нивоу, Република Србија се у свом деловању на спољнополитичком плану залаже за афирмацију концепта кооперативне безбедности. Сматрајући да се развијањем процеса сарадње на билатералном и мултилатералном плану може знатно допринети националној безбедности, залаже се за јачање улоге Уједињених нација као светске организације, добијање статуса чланице Европске уније и активно учешће у програму НАТО „Партнерство за мир“, уз став о неутралности земље у односу на постојеће војне савезе. Током претходне деценије (нарочито последњих неколико година) евидентна је експанзија у погледу употребе Војске Србије у мултинационалним операцијама. Уз изузетно повећање броја ангажованих припадника Министарства одбране и Војске Србије, проширен је и оквир деловања – поред мисија Уједињених нација наша земља учествује и у мултинационалним операцијама Европске уније. Као један од оснивача Покрета несврстаних земаља, у условима блоковске поделе света, Југославија је међу чланицама Уједињених нација била веома запажена због свог учешћа у мировним мисијама, чиме је давала конкретан допринос очувању мира у свету. У измењеним међународним околностима након „хладног рата“, природа сукоба у свету се битно променила (са међудржавног, тежиште сукоба је померено на ниво унутар држава), а самим тим и начин њиховог решавања. Настављајући традицију учешћа у мировним операцијама Уједињених нација, наша земља даје знатан допринос савременим мултидимензионалним операцијама..

Prenošenje antisocijalnog ponašanja među i unutar generacija

The history of criminal behavior stands out as an important family risk factor for delinquency and aggressive behavior of adolescents. The independent influences of parents and sibling are questioned. Of particular importance is the examination of mechanisms for transmitting antisocial behavior. The aim of the paper is to examine prevalence and mechanisms of intergenerational and intragenerational transmission of antisocial behavior. The results of relevant research studies suggest that in most families where one member exhibits antisocial behavior, he transmits it horizontally and/or vertically to other family members. The gender and age of adolescents and their parents and siblings are significant for understanding transmission of antisocial behavior. Regardless of the indirect links of other risk factors in explaining the transmission of antisocial behavior, a strong and independent direct influence of the antisocial behavior of parents or sibling on the antisocial behavior of adolescents is recognized. The paper offers guidelines for programs that affect the risk factor history of criminal behavior in family.Istorija kriminalnog ponašanja izdvaja se kao porodični rizični faktor značajan za ispoljavanje delinkventnog i agresivnog ponašanja adolescenata. S tim u vezi preispituju se nezavisni uticaji roditelja i siblinga. Od posebne važnosti je ispitivanje načina prenošenja antisocijalnog ponašanja. Cilj rada je sagledavanje zastupljenosti i mehanizama međugeneracijskog i unutargeneracijskog prenošenja antisocijalnog ponašanja. Rezultati relevantnih istraživačkih studija upućuju na to da se u većini porodica kod kojih jedan član ispoljava antisocijalno ponašanje, ono prenosi horizontalno i/ili vertikalno na druge članove porodice. Pol i uzrast adolescenata i njihovih roditelja i siblinga nalaze se značajnim za razumevanje antisocijalnog ponašanja. Bez obzira na indirektne veze drugih rizičnih faktora u objašnjenju prenošenja antisocijalnog ponašanja, prepoznaje se snažan i nezavistan direktan uticaj antisocijalnog ponašanja roditelja ili siblinga na antisocijalno ponašanje adolescenata. U radu se nude kratke smernice za programe koji deluju na rizični faktor istorija kriminalnog ponašanja roditelja

Društveno reagovanje na maloletničku delinkvenciju u Danskoj

Tokom poslednjih desetak godina u Danskoj je zabeleženo kontinuirano smanjenje broja krivičnih prijava i osuđenja kada su u pitanju maloletna lica. Sličan trend uočen je i u ostalim skandinavskim zemljama. U stručnoj i naučnoj literaturi navodi se da ovakvi trendovi mogu biti posledica dobro osmišljene strategije ukupnog postupanja prema deci i mladima, ali i promena u stilu života dece i mladih koji su sve manje na ulici i drugim javnim površinama, a sve više kod kuće uz savremene tehnologije kao sredstvo zabave. U radu će u kratkim crtama biti predstavljene specifičnosti i osnove sistema postupanja prema maloletnim delinkventima u Danskoj, s obzirom da u ovoj zemlji zapravo nema zasebnog sistema maloletničkog pravosuđa, te da služba socijalne zaštite ima značajnu ulogu kada je u pitanju postupanje prema ovoj populaciji. Cilj rada jeste da se, primenom normativno-logičkog i komparativnog metoda, izdvoje iskustva i prakse koji bi mogli biti značajni i za postupanje u Srbiji

Zadovoljstvo različitim aspektima života i pozitivna očekivanja od budućnosti kod srednjoškolaca - specifičan značaj zadovoljstva školom

