ORAL COMLICATIONS ASSOCIATED WITH CHEMOTHERAPY AND RADIOTHERAPY IN CHILDREN

Çocukluk çağı kanserlerinde kemoterapi ve radyoterapi sırasında ve sonrasında ortayaçıkan oral problemlerin değerlendirilmesi yaşam kalitesi açısından çok önemlidir.Kanser hastalarında tedaviye bağlı olarak gelişen orofasiyal komplikasyonlarınyönetimi hem tedavi başarısını hem de çocuk hastanın nutrisyonel durumunu olumluetkileyecektir. Kanser tedavisine bağlı oral komplikasyonların yönetiminde çocuk dişhekimi ve onkoloğun birlikte çalışması önerilir. Bu makalenin amacı, radyoterapi vekemoterapi gören kanserli çocuklarda oluşabilecek dental problemler ve oral bakımınönemini vurgulamaktır. Management of oral complications that may develop during or after chemotherapyand radiotherapy needs to be addressed in terms of quality of life in cancer survivors.The assessment of the oral problems emerging before, during, and after treatment isvery important. Management strategies to avoid the orofacial complications associatedwith anticancer treatment in children will have a positive impact on the success of thetreatment and on child's nutritional status. Pediatric dentistry and pediatric oncologistsshould work together to manage oral complications of anticancer treatment. Thisarticle aims to underscore the importance of the oral health care and dental problems,that may occur in children with cancer receiving radiotherapy and chemoterapy

ORAL AND DENTAL HEALTH KNOWLEDGE OF MEDICAL STUDENTS IN DOKUZ EYLUL UNIVERSITY

Amaç: Tıp Fakültesi son sınıf öğrencilerinin ağız diş sağlığı bilgi düzeyini saptamak. Gereç ve Yöntem: Araştırma kesitsel tiptedir. Çalışma grubu, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı'nda staj gören 125 son sınıf öğrencisinden oluştu. Araştırmanın değişkenleri: ADS bilgi düzeyi bağımlı değişkendir. Bilgi kaynağı, daha önce diş sağlığı konusunda eğitim alma bağımsız değişkenlerdir. Veriler, eğitim programı öncesinde anket formu yardımıyla gözlem altında toplandı. Tanımlayıcı veriler, yüzde dağılımları olarak verildi. Çözümlemede; parametrik test koşullarını sağlayan verilerde ortalamaların karşılaştırılmasında t testi, parametrik test koşullarını sağlayamayan verilerde ortalamaların karşılaştırılmasında Mann-Whitney U testi kullanıldı. Bulgular: Öğrencilerin %49,6'sı bugüne kadar ADS konusunda bilgi aldıklarını belirtti. Bilgi alanların %38,7'si diş hekiminden bilgi almıştı. Öğrencilerin tümü Tıp Fakültesi'ndeki eğitimleri süresince ADS konusunda bir eğitim almadıklarını belirtti. "Çocuklarda kaç süt diş vardır" en yüksek oranda doğru yanıtlanan soru iken (%81), bunu günde kaç kez dişler fırçalanmalı (%78), diş jermlerinin oluşma zamanı (%77) sorusu izlemektedir. Grubun en çok yanlış yanıt verdiği sorular içerisinde; diş taşı temizletme sıklığı (%64), diş fırçası ne sıklıkla değiştirilmeli (%51), daimi dişler ne zaman sürer (%46) soruları yer almaktadır. ADS ile ilgili bilgi düzeyinin bilgi kaynağına göre değişimine bakıldığında; daha önce ADS konusunda diş hekimden bilgi almanın da bilgi puanını etkilemediği görüldü(p= 0,154). Sonuç: Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi son sınıf öğrencilerinin ADS konusunda bilgi düzeylerinin orta ve düşük düzeyde olduğu saptanmıştır. Tıp eğitiminde ADS konusunda bilgi verilmemektedir. SUMMARY Objective: This study was held to learn the level of knowledge of 6th grade students of DEU School of Medicine on mouth and tooth. Material and method: The study was cross-sectional. Study group was consisted of 125 medical students, who are in their final year, in Dokuz Eylul School of Medicine, Department of Public Health. Level of knowledge on oral and dental health was the dependent variable. Source of knowledge, previous training on oral and dental health were independent variables. Data was collected before training, using a questionnaire and under supervision. Descriptive data was given as percentage distribution. For analysis, t test was used to compare means for data providing parametric test, for data not providing parametric test, Mann-Whitney U test was used. Results: Of the 49.6% students declared they had some information on oral and dental health. Dentist was the source of knowledge in 38.7% of them. None of the students was given any training on oral and dental health during their medical school education. Number of the decidual teeth of children was the most correctly answered question (81%), which was followed by "How many times should we brush our teeth?" question (78%) and duration of dental germ formation (77%). Frequency of dental stone cleaning was the most frequent wrong answer (64%) as the timing of teeth brush change (51%) and eruption time of permanent teeth (46%). It was also discovered that, getting information from a dentist was not effecting the level of knowledge on oral and dental health (p=0.154) Conclusion: Students of Dokuz Eylül Medical School had a moderate to low level of knowledge on oral and dental health. Medical curriculum does not contain information on oral and dental health

