Apoptosis inhibitor sFas expression and acute hyperglycemia in type 2 diabetes

WSTĘP. Nasilenie apoptozy indukowane za pośrednictwem układu receptora błonowego Fas i jego liganda FasL jest jednym z czynników sprawczych powikłań o typie makroangiopatii. Cząsteczka rozpuszczalnego receptora Fas (sFas, soluble Fas) spełnia rolę czynnika antyapoptotycznego. U chorych na cukrzycę nasilenie apoptozy zachodzące w obrębie blaszki miażdżycowej jest w znacznym stopniu uwarunkowane stopniem wyrównania metabolicznego cukrzycy. Wyniki badań epidemiologicznych przeprowadzonych w ciągu ostatnich lat jednoznacznie wykazały, że w rozwoju choroby niedokrwiennej serca (powikłania o charakterze makroangiopatii) wiodącą rolę odgrywa poposiłkowa, a więc ostra, hiperglikemia. Celem przeprowadzonych badań było wyjaśnienie, czy stopień wyrównania metabolicznego cukrzycy, a zwłaszcza epizody ostrej hiperglikemii determinują ekspresję inhibitora apoptozy sFas. MATERIAŁ I METODY. W badaniu wzięło udział 29 chorych na cukrzycę typu 2 z towarzyszącą chorobą niedokrwienną serca, 10 pacjentów z chorobą niedokrwienną serca oraz 10 zdrowych ochotników. Pod uwagę wzięto stężenie sFas w surowicy w powiązaniu ze standardowo stosowanymi parametrami kontroli metabolicznej cukrzycy (glikemią na czczo, HbA1c, stężeniami cholesterolu całkowitego, frakcji HDL i LDL oraz triglicerydów w surowicy). Wyznacznikiem ostrej hiperglikemii było stężenie 1,5-anhydro-D-glucitolu w osoczu. WYNIKI. Wykazano, że stężenie sFas w grupie chorych na cukrzycę typu 2 jest wyższe niż w grupie pacjentów z chorobą niedokrwienną serca oraz u osób zdrowych. Stężenie sFas w surowicy chorych na cukrzycę typu 2 wykazywało związek wyłącznie ze stężeniem 1,5-anhydro-D-glucitolu w osoczu. WNIOSKI. Epizody ostrej hiperglikemii, w przeciwieństwie do hiperglikemii przewlekłej, wpływają na zmniejszenie ekspresji czynnika antyapoptotycznego sFas w u chorych na cukrzycę typu 2.INTRODUCTION. Apoptosis occuring via Fas/FasL interaction is one from the reasons of macroangiopathy. The soluble receptor Fas (sFas) is thought to be an inhibitor of apoptosis. In type 2 diabetic patients apoptosis is determined by the level of metabolic compensation. The epidemiological studies from last few years revealed that postprandial, so acute, hyperglycemia plays the dominant role in coronary heart disease development. We aimed to evaluate if metabolic control and acute hyperglycemic episodes especially, can influence sFas serum level. MATERIAL AND METHODS. The total of 49 persons were examined, including 29 type 2 diabetic patients with concomitant coronary heart disease, 10 patients with coronary heart disease only and 10 healthy persons. The plasma level of 1.5-anhydro-D-glucitol was estimated as the marker of acute hyperglycemia. The serum sFas levels were measured together with routine metabolic parameters (fasting glycemia, HbA1c, total cholesterol and HDL, and LDL cholesterol fractions levels, triglyceride serum concentration). RESULTS. The sFas serum level was significantly higher in patients with diabetes type 2 than in patients with coronary heart disease only and higher than sFas level in controls. The sFas serum concentration in type 2 diabetic patients was correlated only with 1.5-anhydro-D-glucitol concentration. CONCLUSION. The short-term hyperglycemic episodes, in opposition to chronic hyperglycemia, are related to lower expression of antiapoptotic factor sFas

