Çocukluk çağı akut lenfoblastik lösemisinde survivin mRNA ekspresyonu

TEZ5016Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2004.Kaynakça (s. 41-45) var.ix, 44 s. ; 30 cm.

Talassemi majorlü çocukjarda karaciğer ve demir metobolizması

TEZ2038Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1996.Kaynakça (s.65-72) var.ii, 72 s. ; res. ; 30 cm.

Mikro RNA and Cancer

MikroRNA'lar, genom üzerinde protein kodlayan intron veya ekzon bölgeleri ve protein kodlamayan bölgelerdeki RNA genlerinden transkripsiyonu sağlanan, fakat proteine translasyonu gerçekleşmeyen, fonksiyonel RNA molekülleridir. MikroRNA’lar protein translasyonunun inhibisyonuna ve/veya mRNA'nın yıkımına neden olur. Yapılan çoğu çalışmada bu küçük moleküllerin hematopoezde farklılaşma, çoğalma ve apopitoz gibi çok önemli hücresel olaylarda kritik öneme sahip olduğunu göstermiştir. Malign hastalıklardaki rolü giderek daha fazla araştırmanın konusu olmaktadır. MikroRNA’lar bir ya da birden fazla hedef geni baskılayarak hücrenin gelişim, farklılaşma, çoğalma, ölümü gibi farklı olaylarda rol oynarlar. miRNA genlerinin %50'sinden fazlası kanser ile ilişkilendirilmiş genom üerinde bulunur. Yapılan çok sayıda deneysel çalışma; miRNA'ların yeni bir onkogen veya tümör baskılayıcı gen sınıfı oluşturabileceğini göstermiştir. Normal ve patolojik dokular arasında farklı seviyede ifade edilen miRNA'lar tespit edilerek, insan kanserlerinde tanı ve tedavide etkili olabilecek yeni miRNA'lar belirlenebilecektir.Mikro-RNAs are functional, non-protein coding RNA molecules and their transcriptions provided by intron or exon regions of the genome and non-protein coding regions of RNA genes. Mikro-RNAs inhibit translation of protein and / or cause destruction of mRNA. Most of studies have demonstrated that many of these small molecules have critical importance in many important cellular events such as hematopoiesis, differentiation, proliferation and apoptosis. The role of mikro-RNAs in malign diseases have become the subject of research increasingly. Mikro-RNAs play a role in different events such as cell growth, differentiation, proliferation and death by suppressing one or more target gene. More than 50% of miRNA genes are located on the genome which has associated with cancer. A large number of experimental studies show that miRNAs may have generate a new class of oncogenes or tumor suppressor gene. MiRNAs are thought to be identified at a different level of expression in normal and pathological tissues can be determined between the miRNAs that are effective diagnosis and treatment of human cancers

Cataract Formation due to use of Deferiprone in a Patient with Thalassemia Major

Talasemiler; otozomal resesif kalıtım gösteren, hemoglobin zincirlerinden birinin veya bir kaçının hasarlı sentezi sonucu ortaya çıkan hipokrom mikroster anemi ile karakterize heterojen bir grup hastalıktır. Hastaların sık transfüzyona maruz kalması sonucunda aşırı demir birikimine bağlı yaşamı tehdit eden önemli klinik bulgular ortaya çıkar. Talasemili hastalarda hastalığın kendisine ya da kullanılan şelatör tedavisine bağlı olarak oküler değişikliklere çok sık olmasa da rastlanmaktadır. Bu değişiklikler genellikle katarakt, optik nöropati, retinal pigment epitelinde (RPE) dejenerasyon, RPE mottling, retinal venous tortuosity, vitreoretinal hemorrhages and obliteration of iris patern şeklindedir. İlk defa demir bağlayıcı şelatör olarak kullanılmaya başlanan deferoxamin optik nöropati ve retinal toksisite gibi iyi bilinen komplikasyonlara sahiptir. Ancak deferoxaminin yerini alan ve yakın dönemde sık kullanılan deferipronun oküler toksisitesi ile ilgili literatürde daha önce bildirilmiş az sayıda bilgi vardır. Bu olgu deferipron kullanımına bağlı gelişen katarakt oluşumuna dikkat çekmek amacıyla bildirilmiştir.Thalassemias are a heterogeneous group of autosomal recessive diseases characterized by hypochromic microcytic anemia and occur as a result of defective synthesis of one or more hemoglobin chains. In patients, life-threatening clinical manifestations may occur because of severe iron overload due to frequent blood transfusions. Ocular changes in patients with thalassemia are to be encountered depending on the disease itself or chelator used in the treatment, but not very often. These changes are usually cataracts, optic neuropathy, retinal pigment epithelium (RPE) degeneration, RPE mottling, retinal venous tortuosity, vitreoretinal hemorrhages and obliteration of the iris pattern. Desferrioxamine that is used as the first iron-binding chelating has well-known complications such as optic neuropathy and retinal toxicity. However, Deferiprone that used more common recently has replaced the Desferrioxamine but, there is very little information in the literature about the ocular toxicity of deferiprone. In this case report, we have reported a patient with deferiprone-induced cataract formation in order to draw attention to a little-known complication of the drug

