Rapid identification information and its influence on the perceived clues at a crime scene:an experimental study

Crime scenes can always be explained in multiple ways. Traces alone do not provide enough information to infer a whole series of events that has taken place; they only provide clues for these inferences. CSIs need additional information to be able to interpret observed traces. In the near future, a new source of information that could help to interpret a crime scene and testing hypotheses will become available with the advent of rapid identification techniques. A previous study with CSIs demonstrated that this information had an influence on the interpretation of the crime scene, yet it is still unknown what exact information was used for this interpretation and for the construction of their scenario. The present study builds on this study and gains more insight into (1) the exact investigative and forensic information that was used by CSIs to construct their scenario, (2) the inferences drawn from this information, and (3) the kind of evidence that was selected at the crime scene to (dis)prove this scenario. We asked 48 CSIs to investigate a potential murder crime scene on the computer and explicate what information they used to construct a scenario and to select traces for analysis. The results show that the introduction of rapid ID information at the start of an investigation contributes to the recognition of different clues at the crime scene, but also to different interpretations of identical information, depending on the kind of information available and the scenario one has in mind. Furthermore, not all relevant traces were recognized, showing that important information can be missed during the investigation. In this study, accurate crime scenarios where mainly build with forensic information, but we should be aware of the fact that crime scenes are always contaminated with unrelated traces and thus be cautious of the power of rapid ID at the crime scene

Rapid identification information and its influence on the perceived clues at a crime scene:an experimental study

Crime scenes can always be explained in multiple ways. Traces alone do not provide enough information to infer a whole series of events that has taken place; they only provide clues for these inferences. CSIs need additional information to be able to interpret observed traces. In the near future, a new source of information that could help to interpret a crime scene and testing hypotheses will become available with the advent of rapid identification techniques. A previous study with CSIs demonstrated that this information had an influence on the interpretation of the crime scene, yet it is still unknown what exact information was used for this interpretation and for the construction of their scenario. The present study builds on this study and gains more insight into (1) the exact investigative and forensic information that was used by CSIs to construct their scenario, (2) the inferences drawn from this information, and (3) the kind of evidence that was selected at the crime scene to (dis)prove this scenario. We asked 48 CSIs to investigate a potential murder crime scene on the computer and explicate what information they used to construct a scenario and to select traces for analysis. The results show that the introduction of rapid ID information at the start of an investigation contributes to the recognition of different clues at the crime scene, but also to different interpretations of identical information, depending on the kind of information available and the scenario one has in mind. Furthermore, not all relevant traces were recognized, showing that important information can be missed during the investigation. In this study, accurate crime scenarios where mainly build with forensic information, but we should be aware of the fact that crime scenes are always contaminated with unrelated traces and thus be cautious of the power of rapid ID at the crime scene

Decision support for using mobile rapid DNA analysis at the crime scene

Mobile Rapid DNA technology is close to being incorporated into crime scene investigations, with the potential to identify a perpetrator within hours. However, the use of these techniques entails the risk of losing the sample and potential evidence, because the device not only consumes the inserted sample, it is also is less sensitive than traditional technologies used in forensic laboratories. Scene of Crime Officers (SoCOs) therefore will face a ‘time/success rate trade-off’ issue when making a decision to apply this technology. In this study we designed and experimentally tested a Decision Support System (DSS) for the use of Rapid DNA technologies based on Rational Decision Theory (RDT). In a vignette study, where SoCOs had to decide on the use of a Rapid DNA analysis device, participating SoCOs were assigned to either the control group (making decisions under standard conditions), the Success Rate (SR) group (making decisions with additional information on DNA success rates of traces), or the DSS group (making decisions supported by introduction to RDT, including information on DNA success rates of traces). This study provides positive evidence that a systematic approach for decision-making on using Rapid DNA analysis assists SoCOs in the decision to use the rapid device. The results demonstrated that participants using a DSS made different and more transparent decisions on the use of Rapid DNA analysis when different case characteristics were explicitly considered. In the DSS group the decision to apply Rapid DNA analysis was influenced by the factors “time pressure” and “trace characteristics” like DNA success rates. In the SR group, the decisions depended solely on the trace characteristics and in the control group the decisions did not show any systematic differences on crime type or trace characteristic. Guiding complex decisions on the use of Rapid DNA analyses with a DSS could be an important step towards the use of these devices at the crime scene

