Kształcenie podyplomowe pielęgniarek neurologicznych — doniesienia wstępne

Introduction. Postgraduate education for nurses is an integral part of professional development. Currently, in accordance with the legislation in force in Poland, a neurological nurse may improve their profession as part of self-education or as part of organized forms and types of postgraduate education by undergoing various specialized training, acquiring professional skills in the narrower fields of nursing or providing specific health services.Aim. The aim of the research was to analyse the postgraduate education of neurological nurses.Material and Methods. The research was conducted on a group of 128 nurses employed in 9 neurological centres in the Kuyavian-Pomeranian Voivodeship (Bydgoszcz, Toruń, Włocławek, Grudziądz, Świecie, Lipno). Postgraduate education was assessed by means of a diagnostic survey using a questionnaire survey technique.Results. It was shown that there are statistically significant differences between the age, experience and education of the respondents and the preferred form of education (p < 0.05) and awarding educational points for training (p < 0.05). It was also found that age and seniority in the neurology department differentiated the form of financing training (p < 0.05). Additionally, seniority is a factor that significantly differentiates the thematic specificity of the training (p < 0.05).Conclusions. The most popular form of postgraduate education is specialization and a specialist course. An important form of training is also participation in a conference/symposium. The vast majority of respondents stated that their trainings are financed by their own/private funds. It was found that the respondents lacked knowledge about training specific to neurological nurses, with the simultaneous need for such training. Among the difficulties/problems related to professional development, the most frequently indicated were the lack of time for training and difficulties with its financing. Almost half of the respondents expect to receive education/credit points for education. (JNNN 2020;9(2):71–75)Wstęp. Kształcenie podyplomowe pielęgniarek jest integralnym elementem doskonalenia zawodowego. Aktualnie zgodnie z obowiązującym w Polsce ustawodawstwem, pielęgniarka neurologiczna może doskonalić swoją profesję w ramach samokształcenia lub w ramach zorganizowanych form i rodzajów kształcenia podyplomowego poprzez odbywanie różnych szkoleń specjalistycznych, nabywania umiejętności zawodowych z zakresu węższych dziedzin pielęgniarstwa lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych.Cel. Celem badań była analiza kształcenia podyplomowego pielęgniarek neurologicznych.Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 128 pielęgniarek zatrudnionych w 9 ośrodkach neurologicznych na terenie województwa kujawsko-pomorskiego (Bydgoszcz, Toruń, Włocławek, Grudziądz, Świecie, Lipno). Za pomocą sondażu diagnostycznego, techniką ankietową z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety dokonano oceny kształcenie podyplomowego.Wyniki. Wykazano, że istnieją różnice istotne statystycznie pomiędzy wiekiem, stażem i wykształceniem badanych a preferowaną formę kształcenia (p < 0.05) i przyznawaniem punktów edukacyjnych za szkolenie (p < 0.05). Stwierdzono również, że wiek i staż na oddziale neurologii różnicuje formę finansowania szkolenia (p < 0.05). Dodatkowo staż pracy jest czynnikiem istotnie różnicującym specyfikę tematyczną szkolenia (p < 0.05).Wnioski. Najbardziej popularną formą kształcenia podyplomowego jest specjalizacja oraz kurs specjalistyczny. Istotną forma dokształcania jest również udział w konferencji/sympozjum. Zdecydowana większość badanych stwierdziła, że ich szkolenia są finansowane przez środki własne/prywatne. Stwierdzono u badanych brak wiedzy na temat szkoleń specyficznych dla pielęgniarek neurologicznych z jednoczesnym zapotrzebowaniem na takie szkolenia. Wśród trudności/problemów związanych z doskonaleniem zawodowym, najczęściej wskazywano na brak czasu na szkolenie oraz trudności z jego finansowaniem. Prawie połowa przebadanych osób oczekuje na przyznawanie punktów edukacyjnych/kredytowych za kształcenie. (PNN 2020;9(2):71–75

