Teoretycy i entuzjaści ruchu pansłowiańskiego w medycynie

Mianem ruchu pansłowiańskiego (panslawizmu) określasię ruch kulturalno-polityczny powstały w XIX wieku w Czechach,mający na celu wyzwolenie, a następnie zjednoczeniepolityczne, gospodarcze i kulturalne Słowian

Energy conservation and harvesting in wireless sensor networks

[No abstract available

Resekcja żołądka z nagłych wskazań z przezrozworową resekcją przełyku: trudna decyzja podczas dyżuru

Surgical emergency procedures remain the most unpredictable operations. In this paper we describe a case ofa 44-years-old male patient with sudden peptic ulcer perforation a few days before planned esophagectomy withsimultaneous reconstruction for suspected c neoplastic stricture of the lower oesophagus. Emergency laparotomyrevealed large perforated ulceration (3 cm) in the pre-pyloric area and another ulceration in the sub-cardiac region.Due to the high suspicion for oesophageal malignancy total gastrectomy with subtotal transhiatal oesophagectomywere performed. As the patient was in septic shock and required intensive treatment during the initial operation thedelayed esophageal reconstruction was planned. Described case shows complex nature of emergency surgery withmultiple unexpected conditions at the same time. We describe our decisions making process as well as operativesteps to invite a discussion on management in such cases.Przebieg operacji ze wskazań nagłych jest często trudny do przewidzenia. W tej pracy przedstawiamy przypadek44-letniego mężczyzny, u którego wystąpiła perforacja wrzodu żołądka na kilka dni przed planowaną operacją resekcjiprzełyku z natychmiastową rekonstrukcją, która miała być wykonana z powodu podejrzenia nowotworowego zwężeniadolnego odcinka przełyku. Podczas laparotomii wykonanej w trybie ostrym stwierdzono duże perforowane owrzodzenie(3 cm) w okolicy przedodźwiernikowej i drugie owrzodzenie w okolicy podwpustowej. Z powodu podejrzenianowotworowej zmiany przełyku wykonano następnie gastrektomię całkowitą z subtotalną przezrozworową resekcjąprzełyku. Ponieważ pacjent był we wstrząsie septycznym, zaplanowano rekonstrukcję przełyku w trybie odroczonym.Przypadek ten ukazuje złożony charakter operacji w trybie nagłym, kiedy stwierdza się jednocześnie szereg nieoczekiwanychzdarzeń. Przedstawiamy proces podejmowania decyzji i kolejne etapy operacyjne oraz inicjujemy dyskusjęna temat postępowania w takich przypadkach

Wybór optymalnej metody znieczulenia podczas zabiegów przedniej resekcji odbytnicy — ocena

