Frontal sinüs boyutlarının yaş ve cinsiyet ile ilişkisinin değerlendirilmesi

Amaç: Adli araştırmaların önemli bir parçası bireyin kimliklendirilmesidir. Frontal sinüs, kişisel tanımlama, yaş tahmini ve cinsiyet tayini için değerli özelliklere sahiptir. Bu çalışmada amaç konik ışınlı bilgisayarlı tomografi (KIBT) görüntülerinde frontal sinüs boyutlarını değerlendirerek, bu boyutların yaş ile ilişkisini ve cinsiyet tayinindeki önemini belirlemektir.Gereç ve Yöntemler: Yaşları 20 ile 85 arasında değişen toplam 178 birey (105 Kadın, 73 Erkek) retrospektif olarak incelendi. KIBT görüntülerinde her sinüs için sağ ve sol taraf olmak üzere genişlik, yükseklik ve anteroposterior derinlik ve maksimum toplam genişlik ölçümleri yapıldı. Çalışmaya dahil olan bireyler yaşa göre 5 alt gruba ayrıldı ve her ölçüm parametresi de alt gruplar arasında karşılaştırıldı. Toplanan verilerin istatistiksel analizi Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) 23.0 programı kullanılarak yapıldı.Bulgular: Sağ ve sol frontal sinüs genişliği, anteroposterior derinlik ve maksimum toplam genişlik özellikleri açısından erkekler kadınlardan istatistiksel olarak önemli derecede yüksek ortalamalara sahipken (p<0.01), sinüs yüksekliği açısından istatistiksel olarak önemli bir fark belirlenmedi. Değerlendirilen tüm parametreler için yaş grupları arasında istatistiksel olarak önemli bir fark gözlenmedi. Yapılan diskriminant analizi sonucu cinsiyet tahmininde doğruluk oranı % 71.3 olarak hesaplandı.Sonuç: Bu çalışmada KIBT görüntülerinde ölçülen frontal sinüs boyutlarının yaş grupları arasında önemli farklılık göstermediği belirlendi. Bununla birlikte frontal sinüsün cinsiyet tayininde dimorfik özellikte olduğu fakat tek başına cinsiyet belirlemede yeterli olmadığı ve ilave parametrelerle doğruluğunun artırılacağı düşünüldü.ANAHTAR KELİMELER Adli bilimler, Cinsiyet tespiti analizi, Frontal sinus, Konik ışınlı bilgisayarlı tomograf