Charakterystyka skali Barthel w aspekcie opieki neurologicznej

The Barthel scale assesses the ability of the tested person to function independently. It plays an important role in the professional work of nurses. Therefore, the aim of the work is to characterize the Barthel scale and use it in the care of a neurological patient. This tool measures the degree of independence in activities of daily living. Thanks to this, it also helps to determine the level of assistance required with care and activities of daily living. This scale evaluates 10 basic daily activities. In Poland, the Barthel Index is one of the most frequently used assessment scales for measuring activity limitations in patients with various diseases, e.g. nervous system. Many researchers also use BI as one of the measurement tools to conduct scientific research. That is why it is so important to deepen knowledge about this tool. (JNNN 2022;11(4):180–184)Skala Barthel ocenia zdolność osoby badanej do samodzielnego funkcjonowania. Pełni ona istotną rolę w pracy zawodowej pielęgniarek. Dlatego też celem pracy jest charakterystyka skali Barthel oraz wykorzystanie jej w opiece nad pacjentem neurologicznym. Narzędzie to mierzy stopień niezależności w zakresie czynności dnia codziennego. Dzięki temu pomaga również określić stopień wymaganej pomocy w opiece oraz w zakresie czynności dnia codziennego. Skala ta ocenia 10 podstawowych czynności dnia codziennego. W Polsce Indeks Barthel jest jedną z najczęściej stosowanych skal oceny pomiaru ograniczeń aktywności u pacjentów z różnymi schorzeniami m.in. układu nerwowego. Wielu badaczy również wykorzystuje BI jako jedno z narzędzi pomiarowych do przeprowadzenia badań naukowych. Dlatego też tak istotne jest pogłębianie wiedzy na temat tego narzędzia. (PNN 2022;11(4):180–184

Problemy pielęgnacyjne pacjenta po przebytym udarze mózgu — opis przypadku

Introduction. With the advancement of civilization, the number of cerebral strokes in creases, which is a challenge for modern medicine. Reduction of patients’, capacity is reflected in all aspects of a patient’s life. The condition after stroke requires assistance in basic daily activities (washing, dressing, eating, moving, etc.). Family must accept the fact of existing limitations and the need to acquire the knowledge and skills required to cope with a patient immobilized after a stroke. The aim of the study is to identify selected deficits and problems of patients after stroke.Case Report. The case study refers to a 82-year old patient with a stroke. The patient’s condition is defined as average, requiring hospitalization and constant monitoring. The work presents selected problems observed in a patient after a stroke. The patient presented is only a work description of the case of a theoretical patient.Discussion. Condition after stroke is a significant burden for the patients and their families. Problems concern the biological, mental and social spheres. Assistance to the patient and their family should commence when the patient is admitted to hospital and after a stroke has been diagnosed. The patient’s care problems after stroke constitute significant limitations in functioning and in returning to previous conditions. Researchers largely analyze the quality of life in all aforementioned dimensions.Conclusions. Nursing care issues include physical, mental as well as social aspect. The patient in her current state of health requires 24-hour care and full compensation for basic daily activities. Once the patient has been discharged home, she will require further treatment and personalized and comprehensive care. (JNNN 2017;6(1):28–32)Wstęp. Wraz z postępem cywilizacji wzrasta liczba zachorowań na udary mózgu, co stanowi wyzwanie współczesnej medycyny. Zmniejszenie wydolności pacjentów przekłada się na wszystkie aspekty życia pacjenta. Stan po udarze mózgu wymaga pomocy przy podstawowych czynnościach dnia codziennego (mycie, ubieranie, spożywanie posiłków, poruszanie i in.). Rodzina musi pogodzić się z faktem istniejących ograniczeń i konieczności nabycia wiedzy i wypracowania umiejętności wymaganych do opieki nad pacjentem unieruchomionym po udarze mózgu. Celem pracy jest wskazanie wybranych deficytów oraz problemów pacjenta po udarze mózgu.Opis przypadku. Opis przypadku odnosi się do pacjentki lat 82 z rozpoznaniem udaru mózgu. Stan pacjentki określa się jako średni, wymaga hospitalizacji oraz stałego monitoringu. Praca przedstawia wybrane problemy zaobserwowane u pacjenta po przebytym udarze. Przedstawiany pacjent stanowi jedynie Praca stanowi opis przypadku pacjenta teoretycznego.Dyskusja. Stan po udarze mózgu stanowi znaczne obciążenie dla pacjenta i jego rodziny. Problemy dotyczą zarówno sfery biologicznej, psychicznej i społecznej. Pomoc pacjentowi i jego rodzinie powinna rozpocząć się w momencie przyjęcia pacjenta do szpitala i po rozpoznaniu udaru mózgu. Problemy pielęgnacyjne pacjenta po przebytym udarze mózgu stanowią znaczne ograniczenia w funkcjonowaniu i powrocie do stanu sprzed choroby. Naukowcy w znacznej mierze analizują jakość życia we wszystkich wspomnianych wymiarach.Wnioski. Problemy pielęgnacyjne pacjentki obejmują aspekt fizyczny, psychiczny i społeczny. Pacjentka w obecnym stanie zdrowia wymaga całodobowej opieki i pełnej kompensacji podstawowych czynności dnia codziennego. Po wypisaniu pacjentki do domu będzie wymagała dalszego leczenia oraz zindywidualizowanej i całościowej opieki. (PNN 2017;6(1):28–32