Introduction: The aim of this study was to compare hormonal stress responses (changes in adrenaline, noradrenaline, and cortisol concentrations) to surgical injury during total intravenous propofol anaesthesia and volatile anaesthesia with sevoflurane in patients subjected to anterior resection of the rectum. Material and methods: The prospective randomised study included 61 patients qualified for anterior resection of the rectum. The subjects were randomised into two groups, based on the type of anaesthesia: 1) Group I (TIVA, n = 31), administered total intravenous propofol anaesthesia, and 2) Group II (VIMA, n = 30), administered volatile induction and maintenance sevoflurane anaesthesia. Serum concentra­tions of adrenaline, noradrenaline, and cortisol were determined prior to surgery, during assessment of abdominal cavity, after resection of the rectum, and 30 min and one day post-surgery. Results: The two groups did not differ significantly in terms of their haemodynamic parameters: heart rate and arterial blood pressure. Compared to individuals subjected to TIVA, patients from the VIMA group presented with significantly higher concentrations of adrenaline during evaluation of the abdominal organs. No significant intergroup differences were found in terms of intra- and postoperative serum concentrations of noradrenaline and cortisol. Conclusions: TIVA and VIMA induce similar hormonal stress responses during anterior resection of the rectum. The increase in serum adrenaline concentration during evaluation of the abdominal organs in the VIMA group implies that the dose of sevoflurane should be escalated at this time point.Wstęp: Celem badania było porównanie odpowiedzi stresu hormonalnego (zmiany stężenia adrenaliny, noradrenaliny i kortyzolu) na uraz chirurgiczny podczas całkowitego dożylnego znieczulenia propofolem i wziewnego znieczulenia przy użyciu sewofluranu u pacjentów poddanych przedniej resekcji odbytnicy. Materiał i metody: W prospektywnym randomizowanym badaniu wzięło udział 61 pacjentów zakwalifikowanych do przedniej resekcji odbytnicy. Badanych podzielono losowo na dwie grupy w zależności od rodzaju znieczulenia: grupa I (TIVA, n = 31) — podano całkowite znieczulenie dożylne propofolem; grupa II (VIMA, n = 30) — podawano wziewną indukcję i potrzymanie znieczulenia z wykorzysta­niem sewofluranu. Stężenie adrenaliny, noradrenaliny i kortyzolu w surowicy mierzono przed operacją, podczas oceny narządów jamy brzusznej, po resekcji odbytnicy, 30 minut i dobę po operacji. Wyniki: Obie grupy nie różniły się istotnie pod względem parametrów hemodynamicznych: częstości akcji serca i ciśnienia tętniczego. W porównaniu z osobami poddanymi TIVA pacjenci z grupy VIMA wykazywali znacznie wyższe stężenia adrenaliny podczas oceny narządów jamy brzusznej. Nie stwierdzono istotnych różnic między grupami w zakresie śród- i pooperacyjnych stężeń noradrenaliny i kortyzolu w surowicy. Wnioski: TIVA i VIMA wywołują podobne hormonalne reakcje na stres podczas przedniej resekcji odbytnicy. Wzrost stężenia adre­naliny w surowicy podczas oceny narządów jamy brzusznej w grupie VIMA sugeruje, że w tym momencie należy zwiększyć dawkę sewofluranu

Chirurgiczne leczenie chorych na raka pęcherzyka żółciowego: doświadczenia własne na podstawie 16 przypadków

Wprowadzenie. Rak pęcherzyka żółciowego (gallbladder cancer — GBC) jest piątym z kolei, najczęstszym rakiemw obrębie przewodu pokarmowego. Celem naszego badania było określenie właściwej rozległości leczenia chirurgicznegou chorych na raka pęcherzyka żółciowego w zależności od wielkości guza pierwotnego, określenie właściwegopostępowania z przewodem żółciowym wspólnym, zakresu resekcji wątroby i usunięcia węzłów chłonnych.Materiał i metody. Badanie przeprowadzono w oparciu o ocenę grupy 16 chorych operowanych z powodu rakapęcherzyka żółciowego w Oddziale Chirurgii Onkologicznej Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. JanuszaKorczaka w Słupsku w latach 2006–2009.Wyniki. Średni wiek w badanej grupie 16 chorych na raka pęcherzyka żółciowego wynosił 67 (55–87) lat. Było 15 kobieti 1 mężczyzna. U 15 chorych stwierdzono kamicę żółciową, 1 miał pęcherzyk porcelanowy. Badana grupa stanowiła1% chorych, u których wykonano cholecystektomię. Badanie histopatologiczne u 14 chorych wykazało obecnośćadenocarcinoma, u 1 — carcinoma mucinosum, a u 1 — oba te utkania. Cechę G1 stwierdzono u siedmiu chorych,G2 — u pięciu, G3 — u czterech. Cechę T1 stwierdzono u pięciu chorych (T1a u 4 i T1b — u 1), cechę T2 — u trzech,T3 — u siedmiu i T4 — u jednego. Dziesięciu chorych zakwalifi kowano do rozszerzenia resekcji (4 konwersje, 6 relaparotomii).Cechę N1 stwierdzono u sześciu chorych, M1 synchronicznie — u dziesięciu, metachronicznie — u czterech.5-letnie przeżycie obserwowano u 3/16 (18%) chorych, średni okres przeżycia wyniósł 6 miesięcy.Podsumowanie. Podstawowym zadaniem operacyjnego leczenia chorych na raka pęcherzyka żółciowego jest osiągnięcieresekcji R0. Powtórne wkroczenie i poszerzenie zakresu resekcji jest wskazane we wszystkich guzach ≥ pT1b(pT1a+); grupa o zaawansowaniu T4 wymaga indywidualnych decyzji. W większości przypadków wystarczającymzakresem leczenia operacyjnego jest resekcja klinowa wątroby i regionalna limfadenektomia; nie stwierdzono korzyściw postaci dłuższego przeżycia po resekcji przewodu żółciowego wspólnego i żyły wrotnej

