„Promień ostry, który nas otwiera”. Światło w międzywojennej poezji Czesława Miłosza

In Czesław Miłosz’s poetry, light takes a special place. In my work, I have made an attempt to determine its role in the interwar poetry of the memberof the Żagary literary group, in which light takes various shapes which are often contrary to one another. One can look at them in search of not only a variability of artistic forms, but also for testimonies of the era and declarations of contemporary poetic worldview of the author of Three Winters (Trzy zimy). The clash with various interpretations of the word ‘catastrophism’ shows that light in Miłosz’s poetry leads far beyond the course of history.In Czesław Miłosz’s poetry, light takes a special place. In my work, I have made an attempt to determine its role in the interwar poetry of the memberof the Żagary literary group, in which light takes various shapes which are often contrary to one another. One can look at them in search of not only a variability of artistic forms, but also for testimonies of the era and declarations of contemporary poetic worldview of the author of Three Winters (Trzy zimy). The clash with various interpretations of the word ‘catastrophism’ shows that light in Miłosz’s poetry leads far beyond the course of history

You gave - i lost : on guilt and melancholy in poetry of Tadeusz Nowak

Artykuł jest tekstem interpretacyjnym skupiającym się wokół wiersza Jak się przed tobą wytłumaczę z tomu Prorocy już odchodzą (1956). Rozważania wypływają bezpośrednio z tekstu utworu i ogniskują się wokół takich zagadnień, jak odwrócenie toposu syna marnotrawnego, melancholia, "kompleks zdrajcy" (określenie Stanisława Balbusa) jako doświadczenie pokoleniowo - "klasowe", wreszcie: wskazanie relacji wiersza do całego tomu oraz do późniejszej twórczości Tadeusza Nowaka. Na poziomie formalnym dyskutowane są komplikacje związane z adresatem, z których wynikają rozchwianie formy lirycznej, jak również specyficzny układ rymów. Dzięki niemu z wiersza można wydobyć "zaszyfrowane" słowa-klucze.The article is an interpretative text focusing on the poem Jak się przed tobą wytłumaczę [How Will I Explain Myself to You] from the 1956 volume Prorocy już odchodzą [The Prophets are Leaving Already]. The deliberations come directly from the text of the poem and focus on questions such as the reversal of the topos of the Prodigal Son, melancholy, "the traitor’s complex" (Stanisław Balbus’s term) as a generational and "class" experience, and last but not least, the relation of the poem to the whole volume and to later poetry of Tadeusz Nowak. On the formal level, some difficulties connected with the poem’s intended reader, which cause some imbalance of the lyrical form, are discussed, as well as the peculiar rhyme structure which allows the reader to “decipher” hidden key words

Notion of the myth in Tadeusz Nowak's poetry

Pytania zawarte w niniejszej pracy dotyczą ewolucji pojęcia mitu w poezji Tadeusza Nowaka. Próba odpowiedzi podejmowana jest w ramach interpretacji dwóch utworów poetyckich pochodzących z wczesnej i późnej twórczości autora. Wyznaczona przez nie linia ukazuje mit i mityczność w perspektywie stopniowej dezintegracji. Rozpad ten, wraz z kontekstami filozoficznymi oraz krytycznoliterackimi, każe postawić pytanie o możliwość udźwignięcia doświadczenia przez mit. Negatywna odpowiedź na powyższe pytanie okazuje się być ożywczą szansą.The main question of the thesis relates to the evolution of the notion of myth in Tadeusz Nowak's poetry. An attempt of the answer in taken up by the interpretation of two poems (from the early and late works of the author). The line marked up by them presents the notion of the myth from a perspective of gradual disintegration. Along with the philosophical contexts and critical reviews, the poems provoke a question whether the myth is able to maintain the experience. A negative answer turns out to be an refreshing chance

The phenomenon of light in Czesław Miłosz's inter-war poetry

W poezji Czesława Miłosza zjawisko światła zajmuje miejsce szczególne. W mojej pracy podjęłam się próby określenia jego funkcji w międzywojennej twórczości poety. Światło przyjmuje w niej różnorodne, nierzadko sprzeczne z sobą wcielenia. Można w nim szukać nie tylko zmienności artystycznych form, lecz również świadectwa epoki oraz deklaracji filozoficznych samego poety. Czy autora "Poematu o czasie zastygłym", "Trzech zim" oraz "Ocalenia" mamy prawo nazywać katastrofistą? Co znaczyłby jego katastrofizm? Wydaje się, iż światło u Miłosza prowadzi daleko poza bieg historii.The phenomenon of light plays a great part in Czesław Miłosz’s poetry. In my thesis I attempt to define its function in his inter-war works. The light receives there a variety of, often contradictory, figures, in which one can look not only for the variability of artistic forms, but also for the testimony of the epoch and the philosophical declarations of the poet himself. Is Miłosz entitled to be called a catastrophist? What would this titre mean? It seems that the light in Miłosz’s poetry goes far beyond the order of history