Öğretmenlerin Dokuzuncu Sınıf Öğrencilerinin Cebirsel Düşünme Yapılarıyla İlgili Bilgileri

The purpose of this study is to describe teachers’ knowledge about their students’ algebraic thinking and to determine to what extent this knowledge essentially reflects students’ ways of thinking. Three mathematics teachers and their 49 ninth grade students were selected as participants. In this study, students’ algebraic thinking was determined through a generalization activity and then the teachers’ knowledge and expectations were investigated. The data were comprised of students’ worksheets and the interviews with the teachers. The results indicated that there was a considerable difference between students’ actual ways of algebraic thinking and the teacher’s expectations. However, it was also revealed that the teachers were able to better understand students’ ways of thinking after examining their students’ worksheets carefully.Bu çalışmanın amacı, lise matematik öğretmenlerinin, öğrencilerinin cebirsel düşünme yapıları hakkındaki bilgi ve düşüncelerini ortaya çıkarmak ve bu bilginin gerçekte öğrencilerin düşünme yapılarını ne ölçüde yansıttığını belirlemektir. Araştırmanın katılımcıları, 49 dokuzuncu sınıf öğrencisi ve 3 matematik öğretmenidir. Çalışmada ilk olarak öğrencilerin, bir genelleme etkinliği üzerinden cebirsel düşünme yapıları belirlenmiş, daha sonra öğretmenlerin bu düşünme yapısı üzerine bilgileri ve beklentileri araştırılmıştır. Veriler, öğretmenlerle yapılan görüşmeler ve öğrencilerin çözüm kâğıtlarından oluşmaktadır. Verilerin nitel analizi sonucunda, öğretmenlerin öğrencilerin cebirsel düşünme yapılarına ilişkin beklentileri ile öğrencilerin gerçek performansları arasında önemli farklar olduğu, ancak çözüm kâğıtlarını sistemli bir şekilde incelediklerinde, öğretmenlerin öğrencilerin düşünme yapılarını daha iyi anladıkları bulunmuştur

Bir mesleki gelişim programı çerçevesinde öğretmenlerin öğrencilerin matematiksel düşünme biçimlerini fark etme becerilerinin incelenmesi.

Teachers’ noticing, i.e. attending to and understanding of, students’ mathematical thinking is considered as a crucial component of teaching expertise. Research points out the pressing need for developing teachers’ abilities to notice students’ mathematical thinking through appropriate professional support, while also making sense of the dynamics of how such development occurs. The purpose of this study is to investigate evolution of teachers’ noticing of students’ mathematical thinking in the context of a professional development program based on principles of Models and Modeling Perspective. Case study approach was used as the strategy of inquiry. The study was conducted in 2011-2012 school year at two high schools, with the participation of four secondary mathematics teachers. The implementation of the program consisted of seven one-month periods, each of which included three one-week stages: an introductory meeting, implementation of the modeling task in teachers’ classrooms, and a follow-up meeting, respectively. One-to-one interviews were also conducted with each teacher after each follow up meeting. An existing framework for learning to notice students’ mathematical thinking was adopted and used for analyzing the data. Data analysis revealed that there was a gradual development in three of the four teachers’ ability to notice students’ mathematical thinking. Moreover, development of teachers’ ability to notice occurred in different trajectories. These different trajectories provide clues about components of the professional development program that might have an influence on teachers’ development. Implications of the findings for teachers, teacher educators and professional development program developers, and issues for further research are also discussed.Ph.D. - Doctoral Progra

EVALUATION OF INTERPERSONAL PROBLEM SOLVING AND SOCIAL SKILLS AND PEER RELATIONS IN EARLY CHILDHOOD

Bu araştırmanın amacı sosyal beceri puanı en düşük ve en yüksek olan okul öncesi dönem çocuklarının kişilerarası problemçözme becerilerinin ve arkadaşlık ilişkilerinin değerlendirilmesidir. Bu amaç doğrultusunda araştırmada, nitel ve nicel verilerinharmanlandığı karma yöntem kullanılmıştır. Çalışma grubunu okul öncesi eğitim almakta olan 17’si 48-60 ay, 92’si ise 60-72ay olan 57 kız ve 52 erkek çocuk olmak üzere toplam 109 çocuk oluşturmaktadır. Araştırmanın sonucunda çocukların sosyalbecerisi ile sosyal olmayan akran çözümleri arasında negatif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Sosyal becerisi yüksek olançocukların akran ilişkileri incelendiğinde birlikte oyun, akranlarını uyararak uygun davranışa yönlendirme, liderlik,akranlarıyla iletişim kurma, akranlarına yardım etme, nezaket sözcüklerini kullanma, sabretme/bekleme, akranlarıyla fizikselyakınlık kurma, davranışların nedenlerini sorgulama, akranları tarafından reddedilme/tercih edilmeme, akranlarını şikâyetetme, akranlarıyla olumsuz sözel iletişim ve akranlarıyla alay etme temaları ortaya çıkmıştır. Sosyal becerisi düşük olançocukların akran ilişkileri incelendiğinde yalnız kalma isteği, akranlarını fiziksel olarak zorlama/müdahale, akranları tarafındanreddedilme/tercih edilmeme, akranlarını şikâyet etme, otoriteden korkma, arkadaşlığı kaybetme korkusu, akranlarıyla olumsuzsözel iletişim, akranlarıyla sözel iletişim kurmadan oyun oynama ve akranlarıyla iletişim kurma temaları ortaya çıkmıştır.The aim of this study is to evaluate the interpersonal problem-solving skills and friendship relationships of pre-school childrenwith the lowest and highest social skills score. For this purpose, a mixed method was used which combined qualitative andquantitative data. The study group consisted of 109 children, 17 of whom were 48-60 months old and 92 of whom were 60-72months (57 girls and 52 boys). Based on the findings, there exists a negative and significant relationship between children’ssocial skills and non-social peer solutions. When the peer relations of the children with high social skills are examined, it wasfound that those children play together, stimulate their peers, show leadership behaviors, communicate with and help theirpeers, use the words of courtesy, show patience, wait for their turn, show physical closeness with their peers, question thecauses of behaviors, rejection by their peers, complain about their peers, communicate negatively with peers and mockery withtheir peers. When the peer relations of the children with low social skills are examined, the following behaviors have emerged:desire to be alone, show physical coercion/intervention/rejection towards their peers, complain about their peers, show feartowards authority and losing friendship, communicate negatively with their peers, play with their peers without any verbalcommunication

