Określenie ryzyka zaparcia u chorych z dolegliwościami neurochirurgicznymi

Background. Preventing constipation is very important for patients in neurosurgery clinics and especially for those who had cerebral hemorrhage and brain tumor surgery as it might lead to elevated intracranial pressure. Therefore, it is necessary to diagnose constipation especially in individuals in neurosurgery clinics.Aim. This study has been designed as a descriptive and a cross-sectional study intending to identify constipation risk and the factors affecting it in neurosurgery patients.Material and methods. The population of the study consists of patients who stayed at a university hospital in Turkey between April 2011 and April 2012, and the sample population consists of 231 people selected by random sampling method. Data were collected using a Patient Information Form, Constipation Severity Instrument (CSI) and Constipation Risk Assessment Scale (CRAS). Data were analyzed using the SPSS version 11.5 for Windows.Results. 55,4% of the patients in the study were women and the average age was 43,80±13,65. CSI Total score average of the patients at admission was low (14,27±11,28). According to CRAS, 14,3% of the patients at admission, 40,7% of the patients on the 3rd day of surgery, and 32,5% of the patients at discharge were in medium and high risk group in terms of constipation. It has been determined that women, old people, people who use analgesics, and people who stay long at a hospital are at higher constipation risk.Conclusions. As result of the data gathered in the study, it has been concluded that nurses working in neurosurgery clinics should not ignore preoperative and postoperative constipation risk in order to be able to give integrated care. (PNN 2013;2(3):96-103)Wprowadzenie.W przypadku pacjentów klinik neurochirurgicznych, a szczególnie po wylewie krwi do mózgu oraz po operacji nowotworu mózgu, zapobieganie zaparciom jest bardzo istotne z uwagi na powodowany przez nie wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Z tego względu koniecznym jest diagnozowanie zaparć szczególnie w przypadku osób przebywających w klinikach neurochirurgicznych.Cel. Niniejsze badanie zostało zaplanowane z zamiarem identyfikacji ryzyka zaparcia i czynników na nie wpływających w sposób diagnostyczny i przekrojowy.Materiał i metody. Populację badania stanowią pacjenci klinicznych szpitali uniwersyteckich w Turcji w okresie od kwietnia 2011 do kwietnia 2012, spośród których losowo wybrano próbę składającą się z 231 osób. Dane zebrane były przy użyciu Formularzy Informacyjnych Pacjenta, Instrumentu Twardości Zaparcia (CSI) oraz Skali Określania Ryzyka Zaparcia (CRAS). Dane były analizowane przy użyciu wersji 11.5 SPSS dla oprogramowania Windows.Wyniki. 55,4% pacjentów poddanych badaniom stanowiły kobiety w wieku średnio 43,80±13,65 lat. Średni wynik CSI dla pacjentów przyjmowanych był niski (14,27±11,28). Natomiast wg CRAS, 14,3% pacjentów przyjmowanych, 40,7% pacjentów na 3 dni po operacji i 32,5% pacjentów wypisywanych, znajdowało się w średniej i wysokiej grupie ryzyka wystąpienia zaparcia.Wnioski. Na podstawie danych zgromadzonych podczas badania wywnioskowano, że pielęgniarki pracujące na oddziałach neurochirurgicznych w celu zapewnienia kompleksowej opieki nie powinny ignorować ryzyka zaparć przedoperacyjnych i pooperacyjnych. (PNN 2013;2(3):96-103