Doktor Hasta İlişkisinde Psikiyatristin Giyim ve Tutumunun Tedavi Tercihi Üzerine Etkisi: Hasta ve Psikiyatristlerin Karşılaştırılması

Amaç: Bu çalışmada psikiyatri polikliniğine başvuran hastaların psikiyatrist giyim ve tutum tercihleri ile psikiyatristlerin hastaların tercihleri hakkındaki algılarının araştırılması amaçlandı Yöntem: Çalışmaya Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi psikiyatri po-likliniği'nden 153 hasta ile 49. Ulusal Psikiyatri Kongresi'ne katılan 94 psi-kiyatrist dahil edildi. Her iki gruba da önce doktor giyimi ve tutumları ile ilgili sorular, sonra farklı doktor giyim tarzlarının fotoğrafları gösterilerek görüşleri soruldu.Bulgular: Kadın hastalar erkeklere göre anlamlı olarak beyaz önlüğü daha fazla tercih etti. İleri yaş grubu hastalar beyaz önlüğü ve takım elbiseyi, genç hastalar ise rahat/spor giyimleri anlamlı olarak fazla tercih etti. Fotoğraflar üzerinden tedaviye başvuru, tedaviye güven ve özel konuları paylaşma ter-cihleri sorulduğunda her iki grup en düşük puanı rahat/spor giyime verdi. Psikiyatrist grubunun puanları takım elbise, gündelik giyim, beyaz önlük ola-rak sıralanırken; hasta grubunun puanları beyaz önlük, gündelik giyim, takım elbise olarak sıralandı. Gruplar arası her üç giyimde de anlamlı fark bulundu.Sonuç: Psikiyatristlerin giyim ve doktor-hasta ilişkisi konusunda hastaları daha geleneksel olarak değerlendirdikleri, hasta grubu için ise doktorun beyaz önlüklü olmasının tedaviye katılım için önemli olduğu söylenebilir.Introduction: Recently, different dressing styles and attitudes of psychiatrists have been proposed to enhance the interaction between patients and the physician. The aim of the present study was to investigate the preferences of dressing style and attitudes of a psychiatrist of the patients referred to an outpatient psychiatry clinic and the perception of psychiatrists regarding the preferences of the patients.Methods: One hundred and fifty-three patients referred to the outpatient psychiatry clinic of the Bülent Ecevit University Faculty of Medicine, and 94 psychiatrists have been included in the present study. Results: When the images of psychiatrists were evaluated in terms of referral for treatment, trust in treatment, and willingness to share their confidential matters, both groups gave minimum scores to causal/sports dress style. While psychiatrists preferred to dress in a suit, casuals, and white coat, the preference order was white coat, casual dress, and suit in the patient group. There was a significant difference between the groups with respect to three dressing styles.Conclusion: It can be suggested that psychiatrists assume that patients are traditional in terms of their preference of the dressing style of a doctor and doctor-patient relationship, and a white coat is important to enhance the treatment adherence of patients

The clinical and sociodemographic features of late onset schizophrenia patients in a psychiatry clinic