The existing empirical subject matter testifies to a significant correlation between life satisfaction and positive future expectations among high school students. However, there is a lack of research situating more concretely the role of satisfaction with various aspects of life in relation to positive future expectations. Hence, this research focuses on the importance of satisfaction with various aspects of life among Belgrade high school students for their positive future expectations, with a particular emphasis on examining the role of school satisfaction. This research was conducted during the second semester of the 2021/22 academic year, on a sample of 215 Belgrade high school students. The results indicate that satisfaction with different aspects of life and satisfaction with life in general, have significant positive correlations with positive future expectations. Positive future expectations have the strongest correlation with self-satisfaction, while their lowest correlation is with school satisfaction. Despite its weak correlation with positive future expectations, satisfaction with school has proven to be a significant moderator of the strongest relationship identified - self-satisfaction and positive future expectations. In other words, the findings reached in this research point to the conclusion that activities planned in the context of the development of school satisfaction can compensate for the negative impact of self-satisfaction, prompting more positive future expectations. Considering that empirical endeavors so far have focused mostly on identifying a link with positive developmental outcomes, this research can serve as a starting point for a more detailed understanding of the mechanisms for encouraging positive future expectations among high school students.Postojeća empirijska građa svedoči o značajnoj vezi zadovoljstva životom sa pozitivnim očekivanjima od budućnosti kod učenika srednjih škola. Međutim, u deficitu su istraživanja koja situiraju konkretniju ulogu zadovoljstva različitim životnim aspektima za pozitivna očekivanja od budućnosti. Stoga je ovo istraživanje usmereno na sagledavanje značaja zadovoljstva različitim aspektima života kod učenika beogradskih srednjih škola za njihova pozitivna očekivanja od budućnosti, s posebnim akcentom na ispitivanje uloge zadovoljstva školom. Istraživanje je sprovedeno tokom drugog polugodišta školske 2021/22. godine, na uzorku od 215 učenika beogradskih srednjih škola. Rezultati ukazuju na to da zadovoljstvo različitim aspektima života i zadovoljstvo životom generalno ostvaruju značajne pozitivne veze s pozitivnim očekivanjima od budućnosti. Najsnažnije veze pozitivna očekivanja od budućnosti ostvaruju sa zadovoljstvom sobom, dok se najslabija korelacija beleži sa zadovoljstvom školom. Uprkos slaboj povezanosti s pozitivnim očekivanjima od budućnosti, zadovoljstvo školom pokazuje se značajnim moderatorom najjače konstatovane veze - zadovoljstva sobom i pozitivnih očekivanja od budućnosti. Drugim rečima, nalazi dobijeni u ovom istraživanju upućuju na zaključak da planirane aktivnosti u kontekstu razvoja zadovoljstva školom mogu kompenzovati negativan uticaj zadovoljstva sobom i uticati na pozitivnija očekivanja od budućnosti. S obzirom na to da su dosadašnja empirijska stremljenja mahom bila fokusirana na utvrđivanje veze s pozitivnim razvojnim ishodima, ovo istraživanje može poslužiti kao polazna osnova za detaljnije sagledavanje mehanizama podsticanja pozitivnih očekivanja od budućnosti kod učenika srednjih škola

Evaluation young fathers support programs

Predmet istraživanja: U skladu sa dosadašnjom teorijom i praksom prevencije poremećaja ponašanja, primena programa podrške maloletnim majkama pre/posle porođaja nalazi svoje mesto. Sa druge strane, izveštava se o sporadičnoj primeni intervencija usmerenih na mlade očeve (u adolescenciji), njihove probleme i potrebe. Istraživački nalazi ukazuju na to da mladi očevi u odnosu na njihove vršnjake koji nisu očevi češće imaju loš školski uspeh, nizak socioekonomski status, zloupotrebljavaju psihoaktivne supstance, ispoljavaju delinkventno ponašanje i slično. Očinstvo uz to nosi čitav niz problema, kako ekonomskih, tako i onih koji se tiču komunikacije sa partnerkom, multigeneracijskom porodičnom strukturom, stigmatizacijom od strane zajednice i drugo. Posebno, izdvajaju se problemi motivisanja mladih očeva za učešće u različitim socijalnim programima. Metod: Cilj istraživanja predstavlja pregled i analizu naučne literature o programima podrške koji su namenjeni mladim očevima i njihove evaluacije. Rezultati: Rezultati evaluacionih studija ukazuju na to da su mladi očevi koji su prošli programe podrške uključeniji, angažovaniji i pozitivno emocionalno reaktivniji u odnosu prema 1svojoj deci u poređenju sa kontrolnom grupom. Preporučuje se da bi programi usmereni na podršku mladim očevima trebalo da uključe i njihove partnerke, da traju do 5 nedelja, da budu zasnovani na individualnom pre nego grupnom radu, da uključuju i pomoć pri zaposlenju i drugo. Zaključak: Prenatalni programi unapređivanja veština roditeljstva namenjeni mladim očevima i majkama ostvaruju značajne rezultate.Research subject: In accordance with current theory and practice of the prevention of conduct disorders, prebirth/afterbirth programs for underage mothers find their place. On the other hand, there are sporadic implementation of interventions aimed at young fathers (in adolescence), their problems and needs. The research findings indicate that young fathers in relation to their peers which are not fathers tend to have poor academic success, low socioeconomic status, substance abuse, delinquent behavior, etc. Fatherhood also carries a range of problems, both economic and those related to communication with partner, multi-generational family structure, stigmatization by the community and more. In particular, it’s hard to motivate young fathers to participate in social programs. Method: The research is aimed to summarize the scientific knowledge on young fathers support programs and evaluate their main effects. Results: The results of evaluation studies suggest that young fathers who have gone through parenting support programs are more involved, more engaged and positively emotionally reactive in relation to their children compared to the control group. It is recommended that programs aimed at supporting young fathers should include their partners, to last up to 5 weeks to be based on individual rather than group work, to include assistance with employment, etc. Conclusion: Prebirth parenting skills improvement programs designed for young fathers and mothers achieve significant results

