Life History and Laboratory Rearing of \u3ci\u3eGerris Argenticollis\u3c/i\u3e (Hemiptera: Gerridae) with Descriptions of Immature Stages

The life history of Gerris argenticollis was investigated in Jackson County, Illinois, March-June 1986, and the immature stages were described. The water strider also was reared from egg to adult under laboratory conditions. This univoltine species overwintered as adults that became active in early March, appearing on a temporary woodland pond after the air temperature exceeded 12°C. Seasonal occurrence of the adults and immatures is discussed. Adults were last observed in mid-June. Feeding records are given. G. argenticollis was reared on Drosophila melanogaster adults under a 10L: 14D photoperiod (ca. 2800 lux) at ca. 21°C. The incubation period averaged 12.5 days. The average durations of the five nymphal stadia were 9.0, 7.6, 8.0, 9.2, and 12.0 days. The total developmental period averaged 58.3 days

Chapter 11, Corporate Governance and the Role of Examiners

In this Article, Stefan Korch of the Max Plank Institute for Comparative and International Private Law, Hamburg, proposes using preliminary examiners as part of bankruptcy. The author argues that the Chapter 11 debtor-in-possession model causes major corporate governance problems due to management incentives that do not align with creditor interests. The bankruptcy court has, however, a strong instrument to detect and undo wrongdoing: the appointment of examiners. To overcome the expense and complication associated with traditional examiners, the author proposes the appointment of preliminary examiners. These examiners would conduct a summary investigation to detect potential violations of the law and report their findings to the bankruptcy court. On that basis, the court could make a more informed decision on the initial question of whether to appoint an ordinary examiner and, further, on the scope of her mandate. The main advantage compared to traditional examiners would be the substantially lower costs. This reform proposal would not only help to enrich the estate in the individual case but would also deter wrongdoing in the future. It hence can be understood as a tool to improve corporate governance in financially distressed or bankrupt companies

Measure and convergence: special subsets of the real line and their generalizations