Tromboliza i trombektomia mechaniczna jako wiodące sposoby leczenia ostrego udaru niedokrwiennego mózgu

Brain vascular diseases, especially strokes, are still a very serious public health and medicine problem. The world is still facing an epidemic of stroke. With the impact load increasing all over the world, there is a continuing need to understand the characteristics of this disease and its impact in different countries. Despite significant improvements in primary prevention and treatment efficacy over the past decades, stroke is still a debilitating disease. Early treatment is the key to successful recovery of patients with ischemic stroke.The aim of the study is to show the most effective methods of treating patients in the acute phase of ischemic stroke. (JNNN 2019;8(4):177–181)Choroby naczyniowe mózgu, a zwłaszcza udary, to nadal bardzo poważny problem zdrowia publicznego i medycyny. Świat nadal stoi w obliczu epidemii udaru mózgu. Przy rosnącym na całym świecie obciążeniu udarowym istnieje ciągła potrzeba zrozumienia cech tej choroby i jej wpływu w różnych krajach. Pomimo znacznej poprawy w zakresie pierwotnej profilaktyki i skuteczności leczenia w ciągu ostatnich dziesięcioleci udar jest nadal wyniszczającą chorobą. Wczesne leczenie jest kluczem do pomyślnego powrotu do zdrowia pacjentów z udarem niedokrwiennym.Celem pracy jest ukazanie najskuteczniejszych metod leczenia pacjentów w ostrej fazie udaru mózgu niedokrwiennego. (PNN 2019;8(4):177–181

Problemy rodzin pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu

Stroke is a clinical syndrome associated with sudden onset of focal or global brain dysfunction. Causes of stroke are disorders of blood circulation, resulting in brain damage. As a result, intra-cerebral imbalances occur.A stroke has often resulted in neurological changes and, consequently, functional difficulties. The patient needs help with self-care and self-service. A significant role is played by the patient’s family, which requires commitment to meet the needs and reduce deficits. Difficulties in the care of the patient include, but are not limited to, living conditions, family relationships, social roles and lack of knowledge about the disease. The role of the people taking care of the patient is to reduce deficits, meet needs and improve the quality of life of the patient.The aim of the study is to identify the problems of the families of patients suffering from cerebral stroke. Literature analysis will show significant difficulties that arise from deficits and the need for immediate action in the area of patient care to improve the quality of life. (JNNN 2017;6(3):126–129)Udar mózgu jest zespołem klinicznym związanym z nagłym powstaniem ogniskowych bądź też globalnych zaburzeń czynności mózgowia. Przyczyną wystąpienia udaru są zaburzenia krążenia krwi, co skutkuje uszkodzeniem mózgu. W wyniku tego dochodzi do zaburzeń równowagi wewnątrzmózgowej.Przebyty udar mózgu często skutkuje zmianami neurologicznym, a w konsekwencji trudnościami w sprawności funkcjonalnej. Pacjent wymaga pomocy w zakresie samoopieki i samopielęgnacji. Znaczącą rolę stanowi rodzina pacjenta, od której wymaga się zaangażowania w zaspakajaniu potrzeb i zmniejszaniu deficytów. Trudność w sprawowaniu opieki wynika między innymi z sytuacji życiowej, dotychczasowymi relacjami w rodzinie, pełnionymi rolami społecznymi oraz brakiem wiedzy o chorobie. Zadaniem osób sprawujących opiekę nad pacjentem jest zmniejszenie deficytów, zaspokojenie potrzeb oraz poprawa jakości życia pacjenta.Celem pracy jest wskazanie problemów rodzin pacjentów po przebytym udarze mózgu. Analiza literatury pozwoli na ukazanie istotnych trudności, wynikających z deficytów oraz konieczności podjęcia natychmiastowych działań w zakresie opieki nad pacjentem w celu poprawy jakości życia. (PNN 2017;6(3):126–129