Analiza wybranych czynników rodzinnych, antropometrycznych i biochemicznych wpływających na masę urodzeniową noworodków kobiet z cukrzycą ciążową

Objectives: Gestational diabetes mellitus (GDM) affects up to 25% of all pregnancies worldwide. If untreated, GDM leads to increased complication rates both, in the mother and the fetus. Early diagnosis and adequate management of GDM are essential to avoid macrosomia. Nonetheless, neonates born to GDM mothers often have high birth weight. The aim of the study was to evaluate selected factors which can affect neonatal birth weight. Material and methods: The study included 152 women with GDM and 58 healthy pregnant controls. Anthropometric data of both parents, maternal biochemical parameters, and neonatal birth weight were collected. Results: The independent factors influencing neonatal birth weight were pregnancy duration, maternal smoking, as well as birth weight and current weight of the father. The risk of delivering a large for gestational age (LGA) infant increases with the diagnosis of GDM, higher maternal pre-pregnancy weight, and higher fasting glycaemia. No correlation between maternal fasting glycaemia, HbA1c, 1,5-AG, lipids and neonatal birth weight was found. Conclusions: Risk factors for LGA include gestational diabetes, high maternal pre-pregnancy weight, and current body weight of the father. Neither HbA1c nor 1,5-AG were reliable predictors of neonatal birth weight and occurrence of LGA in the studied population.Cel pracy: Cukrzyca ciążowa (Gestational Diabetes Mellitus – GDM) dotyczy do 25% ciąż na całym świecie. Nieleczona prowadzi do zwiększonej częstości powikłań zarówno u kobiet jak i noworodków. Wczesna diagnostyka i leczenie cukrzycy jest niezbędne do zapobieżenia makrosomii. Mimo tego noworodki kobiet z cukrzycą często mają zwiększoną masę urodzeniową. Celem tego badania była ocena wpływu wybranych czynników które mogą mieć wpływ na masę ciała noworodka. Materiał i metody: Badaniem objęto 152 kobiety z GDM oraz 58 zdrowych kobiet w ciąży. Zebrano dane antropometryczne obojga rodziców, parametry biochemiczne matek, oraz dane dotyczące masy ciała noworodków. Wyniki: Niezależnymi czynnikami które wpływają na masę urodzeniową noworodków są: czas trwania ciąży, palenie tytoniu przez matkę, jak również masa ciała ojca – zarówno aktualna jak I urodzeniowa. Ryzyko urodzenia dziecka z hipertrofią (LGA) wzrasta wraz z diagnozą cukrzycy ciążowej, wyższą masą ciała matki przed ciążą i wyższą glikemią na czczo. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy matczyną glikemią na czczo, stężeniem HbA1c, 1,5-AG, i lipidów a masą ciała noworodka. Wnioski: Stwierdziliśmy, że czynnikami LGA są: cukrzyca ciążowa, wysoka masa ciała matki przed ciążą i aktualna masa ciała ojca. Ani HbA1c ani 1,5-AG nie były predykatorami masy ciała noworodka lub wystąpienia LGA w badanej populacji

Znaczenie czynników epigenetycznych w diagnostyce i leczeniu cukrzycy typu 2

Stopień ekspresji specyficznych genów, poprzez wpływ na fenotyp organizmu, może mieć znaczenie zarówno dla rozwoju cukrzycy, jak i jej powikłań. Ekspresja genów podlega modyfikacji epigenetycznej na skutek oddziaływania czynników wewnątrzkomórkowych oraz bodźców środowiskowych, jak np. sposób odżywiania i aktywność fizyczna. Są to procesy zachodzące podczas rozwoju organizmu, od jego poczęcia aż do śmierci, silnie związane z różnicowaniem, mechanizmami naprawy DNA oraz stresem wewnątrzkomórkowym. W przyszłości ich znajomość może być wykorzystywana w leczeniu cukrzycy jako element terapii spersonalizowanej. Niniejszy artykuł stanowi próbę podsumowania mechanizmów modyfikacji epigenetycznych, najważniejszych dla etiopatogenezy i patofizjologii cukrzycy typu 2