In this thesis I present different notions of special subsets of the real line and their properties, in particular of those related to measure and convergence. We search for answers to open questions in this subject and we consider generalizations of known facts in the case of a~larger cardinality, i.e. in the generalized Cantor space $2^\kappa$, for an uncountable cardinal $\kappa$, equipped with the topology generated by sets of extensions of partial functions.First (Chapter~\ref{chpn}), we discuss special subsets of the Cantor space $2^\omega$. The theory of special subsets is already well developed (see \cite{am:ssrl}\linebreak and \cite{lb:srl}). I introduce two notions of such sets, which were not considered before: the class of perfectly null sets and the class of sets which are perfectly null in the transitive sense (\cite{mktw:cpnstv}). These classes may play the role of duals on the measure side to the corresponding classes on the category side. We investigate their properties, and although the main problem of whether the classes of perfectly null sets and universally null sets are consistently different remains open, we prove some results related to this question and study their version on the category side.Next (Chapter~\ref{chego}), we study problems related to Egorov's Theorem, which describes a~relation between convergence and measure. Egorov's Theorem can be generalized to some notions of ideal convergences (see e.g.~\cite{nm:ivetap}), and T.~Weiss has proven (\cite{tw:nget}) that the generalized Egorov's statement (i.e. the theorem without the assumption on measurability) is independent from ZFC. Integrating both ideas, we prove that the generalized Egorov's statement as well as its negation are consistent with ZFC in different cases of ideal convergence (\cite{mk:gesi}).Many of the classical notions of special subsets of $2^\omega$ can be considered in the case of the generalized Cantor space $2^\kappa$. Although the theory of the generalized Cantor space $2^\kappa$ has recently been broadly developed (see\linebreak e.g. \cite{glblis:qgbs}), the theory of special subsets of $2^\kappa$ seems to be largely omitted from those considerations. We study those classes of sets in this setting (\cite{mktw:ssgcs}). It turns out that many of properties of subsets of $2^\omega$ can be easily proved in $2^\kappa$, although sometimes one has to use some additional set-theoretic assumptions (Chapter~\ref{chsimple}). Next we deal with less common classes of small sets in $2^\kappa$ (Chapter~\ref{chother}).In Chapter~\ref{chconv}, I present different types of convergence of $\kappa$-sequences of functions $2^\kappa\to 2^\kappa$, and study properties of special subsets of $2^\kappa$ related to the notion of convergence (\cite{mk:csfgcs}). We relate those properties to the sequence selection principles. We also consider convergence of sequences of points and functions with respect to an ideal on $\kappa$ (Chapter~\ref{chideal}).Finally, to relate measure and convergence properties in $2^\kappa$, we study the possibility of introducing Egorov's Theorem in $2^\kappa$. Since no method of constructing measure in $2^\kappa$ which fulfils all reasonable requirements is known, we consider the properties such set-function should have to enable the proof of Egorov's Theorem. I leave the question of existence of such a~function which satisfies some additional reasonable conditions open. Every $\kappa$-strongly null set is null with respect to such a~set function which satisfies some additional properties. We study also the ideal version of Egorov's Theorem in $2^\kappa$.W niniejszej pracy rozważam różne pojęcia specjalnych podzbiorów pros\-tej i ich właściwości, w szczególności te związane z miarą lub zbieżnością. Poszukuję odpowiedzi na otwarte pytania w tym zakresie oraz rozważam uogólnienia zna\-nych faktów na wyższe liczby kardynalne, tj. w uogólnionej prze\-strze\-ni Cantora $2^\kappa$, dla nieprzeliczalnej liczby kardynalnej $\kappa$, rozważanej z~to\-po\-lo\-gią generowaną przez zbiory przedłużeń funkcji częściowych.Po pierwsze (Rozdział~\ref{chpn}) rozważam specjalne podzbiory przestrzeni Cantora $2^\omega$. Teoria specjalnych podzbiorów jest oczywiście już znacząco rozwinięta (patrz \cite{am:ssrl} i \cite{lb:srl}). W tej pracy wprowadzam dwie, do tej pory nierozważane, klasy takich zbiorów: klasę zbiorów doskonale miary zero oraz klasę zbiorów doskonale miary zero w sensie tranzytywnym. Te klasy mogą odgrywać rolę dualną po stronie miary do odpowiednich klas zbiorów po stronie kategorii (\cite{mktw:cpnstv}). Badam właściwości tych klas i, mimo że główny problem, czy klasy zbiorów doskonale miary zero i uniwersalnie miary zero są niesprzecznie różne, pozostaje nierozwiązany, to dowodzę twierdzeń po\-wią\-za\-nych z tym pytaniem i rozważam ich wersje po stronie kategorii.Następnie (Rozdział~\ref{chego}) badam problemy związane z twierdzeniem Jegorowa, które łączy ze sobą właściwości związane ze zbieżnością i miarą. Twierdzenie Jegorowa może być uogólnione na przypadek zbieżności ideałowej (patrz np.~\cite{nm:ivetap}), natomias T.~Weiss udowodnił (\cite{tw:nget}), że uogólnione stwierdzenie Jegorowa (tj. twierdzenie bez założenia o mierzalności) jest niesprzeczne z ZFC. Łącząc oba pomysły, dowodzę, że uogólnione stwierdzenie Jegorowa i jego zaprzeczenie są niesprzeczne z ZFC dla różnych przypadków zbieżności ideałowych (\cite{mk:gesi}).Wiele klasycznych pojęć specjalnych podzbiorów w $2^\omega$ może być uogólniona na przypadek uogólnionej przestrzeni Cantora $2^\kappa$. Mimo że teoria uogólnionej przestreni Cantora $2^\kappa$ była w ostatnim czasie znacząco rozwijana (patrz np. \cite{glblis:qgbs}), to teoria specjalnych podzbiorów $2^\kappa$ wydaje się być w znacznej części pomiajana w tych rozważaniach. W ni\-niej\-szej pracy badam te klasy zbiorów w takim przypadku (\cite{mktw:ssgcs}). Okazuje się, że wiele własności zachodzących w $2^\omega$ można łatwo wykazać dla $2^\kappa$, choć czasem niezbędne są dodatkowe teorio-mnogościowe założenia (Rozdział~\ref{chsimple}). Następnie zajmuję się mniej znanymi klasami małych zbiorów w $2^\kappa$ (Rozdział~\ref{chother}).W rozdziale~\ref{chconv} rozważam różne rodzaje zbieżności $\kappa$-ciągów funkcji $2^\kappa\to 2^\kappa$ i badam właściwości specjalnych podzbiorów $2^\kappa$ związanych ze zbieżnością (\cite{mk:csfgcs}). Łączę te właściwości z właściwościami wyboru podciągów. Roz\-wa\-żam także zbieżność względem ideału na $\kappa$ (Rozdział~\ref{chideal}).Na koniec, łącząc właściwości związane z miarą i ze zbieżnością w $2^\kappa$, roz\-wa\-żam\hfill możliwość\hfill wprowadzenia\hfill twierdzenia\hfill Jegorowa\hfill w\hfill przestrzeni\hfill $2^\kappa$ \\(Rozdział~\ref{chkappaego}). Ponieważ nie znana jest metoda konstrukcji miary w przestrzeni $2^\kappa$, która spełniałaby wszystkie sensowne wymagania, rozważam właściwości, które są niezbędne do udowodnienia odpowiednika twierdzenia Jegorowa.\linebreak Kwestię istnienia odpowiedniej funkcji miarowej spełniającej dodatkowe założenia zostawiam jako pytanie otwarte. Przy pewnych dodatkowych założeniach każdy zbiór $\kappa$-silnie miary zero jest miary zero względem takiej funkcji. Badam także ideałową wersję Tw. Jegorowa w $2^\kappa$

Applying Optimization to the Conservation Project Selection Process: A Case Study of Readiness and Environmental Protection Initiative

This study presents a thorough discussion of the efficiency and effectiveness improvement from optimization models (Binary Linear Programming and Goal Programming), as applied to the Department of Defense’s Readiness and Environmental Protection Initiative. The OM models can yield 21% and 19.1% higher benefit scores respectively, spending $13,013,473 and$31,463,473 less total acquisition costs. To achieve the same level of conservation benefits for the current rank based approach, the REPI would spend additional $20.1 million and approximate 50% of the budget. A counterpart of OM- the cost-effective analysis is observed to be inefficient when the problem becomes complex. In a real world of political environment of the conservation programs, we suggest a hybrid method of current rank based approach and the OM as well as the GP to address incompatible goals of interests groups.Environmental Economics and Policy, C6, Q24,