Problemy pielęgnacyjne pacjentów z chorobą Alzheimera — opis przypadku

Introduction. Alzheimer’s disease is a syndrome caused by brain disease, usually chronic or of progressive course characterised by clinically numerous disorders of higher cortical functions. It is an incurable disease leading to a complete disability in the advanced stage. An latent initial phase of Alzheimer’s disease results in the disease being diagnosed in a more advanced stage.Case Report. The case study refers to a 67 woman diagnosed with Alzheimer’s disease. The disease was diagnosed 1.5 years ago. The paper presents selected needs and problems observed in a patient diagnosed with Alzheimer’s disease. The work is a description of a case of a hypothetical patient.Discussion. Care and looking after the patient with Alzheimer’s disease is a complex process. It is characterised by total engagement and the necessary specialistic knowledge on the part of all members of the care team taking care of the patient. Taking care of a patient with cognitive impairment is a difficult challenge for his family and relatives. It requires patience, calm and dedication. Nursing interventions are focused on the performance of professional diagnostic procedures, as well as assisting in everyday activities, supporting and educating the patients and their family.Conclusions. Alzheimer’s disease is a chronic disease that leads to disturbances of functional and cognitive functions. In the presented case the patient is aware of the essence of her disease, which significantly reduces her current quality of life. With a decline in physical performance there can be observed deterioration of patient’s physical condition. A significant role in the care of a patient with AD is fulfilled by assistance in everyday activities. (JNNN 2016;5(3):117–122)Wstęp. Choroba Alzheimera jest zespołem objawów wywołanych chorobą mózgu, zwykle przewlekłą lub o postępującym przebiegu, charakteryzująca się klinicznie licznymi zaburzeniami wyższych funkcji korowych. Stanowi ona nieuleczalne schorzenie prowadzące do pełnej niesprawności w stadium zaawansowanym. Utajony charakter początkowej fazy choroby Alzheimera powoduje, że schorzenie to rozpoznaje się dopiero w stadium bardziej zaawansowanym.Opis przypadku. Studium przypadku odnosi się do 67 kobiety z rozpoznaniem choroby Alzheimera. Schorzenie to zdiagnozowano 1,5 roku temu. W pracy ukazano wybrane potrzeby i problemy zaobserwowane u pacjentki z rozpoznaną chorobą Alzheimera. Praca stanowi opis przypadku pacjenta teoretycznego.Dyskusja. Opieka oraz pielęgnacja pacjenta z chorobą Alzheimera jest złożonym procesem. Charakteryzuje się pełnym zaangażowaniem oraz niezbędną i specjalistyczną wiedzą ze strony wszystkich członków zespołu terapeutycznego zajmujących się pacjentem. Sprawowanie opieki nad pacjentem z zaburzeniami funkcji poznawczych stanowi trudne wyzwanie dla jego rodziny i bliskich. Wymaga cierpliwości, spokoju i poświęcenia. Działania pielęgniarskie skupiają się na wykonywaniu profesjonalnych zabiegów diagnostycznych, ale także asystowaniu w czynnościach dnia codziennego, wspieraniu i edukowaniu pacjenta i jego rodziny.Wnioski. Choroba Alzheimera jest przewlekłą chorobą, która prowadzi do zaburzeń funkcji poznawczych i funkcjonalnych. W przedstawionym przypadku pacjentka jest świadoma istoty swojej choroby, co znacznie obniża jej dotychczasową jakość życia. Wraz ze spadkiem wydolności fizycznej obserwujemy pogarszający się stan fizyczny. Znaczącą rolę w pielęgnacji chorego z AD stanowi pomoc w czynnościach dnia codziennego. (PNN 2016;5(3):117–122

