Ultrastructure of the Natal and Primary Teeth

Aim: The teeth present in the oral cavity at birth are known as natal teeth and their etiology is still unknown. In this study, we aimed to compare the morphologic structures of natal and primary teeth at the ultra structural level using transmission electron microscope (TEM). Material and Methods: We investigated a natal tooth of a fourteen-day-old newborn baby. It was extracted due to the hypermobility with a risk of aspiration. As a control, a healthy primary incisor tooth was extracted from another child due to the physiologic root resorption. Immediately after extraction, both teeth were fixed in 10% formalin solution and decalcified by immersion in ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA) solution. Following routine TEM preparation process, teeth were embedded in Epon 812. Results: Histologically, structures of enamel prism and dentin tubules were different in the natal tooth compared to the primary tooth. Light microscopic (LM) and TEM investigations of the primary tooth showed prominent crystal structures in the enamel prism and regular organization in both enamel and dentin. LM and TEM investigations of the natal tooth revealed an irregular enamel prism in the hypoplastic enamel, vacuolization in the interprismatic enamel and an irregular organization in the dentin tubules. Conclusion: We conclude that the structural differences of the enamel and dentin in the natal tooth might be a result of incomplete maturation

Efficient precision quantization in AdS/CFT

Understanding finite-size effects is one of the key open questions in solving planar AdS/CFT. In this paper we discuss these effects in the AdS_5xS^5 string theory at one-loop in the world-sheet coupling. First we provide a very general, efficient way to compute the fluctuation frequencies, which allows to determine the energy shift for very general multi-cut solutions. Then we apply this to two-cut solutions, in particular the giant magnon and determine the finite-size corrections at subleading order. The latter are then compared to the finite-size corrections from Luscher-Klassen-Melzer formulas and found to be in perfect agreement.Comment: 32 pages, 5 figures; v2: typos corrected, refs adde

Foundations of Black Hole Accretion Disk Theory

This review covers the main aspects of black hole accretion disk theory. We begin with the view that one of the main goals of the theory is to better understand the nature of black holes themselves. In this light we discuss how accretion disks might reveal some of the unique signatures of strong gravity: the event horizon, the innermost stable circular orbit, and the ergosphere. We then review, from a first-principles perspective, the physical processes at play in accretion disks. This leads us to the four primary accretion disk models that we review: Polish doughnuts (thick disks), Shakura-Sunyaev (thin) disks, slim disks, and advection-dominated accretion flows (ADAFs). After presenting the models we discuss issues of stability, oscillations, and jets. Following our review of the analytic work, we take a parallel approach in reviewing numerical studies of black hole accretion disks. We finish with a few select applications that highlight particular astrophysical applications: measurements of black hole mass and spin, black hole vs. neutron star accretion disks, black hole accretion disk spectral states, and quasi-periodic oscillations (QPOs).Comment: 91 pages, 23 figures, final published version available at http://www.livingreviews.org/lrr-2013-

Black hole spin: theory and observation

In the standard paradigm, astrophysical black holes can be described solely by their mass and angular momentum - commonly referred to as `spin' - resulting from the process of their birth and subsequent growth via accretion. Whilst the mass has a standard Newtonian interpretation, the spin does not, with the effect of non-zero spin leaving an indelible imprint on the space-time closest to the black hole. As a consequence of relativistic frame-dragging, particle orbits are affected both in terms of stability and precession, which impacts on the emission characteristics of accreting black holes both stellar mass in black hole binaries (BHBs) and supermassive in active galactic nuclei (AGN). Over the last 30 years, techniques have been developed that take into account these changes to estimate the spin which can then be used to understand the birth and growth of black holes and potentially the powering of powerful jets. In this chapter we provide a broad overview of both the theoretical effects of spin, the means by which it can be estimated and the results of ongoing campaigns.Comment: 55 pages, 5 figures. Published in: "Astrophysics of Black Holes - From fundamental aspects to latest developments", Ed. Cosimo Bambi, Springer: Astrophysics and Space Science Library. Additional corrections mad

Stres oluşturulan sıçanlarda gelişen mesane hasarı üzerine oksitosinin etkisi:oksidatif stres ve mast hücreleri

