Wpływ szkolenia skierowanego do rodzin pacjentów z udarem mózgu na jakość życia, poziom lęku i przejawy depresji u pacjentów oraz ich krewnych

Introduction. Stroke is a crisis for the patient relatives who are caregivers of the patient as well. The patients’ relatives need training and effective support at the stage of accepting this new responsibility.Aim. The purpose of this study is to determine the effect of the training provided to the relatives of stroke patients on life quality, anxiety, and depressive symptoms of stroke patients and their relatives.Material and Methods. The data were obtained from patients, who received treatment in the Stroke unit of a university hospital in Istanbul as well as from their primary caregiver relatives. While 20 patients whose stroke care/treatment continued and their relatives were assigned to the control group, 20 patients and their relatives that were trained in addition to the care/treatment were assigned to the experimental group. EuroQol Health Questionnaire, State-Trait Anxiety Inventory, and Beck Depression Inventory were used at the beginning of the study and 3 and 6 months after discharge. The data were analysed by descriptive and non-parametric tests.Results. It was determined that there was no significant difference between the experimental and control groups in terms of health-related life quality at admission of hospital and 3 months after the discharge but 6 months after the discharge, health-related life quality of the patients in the experimental group increased statistically compared to the control group (p<0.05). It was observed that the training provided to the patients’ relatives in the experimental group had no effect on the perceived health condition, anxiety, and depression by the patients and their relatives; however, in the control group, there was an increase in the anxiety and depressive symptom level of the patients 3 and 6 months after the discharge (p<0.05).Conclusions. The argument stating that the Patients’ Relative Training Program may enhance the quality of life following the stroke and may be effective in decreasing the anxiety and depressive symptoms of the patients and their relatives was strengthened. (JNNN 2018;7(2):56–63)Wstęp. Udar wywołuje kryzys, jakiego doświadczają rodziny pacjentów, dla których są oni również opiekunami. Bliskim pacjentów potrzebne są szkolenia oraz skuteczne wsparcie na etapie przejmowania nowej dla nich odpowiedzialności.Cel. Celem niniejszego opracowania jest określenie wpływu szkolenia zapewnianego krewnym pacjentów po udarze mózgu na jakość życia, lęki oraz objawy depresji u pacjentów po udarze i ich krewnych.Materiał i metody. Dane uzyskano od pacjentów, poddanych leczeniu w oddziale udarowym Szpitala Uniwersyteckiego w Stambule, a także od ich krewnych sprawujących nad nimi podstawową opiekę. Podczas, gdy 20. pacjentów kontynuowało leczenie/leczenie udaru, a ich krewni zostali przydzieleni do grupy kontrolnej, 20. pacjentów i ich krewnych, przeszkolonych w dziedzinie opieki uzupełniającej/leczenia, włączono do grupy eksperymentalnej. Kwestionariusz Zdrowia EuroQol, Skalę Stanu Lękowego oraz Skalę Depresji Becka wykorzystano na początku badania oraz 3 i 6 miesięcy po wypisie. Dane analizowano za pomocą testów opisowych i nieparametrycznych.Wyniki. Stwierdzono, że nie ma istotnej różnicy między grupami eksperymentalnymi i kontrolnymi pod względem jakości życia związanej ze zdrowiem przy przyjęciu do szpitala i 3 miesiące po wypisie, jednak 6 miesięcy po wypisie, jakość życia pacjentów związana ze zdrowiem w grupie eksperymentalnej wzrosła statystycznie w porównaniu do grupy kontrolnej (p<0,05). Zaobserwowano, że szkolenie zapewnione krewnym pacjentów w grupie eksperymentalnej nie miało wpływu na postrzegane stanu zdrowia, lęku i depresji przez pacjentów oraz ich krewnych; jednak w grupie kontrolnej nastąpił wzrost poziomu lęku i objawów depresji u pacjentów 3 i 6 miesięcy po wypisaniu (p<0,05).Wnioski. Potwierdzony został argument przemawiający za tym, że Program Szkolenia Rodziny Pacjenta może poprawić jakość życia po udarze i może skuteczne wpływać na zmniejszanie lęku i objawów depresyjnych u pacjentów oraz ich bliskich. (PNN 2018;7(2):56–63