WIRELESS SENSOR NODE WITH LOW-POWER SENSING

Wireless sensor network consists of a large number of simply sensor nodes that collect information from the external environment by sensors, process the information, and communicate with other neighboring nodes in the network. Usually sensor nodes operate with exhaustible batteries unattended. Since manual replacement or recharging the batteries is not an easy, desirable and always possible task, the power consumption becomes a very important issue in the development of these networks. The total power consumption of a node is a result of all steps of operation: sensing, data processing and radio transmission. In this work we focus on the impact of sensing hardware on the total power consumption of a sensor node. Firstly, we describe the structure of sensor node architecture, identify its key energy consumption sources, and introduce an energy model for the sensing subsystem as building block of a node. Secondly, with aim to reduce energy consumption of a node we propose implementation of two power-saving techniques: duty-cycling and power-gating. Duty-cycling is effective at system level. It is used for switching a node between active and sleep mode (with duty-cycle factor of 1% reduction of in dynamic energy consumption is achieved). Power-gating is implemented at circuit level with goal to decrease a power loss due to leakage current (in our design, a reduction of dynamic and static energy consumption of off-chip sensor elements as constituents of sensing hardware within a node of is achieved). Our MATLAB simulation results suggest that in total for a sensing hardware thanks to involving of duty-cycling and power-gating secures a three order of magnitude reduction ( ) in energy consumption can be achieved compared to a node architecture in which the implementation of  both energy saving techniques are omitted

Expression of selected genes involved in transport of ions in papillary thyroid carcinoma

Wstęp: Badania profilu ekspresji genów wykazały, że w raku tarczycy dochodzi do znaczących zmian w ekspresji szeregu genów kontrolujących transport różnych jonów przez błonę komórkową. Celem niniejszej pracy była ocena zmian w ekspresji dla trzech z nich: KCNJ2, SLC4A4 i SLC34A2, poprzez badanie metodą ilościowej reakcji PCR w czasie rzeczywistym. Materiał i metody: Materiał do badań stanowiło 38 próbek raka brodawkowatego tarczycy (PTC, papillary thyroid carcinoma) i odpowiadające im utkanie prawidłowe pobrane śródoperacyjnie. Ekspresję badanych genów oceniano przy użyciu ilościowej reakcji PCR w czasie rzeczywistym (Q-PCR, Taqman). Jako kontrolę endogenną zastosowano gen kodujący beta-glukuronidazę (GUS). Wyniki: Spośród analizowanych genów najwyższy, bo aż 20-krotny, wzrost ekspresji wykazał gen SLC34A2 kodujący kotransporter fosforanu zależny od sodu. Znaczny wzrost ekspresji w PTC zaobserwowano również dla genu KCNJ2 kodującego kanał potasowy typu 2. Gen SLC4A4, kodujący kotransporter dwuwęglanu sodu, jako jedyny wykazał spadek ekspresji (7-krotny). Wnioski: Wśród badanych genów najlepiej różnicującym PTC od tarczycy zdrowej okazał się gen SLC34A2. Konieczne są dalsze badania w celu potwierdzenia jego znaczenia diagnostycznego.Introduction: The studies of papillary thyroid cancer (PTC) gene expression profile have shown changes in expression of genes involved in transport of several ions. The aim of our study was a real-time PCR evaluation of three of them: KCNJ2, SLC4A4 and SLC34A2. Material and methods: The analysis was carried out in PTC tumors and normal thyroid samples gained from 38 patients. Real-time quantitative PCR (Q-PCR) was performed (Taqman) with β-glucuronidase (GUS) as the reference gene. Results: We observed 20 × increase of SLC34A2 expression in PTC. This gene encodes Na+/PO4 3- cotransporter. Considerable increase of gene expression has been shown also for KCNJ2, encoding a potassium ion channel. SLC4A4, which encodes the Na+/HCO3 2- cotransporter, exhibited a 7-fold decrease in PTC. Conclusions: The performed study revealed that SLC34A2 gene exhibited the most distinct change in expression and may become a molecular marker of papillary thyroid cancer