Teachers as investigators of students’ written work: Does this approach provide an opportunity for professional development?

Middle East Technical University1 , Istanbul Medeniyet University2 The aim of the study was to examine how teachers’ investigation of students’ written works contributed to their professional development. The research was conducted at a public high school with the participation of six mathematics teachers and their students. The teachers have examined their students’ written works as products of their solutions for some modeling problems for 5-week period. The preliminary analyses showed that teachers’ collective examinations and interpretations of their students’ written works have contributed to their professional development in terms of their subject matter knowledge and pedagogical content knowledge. Moreover, the collaborative learning environment in the study had positive effects on the affective domain regarding teachers’ ways of knowing of students’ thinking

Lise matematik konuları için günlük hayattan modelleme soruları

Günlük Hayattan Modelleme Soruları; öğretmenler, öğretmen adayları, öğrenciler, günlük hayatta matematiği arayanlar ve matematiğe ilgi duyan herkes için bir kaynak kitap niteliğinde hazırlandı. “Günlük Hayattan Modelleme Soruları” kitabıyla; matematiği kendi içinde ve farklı disiplinlerle ilişkilendirme, matematiksel dili ve terminolojiyi kullanma, matematiksel akıl yürütme, bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanma gibi kritik becerilerin kazanılmasına ve bu becerileri kullanarak matematiğin hissedilir, yararlı ve uğraşmaya değer kılınmasına yönelik çabalara bir katkıda bulunmak amaçlandı. Üç bölümden oluşan bu kitabın birinci bölümünde, matematiksel modellemeyi merak edenler ve matematik öğretiminde kullanmak isteyenler için matematiksel modellemenin kısa bir açıklaması, nasıl kullanılacağı ve matematik eğitimi içindeki yerini içeren bilgiler bulunuyor. İkinci ve üçüncü bölümlerde ise daha çok ortaöğretim düzeyinde toplam 45 matematiksel modelleme sorusu ve bu sorular için örnek çözüm yaklaşımları sunuluyor. Öğrenci ve öğretmenler “Bu konu ne işimize yarayacak ya da gerçek hayattaki uygulaması nedir? Bu konuyu günlük hayatımızda nerede kullanacağız?” gibi sorularla sıklıkla karşılaşıyor. “Günlük Hayattan Modelleme Soruları” kitabında bu sorulara cevap vermeye yardımcı olacak, farklı matematik konularını içeren (örneğin sinemada en iyi görüş açısına sahip koltukları bulma, insan vücudundaki bazı kemiklerin uzunluklarını kullanarak o insanın boyunun uzunluğunu tahmin etme, heyecan verici bir lunapark treni parkuru tasarlama vb.) gerçek hayat durumları ile ilgili birçok modelleme sorusu yer alıyor

The effect of training the health care providers with simulation model on the care of patients with chronic tracheostomy

Introduction: Tracheostomy care in children may be challenging, due to lack of knowledge of health care providers. The aim of this study was to determine the level of knowledge of health care providers who follow patients with tracheostomy and to increase this level with theoretical education and training in a simulation laboratory. Materials and Methods: Volunteer participants were subjected to a theoretical pretest which evaluated their knowledge level for the care, follow-up and treatment of patients with tracheostomy. Then, practical testing with three subheadings evaluating the change of the tracheostomy cannula was applied. After theoretical training and one-on-one practical training given to the participants with a simulation model, theoretical and practical posttests were applied. Results: Fifty-one health care providers from six tertiary pediatric clinics in Istanbul were enrolled in the educational course. Only 6 (11.8%) of them received standardised training programme previously. Regarding the theoretical tests, seven of the 33 questions were indicated as crucial. The knowledge level of the participants based on the crucial questions significantly increased after the training (p value <0.05 for all of the crucial questions). Total number of correct answers and correct answers of 3 subheadings also significantly increased after the practical training (p value <0.001 for all). Ninety-five percent of the participants assessed the course as good or excellent. Conclusion: Training in simulation laboratory together with theoratical education can improve the knowledge and skills of the health care providers enabling improved care of children with tracheostomy