Kartal tünel sondromunda steroid fonoforezinin klinik bulgular ve sinir iletim hazlarına olan etkisi

TEZ6633Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2008.Kaynakça (s.64-70) var.viii, 77 s. : rnk.res. ; 29 cm.This study was aimed to investigate the effects of steroid phonophoresis on electroneurophysiological and clinical parameters and compare these effects with ultrasound (US) and sham US in carpal tunnel syndrome (CTS). 44 patients (all female, 81 hands) with the diagnosis of CTS were included in the study. Patients were randomised to phonophoresis (n=27 hands), US (n=28 hands) and sham US (n=26 hands) groups. Steroid phonophoresis, using dexamethasone as a conductive agent, at 1.0 W/cm2 was applied to the phonophoresis group. Ultrasound at 1.0 W/cm2 was applied to the US group. Sham ultrasound at 0.0 W/cm2 was applied to the sham US group. All patients were prescribed tendon and nerve gliding exercises. Electroneurophysiological parameters (distal motor latency and sensory nerve conduction velocities of median nerve), visual analogue scale (VAS) and Boston Scale (symptom severity and functional capacity) were assessed at the beginning of the treatment, after the treatment and on the third month.Bu çalı?ma, karpal tünel sendromu (KTS)'unda steroid fonoforezinin elektronörofizyolojik ve klinik parametrelere olan etkisini araştırmak ve bu etkileri ultrason (US) ve sham US uygulamaları ile karşılaştırmak amacı ile planlandı. Çalışmaya idiyopatik KTS tanısı konmu? 44 hasta (tümü kadın, 81 el) alındı. Hastalar fonoforez (n=27 el), US (n=28 el) ve sham US (n=26 el) gruplarına randomize edildi. Fonoforez grubuna 1,0 W/cm2 dozda ve iletici ajan olarak % 0,1 deksametazon pomad kullanılarak steroid fonoforezi tedavisi uygulandı. US grubuna 1,0 W/cm2 dozda ultrason tedavisi uygulandı. Sham US grubuna ise 0,0 W/cm2 dozda sham (taklit) ultrason tedavisi uygulandı. Her üç gruba da tendon ve sinir kaydırma egzersizleri verildi. Hastalar tedavinin ba?langıcında, sonrasında ve üçüncü ayında elektronörofizyolojik parametreler (median sinir motor distal latansı ve duysal sinir iletim hızları), vizüel analog skala (VAS) ve Boston Skalası (semptom ?iddeti ve fonksiyonel kapasite) ile değerlendirildiler.Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No:TF2006LTP3

The effects of steroid phonophoresis on clinical parameters and nerve conduction velocities in carpal tunnel syndrome

Amaç: Bu çalışma karpal tünel sendromunda (KTS) steroid fonoforezinin elektronörofizyolojik ve klinik parametreler üzerine olan etkisini araştırmak ve bu etkileri ultrason (US) ve sham (taklit) US uygulamaları ile karşılaştırmak amacı ile planlandı. Gereç-Yöntem: Çalışmaya idiyopatik KTS tanısı konmuş 39 hasta (69 el) alındı. Hastalar fonoforez (n=13 hasta, 21 el), US (n=13 hasta, 24 el) ve sham US (n=13 hasta, 24 el) gruplarına randomize edildi. Fonoforez grubuna 1,0 W/cm2 dozda ve iletici ajan olarak %0,1 dexametazon pomad kullanılarak steroid fonoforezi tedavisi, US grubuna 1,0 W/cm2 dozda ultrason tedavisi, sham US grubuna ise 0,0 W/cm2 dozda taklit ultrason tedavisi uygulandı. Her üç gruba da tendon ve sinir kaydırma egzersizleri önerildi. Hastalar tedavinin başlangıcında, 2.haftasında ve 12. haftasında elektronörofizyolojik parametrelerden median sinir motor distal latansı (mMDL) ve duysal sinir iletim hızları (mSNCV), görsel analog skala (VAS) ve Boston Skalası ile değerlendirildiler. Bulgular: Steroid fonoforezi grubunda 12.haftada tüm değişkenlerde, US ve sham US gruplarında ise VAS, Boston skalası semptom şiddeti ve fonksiyonel kapasite değerlerinde anlamlı düzelme görüldü. Sham US grubunda ayrıca 12.hafta MSNCV değerlerinde de düzelme mevcuttu. Hastaların tedavi öncesi ile 12.hafta değerleri arasındaki farklar (delta) kullanılarak gruplar arası karşılaştırmalar yapıldığında elektronörofizyolojik parametrelerin delta değerlerinde steroid fonoforezi lehine anlamlı farklılık gözlenirken, diğer değişkenlerde farklılık yoktu. Sonuç: KTS tedavisinde steroid fonoforezinin elektronörofizyolojik parametreler üzerine daha olumlu etkileri olduğu ve bu etkilerin daha uzun sürdüğü görülmüştür. Klinik bulgular ve hasta kaynaklı değerlendirmelerde her üç grupta da olumlu etkiler görülmüştür. Sham US grubunda görülen düzelmeler tendon ve sinir kaydırma egzersizlerinin etkisine bağlanabilir.Objective: This study was aimed to investigate the effects of steroid phonophoresis on electroneurophysiological and clinical parameters and to compare these effects with ultrasound (US) and sham US in carpal tunnel syndrome (CTS). Material-Method: 39 patients with CTS (69 hands) were included in the study. Patients were randomized to phonophoresis (n=13 patients, 21 hands), US (n=13 patients, 24 hands) and sham US (n=13 patients, 24 hands) groups. Steroid phonophoresis, using dexamethasone as conductive agent, was applied at 1.0 W/cm2 to the phonophoresis group. Ultrasound at 1.0 W/cm2 and imitative US at 0.0 W/cm2 were applied to the US and sham US groups respectively. All groups were asked to perform tendon and nerve gliding exercises. Distal motor latency (mMDL) and sensory nerve conduction velocity (mSNCV) of median nerve, visual analogue scale (VAS) and Boston Scale were assessed at the beginning, 2nd week and in the 12th week. Results: All of the variables were significantly improved in the 12th week in steroid phonophoresis group, whereas VAS, symptom severity and functional capacity of Boston scale were improved in US and sham US groups. mSNCV was also improved in sham US group. The differences between 12th week-pre treatment values (delta) were used for group comparisons. Delta values of electroneurophysiological parameters of phonophoresis group were found to be significantly different, whereas no significant differences were found between the groups for the other variables. Conclusion: Steroid phonophoresis has favorable effects on electroneurophysiological studies and these effects last longer. Favorable effects on clinical findings and patient based assessments were observed in all groups. The improvements seen in sham US group may suggest the effectiveness of tendon and nerve gliding exercises