ÖZETBu çalışmada sıçanlarda, bir kaygı stres modeli olan sudan kaçınma stresi ile oluşturulan interstisyel sistit modelinde oksitosin tedavisinin etkinliği araştırılmıştır. Çalışmaya dahil edilen Wistar sıçanlar 5 gruba ayrıldı ve her grupta eşit sayıda erkek (n=6) ve dişi (n=6) sıçan alındı. Grup 1 (kontrol): herhangi bir işlem uygulanmadı, Grup 2 (oksitosin): 5 gün sc. 5µg /kg oksitosin uygulandı, Grup 3 (kronik stres): 5 gün günde 2 saat sudan kaçınma stresi (SKS) uygulandı, Grup 4 (kronik stres + iyileşme): kronik stresi takiben 5 gün boyunca strese maruz kalmadan beslendi ve Grup 5 (Kronik Stres + Oksitosin): kronik stres boyunca 5µg /kg oksitosin sc. uygulandı. Deney sonunda mesane dokusu ışık ve geçirimli elektron mikroskobunda incelendi. Mesane kaveolin-1 ekspresyonu ve lokalizasyonu immünohistokimyasal ve Western blot analizi ile değerlendirildi. Oksidatif stres, malondialdehit ve glutatyon ölçümleri ile değerlendirildi. Dişi ve erkek kronik stres grubunda serum kortizol değerleri ve oksidatif stres belirteçlerinde, kontrole kıyasla istatiksel olarak anlamlı derecede artarken, oksitosin ile tedavi edilen grupta istatiksel olarak anlamlı azalma tespit edilmiştir. Dişi kronik stres gruba ait granüle ve degranüle mast hücre sayısı kontrole kıyasla istatiksel olarak anlamlı artarken, oksitosin ile tedavi edilen grupta ise anlamı derecede azalmıştır. Tüm gruplara ait kaveolin-1 ekspresyonunda ve western blot analizinde anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. Çalışmamızda elde edilen histolojik bulgular, mesane dokusunda kronik stres ile ortaya çıkan dejeneratif değişikliklerin, oksitosin uygulaması ile hem dişi hem de erkek sıçanlarda sınırlandığını göstermektedir. Anahtar kelimeler: Histoloji, immünohistokimya, kaveolin-1, oksitosin, sudan kaçınma stresi. SUMMARYThe Effect of Oxytocin on Stress Induced Urinary Bladder Injury: Oxidative Stress and Mast Cells In this study, we aimed to study the impact of oxytocin therapy in the water awoidance stress model in rats. Sixty Wistar rats were assigned into 5 groups and each group included the same numbers of male (n=6) and female (n=6) rats. Group 1 (control): had no intervention, Group 2 (oxytocin): recieved 5µg /kg oxytocin sc. for 5 days, Group 3 (chronic stress): underwent 2 hour daily water avoidance stress (WAS) for 5 days, Group 4 (chronic stress+recovery): underwent chronic stress and followed up without stress for the next 5 days and Group 5 (chronic stress+oxytocin): recieved 5µg /kg oxytocin sc. during chronic stress. Urinary bladder tissues were examined under light and electron microscopy. Expression and localization of caveolin-1 in urinary bladder were determined by immunohistochemistry and western blot analyses. While both male and female rats in chronic stress group revealed significantly higher levels of serum cortisole and markers of oxidative stress when compared to the controls, chronic stress + oxytocin group revealed significantly lower levels of serum cortisole and markers of oxidative stress when compared to the chronic stress. As the number of both granülated and degranülated mast cells in female rats of the chronic stress group were prominently increased with respect to the controls, it was significantly decreased in the female rats of chronic stress+oxytocin group. Expression and localization of caveolin-1showed no significance amoung the groups. Histological results of our study revealed that oxytocin application limits the degenerative alterations related to chronic stress in both male and female rats. Key words: Caveolin-1, histology, immunohistochemistry, oxytocin, water avoidance stress

Stres oluşturulan sıçanlarda gelişen mesane hasarı üzerine oksitosinin etkisi: oksidatif stres ve mast hücreleri