Problemy pielęgnacyjne pacjenta po urazie czaszkowo-mózgowym — opis przypadku

Introduction. Cranial and cerebral injuries are an opened or closed brain damage coming into existence as a result of a short-lived mechanical factor affecting the skull. They constitute the most frequent cause of deaths amongst traumatic patients. In vast majority of fatal victims of injuries (70%) a cranial-cerebral injury is the cause of death. The aim of the work is to present the patient’s nursing problems after a cranial-cerebral injury as a result of a gunshot.Case Report. The description of the case refers to the patient aged 35 who suffered from cranial-cerebral injury as a result of the gunshot wound in vague circumstances. The patient was subjected to surgical treatment consisting in the removal of a foreign body from the skull in the mode of urgency. He required intensive nursery supervision and the long-term rehabilitation. This work presents the description of the case and chosen nursing problems of the patient after the gunshot wound.Discussion. Cranial-cerebral injuries are regarded to be the main cause of the mortality. The most important factor in the scale of intracranial injury is, above all, the strength of the injury. This value determines the extent of injury, prognosis, survival and recovery. However, the promptness of the given help is an important factor determining the fate of the patient. The advanced neurological deficit in the sick person after the cranial-cerebral injury requires the holistic approach to the patient and involvement the entire therapeutic team in the process of diagnosing, treatment, rehabilitation or the psychotherapy.Conclusions. The state of the patient after the gunshot wound shows shortages and nursing problems in the biological, psychical and social sphere. The actions undertaken are of highly individual nature. The care over the patient after the gunshot wound should be comprehensive, adapted for identified shortages and individual needs of the patient according to applicable standards. (JNNN 2018;7(2):80–85)Wstęp. Urazy czaszkowo-mózgowe są otwartym lub zamkniętym uszkodzeniem mózgu powstającym w wyniku działania na czaszkę krótkotrwałego czynnika mechanicznego. Stanowią najczęstszą przyczynę zgonów wśród pacjentów urazowych. W zdecydowanej większości śmiertelnych ofiar urazów (70%) przyczyną zgonu jest uraz czaszkowo-mózgowy. Celem pracy jest przedstawienie problemów pielęgnacyjnych pacjenta po urazie czaszkowo-mózgowym w wyniku postrzału.Opis przypadku. Opis przypadku odnosi się do pacjenta w wieku 35 lat, który doznał urazu czaszkowo-mózgowego w wyniku postrzału w niejasnych okolicznościach. Pacjent poddany był zabiegowi operacyjnemu usunięcia ciała obcego z czaszki w trybie pilnym. Wymagał intensywnego nadzoru pielęgniarskiego oraz długotrwałej rehabilitacji. Praca przedstawia opis przypadku oraz wybrane problemy pielęgnacyjne pacjenta po postrzale.Dyskusja. Urazy czaszkowo-mózgowe są uważane za główna przyczynę śmiertelności. Najważniejszym czynnikiem w zakresie skali obrażeń wewnątrzczaszkowych jest przede wszystkim siła urazu. Jego wartość decyduje o rozległości urazu, rokowaniu, przeżyciu i powrocie do zdrowia. Natomiast szybkość udzielonej pomocy jest ważnym czynnikiem określającym losy chorego. Zaawansowany deficyt neurologiczny u chorego po urazie czaszkowo-mózgowym wymaga holistycznego podejścia do pacjenta oraz zaangażowania całego zespołu terapeutycznego w procesie diagnozowania, leczenia, rehabilitacji czy psychoterapii.Wnioski. Stan pacjenta po postrzale ukazuje deficyty oraz problemy pielęgnacyjne w zakresie sfery biologicznej, psychicznej i społecznej. Podejmowane działania mają charakter wysoce indywidualny. Opieka nad pacjentem po postrzale powinna być kompleksowa, dostosowana do zidentyfikowanych deficytów oraz indywidualnych potrzeb pacjenta zgodnie z obowiązującymi standardami. (PNN 2018;7(2):80–85

Przestrzeganie zaleceń terapeutycznych u pacjentów chorych na stwardnienie rozsiane

