Hereditary Angioedema: Diagnosis, Management, Current State of Art and Advances

Abstract Hereditary angioedema (HAE) is a rare, mostly inherited disorder however 25% of patients have de novo mutations. Although it’s rarity, it can be life threatening due to laryngeal involvement. Along with understanding the basis of swelling, several new treatment options aside from C1-inhibitory protein (C1-INH) replacement have been developed and are avaible on the markets. However the avaibility of approved drugs for attacks of HAE varies world wide. Treatment management requires angioedema attacks treatment, pre-procedural treatment and long term prophylaxis (LTP). C1-INH which was firstly developed and approved for on-demand treatment, pre-procedural treatment and LTP by iv route, nowadays for LTP, other developed and approved options are used by orally and sc route. Despite the new developing medications, permanent treatment such as gene therapy is needed

Characteristics of food allergy in children: National multicenter study

Conference: Congress of the European-Academy-of-Allergy-and-Clinical-Immunology (EAACI) Location: Lisbon, PORTUGAL Date: JUN 01-05, 2019Background : Food allergies impose a significant burden on the life of the child and the family. In this study, to determine the demographic characteristics of food allergies, we investigated the characteristics of patients with food allergies in different regions of Pediatric Allergy- Immunology departments in Turkey. Method : Turkey ' s National Study of Allergy and Clinical Immunology Society has conducted a Study Group on Food Allergies. 25 centers participated in this multicenter, cross- sectional and descriptive study.European Academy of Allergy and Clinical Immunolog

Süblingual / Subkütan immunoterapi alan astım - rinitli çocukların klinik ve immünolojik (olarak üçüncü yılda) değerlendirilmesi