Bu çalışmada sıçanlarda, bir kaygı stres modeli olan sudan kaçınma stresi ile oluşturulan interstisyel sistit modelinde oksitosin tedavisinin etkinliği araştırılmıştır. Çalışmaya dahil edilen Wistar sıçanlar 5 gruba ayrıldı ve her grupta eşit sayıda erkek (n=6) ve dişi (n=6) sıçan alındı. Grup 1 (kontrol): herhangi bir işlem uygulanmadı, Grup 2 (oksitosin): 5 gün sc. 5µg /kg oksitosin uygulandı, Grup 3 (kronik stres): 5 gün günde 2 saat sudan kaçınma stresi (SKS) uygulandı, Grup 4 (kronik stres + iyileşme): kronik stresi takiben 5 gün boyunca strese maruz kalmadan beslendi ve Grup 5 (Kronik Stres + Oksitosin): kronik stres boyunca 5µg /kg oksitosin sc. uygulandı. Deney sonunda mesane dokusu ışık ve geçirimli elektron mikroskobunda incelendi. Mesane kaveolin-1 ekspresyonu ve lokalizasyonu immünohistokimyasal ve Western blot analizi ile değerlendirildi. Oksidatif stres, malondialdehit ve glutatyon ölçümleri ile değerlendirildi. Dişi ve erkek kronik stres grubunda serum kortizol değerleri ve oksidatif stres belirteçlerinde, kontrole kıyasla istatiksel olarak anlamlı derecede artarken, oksitosin ile tedavi edilen grupta istatiksel olarak anlamlı azalma tespit edilmiştir. Dişi kronik stres gruba ait granüle ve degranüle mast hücre sayısı kontrole kıyasla istatiksel olarak anlamlı artarken, oksitosin ile tedavi edilen grupta ise anlamı derecede azalmıştır. Tüm gruplara ait kaveolin-1 ekspresyonunda ve western blot analizinde anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. Çalışmamızda elde edilen histolojik bulgular, mesane dokusunda kronik stres ile ortaya çıkan dejeneratif değişikliklerin, oksitosin uygulaması ile hem dişi hem de erkek sıçanlarda sınırlandığını göstermektedir. Anahtar kelimeler: Histoloji, immünohistokimya, kaveolin-1, oksitosin, sudan kaçınma stresi. SUMMARY The Effect of Oxytocin on Stress Induced Urinary Bladder Injury: Oxidative Stress and Mast Cells In this study, we aimed to study the impact of oxytocin therapy in the water awoidance stress model in rats. Sixty Wistar rats were assigned into 5 groups and each group included the same numbers of male (n=6) and female (n=6) rats. Group 1 (control): had no intervention, Group 2 (oxytocin): recieved 5µg /kg oxytocin sc. for 5 days, Group 3 (chronic stress): underwent 2 hour daily water avoidance stress (WAS) for 5 days, Group 4 (chronic stress+recovery): underwent chronic stress and followed up without stress for the next 5 days and Group 5 (chronic stress+oxytocin): recieved 5µg /kg oxytocin sc. during chronic stress. Urinary bladder tissues were examined under light and electron microscopy. Expression and localization of caveolin-1 in urinary bladder were determined by immunohistochemistry and western blot analyses. While both male and female rats in chronic stress group revealed significantly higher levels of serum cortisole and markers of oxidative stress when compared to the controls, chronic stress + oxytocin group revealed significantly lower levels of serum cortisole and markers of oxidative stress when compared to the chronic stress. As the number of both granülated and degranülated mast cells in female rats of the chronic stress group were prominently increased with respect to the controls, it was significantly decreased in the female rats of chronic stress+oxytocin group. Expression and localization of caveolin-1showed no significance amoung the groups. Histological results of our study revealed that oxytocin application limits the degenerative alterations related to chronic stress in both male and female rats. Key words: Caveolin-1, histology, immunohistochemistry, oxytocin, water avoidance stress

Klinik Metisiline Dirençli Staphylococcus Aureus İzolatlarında Daptomisin Etkinliğinin İncelenmesi

Amaç: Tüm dünyada ve Türkiye’de metisiline dirençli stafilokoklara bağlı infeksiyonlar tedaviye yanıtsızlık ve maliyet artışı gibi önemli sorunlara neden olmaktadır. Daptomisin Gram pozitif hücre zarına bağlanarak dirençli suşlara karşı hızlı bakterisidal etki gösteren bir antibiyotiktir.Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza laboratuvarımıza gönderilen klinik örneklerden izole edilen 26 metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) suşu dahil edilmiştir. Daptomisin için minimum inhibitör konsantrasyon (MİK) değerleri E-test (AB Biodisk, Solna, Sweden) yöntemiyle belirlenmiş ve Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) önerileri doğrultusunda değerlendirilmiştir. MİK değeri ≤ 1 μg/ml olarak tespit edilen izolatlar daptomisine duyarlı kabul edilmiştir. İzolatların diğer antibiyotiklere duyarlılıkları ise CLSI önerileri doğrultusunda Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemiyle saptanmıştır.Bulgular: Çalışılan tüm MRSA suşları daptomisine duyarlı olarak bulunmuştur. MİK50 ve MİK90 değerleri sırasıyla 0.125 μg/ml, 0.25 μg/ml olarak saptanmıştır.Sonuç: Çalışmamızda, daptomisinin MRSA suşlarında in vitro etkinliğe sahip olduğu tespit edilmiştir. Daptomisin, MRSA suşları ile gelişen enfeksiyonların tedavisinde alternatif bir tedavi seçeneği olarak düşünülebilir.Anahtar kelimeler: Daptomisin, E test, MİK, MRSA, Staphylococcus aureu