Ozone: An Insulating Layer Between Ontologies, Databases and Object Oriented Applications

Recent research shows that ontologies are a prominent tool for the semantic integration of heterogeneous data sources. However, in existing ontology-based systems the ontologies are tightly coupled with the rest of the system components. As a result, large parts of the system have to be developed in a logic programming language, typically used in describing ontologies, and adhere to the ontological knowledge model and representation. This eventually impedes the use of ontologies in industrial integrated systems. In this paper, we present an architecture that isolates the ontologybased components, waives the representation and programming language constraints and simplifies the knowledge model that components outside the ontology have to be aware of. The architecture makes it possible to access the ontological information and the federated data using exclusively object-oriented structures and interfaces. We show that it allows new databases to easily join the federation by implementing a standard database interface. The architecture has been implemented and evaluated in the field of information retrieval for e-commerce. We review the principal results and limitations of this case study

Utopia and Reality in the Art of the October Revolution

no abstrac

Utopia and Reality in the Art of the October Revolution

no abstrac

STUDENT DISAFFECTION: TEACHERS’ PERSPECTIVES ON DISAFFECTION CHARACTERISTICS AND FREQUENCY IN PRESCHOOL SETTINGS

This paper explores student disaffection which is considered to be one of the biggest challenges facing the contemporary teacher. Despite the growing concern on the alarming increase of the disengaged students, the conceptualization of disaffection is insufficient, since the concept is closely correlated with the multidimensional construct of student engagement. Besides, while there is a research focus on qualitative and quantitative investigation on classroom engagement, there is a notable gap in students’ and teachers’ perspectives on student disaffection. Through one to one, semi-structured interviews, we investigate 80 Greek teachers’ perspectives on students’ disaffection manifestations and frequency in preschool settings. The interviews are developed based on Creswell’s (2008) interview model, with a mixture of open-ended and close-ended questions. Based on qualitative and quantitative data analysis, we present how Greek teachers define student disaffection indices in preschool environments, and the frequency at which their students are disengaged. We also demonstrate that the participants attribute behavioural, cognitive and emotional components to the construct of disaffection, confirming its conceptual complexity. Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχει ν’ αντιμετωπίσει ο σύγχρονος εκπαιδευτικός είναι η ενεργητική συμμετοχή «όλων» των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Παρά το γεγονός ότι στη διεθνή βιβλιογραφία τονίζεται η σπουδαιότητα της ενεργητικής συμμετοχής των μαθητών στη διαδικασία μάθησης, ολοένα και περισσότερο αυξάνονται οι μαθητές που απεμπλέκονται από τις δραστηριότητες της τάξης. Ωστόσο, η ερευνητική κοινότητα δεν έχει ακόμη καταλήξει σε έναν κοινώς αποδεκτό όρο για την αντίθετη έννοια της ενεργητικής συμμετοχής. Οι όροι που χρησιμοποιούνται για να αποδώσουν τις παραπάνω εκφάνσεις απουσίας ενεργητικής συμμετοχής είναι διαφορετικοί. Επιπρόσθετα, η δυσκολία στην εννοιολογική οριοθέτηση της απεμπλοκής και την υιοθέτηση ενός κοινώς αποδεκτού όρου, δημιουργεί στους ερευνητές δυσκολία και στον καθορισμό των προσδιοριστικών της χαρακτηριστικών (Skinner, 2016). Μάλιστα, όπως συμβαίνει με την έννοια της ενεργητικής συμμετοχής που δεν έχει προσδιορισθεί με ακρίβεια λόγω του εύρους των συμπεριφοριστικών, συναισθηματικών και γνωστικών εκφάνσεών της (Alrashidi, κ.σ., 2016 ∙ Findlay, 2013 ∙ Appleton κ.σ.., 2008 ∙ Fredricks κ.σ.., 2004), αντίστοιχη δυσκολία ανακύπτει και στον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών της απεμπλοκής (Fredricks & McColskey, 2012 ∙ Appleton, Christenson, & Furlong, 2008). Μέσω ατομικών ημιδομημένων συνεντεύξεων, διερευνούμε τις απόψεις 80 Ελλήνων νηπιαγωγών σχετικά με τις εκφάνσεις που αποδίδουν στην έννοια της την απεμπλοκή και τη συχνότητα εκδήλωσής τους από τους μαθητές τους. Οι συνεντεύξεις αναπτύσσονται βάσει του μοντέλου συνεντεύξεων του Creswell (2008), με ένα συνδυασμό ανοιχτών και κλειστών ερωτήσεων. Με βάση την ποιοτική και ποσοτική ανάλυση των δεδομένων, παρουσιάζουμε τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες εκπαιδευτικοί προσδιορίζουν τα χαρακτηριστικά που οι μαθητές της τάξης τους εκδηλώνουν όταν απεμπλέκονται καθώς και τη συχνότητα εκδήλωσής των χαρακτηριστικών αυτών. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι συμμετέχοντες στην έρευνα εκπαιδευτικοί αποδίδουν συμπεριφορικές, γνωστικές και συναισθηματικές εκφάνσεις στην έννοια της απεμπλοκής, επιβεβαιώνοντας την εννοιολογική πολυπλοκότητά της.  Article visualizations