AGE ESTIMATION OF ADULTS FROM CONE BEAM COMPUTED TOMOGRAPHY IMAGES

Giriş: Yaş tahmini, tıbbi, adli ve antropolojik çalışmalarda bir bireyi tanımlamak için kullanılan en önemli prosedürlerden biridir. Bireyin tanımlanmasında dişler, vertebra, kranial yapılar, pelvis gibi anatomik yapılar kullanılır. Dişler yaş tahmin yöntemlerinde sıklıkla kullanılmaktadır, çünkü uzun süre değişmeden kalabilirler ve diğer vücut yapılarına göre dış faktörlerden daha az etkilenirler. Yaşla birlikte sekonder dentin oluşumuna bağlı pulpa boşluğunun daralması, yetişkinlerin diş yaşı tahmininde dikkate alınan önemli bir kriterdir. Amaç: Bu çalışmanın amacı, bir Türk popülasyonunda konik ışınlı bilgisayarlı tomografi (KIBT) görüntülerinde maksiller santral ve kanin dişin pulpa boşluğunun lineer ölçümlerini Kvaal yöntemine göre yaparak yaşı tahmin etmektir. Yöntem: Yaşları 18 ile 63 arasında değişen 74 kişinin (37 kadın, 37 erkek) KIBT görüntüleri retrospektif olarak değerlendirildi. KIBT psödopanoramik kesitlerinde 74 maksiller santral ve 74 maksiller kanin dişin pulpa boşluğunun lineer ölçümleri Kvaal yöntemi kullanılarak yapıldı. Yaş ile morfolojik değişkenler arasındaki ilişki Pearson korelasyon analizi ile hesaplandı. Yaş tahmininde her diş için çoklu doğrusal regresyon modelleri kuruldu. Bulgular: Morfolojik değişkenlerden yaşı tahmin etmek için geliştirilen regresyon denklemi analizi sonucunda maksiller kanin diş için standart tahmin hatası = ±10.42, maksiller kanin diş belirleme katsayısı R2= 0.158; maksiller santral diş standart tahmin hatası = ±10.65, belirleme katsayısı R2 = 0.131; her iki diş için standart tahmin hatası= ±10.18, belirleme katsayısı R2 = 0.207 olarak bulundu. Sonuç: KIBT görüntülerinde maksiller santral ve kanin dişin pulpa boşluğunun lineer ölçümleri ve oranları, bir Türk popülasyonunda Kvaal yöntemine göre yaşı tahmin etmek için yetersizdi. Gelecekte yapılacak çalışmalarda, yetişkin Türk bireylerinde yaş tahmininin doğruluğunu arttırmak için daha büyük örneklem sayısı veya pulpa alanı, pulpa hacmi gibi farklı radyografik ölçümlerin kullanılması önerilmektedir. Anahtar Kelimeler: Yaş tahmini, konik ışınlı bilgisayarlı tomografi, adli diş hekimliği, Kvaal yöntemi, diş Introduction: Age estimation is one of the most important procedures used for identifying an individual in medical, forensic and anthropological studies. Anatomical structures such as teeth, vertebra, cranial structures, pelvis are used in the identification of the individual. Teeth have been frequently used in age estimation methods because they can remain unchanged for a long time and they are less affected by external factors than other body structures. The narrowing of the pulp cavity due to the secondary dentin formation with age is an important criterion that is taken into consideration in dental age estimation of adults. Aim: The aim of this study is to estimate age by performing linear measurements of pulp cavity of the maxillary central and canine tooth according to Kvaal’s method on cone beam computed tomography (CBCT) images in a sample of Turkish population. Methods: CBCT images of 74 individuals (37 females, 37 males) aged between 18 and 63 years were evaluated retrospectively. Linear measurements of pulp cavity of 74 maxillary central and 74 canine tooth were made on pseudopanoramic CBCT sections using Kvaal’s method. The relationship between age and morphological variables was calculated by the Pearson correlation analysis. Multiple linear regression models were established for each tooth to estimate the age. Results: As a result of the regression equation analysis developed to estimate age from morphological variables, the standard estimation error for maxillary canine teeth = ±10.42, maxillary canine tooth determination coefficient R2= 0.158; the standard estimation error for maxillary central teeth = ±10.65, maxillary central tooth coefficient of determination R2 = 0.131; the standard estimation error for both teeth = ±10.18, both teeth coefficient of determination R2 = 0.207. Conclusion: Linear measurements and ratios of pulp cavity of the maxillary central and canine tooth on CBCT images were insufficient to estimate the age according to Kvaal’s method in a sample of Turkish population. In future studies, it is recommended to use different radiographic measurements such as larger sample size or pulp area and pulp volume to increase the accuracy of age estimation in adult Turkish individuals

Wireless transmission of heart rate and blood pressure measurements for remote patient monitoring

This paper describes the development of a wireless pulse and blood pressure monitoring system based on a microprocessor with low cost. It is aimed to receive blood pressure information (tension) through certain processes such as amplifying and filtering of the signal which is obtained by using BIOPAC SS19LA Blood Pressure Cuff and Transducer. With the designed prototype, it is possible to determine both systolic and diastolic pressure. Following preprocessing of the signal, the information of blood pressure and heart rate data of the patient is wirelessly transmitted to smartphone by using Bluetooth Module. The wireless system is used to transmit the measured data to a remote location. In this way, the biomedical parameters obtained from the patient can be instantly transmitted to any pre-paired smart phone and also recorded in the corresponding device

Determination of fluconazole susceptibility in Schizosaccharomyces pombe

Fluconazole inhibits ergosterol biosynthesis and this deficiency prevents fungal growth by disrupting the structure of the fungal cell membrane. 3 42 genes that were fully sensitive and 33 genes that were semi-sensitive to 50 µg/ml fluconazole, 11 genes sensitive to 25 µg/ml and 3 genes sensitive to 10 µg/ml fluconazole were identified. Three common genes were identified that were sensitive to all three doses; rpl2301, rps2201 and pho7. These genes were found to play a major role in protein synthesis. As a result of Table 1, it was determined that the biological processes of the determined genes showed high diversity and the lethal effect of fluconazole on cells was not dependent on a single mechanism, and as a result of Table 2, the lethal activity of fluconazole was closely related to the binding processes in the cell

Pigmente lezyon değerlendirilmesinde geriatrik hasta: İzlem önerilmeli mi?