De reconstructie van strafbare feiten

In deze oratie geeft Christianne de Poot een historische schets van de ontwikkeling van de criminalistiek en stelt ze belangrijke vragen aan de orde waar dit vakgebied mee worstelt. Aan de hand van voorbeelden laat ze zien hoe ze met haar onderzoeksgroep antwoorden probeert te vinden op deze vragen en illustreert ze hoe de kennis die dit oplevert over menselijk gedrag, over de eigenschappen van sporen en over de bewijswaarde van sporen gebruikt kan worden om reconstructies van strafbare feiten te verbeteren

De reconstructie van strafbare feiten

In deze oratie geeft Christianne de Poot een historische schets van de ontwikkeling van de criminalistiek en stelt ze belangrijke vragen aan de orde waar dit vakgebied mee worstelt. Aan de hand van voorbeelden laat ze zien hoe ze met haar onderzoeksgroep antwoorden probeert te vinden op deze vragen en illustreert ze hoe de kennis die dit oplevert over menselijk gedrag, over de eigenschappen van sporen en over de bewijswaarde van sporen gebruikt kan worden om reconstructies van strafbare feiten te verbeteren

Het gebruik van DNA in het opsporingsproces

Jaarlijks stellen forensisch rechercheurs van de politie ongeveer 27.000 biologische sporen veilig die ze doorsturen naar het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) voor DNA-onderzoek (Kruize & Gruter2018). Deze onderzoeken worden aangevraagd vanuit de verwachtingdat dit DNA-onderzoek kan bijdragen aan de opsporing en bewijsvoering van strafzaken. In dit artikel zal ik eerst beschrijven wat DNA-onderzoek zo interessant maakt voor de opsporing en bewijsvoeringvan strafzaken. Voorts zal ik ingaan op de knelpunten die zich momenteel voordoen in het forensisch DNA-onderzoek, en die maken dat forensisch DNA-onderzoek nog niet de rol speelt in het opsporingsproces die er gezien de technische mogelijkheden van kan worden verwacht. Voorts richt ik me op de mogelijkheden om deze knelpunten in de nabije toekomst met nieuwe wetenschappelijke inzichten en met nieuwe technieken op te lossen. Ik concentreer me in dit artikel op vier aspecten van het forensische opsporingsproces, namelijk (1) het vinden van biologische sporen, (2) het bepalen van de relevantie en de succeskans van de aangetroffen biologische sporen, (3) het leerproces van rechercheurs, en (4) het belang van de integratie van processen die nu door verschillende professionals op verschillende plaatsen worden verricht, en de bevorderende werking van snelle analysemogelijkheden in deze ontwikkeling. Voor informatie over het gebruik van (genealogische) databanken in de opsporing verwijs ik naar het artikel van Meulenbroek en Aben elders in dit nummer; voor informatie over ontwikkelingen ten aanzien van persoonseigenschappen die uit DNA kunnen worden afgeleid, zie Kayser (2015), Matheson (2016) en Xavier e.a. (2020)

Het gebruik van DNA in het opsporingsproces

In dit artikel wordt uiteengezet waarom forensisch DNA-onderzoek zo interessant voor de opsporing, en waarom DNA-onderzoek nog niet de rol speelt in het opsporingsproces die er op grond van deze unieke eigenschappen van zou kunnen worden verwacht. Daartoe worden de knelpunten in het forensisch onderzoeksproces besproken en wordt ingegaan op de mogelijkheden die nieuwe wetenschappelijke inzichten en nieuwe technologieen bieden om deze knelpunten op te lossen. Het artikel richt zich op (1) het vinden van biologische sporen, en de beloften van nieuwe visualisatietechnieken op dit gebied, (2) het bepalen van de relevantie en het succespercentage van deze sporen (3) het leerproces van rechercheurs (4) het belang van integratie processen die momenteel op verschillende plaatsen door verschillende professionals worden uitgevoerd, en (5) de beloften van snelle mobiele DNA-technologieën in deze ontwikkeling