Introduction. Multiple sclerosis is a chronic, inflammatory, immune demyelinating disease of the central nervous system. The effectiveness of MS treatment depends primarily on the effectiveness of drugs and the patient’s compliance with the principles of therapy.Aim. The main aim of the study was to assess the level of adherence to therapeutic recommendations in patients with multiple sclerosis.Material and Methods. The research was carried out at the Department of Neurology and Clinical Neuroimmunology of the Regional Specialist Hospital in Grudziądz. On average 165 patients suffering from multiple sclerosis were qualified for the study. The study was conducted using the method of diagnostic survey. The variables were measured using the proprietary questionnaire containing sociodemographic and medical data and the standardized adherence scale in chronic diseases (ACDS).Results. The analysis of own research showed that patients with high-level multiple sclerosis adhere to the therapeutic recommendations (p = 0.001). The study group reported the fatigue syndrome at all ACDS levels (p = 0.002). There was no relationship between the occurrence of adverse effects of pharmacotherapy and the level of compliance with therapeutic recommendations (p > 0.05).Conclusions. It was found that the level of adherence to therapeutic recommendations in patients suffering from multiple sclerosis in the study group remained at a high level. (JNNN 2020;9(3):103–107)Wstęp. Stwardnienie rozsiane jest przewlekłą, zapalną chorobą demielinizacyjną ośrodkowego układu nerwowego o podłożu immunologicznym. Skuteczność leczenia SM zależy przede wszystkim od efektywności działania leków oraz związanego z tym przestrzegania zasad terapii przez pacjenta.Cel. Głównym celem badań była ocena poziomu przestrzegania zaleceń terapeutycznych u pacjentów chorych na stwardnienie rozsiane.Materiał i metody. Badania przeprowadzono w Oddziale Neurologii i Neuroimmunologii Klinicznej Regionalnego Szpitala Specjalistycznego w Grudziądzu. Do badań zakwalifikowano 165 pacjentów chorujących na stwardnienie rozsiane. Badanie przeprowadzono za pomocą metody sondażu diagnostycznego. Do pomiaru zmiennych wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety zawierający dane socjodemograficzne i medyczne oraz standaryzowaną skalę adherence w chorobach przewlekłych (ACDS).Wyniki. Analiza badań własnych wykazała, że pacjenci ze stwardnieniem rozsianym na poziomie wysokim przestrzegają zaleceń terapeutycznych (p = 0,001). Badana grupa na wszystkich poziomach w skali ACDS zgłaszała występowanie zespołu zmęczenia (p = 0,002). Nie stwierdzono związku pomiędzy występowaniem działań niepożądanych stosowanej farmakoterapii, a poziomem przestrzegania zaleceń terapeutycznych (p > 0,05).Wnioski. Stwierdzono że, poziom przestrzegania zaleceń terapeutycznych u pacjentów chorych na stwardnienie rozsiane w badanej grupie utrzymuje się na wysokim poziomie. (PNN 2020;9(3):103–107

Ocena kliniczna, czynnościowa i jakości życia chorych z zespołem bólowym kręgosłupa

The development of civilization leads to a continuous increase in the number of diagnoses of spinal pain syndrome in patients in each age group, thus leading to the need to develop new treatment standards. Spinal pain syndromes due to the often unknown etiology cause difficult diagnosis and introduction of effective therapy. That results in difficulties in causative treatment and thus sets pain as a leading problem in the therapy. Spinal pain syndromes are a complex clinical problem that may affect the patient’s psychological and social state as well as that of their family.The result of the research carried out with the use of standardized scales in the course of the disease is the development of the patient’s nursing process. The patient’s assessment is holistic, it allows to determine the factors predisposing to the occurrence of the disease and the current state of the patient. The clinical, psychological, social as well as professional and social aspects are analyzed in a multidimensional way. The level of performing independent activities by the patient is determined by means of functional scales. Spinal pain syndromes as a global problem are also the subject of research on the quality of life of this group of patients. The essence of using these tools is the ability to correlate them with other tools. (JNNN 2017;6(4):170–173)Rozwój cywilizacji prowadzi do ciągłego wzrostu liczby rozpoznań zespołów bólowych kręgosłupa u pacjentów w każdej grupie wiekowej, tym samym doprowadza to do konieczności opracowywania nowych standardów leczenia. Zespoły bólowe kręgosłupa z powodu nieznanej często etiologii powodują utrudnioną diagnostykę oraz wprowadzenie skutecznej terapii. Wynikiem tego są trudności w leczeniu przyczynowym i tym samym stawia to ból jako problem wiodący w terapii. Zespoły bólowe kręgosłupa stanowią złożony problem kliniczny, mogący oddziaływać na stan psychiczny i społeczny pacjenta, ale także jego rodziny.Wynikiem prowadzonych badań z użyciem standaryzowanych skal w przebiegu choroby jest opracowanie procesu pielęgnowania pacjenta. Ocena pacjenta jest holistyczna, pozwala określić czynniki predysponujące do powstania choroby oraz aktualny stan pacjenta. Wielowymiarowo analizuje się aspekt kliniczny, psychiczny, społeczny oraz zawodowy i towarzyski. Poziom wykonywania czynności samodzielnych przez pacjenta określany jest za pomocą skal funkcjonalnych. Zespoły bólowe kręgosłupa jako problem globalny stanowią także przedmiot badań na jakością życia tej grupy pacjentów. Istotą zastosowania tych narzędzi jest możliwość korelowania ich z innymi narzędziami. (PNN 2017;6(4):170–173

