Compassion for others as perceived by medical and non-medical students: a content analysis

Celem artykułu jest analiza i charakterystyka sposobu rozumienia i definiowania współczucia dla innych przez osoby przygotowujące się do profesjonalnego pomagania. Osobami badanymi byli studenci kierunków lekarskich oraz studenci kierunków niemedycznych, pedagogiki i kierunków nauczycielskich. Badania przeprowadzono metodą jakościową za pomocą analizy treści z wypowiedzi ustnych i pisemnych osób badanych. Badani utożsamiają często współczucie z empatią i zrozumieniem drugiego człowieka. Większość studentów kierunków lekarskich łączy współczucie z litością i brakiem profesjonalizmu, natomiast część studentów niemedycznych – z użalaniem się nad kimś lub z lekiem przed byciem nieprawidłowo zrozumianym. Badani wskazują także na odczuwany lęk przed współczuciem z powodu obawy przed nadmiernym zaangażowaniem w relację z podopiecznym lub chorym. Obawiają się także, że zostaną ocenieni za brak kompetencji zawodowej. Rozumienie współczucia ma aplikacyjny charakter poprzez edukację społeczną oraz wprowadzenie zagadnienia współczucia do programu kształcenia III stopnia.Background: For adequate help and a compassionate attitude towards the suffering of others, the ability to properly define and understand this category seems essential. This study aims to analyse how compassion is understood by medical and non-medical students, as well as analyse how students from both groups understand compassion for others, what characteristics they believe a compassionate person or a compassion seeker possesses, and what factors hinder the adoption of a compassionate attitude in a relationship with a suffering person. Participants and methods: A qualitative study was conducted by analysing the content of the oral and written statements of 274 second-year medical students, first- and second-year second-cycle pedagogy students, first-year long-cycle students of Master's degree in special education and students of teacher education programs. Results: Students equate compassion with understanding of the other. For medical students, compassion is associated with pity and self-pity, and to a lesser extent with empathy. For non-medical students, compassion is a form of empathy, although it is also identified with pity. The characteristics of compassionate people include kindness, the ability to listen and be present, as well as showing care and warmth, but also it is a fear of criticism. Compassion-seekers are weak, in difficult life situations or aware of their difficulties. Fear of being judged and suspected of being unprofessional (medical students) and fear of overinvolvement (non-medical students). Conclusions: Students understand compassion for others in varied ways, often as pity or lack of professionalism, which is inconsistent with the definition of the issue. In addition to misunderstood compassion, fear of judgement and criticism and the lack of adequate models of skilful compassionate care hinder the adoption of the attitude. The results of the study indicate the need to integrate the issue of compassion into pre-graduate education to a greater extent than hitherto

Skala współczucia dla Innych(CS-R-PL)

Objective: The project aimed to adapt to the Polish of the revised version of the Compassion Scale for Others created by Elisabeth Pommier, Kristin Neff, and Tóth-Király. Adaptation took place in two main stages: cultural and psychometric validation.  Methods and materials: The research used the 2020 CS-R scale, a metric with selected demographic data, a NEO-FFI personality test, and the Self-Compassion Scale (SCS-PL). Participants:  645 adults living in these Polish participated in the study. Results: The data obtained in the process of adaptation and validation allow the introduction of the Compassion for Others Scale on the ground of Polish. CS-R-PL enables Polish practitioners and researchers to assess their skills in practicing compassion, for example, among specialists or people already professionally involved in helping, to plan and create appropriate training in this area.  Cel: Celem projektu była adaptacja na grunt polski zrewidowanej wersji Skali Współczucia dla Innych autorstwa Elisabeth Pommier, Kristin Neff i Tóth-Király. Adaptacja przebiegała w dwóch głównych etapach: walidacji kulturowej i psychometrycznej. Metody i narzędzia: W badaniach wykorzystano skalę CS-R z 2020 roku, metryczkę z wybranymi danymi demograficznymi, test do badania osobowości NEO-FFI oraz Skalę Współczucia dla Samego Siebie (SCS-PL). Badani: W badaniu łącznie wzięło udział 645 osoby dorosłe mieszkające na terenie Polski. Rezultaty: Uzyskane w procesie adaptacji i walidacji dane pozwalają na wprowadzenie Skali Współczucia dla Innych na grunt polski. CS-R-PL umożliwia praktykom i badaczom polskim ocenę stopnia posiadanych umiejętności praktykowania współczucia na przykład wśród specjalistów, lub też osób już zawodowo zajmujących się pomaganiem, celem zaplanowania i tworzenia właściwych szkoleń w tym zakresie