Wpływ dapagliflozyny na układ sercowo- -naczyniowy w przebiegu cukrzycy typu 2

Praca stanowi próbę przeglądu bieżących danych oraz wyników badań klinicznych na temat wpływu dapagliflozyny na przewlekłe powikłania cukrzycy typu 2 związane z układem sercowo-naczyniowym. Krótkoterminowe badania kliniczne, obejmujące stosunkowo niewielkie grupy pacjentów, pozwoliły zaobserwować korzystne oddziaływanie dapagliflozyny na układ sercowo-naczyniowy. Toczące się długoterminowe badania kliniczne najprawdopodobniej potwierdzą te dane, ale już na podstawie obecnie dostępnych informacji można przyjąć, że dapagliflozyna ma nie tylko działanie przeciwhiperglikemiczne, ale i pozytywnie wpływa na stan układu krążenia u chorych na cukrzycę typu 2

Interleukin 12 - next essential link between diabetes type 2 and atherosclerosis

WSTĘP. Interleukina 12 (IL-12) jest cytokiną o wyraźnym działaniu proaterogennym, wywierającą swój niekorzystny wpływ poprzez kilka niezależnych mechanizmów. Wysokie stężenia IL-12 zaobserwowano u osób z chorobą niedokrwienną serca, jednak niewiele wiadomo na ten temat w odniesieniu do chorych na cukrzycę typu 2. Podjęto zatem badania w celu oceny stężenia IL-12 w surowicy chorych na cukrzycę typu 2 oraz w celu wyjaśnienia, które czynniki związane z patogenezą cukrzycy mogą wpływać na stężenie cytokiny. MATERIAŁ I METODY. Zbadano 31 chorych na cukrzycę typu 2, leczonych gliklazydem, oraz 19 zdrowych osób. Oceniono: glikemię na czczo, hemoglobinę glikowaną (HbA1c), stężenie 1,5-anhydro-D-glucitolu (1,5-AG) w osoczu, profil lipidowy, stężenie peptydu C, insuliny oraz stężenie IL-12 w surowicy. Obliczono również wskaźnik insulinooporności obwodowej HOMAIR. WYNIKI. Stężenie IL-12 w surowicy chorych na cukrzycę typu 2 było istotnie wyższe niż u zdrowych osób. Zaobserwowano dodatnie korelacje pomiędzy stężeniem IL-12 w surowicy a wskaźnikiem masy ciała (BMI), stężeniem peptydu C, insuliny oraz między IL-12 a HOMAIR. Stwierdzono ujemną korelację między IL-12 a stężeniem lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL) w surowicy tych chorych. Zastosowanie modelu wielokrotnej regresji pozwoliło zaobserwować niezależny wpływ BMI na wartości stężeń IL-12 w badanej grupie. WNIOSKI. U chorych na cukrzycę typu 2 obserwuje się znacznie wyższe stężenia proaterogennej IL-12 w surowicy niż u zdrowych osób i są one uwarunkowane jednocześnie kilkoma czynnikami związanymi z przebiegiem choroby: dysfunkcją komórek b, obwodową insulinoopornością, niskimi stężeniami cholesterolu frakcji HDL oraz otyłością. Najskuteczniejszą metodą obniżenia stężenia IL-12 w surowicy chorych na cukrzycę typu 2 jest prawdopodobnie zmniejszenie masy ciała.BACKGROUND. Interleukin 12 (IL-12) is the evidently proatherogenic cytokine acting throughout several different mechanisms. High serum IL-12 levels were found before in patients with coronary artery disease, while little is known about this cytokine in type 2 diabetic patients. We aimed to evaluate IL-12 serum concentration in patients with diabetes type 2 together with factors related to the pathogenesis of this disease. MATERIAL AND METHODS. We studied 31 patients with diabetes type 2 treated with gliclazide and 19 healthy individuals. Fasting glycaemia, glycated hemoglobin (HbA1c), 1,5-anhydro-D-glucitol (1,5-AG) plasma level, lipid profile, C-peptide, insulin and IL-12 concentrations in serum were estimated. Homeostasis Model Assessment of Insulin Resistance (HOMAIR index) was calculated as well. RESULTS. There was an increase in IL-12 serum level in patients with diabetes type 2 in comparison to healthy group. Serum IL-12 level was positively correlated with body mass index (BMI), C-peptide, insulin and HOMAIR. It was also found the negative correlation between IL-12 serum level and high density lipoprotein (HDL). The multivariate regression analysis revealed that IL-12 concentration in serum is independently determined by BMI. CONCLUSIONS. These data revealed higher levels of the IL-12 in serum of diabetic patients than in healthy individuals. These high, potentially proatherogenic, serum IL-12 levels are influenced simultaneously by several factors including b-cells dysfunction, peripheral insulin resistance, low HDL levels and obesity. Nevertheless, it seems to be likely that the most evident decrease in IL-12 serum levels in diabetic patients could be achieved by body mass reduction