Tümör Nekrosis Faktor-Alfa inhibitörü Kullanımına Bağlı Olarak Gelişen Psöriazis: Olgu Serisi ve Literatürün Gözden Geçirilmesi

Tümör nekrozis faktor-alfa (TNF-alfa) inhibitörleri psöriazisin tedavisinde etkili olmasına rağmen TNF-alfa inhibitörleri ile tedavi edilen çeşitli romatizmal hastalıklarda psöriazisin indüklenebildiği bildirilmektedir. Bu olgu serisinde hastaların birinde iki farklı TNF-alfa inhibitörü kullanımına bağlı olmak üzere dört hastada ilaca bağlı olarak gelişen psöriazis vakaları sunulmaktadır. Vaka 1: Ankilozan spondilit tanısıyla takip edilen ve infliksimab tedavisi başlanan 31 yaşında erkek hastada tedavinin 2.haftasında ekstremitelerde eritemli skuamlı lezyonlar gelişti. İki ay sonra tekrar başlanan etanersept tedavisinin 1.ayında ise saçlı deride yoğun olmak üzere tüm gövde ve ekstremitelerde psöriatik lezyonlar gelişti. Vaka 2: Romatoid artritli 53 yaşında bayan hastada etanersept tedavisinin 2.ayında her iki ayak bileği çevresinde eritemli skuamlı lezyonlar oluştu. Vaka 3: Ankilozan spondilitli 34 yaşında bayan hastada infliksimab tedavisinin 10.ayında her iki elinde palmar psöriatik lezyonlar gelişti. Vaka 4: Ankilozan spondilit tanısıyla takip edilen 40 yaşında bayan hastada infliksimab tedavisinin 2.yılında el ve ayaklarında püstüler lezyonlar gelişti. Hastaların hiçbirinde psöriazis için aile öyküsü yoktu. Vakaların üçünde psöriazis tanısı histopatolojik olarak doğrulandı. Romatoid artrit, ankilozan spondilit ve diğer spondiloartritlerde TNF-alfa inhibitörü kullanımına bağlı olarak psöriazis indüklenebilmektedir. En fazla püstüler form ile plak tipi psöriazis görülmekte ve palmoplantar dağılıma rastlanmaktadırAlthough tumor necrosis factor-alpha (TNF-_) antagonists are shown to be effective in the treatment of psoriasis, induction of psoriatic skin lesions have been seen in patients with different rheumatic conditions who were treated with TNF-_ antagonists. In this case series, we report four cases that developed psoriatic lesions; in one of the cases, psoriasis was associated with two different TNF-_ antagonists. Case 1: A 31-year-old man with ankylosing spondylitis developed erythematous and squamous lesions on his extremities in the 2nd week of infliximab treatment. Two months later he began to receive etanercept, and psoriatic skin lesions developed on the entire trunk and extremities, and predominantly on the scalp after one month. Case 2: A 53-year-old female with rheumatoid arthritis developed psoriatic skin lesions in the ankle region after two months' treatment with etanercept. Case 3: A 34-year-old female with ankylosing spondylitis developed psoriatic lesions on her palms after 10 months' treatment with infliximab. Case 4: A 40-year-old female with ankylosing spondylitis developed pustular lesions on her palms and soles after two years' treatment with infliximab. The patients had no personal or family history of psoriasis. The diagnosis of psoriasis was confirmed by skin biopsy in three of the cases. Psoriatic skin lesions can be induced as a result of treatment with TNF-_ antagonists in patients with rheumatoid arthritis, ankylosing spondylitis and other spondyloarthropathies. The most common form is plaque or pustular pattern with palmoplantar distributio