Add-on-Statin Extended Release Nicotinic Acid/Laropiprant but Not the Switch to High-Dose Rosuvastatin Lowers Blood Pressure: An Open-Label Randomized Study

Introduction. Nicotinic acid (NA) and statins have been associated with reductions in blood pressure (BP). Patients and Methods. We recruited 68 normotensive and hypertensive dyslipidemic patients who were treated with a conventional statin dose and had not achieved lipid targets. Patients were randomized to switch to high-dose rosuvastatin (40 mg/day) or to add-on current statin treatment with extended release (ER) NA/laropiprant (1000/20 mg/day for the first 4 weeks followed by 2000/40 mg/day for the next 8 weeks) for 3 months. Results. Switching to rosuvastatin 40 mg/day was not associated with significant BP alterations. In contrast, the addition of ER-NA/laropiprant to current statin treatment resulted in a 7% reduction of systolic BP (from 134 ± 12 to 125 ± 10 mmHg, P < .001 versus baseline and P = .01 versus rosuvastatin group) and a 5% reduction of diastolic BP (from 81 ± 9 to 77 ± 6 mmHg, P = .009 versus baseline and P = .01 versus rosuvastatin group). These reductions were significant only in the subgroup of hypertensives and were independent of the hypolipidemic effects of ER-NA/laropiprant. Conclusions. Contrary to the switch to high-dose rosuvastatin, the addition of ER-NA/laropiprant to statin treatment was associated with significant reductions in both systolic and diastolic BP

Conscience dimensions in early childhood and their relation to theory of mind

Η παρούσα εργασία εξετάζει: (α) την ανάπτυξη της συνείδησης κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής και (β) τη σχέση της με τη θεωρία του νου (ΘτΝ). Συγκεκριμένα, μέσα από μια επισκόπηση σχετικών ερευνών, διερευνάται η άποψη ότι οι επιμέρους διαστάσεις της συνείδησης, δηλαδή η ηθική συμπεριφορά, η ηθική νόηση, τα ηθικά συναισθήματα και ο ηθικός εαυτός, είναι πιο αναπτυγμένες στα παιδιά που έχουν πιο ώριμες δεξιότητες θεωρίας του νου (ΘτΝ). Αρχικά, αναλύονται οι βασικές διαστάσεις της συνείδησης και οι βασικές δεξιότητες που συνθέτουν τη ΘτΝ κατά τα πρώτα παιδικά χρόνια. Ακολούθως, παρουσιάζονται έρευνες που εξέτασαν το ερώτημα εάν οι ατομικές διαφορές στη ΘτΝ των μικρών παιδιών συνδέονται με διαφορές στην ανάπτυξη των τεσσάρων βασικών διαστάσεων της συνείδησης. Τέλος, συζητούνται οι περιορισμοί και τα κενά των ερευνών στο πεδίο αυτό και διατυπώνονται προτάσεις για μελλοντικές έρευνες.This paper examines: (a) the development of conscience in early childhood and (b) its relation to theory of mind (ToM). More specifically, its aim is, through a systematic review of empirical evidence, to evaluate the view that individual dimensions of early conscience, namely, moral behaviour, moral thought, moral emotions and moral self, are more advanced in children who possess a mature ToM. First, evidence is reviewed concerning the development of the basic dimensions of early conscience and the basic skills that comprise ToM. Second, studies are discussed investigating whether individual differences in ToM are associated with differences in the development of the basic dimensions of early conscience. Finally, limitations and gaps in this literature are discussed and proposals for future research are made

A randomized study of pomalidomide vs placebo in persons with myeloproliferative neoplasm-associated myelofibrosis and RBC-transfusion dependence

RBC-transfusion dependence is common in persons with myeloproliferative neoplasm (MPN)-associated myelofibrosis. The objective of this study was to determine the rates of RBC-transfusion independence after therapy with pomalidomide vs placebo in persons with MPN-associated myelofibrosis and RBC-transfusion dependence. Two hundred and fifty-two subjects (intent-to-treat (ITT) population) including 229 subjects confirmed by central review (modified ITT population) were randomly assigned (2:1) to pomalidomide or placebo. Trialists and subjects were blinded to treatment allocation. Primary end point was proportion of subjects achieving RBC-transfusion independence within 6 months. One hundred and fifty-two subjects received pomalidomide and 77 placebo. Response rates were 16% (95% confidence interval (CI), 11, 23%) vs 16% (8, 26% P=0.87). Response in the pomalidomide cohort was associated with ⩽4 U RBC/28 days (odds ratio (OR)=3.1; 0.9, 11.1), age ⩽65 (OR=2.3; 0.9, 5.5) and type of MPN-associated myelofibrosis (OR=2.6; 0.7, 9.5). Responses in the placebo cohort were associated with ⩽4 U RBC/28 days (OR=8.6; 0.9, 82.3), white blood cell at randomization >25 × 10(9)/l (OR=4.9; 0.8, 28.9) and interval from diagnosis to randomization >2 years (OR=4.9; 1.1, 21.9). Pomalidomide was associated with increased rates of oedema and neutropenia but these adverse effects were manageable. Pomalidomide and placebo had similar RBC-transfusion-independence response rates in persons with MPN-associated RBC-transfusion dependence