Clinical course and treatment of patients with differentiated

Celem pracy była analiza obrazu klinicznego i sposobu leczenia chorych na zróżnicowane raki tarczycy (ZRT) rozpoznane w Polsce w 1995 roku. Materiał obejmował grupę 478 chorych na raka tarczycy. Byli oni konsultowani, diagnozowani lub leczeni w Centrum Onkologii - Instytucie im. M Skłodowskiej- Curie w Gliwicach. Grupa ta stanowi 57,7% wszystkich raków tarczycy rozpoznanych w Polsce w tym roku. Do dalszej szczegółowej analizy włączono jedynie 352 chorych na zróżnicowane raki tarczycy leczonych operacyjnie. 292 osoby (60%) było dodatkowo leczone jodem radioaktywnym. Wszyscy chorzy otrzymywali supresyjne leczenie tyroksyną. W czasie obserwacji wznowa miejscowa wystąpiła u 37 chorych (8,6%). Odsetek 10-letnich przeżyć całkowitych wynosił 96,4%, a bezobjawowych 68%. Korzystając z faktu opublikowania przez Holtzera i wsp. danych dotyczących obrazu raka tarczycy rozpoznanego w Niemczech w 1996 roku w pracy dokonano dodatkowo porównania obu populacji. Przedstawiona analiza pozwala wnioskować, że postępowanie lecznicze w zróżnicowanych rakach tarczycy pozwala na uzyskanie satysfakcjonujących, dobrych wyników leczenia, a obraz kliniczny choroby i metody terapeutyczne są w Polsce i w Niemczech podobne.The aim of the study was to analyze the clinical course and therapy in patients with differentiated thyroid carcinoma (DTC) diagnosed in Poland within the year 1995. The group of 478 patients with thyroid cancer (57.7% of all thyroid cancer cases diagnosed this year in Poland) was analyzed. Patients were diagnosed or treated in Maria Skłodowska-Curie Memorial Cancer Center and Institute of Oncology, Gliwice Branch. Detailed analysis was performed in 352 patients with DTC who were treated by surgery. 292 patients (60%) received adjuvant radioiodine therapy. Hormonal (L-thyroxine) treatment was administered to all patients. In 37 patients (8.6%) local recurrence was observed. 10-year overall survival was 96.4% and disease-free survival was respectively 68%. The comparison of Polish data to analysis in German population published by Holtzer et al. (Cancer, 2000) was also performed in this study. We conclude that DTC therapy, currently recommended in our country, gives satisfactory results and that clinical outcome and therapeutic methods are similar both in Poland and Germany

Morbidity, Mortality and Survival after Stomach Resection with or without Splenectomy – The Single Centre Observations

Over the last decade, gastric cancer treatment has changed from extensive multiorgan resections towards less invasive approaches with limited resections and a more selective lymphadenectomy. Despite all available trials, the conclusions on the extent of necessary resections still remain debatable. The aim of the study was to assess the short term outcomes (morbidity and mortality) of a total gastrectomy depending on the simultaneous splenectomy status. Material and methods. We performed a retrospective analysis of the records of all patients treated with a curative intent using a total gastrectomy for gastric cancer between 1997 and 2003. 49 patients fulfilled the inclusion criteria. Patients were divided into two groups: S(+) gastrectomy with splenectomy group (29 patients) and S(-) total gastrectomy with spleen preservation (20 patients). Results. Survival analysis at one year showed that there was no difference in survival between the two groups (p=0.84). There were six recurrences, one in the group S(+) and five in group S(-) (p>0.05). Dissemination was observed in three patients in group S(-) (p>0.05). Other complications including infectious complications, exenteration, subileus, cardiovascular insufficiency, multiorgan failure were more frequent in the S(+) group (31% v 15%) although the difference was not significant (p=0.17). Conclusions. Splenectomy during gastrectomy for cancer has no statistically significant impact on short-term morbidity and mortality. Even though it does not show benefit in terms of 5-year overall survival rates it might be performed when needed in more advanced cases in properly selected patients (e.g. upper gastric T3/4 gastric cancer