Amaç: Geç başlangıçlı şizofreni hastalarının kliniğinde, şizofreni hastalarına benzer şekilde paranoid sanrılar, kötülük görme sanrıları ve işitsel halüsinasyonlar görülür fakat duygulanımda küntleşme, negatif belirtiler ve ailede şizofreni öyküsü daha azdır. Bu çalışmanın amacı kliniğimizde yatarak tedavi gören geç başlangıçlı şizofreni hastalarının klinik özellikleri ve tedavi yanıtlarının gözden geçirilmesidir. Yöntem: 2001-2010 yılları arasında Karaelmas Üniversitesi Tıp Fakültesi psikiyatri kliniğinde tedavi gören 26 geç başlangıçlı şizofreni hastasının sosyodemografik özellikleri, DSM-IV tanıları, klinik özellikleri, hastalığın başlamasından bu yana geçen süre, hastanede yatış süresi, tedavide kullanılan ilaçlar ve tedavi yanıtı, vitamin B12 ve folik asit kan düzeyleri ve görüntüleme tekniklerinin sonuçları yatış dosyaları taranarak kaydedildi. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 54.2±6.25 (45-69), 15'i (%57.7) erkek, 11'i (%42.3) kadın, hastalık başlangıç yaşı ortalaması 41.8±2.4 (40- 48) bulundu. Hastaların %85'inde sanrı, %46'sında halüsinasyon, %30'unda ajitasyon, %27'sinde apati ve %12'sinde bilişsel sorun vardı. Beyin görüntüleme yapılmış 17 hastadan 8'inde yapısal sorunlar bildirilmişti. Hastaların %54'ünde B12 eksikliği, %4'ünde folik asit eksikliği mevcuttu. Sonuç: Geç başlangıçlı şizofreni hastalarında beyin görüntüleme ve diğer tıbbi değerlendirmeleri yapmanın önemli olduğunu düşünüyoruz. Bu durumun epidemiyoloji, fenomenoloji, genetik, biyolojik ve psikososyal yönü, süreç ve sonucunu daha iyi anlamak için daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.Objective: The late onset schizophrenia patients had symptoms similar to those of schizophrenia patients like paranoid delusions, persecutory delusions and auditory hallucinations but with less affective flattening, negatif signs and family history of schizophrenia. The purpose of this paper was overwiew the clinic features and treatment response of late onset schizophrenia patients. Method: We collected data about sociodemographic features, DSM-IV diagnosis, clinic features, period of disease, inpatient periods, medication and treatment response, blood levels of vitamin B12 and folic asid, imaging technique results of 26 late onset schizophrenia patients that was treated in Psychiatry Clinic of Karaelmas University from 2001 to 2010. Results: The mean age of patients was 54.2±6.25 (range: 45-69), 15 (57.7%) were male, 11 (42.3%) were female. The mean age of onset was 41.8±2.4 (range: 40-48). Delusions were present in 85%, hallucinations were present in 46%, ajitation were present in 30%, apathy were present in 27% and cognitif problems were present in 12% of the patients. The structural abnormalities were present in 8 of 17 patients who had brain imaging. The patients who had abnormal imaging results have longer inpatient periods. The vitamin B12 and folic asid deficiency were present in 54% and 4% of the patient, respectively. Conclusion: İt is important that doing brain imaging and other medical assesments in the late onset schizophrenia. Further systematic research into its epidemiology, phenomenology, genetics, biological and psychosocial issues, course and outcome are necesary for a beter understanding of this condition

Effects of Obesity on the Perioperative Results and Continence Status in Laparoscopic Radical Prostatectomy

Objective: To assess the effects of obesity on the surgical success and perioperative results and continence status in laparoscopic radical prostatectomy (LRP). Materials and Methods: The results of 300 consecutive patients undergoing LRP between April 2004 and January 2014 were analyzed retrospectively. Twenty patients were excluded from the study, thus, 280 patients remained. The patients were separated into 3 groups according to their body mass index. Based on this classification, group 1 (30 kg/m2) was obese. The demographic data, intraoperative results, pathological results, and states of continence were compared among the groups. Results: There were 81 patients in group 1, 152 patients in group 2, and 47 patients in group 3. There were no significant differences when the groups were compared according to age and prostate specific antigen values. The intraoperative blood loss was high in group 3 only. Moreover, the estimated blood loss, transfusion, operative time, bilateral nerve-sparing rate, hospitalization days, and complication rate were similar between the groups. There were no significant differences when the pathological results were compared according to the positive surgical margins and Gleason scores. Although the continence rates in group 3 were significantly low 6 months after the operation (p<0.05), the results were similar at 1 year (p=0.738). Conclusion: LRP can be applied confidently in obese patients as well as normal and overweight patients