Oral health status in children with acute lymphoblastic leukemia and lymphoma

We evaluated the oral health status of 85 acute lymphoblastic leukemia (ALL)/lymphoma pediatric patients who received remission-induction and maintenance chemotherapy and 85 age and sex-matched healthy children with the criteria of World Health Organization (WHO) and to determine the prevalence and distribution of dental problems in order to constitute preventive dentistry precautions in this study. The gingival tissues were scored with Community Index of Periodontal Treatment Necessity (CPITN) and dmf-t and DMF-T indices were used for caries evaluation. In the study group, malocclusion was found in 24 patients (28.2%). CPITN was scored as follows in the study group; 11% of the patients had healthy gingiva (Grade 0), the presence of plaque (Grade I) 79% of the patients, the presence of calculus (Grade II) 10% of patients were observed. Nevertheless, mucositis was found with various grades in 9 patients who received chemotherapy. Decayed teeth were found in the 76 patients and in 45 healthy children. 91.7% of patients and 52.9% of children needed dental treatment were determined. The DMF-T and dmf-t scores showed that ALL/lymphoma patients had more decayed and needed more dental treatment, missing or filled teeth both in their deciduous (<0.001) and permanent (<0.05) dentition when compared to systemically healthy children.We evaluated the oral health status of 85 acute lymphoblastic leukemia (ALL)/lymphoma pediatric patients who received remission-induction and maintenance chemotherapy and 85 age and sex-matched healthy children with the criteria of World Health Organization (WHO) and to determine the prevalence and distribution of dental problems in order to constitute preventive dentistry precautions in this study. The gingival tissues were scored with Community Index of Periodontal Treatment Necessity (CPITN) and dmf-t and DMF-T indices were used for caries evaluation. In the study group, malocclusion was found in 24 patients (28.2%). CPITN was scored as follows in the study group; 11% of the patients had healthy gingiva (Grade 0), the presence of plaque (Grade I) 79% of the patients, the presence of calculus (Grade II) 10% of patients were observed. Nevertheless, mucositis was found with various grades in 9 patients who received chemotherapy. Decayed teeth were found in the 76 patients and in 45 healthy children. 91.7% of patients and 52.9% of children needed dental treatment were determined. The DMF-T and dmf-t scores showed that ALL/lymphoma patients had more decayed and needed more dental treatment, missing or filled teeth both in their deciduous (<0.001) and permanent (<0.05) dentition when compared to systemically healthy children

TÜRKİYE’DE DRAMATİK YAZARLIK EĞİTİMİ PROGRAMLARININ KARŞILAŞTIRMALI OLARAK İNCELENMESİ

Dramatik yazarlık eğitimi, lisans düzeyinde yirminci yüzyılın başında verilmeye başlanmıştır. İlk olarak1905’te Harvard Üniversitesi’nde, daha sonra 1925’te Yale Üniversitesi’nde dersler açılmış ve eğitimplanlanmış, zamanla farklı ülkelerde lisans ve yüksek lisans düzeylerinde dramatik yazarlık bağlamındaeğitimler verilmiştir. Türkiye’de dramatik yazarlık eğitimi ile ilgili ilk çalışmalar 1964’te AnkaraÜniversitesi Tiyatro Kürsüsü’nde başlamıştır. Bugün yedi üniversitede aktif olarak sürdürülmekte, ayrıcahenüz öğrenci kabul edemeyen dört üniversitede de dramatik yazarlık eğitimi planlanmıştır. Buaraştırmanın amacı, Türkiye’de aktif olarak sürdürülen lisans düzeyindeki dramatik yazarlık eğitimiprogramlarının karşılaştırılmalı olarak incelenmesidir. Araştırmanın kapsamı Türkiye’de aktif olarak ilgilieğitimi sürdüren programlarla, bu programların 2018-2019 sömestri ile sınırlandırılmış, lisans düzeyidışındaki çeşitli sertifika programları, yaratıcı yazarlık atölye ya da kursları kapsam dışında bırakılmıştır.Araştırma modeli, profil çıkarma çalışmasıdır. Dramatik yazarlık programları bir nitel araştırma yöntemiolan doküman inceleme ile ele alınmış, kontenjan, giriş ve mezuniyet koşulları, zorunlu ve seçmelidersleri ile içerikleri, ders kredileri bağlamında karşılaştırmalı olarak incelenmiştir.Dramatic writing education began at undergraduate level in the beginning of the 20th century. Playwriting courses were firstly prepared and education primarily began at Harvard University in 1905, then at Yale University in 1925. In time, dramatic writing courses began to be given at undergraduate and graduate level in different countries. The first dramatics writing undergraduate study began in 1964 at the Department of Theatre at Ankara University. Today dramatic writing education actively continues in seven universities. In addition four universities have also planned dramatic writing education but have not begun to enroll students. The aim of this study is to examine dramatic writing education programs in Turkey in a comparative perspective. The scope of the study is limited to active education programs in Turkey in the academic year 2018-2019. The certificate programs, creative writing workshops or courses have been excluded from the study. The method of the study is making a profile. Dramatic writing education programs have been examined by using qualitative research methods, mainly document review. A comparative evaluation of quotas, admission and graduation conditions, compulsory/elective courses and program credits have qualitatively been made via researching available documentation