The oral treatments clinical follow-up for 2 years on the 3-4 years old children at Dokuz Eylul University's kindergarden

AMAÇ: Bu çalışmanın amacı ülkemizde ağız diş sağlığı eğitimine anaokullarından başlamanın ve anaokulu diş hekimi uygulamasının yaygınlaştırılmasını sağlamaktır.   YÖNTEMLER: Dokuz Eylül Üniversitesine (DEU) bağlı kreşlerde yaşları 3-4 ve 5-6 yaş arasında değişen 145 çocuğun ağız içi sorunları saptandı. Çocuklara ve öğretmenlerine ağız diş sağlığı eğitimi verildi. Dünya Sağlık Örgütünün önerdiği şekilde çocukların ağız içi muayeneleri yapıldı, formlar oluşturuldu ve formların bir örneği ailelere verildi. 3-4 yaş grubundaki çocuklara yılda 2 kere florür verniği uygulaması yapıldı ve var olan çürük dişleri tedavi edildi. 5-6 yaş grubundaki çocuklar kontrol grubu olarak değerlendirildi. BULGULAR: Başlangıç değerlendirmesinde çocukların yaşları arttıkça çürük sayısının (p=0.001) arttığı saptandı. 3-4 yaş grubunda çürük %17.5 iken 5-6 yaş grubunda %38.66 bulundu. İlk muayenede 143 çocuğun 8 tanesinde dolgulu diş vardı. 3-4 yaş grubundaki çocukların iki yıl boyunca düzenli takipleri yapıldı ve diş çürüğü insidansında istatistiksel olarak anlamlı bir azalma saptandı(p=0.016). Çocukların fırçalama alışkanlığı ve ağız bakımlarının düzelmeler olduğu görüldü. SONUÇ: Çocuklarda çürük sayısını düşürmede tek seferlik kontrollerin yeterli olmadığını yıl da iki kere olmak üzere en az iki yıl ve daha uzun süreyle çocukların takiplerinin yapılması gerekli olduğu görüldü. Bu çalışma, bize okul, aile ve koruyucu diş hekimliğinin yaygınlaştırılmasıyla okul öncesi çocuklarda çürük insidansının düşeceğini göstermiştir.   OBJECTIVE: The aim of this study is start the oral health education at kindergarten level and make pediatric dentistry more common at kindergartens. METHODS: The dental problems of 145 children, aged between 3 to 6 and attending to kindergartens of DEU have been determined. Oral health education has given to children and their teachers. Respecting WHO criteria, children's mouth examination completed, forms are developed and a copy has given to the parents. Fluoride varnish application has performed to children twice a year and their fillings done. RESULTS: It is determined that as the age of the children increases, the number of cavities (p= 0.001) increases. At the beginning 8 children out of 143 children had fillings in their teeth. For two years was a regular follow-up of children aged 3-4, and showed a statistically significant reduction in the incidence of dental caries (p= 0.016). It is also determined that there is an improvement at the children's teeth brushing habits and mouth care. CONCLUSION: In order to decrease the tooth decays in children, it is not enough to have an examination just once a year. The examinations should be at least twice a year and the children should be under control for at least 2 years or more. This study has showed us that; as the school, parents and preventive dentistry becomes widespread, the tooth decay incidence will decrease at preschool children