Giriş: Allerjen spesifik immünoterapi, allerjik hastalıkların doğal seyrini etkileyebilen tek tedavi seçeneğidir. Bu çalışmada, astım ve/veya rinitli çocuklarda sublingual (SLİT) ve subkütan (SKİT) immünoterapi yöntemlerinin etkinliği tedavinin üçüncü yılında sadece farmakoterapi alanlar ile klinik ve immünolojik açıdan karşılaştırılmaktadır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya ev tozu akarına duyarlı hafif-orta persistan astım ve/veya rinitli 31 (17K, 14E, yaş; 10.01±2.13 yıl) çocuk alındı. Hastaların 9‟u SLİT, 12‟si SKİT ve 10‟u farmakoterapi kullanmaktaydı. Bu olgular tedavi başlangıcında, birinci ve üçüncü yıllarda semptom-medikasyon skorları, görsel astım skalası (VAS), solunum fonksiyon testi (SFT), metakolinle bronş provokasyonu (BPT), allerjen spesifik nazal provokasyon (ASNPT) ve cilt prik testi (SPT) açısından değerlendirildi. Ayrıca aynı zamanlarda immunolojik açıdan total ve spesifik IgE, allerjenle uyarılmış periferik kan mononükleer hücre (PKMH) kültürlerinde ELISA ile IL-4, IL-5, IL-13, IFN-γ, IL-10, IL-17 ve TGF- β bakıldı. Bulgular: Demografik özellikler açısından üç grup benzerdi. Total semptom skoru 1.ve 3. yıllarda hem SKİT hem SLİT gruplarında farmakoterapiye göre anlamlı düşük bulundu. Bu duruma paralel olarak total medikasyon skorlarında 1.ve 3. yıllarda hem SKİT hem de SLİT gruplarında başlangıca göre anlamlı azalma gözlenirken tedavi sonunda her iki grupta da ilaç ihtiyacı farmakoterapiye göre anlamlı düşük bulundu. SLİT, SKİT ve farmakoterapi gruplarında VAS skorunda 1.ve 3. yılda anlamlı azalma gözlendi. Ancak 3. yılda VAS skoru sadece SKİT‟de farmakoterapiye göre anlamlı düşük saptandı. SPT çapları açısından SKİT ve SLİT‟de başlangıca göre anlamlı azalma saptandı. Der p 1 ve Bet v 1 ile uyarılmış iii PKMH kültürlerinde TGF- β düzeyi her üç grupta da yıllar içinde artarken bu artış sadece SKİT ve SLİT‟de istatistiksel anlamlı bulundu. IL-10 düzeyi üç grupta da yıllar içinde azalırken, bu azalma sadece SKİT ve SLİT‟de istatistiksel anlamlılığa ulaştı. Sonuç: SLİT, hastaların şikayetlerini, ilaç ihtiyacını ve SPT çaplarını azaltmada SKİT ile benzer etkinlikte, farmakoterapiye göre anlamlı şekilde üstün ve yan etki açısından ise güvenli bulundu. ANAHTAR KELİMELER: Astım, çocuk, Der p 1, ev tozu akarı, IL-10, rinit, sublingual ve subkütan immünoterapi, TGF-β. Introduction: Specific allergen immunotherapy (SIT) is the only treatment modality to change the natural course of the allergic diseases in childhood. The aim of the present study is to compare sublingual (SLIT), subcutaneous (SCIT) routes of immunotherapy and pharmacotherapy at the end of the 3rd year of follow-up in relation to clinical efficacy and immunologic responses. Methods: The study included 31 children (17 girls, 14 boys, mean age±SD; 10.01±2.13 years) with mild persistent asthma-rhinitis mono-sensitized to house dust mites. Twelve patients received SCIT, 9 SLIT and 10 pharmacotherapy for 3 years. At baseline, 1st and 3rd years of follow-up, patients were evaluated with respect to clinical primary and secondary outcomes, and for production of allergen induced interleukins (IL)-4, IL-5, IL-13, IFN- , IL-10, IL-17 and TGF- by ELISA. Results: Total symptom scores (TSS) decreased in SCIT and SLIT groups at 3rd year compared to baseline, whereas no change was detected in pharmacotherapy. In addition, SCIT and SLIT groups demonstrated lower TSS compared to pharmacotherapy at 1st and 3rd years. At 3rd year, a reduction in total medication score (TMS) was detected in both SCIT and SLIT groups compared to baseline and pharmacotherapy group. At 3rd year of follow-up, a significant reduction in visual asthma score (VAS) for asthma was detected in all groups compared to baseline. Additionally, at 1st and 3rd years VAS for asthma in both immunotherapy groups were lower than the pharmacotherapy group. At the end of 3 years therapy, skin reactivity to house dust mite was decreased in both immunotherapy groups. Analyses of allergen induced cytokine production showed a significant increase in Der p 1 v induced TGF- and a decrease in Der p 1 induced IL-10 at 3 the end of 3 years when compared to baseline. Conclusion: HDM sensitized children with asthma and/or rhinitis treated with either allergen specific subcutaneous or sublingual immunotherapy improved the clinical outcome at 3rd year when compared to pharmacotherapy alone. KEYWORDS: Asthma, children, Der p 1, house dust mites, IL-10, rhinitis, sublingual and subcutaneous immunotherapy, TGF-β

Süblingual / Subkütan immunoterapi alan astım - rinitli çocukların klinik ve immünolojik (olarak üçüncü yılda) değerlendirilmesi