Parental attachment and externalising problems at high school students

Afektivno vezivanje za roditelje jedan je od porodičnih faktora koji se najčešće povezuje sa eksternalizovanim problemima u ponašanju. Iako se afektivne veze uspostavljaju na ranom uzrastu, u adolescenciji dolazi do specifičnih promena u njihovom kvalitetu, što je posebno izraženo u kontekstu ispoljavanja eksternalizovanih problema. Cilj istraživanja predstavlja utvrđivanje povezanosti dimenzija afektivnog vezivanja za majku i oca (Poverenje, Komunikacija, Otuđenost) sa sindromima eksternalizovanih problema (Agresivno ponašanje i Ponašanja kojima se krše pravila). Uzorak je činilo 507 učenika beogradskih srednjih škola uzrasta od 15 do 19 godina oba pola (AS= 16,69, SD= 1,119). Podaci o eksternalizovanim problemima prikupljani su putem Ahenbahovog sistema empirijski zasnovane procene (ASEBA), verzija za mlade (YSR/11–18), a о afektivnom vezivanju za roditelje putem Inventara afektivnog vezivanja za roditelje i vršnjake (IPPA). Dimenzije afektivnog vezivanja za majku i oca objašnjavaju ukupno 24,9% varijanse Ponašanja kojima se krše pravila (F(6,500)=27,67, p<0,001) i 17% varijanse Agresivnog ponašanja (F(6,500)=17,10, p<0,001). Jedini značajan prediktor Agresivnog ponašanja je Otuđenost od majke (β= 0,204), dok Poverenje u oca (β= -0,321), Otuđenost od majke (β =0,161) i Poverenje u majku (β= -0,149) predviđaju Ponašanja kojima se krše pravila. U skladu sa pretpostavljenim, afektivne veze sa oba roditelja važne su za psihosocijalno funkcionisanje srednjoškolaca, uz uočene razlike u ulogama majki i očeva u vezi sa ispoljavanjem eksternalizovanih problema. Date su preporuke za unapređivanje odnosa roditelj–dete uz prikaz najdelotvornijih programa za prevenciju eksternalizovanih problema.Parental attachment is one of the family factors most frequently associated with externalising problems. Although attachment is established at an early age, there are specific changes in quality of parental attachment in adolescence, especially in the context of externalising problems. The aim of the study is to determine the nature of relationship between the dimensions of attachment to mother and father (Trust, Communication, Alienation) and externalising problems syndromes (Aggressive Behaviour and Rule-breaking Behaviour). Sample of 507 Belgrade high school students of both genders aged from fifteen to eighteen (AS = 16.69, SD = 1.119) were administered selfreport measures. For the assessment of externalising problems, a part of the Achenbach System of Empirically Based Assessment – ASEBA, Youth Self-Report – (YSR/11-18) was used. The Inventory of Parents and Peer Attachment, (IPPA) was used to collect data about parental attachment. The dimensions of attachment to mother and father explain for a total of 24.9% of the variance in Rulebreaking behaviour and 17% of the variance in Aggressive Behaviour. The only significant predictor of Aggressive Behaviour is Maternal Alienation (β = .204), whereas Trust in the Father (β = .- 321), Maternal Alienation (β = .161), and Trust in the Mother (β = .-149) predict Rule-breaking Behaviour. As assumed, attachment to both parents is important for the psycho-social wellbeing of Belgrade high school students, with spotted differences in the mothers’ and fathers’ roles with regard to externalising problems. Recommendations for enhancing parental attachment and the most effective programs for prevention of externalising problems are provided.Zbornik rezimea / 24. Međunarodna naučna konferencija "Pedagoška istraživanja i školska praksaBook of abstracts / 24th International Scientific Conference "Educational Research and School Practice