Znaczenie składu hormonalnych środków antykoncepcyjnych dla ich skuteczności i tolerancji

Hormonal contraception is currently widely used and highly effective. It may also exert favorable side effects, which are based on the chosen substances. Combined oral contraception (COC) is the most common type of hormonal preparation being prescribed. This paper provides information about pharmacodynamics and side effects of active pharmaceutical ingredients registered to use as hormonal contraception in Poland.Hormonalne środki antykoncepcyjne (HŚA) są obecnie powszechnie stosowane; oprócz wysokiej skuteczności antykoncepcyjnej mogą wykazywać pożądane działania uboczne, zależne od ich składników. Najczęściej stosuje się doustne preparaty dwuskładnikowe. Celem artykułu jest zapoznanie czytelnika z właściwościami farmakodynamicznymi substancji wchodzących w skład HŚA zarejestrowanych w Polsce oraz profilem ich działań ubocznych

Hyperhomocysteinemia in type 2 diabetic patients - still is considered as a risk factor or it’s only marker of atherosclerosis?

Hiperhomocysteinemia to patologiczne zjawisko wyraźnie wiążące się z rozwojem miażdżycy i schorzeń powstających na jej podłożu, które ma szczególne znaczenie u chorych na cukrzycę typu 2. Mimo to istnieje sporo wątpliwości, czy hiperhomocysteinemię należy traktować jako czynnik ryzyka miażdżycy, czy też jest to tylko marker tego rodzaju zmian. Wyjaśnienie tego problemu miałoby ogromne znaczenie praktyczne i pozwoliłoby sformułować odpowiednie zalecenia terapeutyczne. Niniejsza praca stanowi przegląd najważniejszych danych na temat właściwości biologicznych homocysteiny, przyczyn hiperhomocysteinemii oraz wyników badań dotyczących związków między hiperhomocysteinemią a miażdżycą u chorych na cukrzycę typu 2.Hyperhomocysteinemia is a pathological phenomenon markedly associated with atherosclerosis and atherosclerosis-related diseases development. Patients with diabetes type 2 are especially affected by hiperhomocysteinemia. However, there is quite a lot of doubts if hiperhomocysteinemia should be considered as atherosclerotic risk factor or it’s only marker of atherosclerosis. The elucidation of this problem could be of great practical importance and could allow to express adequate therapeutic recommendations. The manuscript contains the review of the most essential data concerning homocysteine biological properties, the reasons of hyperhomocysteinemia and results of studies focused on the relationship between hyperhomocysteinemia and atherosclerosis in type 2 diabetic patients

A new antiviral hypothesis and radioactive iodine therapy to other cancers, such as breast cancer, lung cancer, and glioblastoma multiforme (GBM)?