Opieka pielęgniarska nad osobą z guzem przysadki

Individuals with pituitary tumors are faced with changes in their physical appearance, different emotional responses, lifestyle changes, and recurrent diagnostic tests. Although the pituitary tumor is benign, the patients may encounter severe morbidity and even mortality. It is very important to increase the patient’s and family members’ knowledge, to meet their needs and to provide supportive care in terms of signs and symptoms, treatment and care of the disease. Education and counseling within the nursing care is critical in helping individuals with pituitary tumors to reach optimal health conditions and reduce hospitalization length. In this review, nursing care of an individual with pituitary tumor is explained in terms of nursing process which is a scientific problem solving method in nursing. (JNNN 2018;7(2):86–92)Osoby z guzem przysadki zmagają się ze zmianami w swoim wyglądzie, zróżnicowanymi reakcjami emocjonalnymi, zmianą stylu życia, a także cyklicznymi badaniami. Nawet łagodne odmiany guza przysadki cechują się dużym współczynnikiem zachorowalności a także śmiertelności. Bardzo ważnym jest, aby zwiększać poziom wiedzy rodziny pacjenta w celu zaspokojenia jego potrzeb, a także zagwarantowania leczenia podtrzymującego mającego na celu zajęcie się objawami i symptomami, leczeniem i opieką w chorobie. Edukacja i doradztwo w zakresie pielęgnacji jest bardzo ważne w procesie pomagania pacjentom z guzami przysadki w celu osiągnięcia przez nich optymalnych warunków zdrowotnych i skrócenia długości hospitalizacji. W niniejszym przeglądzie, pielęgnacja pacjenta z guzem nowotworu została wyjaśniona w kontekście procesu pielęgnacyjnego, który został potraktowany, jako metoda rozwiązywania procesów naukowych w pielęgniarstwie. (PNN 2018;7(2):86–92

Yoğun Bakım Hastası İçin Erken Mobilizasyonun Önemi

Erken mobilizasyon, yoğun bakım ünitesine kabul edilen hastaların rehabilitasyonunu iyileştirmek için güvenli ve etkili bir tedavi stratejisi olarak kabul edilir ve kritik hastalar için kanıtlanmış faydalar sağlamaktadır. Erken dönemde hastaların mobilizasyonu gelişebilecek fiziksel ve psikososyal sorunların önlenmesinde önemli rol oynamaktadır. Hemşireler hastalar için olağan faaliyetlerini yürütürken erken mobilizasyon uygulamasını yoğun bakım ünitesine kolaylıkla entegre edebilirler. Hemşireler erken mobilizasyon uygulamasını sağlayabildiklerinde hastaların iyileşmesinde önemli gelişmeler sağlanmış olacak ve sonuç olarak hastaların önceki fiziksel yeteneklerini kazanmalarına yardımcı olunacaktır. Çeşitli klinik araştırmalar, erken mobilizasyonun kas ve el kavrama gücünü artırabildiğini ve yoğun bakım ünitesiyle ilişkili güçsüzlük ve deliryum insidansını azaltabildiğini, böylece bağımsız yaşam yeteneğini geliştirebildiğini ve yoğun bakım ünitesinde kalış ve hastanede kalış sürelerini kısaltabildiğini göstermiştir. Ayrıca, mobilizasyon protokollerinin eksikliği ve buna bağlı güvenlik kaygıları, kritik hastalarda erken mobilizasyonun uygulanmasının önünde bir engeldir. Bu nedenle, erken mobilizasyonun uygulanmasına yönelik uygun yöntemlerin belirlenmesi, bu hastalardaki potansiyelinin artırılması açısından önemli bir zorunluluktur. Tüm yoğun bakım çalışanına erken mobilizasyon protokolünün kullanımına ilişkin eğitim verilmesi önerilmektedir. Bu derlemede, erken mobilizasyonun tanımı, önemi ve erken mobilizasyonda hemşirenin rolüne yer verilmiştir