Wpływ wybranych zmiennych socjodemograficznych na poziom wypalenia zawodowego pielęgniarek neurologicznych i neurochirurgicznych

Introduction. Burnout is recognized as an important individual and social problem. Occupations at increased risk of burnout include: doctors, nurses, social workers, teachers, policemen and emergency service workers.Aim. The aim of the research was to determine the influence of selected socio-demographic variables on the level of occupational burnout in neurological and neurosurgical nurses.Material and Methods. The research was carried out on a group of 206 nurses employed in thirteen neurological and neurosurgical centres in the Kuyavian-Pomeranian Voivodeship. By means of a diagnostic survey, the level of occupational burnout was assessed using a questionnaire survey.Results. When analysing the impact of socio-demographic variables on occupational burnout, the following results were obtained for: gender (0.939), age (0.071), workplace (0.239), marital status (0.657), education (0.330), distance to the workplace (0.773), years of experience (0.013) and position held (0.552). Only work experience in the profession had a statistically significant, low correlation with the results of the level of occupational burnout (p < 0.05).Conclusions. The examined group of nurses showed a low level of occupational burnout. The vast majority of nurses felt satisfied with their work. There was no significant influence of socio-demographic variables on the level of occupational burnout. (JNNN 2021;10(4):162–167)Wstęp. Wypalenie zawodowe jest uznane za ważny problem zarówno indywidualny, jak i społeczny. Do zawodów z grupy podwyższonego ryzyka wypalenia zawodowego należą m.in.: lekarze, pielęgniarki, pracownicy społeczni, nauczyciele, policjanci i pracownicy służb ratunkowych.Cel. Celem badań było określenie wpływu wybranych zmiennych socjodemograficznych na poziom wypalenia zawodowego pielęgniarek neurologicznych i neurochirurgicznych.Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 206 pielęgniarek zatrudnionych w trzynastu ośrodkach neurologicznych i neurochirurgicznych na terenie woj. kujawsko-pomorskiego. Za pomocą sondażu diagnostycznego, techniką ankietową z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety dokonano oceny poziomu wypalenia zawodowego.Wyniki. Przeprowadzając analizę wpływu zmiennych socjodemograficznych na wypalenie zawodowe uzyskano następujące wyniki dla: płci (0,939), wieku (0,071), miejsca pracy (0,239), stanu cywilnego (0,657), wykształcenia (0,330), odległości do miejsca pracy (0,773), stażu pracy (0,013) i zajmowanego stanowiska (0,552). Tylko staż pracy w zawodzie pozostawał w istotnej statystycznie, niskiej korelacji z wynikami poziomu wypalenia zawodowego (p < 0,05).Wnioski. Badana grupa pielęgniarek wykazywała niski poziom wypalenia zawodowego. Zdecydowana większość pielęgniarek odczuwała zadowolenie z wykonywanej pracy. Nie wykazano istotnego wpływu zmiennych socjodemograficznych na poziom wypalenia zawodowego. (PNN 2021;10(4):162–167