Radioactive iodine therapy (RIT) is an effective, safe, and cheap method in benign and malignant thyroid diseases. There is still an unresolved question of whether RIT treatment also plays a role in the treatment of, for example, breast cancer, lung cancer, or glioblastoma multiforme (GBM). These studies are currently being carried out in rats in combination with genes, but it may be an interesting challenge to assess “pure” RIT alone, thanks to the expression of sodium iodide symporter (NIS), is effective in other organ nodules, both benign and malignant. Cloning of the NIS in 1996 provided an opportunity to use NIS as a powerful theranostic transgene. In addition, NIS is a sensitive reporter gene that can be monitored by high-resolution PET imaging using the radiolabels [124I]sodium iodide ([124I]NaI) or [18F] tetrafluoroborate ([18F]TFB). Based on published positron emission tomography (PET) results, [124I]sodium iodide and internally synthesized [18F]TFB were compared in an orthotopic animal model of NIS-expressing glioblastoma. The results showed improved image quality using [18F]TFB. Based on these results, we will be able to extend the NIS gene therapy approach using non-viral gene delivery vehicles to target orthotopic tumour models with low-volume disease such as GBM. Is it possible to treat RIT alone without using the NIS gene in GBM? After all, the NIS symporter was detected not only in the thyroid gland, but also in different tumours. The administration of RIT is completely harmless; the only complication is hypothyroidism. Indeed, recently it has been shown that, for example, in the case of thyroid cancer, the maximum RIT is 37000 MBq (1000 mCi). When beneficial effects of therapy in GBM are not possible (e.g. neurosurgery, modulated electro-hyperthermia, chemotherapy, immunotherapy, cancer vaccines, or oncolytic viruses), could RIT provide a “revolution” using NIS

The Application of Plasma 1,5-Anhydro-D-glucitol for Monitoring Type 2 Diabetic Patients

Aim: Recent data have suggested that effective control of postprandial blood glucose can reduce the risk of macroangiopathic complications of diabetes, especially cardiovascular risk. 1,5-Anhydro-D-glucitol (1,5-AG) has been proposed as a marker of short-term hyperglycaemic excursions. We aimed to evaluate its usefulness in patients with type 2 diabetes and have attempted to indicate when 1,5-AG monitoring should be used in ordinary diabetes care settings. Methods: The study group consisted of 130 type 2 diabetic patients aged 36–69 years. 1,5-AG plasma level, HbA1c concentrations and daily glucose profile were measured. Mean blood glucose (MBG), M-value were calculated and maximal daily glycaemia (MxG) was established as indicators of short-term hyperglycaemic episodes. Results: 1,5-AG plasma level was negatively and HbA1c was positively correlated with fasting glycaemia (FG), MBG, M-value and MxG. Multivariate regression analysis revealed that 1,5-AG plasma level is determined by MxG only, while FG determined HbA1c concentration in blood. The analysis of 1,5-AG level and HbA1c distributions in well and poorly controlled patients revealed that persons with low HbA1c values may have decreased 1,5-AG plasma level. Conclusion: 1,5-AG plasma level monitoring is the useful method to identify well controlled, exclusively based on HbA1c levels type 2 diabetic patients with transient hyperglycaemia, accordingly patients at high risk of macroangiopathic complications

The impact of dapagliflozin on cardiovascular system in the course of type 2 diabetes mellitus

The following paper is an attempt to revise current data and the results of clinical trials concerning the impact of dapagliflozin on long-term cardiovascular complications of type 2 diabetes mellitus. Short-term clinical trials, including relatively small groups of patients, suggest positive influence of dapagliflozin on the cardiovascular system. Currently ongoing long-term trials are likely to confirm these data, but so far we can assume that dapagliflozin not only acts as an efficient antihyperglycaemic drug, but also protects the circulatory system in patients with type 2 diabetes mellitus