Melanoma: various aspects of presentation, treatment and outcome

Melanomen zijn kwaadaardige huidgezwellen. Ze gaan uit van moedervlekken en zijn berucht om hun uitzaaiingen door het hele lichaam. De ziekte is nog steeds onvoorspelbaar. Melanomen komen in bijna alle bevolkingsgroepen voor, maar vooral bij mensen met een lichte huidskleur in Australië en West-Europa. Er is lang gedacht dat zwangere vrouwen en kinderen een slechtere prognose hebben dan de andere patiënten. Dat is volgens Deepu Daryanani niet het geval. Het is inderdaad zo dat kinderen en jongeren vaker een arts bezoeken in een meer gevorderd ziektestadium. Toch is hun prognose vergelijkbaar met die van volwassen patiënten. Daryanani baseert zich op gegevens van 2500 patiënten die de afgelopen 35 jaar in Noord-Nederland zijn behandeld. Daryanani onderzocht daarnaast de voor- en nadelen van de zogeheten geïsoleerde ledemaat perfusie. Bij deze specialistische behandeling worden zeer hoge doses chemotherapie aan een arm of been toegediend, zonder dat schadelijke bijwerkingen elders in het lichaam kunnen ontstaan. De behandeling is bedoeld voor patiënten met melanomen in een vergevorderd stadium. Het operatief verwijderen van de tumor is dan niet meer mogelijk. De promovendus constateert dat geïsoleerde ledemaat perfusie een volwaardige behandeling is geworden. Bij het gebruik van het chemotherapeuticum carboplatine kunnen echter ernstige bijwerkingen optreden in de zenuwen van been of arm. Ook ontdekte Daryanani een methode voor het opsporen van ongewenste lekkage van chemotherapeutica naar de bloedsomloop

Evaluation of a quality improvement intervention to reduce anastomotic leak following right colectomy (EAGLE): pragmatic, batched stepped-wedge, cluster-randomized trial in 64 countries

Background Anastomotic leak affects 8 per cent of patients after right colectomy with a 10-fold increased risk of postoperative death. The EAGLE study aimed to develop and test whether an international, standardized quality improvement intervention could reduce anastomotic leaks. Methods The internationally intended protocol, iteratively co-developed by a multistage Delphi process, comprised an online educational module introducing risk stratification, an intraoperative checklist, and harmonized surgical techniques. Clusters (hospital teams) were randomized to one of three arms with varied sequences of intervention/data collection by a derived stepped-wedge batch design (at least 18 hospital teams per batch). Patients were blinded to the study allocation. Low- and middle-income country enrolment was encouraged. The primary outcome (assessed by intention to treat) was anastomotic leak rate, and subgroup analyses by module completion (at least 80 per cent of surgeons, high engagement; less than 50 per cent, low engagement) were preplanned. Results A total 355 hospital teams registered, with 332 from 64 countries (39.2 per cent low and middle income) included in the final analysis. The online modules were completed by half of the surgeons (2143 of 4411). The primary analysis included 3039 of the 3268 patients recruited (206 patients had no anastomosis and 23 were lost to follow-up), with anastomotic leaks arising before and after the intervention in 10.1 and 9.6 per cent respectively (adjusted OR 0.87, 95 per cent c.i. 0.59 to 1.30; P = 0.498). The proportion of surgeons completing the educational modules was an influence: the leak rate decreased from 12.2 per cent (61 of 500) before intervention to 5.1 per cent (24 of 473) after intervention in high-engagement centres (adjusted OR 0.36, 0.20 to 0.64; P < 0.001), but this was not observed in low-engagement hospitals (8.3 per cent (59 of 714) and 13.8 per cent (61 of 443) respectively; adjusted OR 2.09, 1.31 to 3.31). Conclusion Completion of globally available digital training by engaged teams can alter anastomotic leak rates. Registration number: NCT04270721 (http://www.clinicaltrials.gov)