Giriş: Allerjen spesifik immünoterapi, allerjik hastalıkların doğal seyrini etkileyebilen tek tedavi seçeneğidir. Bu çalışmada, astım ve/veya rinitli çocuklarda sublingual (SLİT) ve subkütan (SKİT) immünoterapi yöntemlerinin etkinliği tedavinin üçüncü yılında sadece farmakoterapi alanlar ile klinik ve immünolojik açıdan karşılaştırılmaktadır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya ev tozu akarına duyarlı hafif-orta persistan astım ve/veya rinitli 31 (17K, 14E, yaş; 10.01±2.13 yıl) çocuk alındı. Hastaların 9‟u SLİT, 12‟si SKİT ve 10‟u farmakoterapi kullanmaktaydı. Bu olgular tedavi başlangıcında, birinci ve üçüncü yıllarda semptom-medikasyon skorları, görsel astım skalası (VAS), solunum fonksiyon testi (SFT), metakolinle bronş provokasyonu (BPT), allerjen spesifik nazal provokasyon (ASNPT) ve cilt prik testi (SPT) açısından değerlendirildi. Ayrıca aynı zamanlarda immunolojik açıdan total ve spesifik IgE, allerjenle uyarılmış periferik kan mononükleer hücre (PKMH) kültürlerinde ELISA ile IL-4, IL-5, IL-13, IFN-γ, IL-10, IL-17 ve TGF- β bakıldı. Bulgular: Demografik özellikler açısından üç grup benzerdi. Total semptom skoru 1.ve 3. yıllarda hem SKİT hem SLİT gruplarında farmakoterapiye göre anlamlı düşük bulundu. Bu duruma paralel olarak total medikasyon skorlarında 1.ve 3. yıllarda hem SKİT hem de SLİT gruplarında başlangıca göre anlamlı azalma gözlenirken tedavi sonunda her iki grupta da ilaç ihtiyacı farmakoterapiye göre anlamlı düşük bulundu. SLİT, SKİT ve farmakoterapi gruplarında VAS skorunda 1.ve 3. yılda anlamlı azalma gözlendi. Ancak 3. yılda VAS skoru sadece SKİT‟de farmakoterapiye göre anlamlı düşük saptandı. SPT çapları açısından SKİT ve SLİT‟de başlangıca göre anlamlı azalma saptandı. Der p 1 ve Bet v 1 ile uyarılmışiiiPKMH kültürlerinde TGF- β düzeyi her üç grupta da yıllar içinde artarken bu artışsadece SKİT ve SLİT‟de istatistiksel anlamlı bulundu. IL-10 düzeyi üç grupta dayıllar içinde azalırken, bu azalma sadece SKİT ve SLİT‟de istatistiksel anlamlılığaulaştı.Sonuç: SLİT, hastaların şikayetlerini, ilaç ihtiyacını ve SPT çaplarını azaltmadaSKİT ile benzer etkinlikte, farmakoterapiye göre anlamlı şekilde üstün ve yan etkiaçısından ise güvenli bulundu.ANAHTAR KELİMELER: Astım, çocuk, Der p 1, ev tozu akarı, IL-10, rinit,sublingual ve subkütan immünoterapi, TGF-β.Introduction: Specific allergen immunotherapy (SIT) is the only treatment modalityto change the natural course of the allergic diseases in childhood. The aim of thepresent study is to compare sublingual (SLIT), subcutaneous (SCIT) routes ofimmunotherapy and pharmacotherapy at the end of the 3rd year of follow-up inrelation to clinical efficacy and immunologic responses.Methods: The study included 31 children (17 girls, 14 boys, mean age±SD;10.01±2.13 years) with mild persistent asthma-rhinitis mono-sensitized to house dustmites. Twelve patients received SCIT, 9 SLIT and 10 pharmacotherapy for 3 years.At baseline, 1st and 3rd years of follow-up, patients were evaluated with respect toclinical primary and secondary outcomes, and for production of allergen inducedinterleukins (IL)-4, IL-5, IL-13, IFN- , IL-10, IL-17 and TGF- by ELISA.Results: Total symptom scores (TSS) decreased in SCIT and SLIT groups at 3rd yearcompared to baseline, whereas no change was detected in pharmacotherapy. Inaddition, SCIT and SLIT groups demonstrated lower TSS compared topharmacotherapy at 1st and 3rd years. At 3rd year, a reduction in total medicationscore (TMS) was detected in both SCIT and SLIT groups compared to baseline andpharmacotherapy group. At 3rd year of follow-up, a significant reduction in visualasthma score (VAS) for asthma was detected in all groups compared to baseline.Additionally, at 1st and 3rd years VAS for asthma in both immunotherapy groupswere lower than the pharmacotherapy group. At the end of 3 years therapy, skinreactivity to house dust mite was decreased in both immunotherapy groups. Analysesof allergen induced cytokine production showed a significant increase in Der p 1vinduced TGF- and a decrease in Der p 1 induced IL-10 at 3 the end of 3 years whencompared to baseline.Conclusion: HDM sensitized children with asthma and/or rhinitis treated with eitherallergen specific subcutaneous or sublingual immunotherapy improved the clinicaloutcome at 3rd year when compared to pharmacotherapy alone.KEYWORDS: Asthma, children, Der p 1, house dust mites, IL-10, rhinitis,sublingual and subcutaneous immunotherapy, TGF-β

Ev Tozu Akarına Spesifik Dilaltı İmmunoterapi Astımlı Çocuklarda İnhale Kortikosteroid Tedavisini Sonlandırmada Ne Kadar Başarılı?