Klippel-Trenaunay-Weber syndrome with nonimmune hydrops fetalis: A case report

İlk defa Klippel ve Trenaunay tarafından 1900 yılında tanımlanan Klippel-Trenaunay-Weber sendromu kutanöz hemanjiyomatöz lezyonlar, varikozite ve yumuşak doku ve kemik deformitesi ile karakterize bir sendromdur. Burada nonimmün hidrops fetalisi olan bir Klippel-Trenaunay-Weber sendromu vakası sunulmuştur.Klippel-Trenaunay-Weber syndrome is characterized by cutaneous hemangiomas, varicosities and soft tissue and bone hypertrophy, and was first described by Klippel and Trenaunay in 1900. We present a Klippel-Trenaunay-Weber syndrome case with nonimmune hydrops fetali

Orak hücreli anemisi olan çocuklarda T helper, T sitotoksik ve doğal öldürücü hücre profili ve klinik prognozla ilişkisi

Purpose: Our aim was to determine the effects of ischemic attacks on T cell profiles, immune functions and clinical prognosis in patients with sickle cell anemia. Materials and Methods: The study group consisted of 29 sickle cell anemia patients who were either in vaso-occlusive crisis or in steady state. Twenty-four age-matched healthy children served as the control group. All patients underwent complete blood cell count, hemoglobin electrophoresis, and blood chemistry analysis. Flow-cytometry was used to assess the T-cell profiles. Results: The mean HbS in sickle cell anemia patients during vaso-occlusive crisis was 83±6.6%. The CD3 levels of patients in vaso-occlusive crisis (62.31±7.79%) were lower compared to steady state (65.53±5.72 %) and healthy controls (69.09±9.18%). The NK T cell percentages of patients in vaso-occlusive crisis (13.07±7.67%) were higher than the control group (8.11±4.67%). Conclusion: Total T lymphocyte levels were found to be significantly lower in sickle cell anemia patients during vaso-occlusive crisis compared to healthy controls. NK T cell levels of the study group were higher than that of the control group.Amaç: Orak hücreli anemide iskemik atakların T hücre profiline, immun fonksiyonlara ve klinik prognoza etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya 29 orak hücreli anemi hastası çocuklar çalışmaya dahil edildi. Çalışma grubu vazo-oklüzif kriz ve kriz dışı döneminde olan hastalardan oluşmaktaydı. Kontrol grubu olarak aynı yaş grubunda 24 sağlam çocuk alındı. Tüm çocuklardan tam kan sayımı, hemoglobin elektroforezi, kan biyokimyası çalışıldı. T hücre profilini belirlemek için akım sitometri yöntemi kullanıldı. Bulgular: Orak hücre anemili hastaların kriz dönemlerinde bakılan HbS ortalaması %83.8±6.6 bulundu. Orak hücre anemili hastaların kriz dönemlerinde bakılan CD3 değerleri (%62.31±7.79) aynı hastaların stabil dönemlerinde bakılan CD3 değerlerine (% 65,53±5,72) ve kontrol grubunda bakılan CD3 değerlerine (% 69,09±9,18) göre anlamlı olarak daha düşük bulundu. Orak hücre anemili hastaların kriz dönemlerinde bakılan doğal öldürücü T hücre değeri (%13.07±7.67) kontrol grubuna (%8.11±4.67) göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Sonuç: Çalışma sonucunda kronik hemoliz ve doku hipoksisi ile seyreden orak hücre anemili hastalarda toplam T hücre sayısını gösteren CD3 değerleri vazo-oklüzif kriz döneminde kontrol grubuna göre daha düşük saptandı.. Doğal öldürücü T hücre seviyeleri çalışma grubunda kontrol grubuna göre yüksek bulundu