MANAGEMENT OF DENTAL TRAUMA OF LAST YEAR MEDICAL STUDENTS ATTENDING TWO MEDICAL SCHOOLS IN IZMIR

Amaç: Bu çalışmanın amacı, İzmir'deki 2 tıp fakültesinin son sınıf öğrencilerinin dentaltravmalar ve özellikle diş avulsiyonları ile ilgili yaklaşımını değerlendirmektir.Gereç ve yöntem: Çalışmada, İzmir ilindeki iki tıp fakültesinden (Ege ve Dokuz EylülÜniversitesi) 152 son sınıf öğrencisi yer almıştır. 10 soruluk anket formları okulyönetimi tarafından dağıtılmıştır.Bulgular: Öğrencilerin %88,2'si dental travma ile ilgili eğitimin önemli olduğunubelirtmiştir. %45,4 oranındaki öğrenciler hastayı diş hekimine sevk edeceğinibelirtirken %21,7'lik bölüm ise avulse olmuş dişi reimplante etmeyi tercih etmişlerdir.Avulse olmuş dişin taşınması sırasında öğrencilerin %43,4'ü steril salin solüsyonutercih ederken, %20,4'lük bölüm ise ıslak gazlı bezde dişin taşınmasını önermişlerdir.Öğrencilerin %69,7'si bu konu hakkında sahip oldukları bilgi düzeyini yeterlibulmazken %67,1 oranındaki öğrenciler ise bilgilerini geliştirmeye istekli olduklarınıbelirtmiştirSonuç: İzmir'deki iki tıp fakültesine devam eden son sınıf öğrencilerinin ağız ve diştravmaları konusundaki bilgilerinin yetersiz olduğu ve tıp öğrencilerinin bu konudadaha kapsamlı bir eğitim almalarının faydalı olacağı sonucuna varılmıştır.Objectives: The purpose of the present study is to evaluate the management of lastyear medical students attending 2 medical schools in Izmir, about primary treatment ofdental trauma with special attention to tooth avulsion.Material and method: The study population consisted 152 last grade students of 2medical schools (Ege and Dokuz Eylül University) in İzmir. A questionnaire with 10questions was distributed by the help of the schools' administrations.Results: 88.2% of the students stated that it was important to be educated on dentaltrauma. Only 21.7% of the students choose to reimplant an avulsed tooth whereas45.4% suggested sending the patient to a dentist. 43.4% of the students preferred sterilesaline solution for transporting an avulsed tooth and 20.4% suggested to use a wet gauze for transportation. 69.7% of the medical students were not satisfied about theirknowledge level about the subject and 67.1% were willing to improve their knowledgeand ability in diagnosis and primary treatment of dental trauma.Conclusion: It is reported that the knowledge level on dental trauma of last grademedicine students attending 2 universities in Izmir was not satisfying and it would behelpful to improve the knowledge by a denser education programs on the subject formedicine students

The oral treatments clinical follow-up for 2 years on the 3-4 years old children at Dokuz Eylul University's kindergarden

AMAÇ: Bu çalışmanın amacı ülkemizde ağız diş sağlığı eğitimine anaokullarından başlamanın ve anaokulu diş hekimi uygulamasının yaygınlaştırılmasını sağlamaktır.   YÖNTEMLER: Dokuz Eylül Üniversitesine (DEU) bağlı kreşlerde yaşları 3-4 ve 5-6 yaş arasında değişen 145 çocuğun ağız içi sorunları saptandı. Çocuklara ve öğretmenlerine ağız diş sağlığı eğitimi verildi. Dünya Sağlık Örgütünün önerdiği şekilde çocukların ağız içi muayeneleri yapıldı, formlar oluşturuldu ve formların bir örneği ailelere verildi. 3-4 yaş grubundaki çocuklara yılda 2 kere florür verniği uygulaması yapıldı ve var olan çürük dişleri tedavi edildi. 5-6 yaş grubundaki çocuklar kontrol grubu olarak değerlendirildi. BULGULAR: Başlangıç değerlendirmesinde çocukların yaşları arttıkça çürük sayısının (p=0.001) arttığı saptandı. 3-4 yaş grubunda çürük %17.5 iken 5-6 yaş grubunda %38.66 bulundu. İlk muayenede 143 çocuğun 8 tanesinde dolgulu diş vardı. 3-4 yaş grubundaki çocukların iki yıl boyunca düzenli takipleri yapıldı ve diş çürüğü insidansında istatistiksel olarak anlamlı bir azalma saptandı(p=0.016). Çocukların fırçalama alışkanlığı ve ağız bakımlarının düzelmeler olduğu görüldü. SONUÇ: Çocuklarda çürük sayısını düşürmede tek seferlik kontrollerin yeterli olmadığını yıl da iki kere olmak üzere en az iki yıl ve daha uzun süreyle çocukların takiplerinin yapılması gerekli olduğu görüldü. Bu çalışma, bize okul, aile ve koruyucu diş hekimliğinin yaygınlaştırılmasıyla okul öncesi çocuklarda çürük insidansının düşeceğini göstermiştir.   OBJECTIVE: The aim of this study is start the oral health education at kindergarten level and make pediatric dentistry more common at kindergartens. METHODS: The dental problems of 145 children, aged between 3 to 6 and attending to kindergartens of DEU have been determined. Oral health education has given to children and their teachers. Respecting WHO criteria, children's mouth examination completed, forms are developed and a copy has given to the parents. Fluoride varnish application has performed to children twice a year and their fillings done. RESULTS: It is determined that as the age of the children increases, the number of cavities (p= 0.001) increases. At the beginning 8 children out of 143 children had fillings in their teeth. For two years was a regular follow-up of children aged 3-4, and showed a statistically significant reduction in the incidence of dental caries (p= 0.016). It is also determined that there is an improvement at the children's teeth brushing habits and mouth care. CONCLUSION: In order to decrease the tooth decays in children, it is not enough to have an examination just once a year. The examinations should be at least twice a year and the children should be under control for at least 2 years or more. This study has showed us that; as the school, parents and preventive dentistry becomes widespread, the tooth decay incidence will decrease at preschool children