Objective: House dust mite (HDM)- specific sublingual immunotherapy (SLIT) has long-term effects contrary to pharmacotherapy in children with asthma. We aimed to study the long-term effects of SLIT on inhaled corticosteroid usage. Material and Method: Fifty-four asthmatic children who received HDM -specific SLIT for at least 3 years and were followed up for a minimum 5 years after cessation of SLIT in addition to pharmacotherapy and 23 patients who received only pharmacotherapy during the same time period were admitted in the study. SLIT and pharmacotherapy groups were evaluated retrospectively by scanning their medical records in regard to their inhaled corticosteroid (ICS) dose (?g/day), duration (month(s)/year) of ICS, and pulmonary function test (PFT) parameters. Visual analogue scores and symptom scores recorded for 6 months in their daily record cards given to them were evaluated, and dose (?g/day), and duration of ICS therapy (month(s)/year) were calculated PFTs were performed for each patient. Based on the diary card records regarding symptoms, the need for ICS and FEV1%, the patients were grouped as 37 SLIT-responders, 17 SLIT-nonresponders, 15 PT-responders, and 8 PT-nonresponders. Results: Reduction in ICS dose was significantly higher for SLIT (407±252 ?g)n group in comparison to pharmacotherapy group (224±174 ?g) (p=0.009). Duration of ICS usage reduced by 63% (p=0,001) in SLIT-nonresponder group, but in pharmacotherapynonresponder group it decreased by only 11% (p=0,108). Conclusion: SLIT was effective in reducing ICS dose. Duration of ICS treatment did not decrease in the course of time in PT-nonresponder group while decreased in SLIT-nonresponder group.Amaç: Ev tozu akarı (HDM) spesifik sublingual immünoterapinin (SLIT) astımlı çocuklarda farmakoterapinin (PT) aksine uzun süreli etkileri vardır. SLIT’in inhale kortikosteroid kullanımı üzerine uzun süreli etkilerini incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: En az 3 yıl boyunca HDM’ye spesifik SLİT almış ve SLIT tedavisinden sonra en az 5 yıl takip edilmiş 54 astımlı çocuk ve aynı dönemde yalnızca farmakoterapi almış 23 çocuk çalışmaya alındı. SLIT ve farmakoterapi grupları, ICS’nin inhale kortikosteroid (ICS) dozu (?g/gün) ve süresi (ay/yıl)/yıl, solunum fonksiyon testi (PFT) parametreleri açısından tıbbi kayıtlardan retrospektif olarak değerlendirildi. Tüm hastaların, 6 ay boyunca kendilerine verilen günlük kartlardaki görsel analog skor ve semptom skorları değerlendirildi ve kullanılan ICS dozu (?g/gün) ve süresi (ay/yıl) hesaplandı, PFT testi yapıldı. Günlük kart kayıtlarındaki semptom, ICS ihtiyacı ve %FEV1’e göre, hastalar 37 SLIT-yanıtlı, 17 SLIT-yanıtsız, 15 PT-yanıtlı, 8 PT-yanıtsız olarak gruplandırıldı. Bulgular: ICS dozunda azalma, SLIT (407±252 ?g) için farmakoterapi grubuna (224±174 ?g) kıyasla anlamlı olarak daha yüksekti (p=0,009). SLIT-yanıtsız grupta ICS kullanım süresi % 63 (p=0,001) oranında azalırken, PT-yanıtsız grupta bu oran yalnızca % 11 idi (p=0,108). Sonuç: SLIT, ICS dozunu azaltmada etkilidir. Uzun dönemde ICS dozunda anlamlı azalma SLIT alanlarda mevcuttur. Tedaviye yanıtsız olgularda SLIT alanlar yalnızca PT almış olanlara göre daha az süreyle ICS tedavisine gereksinim duymaktadırlar