Introduction: Dermatological follow-up is essential in management of pigmented lesions. Elderly people may have poor compliance to follow-up schedules because of immobilization and general health problems. In this study, we aimed to determine the general features of geriatric patients admitted to dermoscopy unit and evaluate their compliance both to follow-up and surgical recommendations. Materials and Method: All patients aged 65 years and over, who admitted to the dermoscopy unit between January 2003 and May 2008, were included in the study. Medical records of the patients were reviewed and age and gender of the patients, pigmented lesions and their localizations, and compliance to the follow-up schedule and surgical recommendations were evaluated retrospectively. Results: A total of 193 geriatric patients constituted 6.4% of 3016 patients admitted to dermoscopy unit in the same period. A total of 242 lesions were detected (158 of them were benign and 84 of them were premalignant/malignant). The most common lesions were seborrheic keratoses (27.3%), melanoma (17.8%), and melanocytic nevi (15.3%). A total of 130 patients (67.7%) were invited for follow-up and 29 of them (22.3%) were able to attend. A surgical procedure was recommended to a total of 99 patients (51.6%) in whom 82 (82.8%) followed the recommendations. Conclusion: Since the compliance may be difficult, it is recommended to consider the elderly as a special group and to avoid inviting them for follow-up if possible.Giriş: Pigmente lezyonların dermatolojik değerlendirilmesinde hasta izleminin rolü büyüktür. Ancak izlem programına uyulması konusunda ileri yaş grubu hastalarda mobilizasyon güçlüğü ve genel sağlık sorunları gibi nedenlerle zorluk olabilmektedir. Bu çalışmada bir dermoskopi ünitesine başvuran geriatrik hastaların genel özelliklerini, izlem ve cerrahi girişim önerilerine uyumunu değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ocak 2003-Mayıs 2008 yılları arasında dermoskopi ünitesine başvuran 65 yaş ve üzeri hastaların tamamı çalışmaya dahil edildi. Hasta dosyaları yaş, cinsiyet, pigmente lezyonlar ve lokalizasyonları, hastaların izlem veya girişim istemine uyumu açısından incelendi. Bulgular: Toplam 193 geriatrik aynı dönemde dermoskopi ünitesinde izlenmiş olan toplam 3016 hastanın %6.4'ünü oluşturmaktaydı. Hastalarda toplam 242 lezyon saptandı (158'i benign ve 84'ü premalign/malign). En sık saptanan lezyonlar seboreik keratoz (%27.3), melanom (%17.8) ve melanositik nevuslerdi (%15.3). Toplam 130 hastaya (%67.7) izlem önerildi. Bu hastalardan sadece 29'u (%22.3) izlem programına uydu. Toplam 99 hastaya (%51.6) herhangi bir nedenle girişim önerildi. Bunlardan 82'si (%82.8) önerilen girişimi yaptırdı. Sonuç: İzlem önerisine uyma konusunda güçlükleri nedeniyle geriatrik hasta grubunun özel bir grup olarak ele alınması, mümkün olduğu kadarıyla izlem önerilmesinden kaçınılması tavsiye edilebilir

Role of urotensin-2 in 5-fluorouracil-related arterial vasoconstriction in cancer patients

WOS: 000444108500007PubMed ID: 30121640Background: The aim of this study was to identify the possible relationship of 5-fluorouracil (5-FU)-related arterial vasoconstriction with urotensin-2 (UT-2), which has a high potential as an endogenic vasoconstrictor. Methods: We assigned the patients to 1 of 3 groups. Patients in group 1 received a bolus of 5-FU, those in group2a continuous infusion (CI) of 5-FU, and those in group 3 no 5-FU, which was also a control group. Pre- and post-treatment UT-2 levels and brachial arterial diameters were measured and recorded in all patients. Results: 132 patients were included in the study. Pre-and post-treatment brachial artery diameters were similar in all groups: in group 1 (3.28 +/- 0.52 vs. 3.25 +/- 0.44 mm, p = 0.740), in group 2 (3.57 +/- 0.47 vs. 3.46 +/- 0.45 mm, p = 0.441) and in the control group (3.51 +/- 0.52 vs. 3.25 +/- 0.44 mm, p = 0.818). Pre-and post-treatment UT-2 levels were significantly different in each group: in group 1 (39.5 +/- 30.9 vs. 56.7 +/- 27.1 ng/ml, p = 0.0001), in group 2 (37.7 +/- 33.7 vs. 62.5 +/- 37.7 ng/ml, p = 0.0001) and in the control group (52.9 +/- 40.2 vs. 60.8 +/- 40.7 ng/ml, p = 0.006). Conclusion: Our findings suggest that UT-2 has a high potential as a vasoconstrictor agent in our bodies and its level increases through a bolus or CI 5-FU. Increased UT-2 levels are likely to play a role in 5-FU-related cardiac toxicity pathogenesis