On Nonlocal Modified Gravity and its Cosmological Solutions

During hundred years of General Relativity (GR), many significant gravitational phenomena have been predicted and discovered. General Relativity is still the best theory of gravity. Nevertheless, some (quantum) theoretical and (astrophysical and cosmological) phenomenological difficulties of modern gravity have been motivation to search more general theory of gravity than GR. As a result, many modifications of GR have been considered. One of promising recent investigations is Nonlocal Modified Gravity. In this article we present a brief review of some nonlocal gravity models with their cosmological solutions, in which nonlocality is expressed by an analytic function of the d'Alembert-Beltrami operator $\Box$. Some new results are also presented.Comment: 16 page

Four-dimensional flow magnetic resonance imaging in cirrhosis.

Since its introduction in the 1970's, magnetic resonance imaging (MRI) has become a standard imaging modality. With its broad and standardized application, it is firmly established in the clinical routine and an essential element in cardiovascular and abdominal imaging. In addition to sonography and computer tomography, MRI is a valuable tool for diagnosing cardiovascular and abdominal diseases, for determining disease severity, and for assessing therapeutic success. MRI techniques have improved over the last few decades, revealing not just morphologic information, but functional information about perfusion, diffusion and hemodynamics as well. Four-dimensional (4D) flow MRI, a time-resolved phase contrast-MRI with three-dimensional (3D) anatomic coverage and velocity encoding along all three flow directions has been used to comprehensively assess complex cardiovascular hemodynamics in multiple regions of the body. The technique enables visualization of 3D blood flow patterns and retrospective quantification of blood flow parameters in a region of interest. Over the last few years, 4D flow MRI has been increasingly performed in the abdominal region. By applying different acceleration techniques, taking 4D flow MRI measurements has dropped to a reasonable scanning time of 8 to 12 min. These new developments have encouraged a growing number of patient studies in the literature validating the technique's potential for enhanced evaluation of blood flow parameters within the liver's complex vascular system. The purpose of this review article is to broaden our understanding of 4D flow MRI for the assessment of liver hemodynamics by providing insights into acquisition, data analysis, visualization and quantification. Furthermore, in this article we highlight its development, focussing on the clinical application of the technique

Nonlocal de Sitter gravity and its exact cosmological solutions

This paper is devoted to a simple nonlocal de Sitter gravity model and its exact vacuum cosmological solutions. In the Einstein-Hilbert action with $\Lambda$ term, we introduce nonlocality by the following way: $R - 2 \Lambda = \sqrt{R-2\Lambda}\ \sqrt{R-2\Lambda} \to \sqrt{R-2\Lambda}\ F(\Box)\ \sqrt{R-2\Lambda} ,$where${F} (\Box) = 1 + \sum_{n= 1}^{+\infty} \big( f_n \Box^n + f_{-n} \Box^{-n} \big) $is an analytic function of the d'Alembert-Beltrami operator$\Box$and its inverse$\Box^{-1}$. By this way,$R$and$\Lambda$enter with the same form into nonlocal version as they are in the local one, and nonlocal operator$F(\Box)$is dimensionless. The corresponding equations of motion for gravitational field$g_{\mu\nu}$are presented. The first step in finding some exact cosmological solutions is solving the equation$\Box \sqrt{R-2\Lambda} = q \sqrt{R-2\Lambda} , $where$ q =\zeta \Lambda \quad (\zeta \in \mathbb{R})$is an eigenvalue and$\sqrt{R-2\Lambda}$is an eigenfunction of the operator$\Box .$ We presented and discussed several exact cosmological solutions for homogeneous and isotropic universe. One of these solutions mimics effects that are usually assigned to dark matter and dark energy. Some other solutions are examples of the nonsingular bounce ones in flat, closed and open universe. There are also singular and cyclic solutions. All these cosmological solutions are a result of nonlocality and do not exist in the local de Sitter case.Comment: 27 pages, 5 figures. Comments welcom

Uporedna analiza proizvodnje različitih nasadnih kategorija šarana u poluintenzivnom sistemu gajenja

Šaran (Cyprinus carpio) je kao slatkovodna vrsta široko zastupljena kada je u pitanju farmsko gajenje riba u centralnoj i istočnoj Evropi. Na području Srbije, “klasična” poluintenzivna proizvodnja je dominantan tip gajenja riba, sa preko 95% ukupno proizvedenog šarana, a zasnovana je na kombinaciji prirodne i dodatne hrane (žitarica i smeša koncentrata). Kada je reč o gajenju različitih kategorija šarana u okviru jednog proizvodnog objekta, uglavnom se pristupa gajenju samo jedne kategorije. Razlog tome su jednostavniji i manji manipulativni procesi prilikom izlova kao i sama ishrana riba, naročito kad su u pitanju žitarice i ručno hranjenje. Cilj ovog istraživanja je bio da se analiziraju mogućnosti gajenja mešanog nasada različitih kategorija šarana u odnosu na gajenje samo jedne kategorije. Eksperiment je realizovan na proizvodnom ribnjaku OZZ “Despotovo“ iz Despotova. U toku jedne proizvodne sezone, na ribnjačkim površinama A, B i C, analiziran je uticaj kombinovanog i nezavisnog gajenja dvogodišnjeg (S1+) i konzumnog šarana (S2+) na proizvodne karakteristike u poluintenzivnom sistemu gajenja, upotrebom peletirane hrane. Na osnovu dobijenih podataka o masi riba i količine potrošene hrane, dobijeni su rezultati ostvarenog prirasta (BWG) i koeficijenta konverzije hrane (FCR). Gajenjem jedne kategorije šarana ostvaren je bolji BWG nego kombinovanim gajenjem dve uzrasne kategorije riba u okviru istog proizvodnog objekta. Rezultati ostvarenog prirasta pokazali su razlike između jezera (A = 2 287 kg/ha; B = 1 399 kg/ha; C = 988 kg/ha). Razlog tome je potencijal prirasta nasađenih kategorija riba, jer se kod S1+ ostvaruje oko 3 puta veći prirast nego pri gajenju starije kategorije (S2+). FCR je takođe bio najniži pri gajenju samo S1+ (2.26). Pri kombinovanom gajenju S1+ i S2+ vrednost FCR bila viša (2.41) nego u jezeru A, ali i znatno niža nego pri gajenju S2+ u jezeru C (3.2). Korišćenje peletirane hrane sa višim sadržajem proteina (35/7), dodatno je uticalo na postizanje boljih rezultata kod S1+ gajene u jezeru A, nego kod S1+ i S2+ gajene u jezerima B i C. Ovo potvrđuju i drugi istraživači, koji ukazuju da je prirast riba bolji ukoliko je riba hranjena smešom sa većim sadržajem proteina, posebno onih životinjskog porekla. Razlike u FCR-u se pripisuju bržem metabolizmu koji je prisutan kod mlađih kategorija riba. Na osnovu vrednosti ostvarenog prirasta riba, gajenjem samo S1+ (A = 2 287 kg/ha) ili S2+ (C = 988 kg/ha), postiže se za 10% niža vrednost nego pri kombinovanom gajenju S1+ i S2+ (B = 1 399 kg/ha). Razlog tome je što mlađe kategorije riba (usled zbijenijih branhiospina) bolje iskorišćavaju sitnije organizme koji čine prirodnu hranu, kao i sitnije frakcije dodatne hrane koja se brže raspada u vodi kada se u ishrani riba koristi peletirana hrana. Moglo bi se zaključiti da se bolji rezultati BWG i FCR ostvaruju ukoliko se gaji samo jedna kategorija riba. Međutim, na osnovu preračunatog odnosa u nasadu S1+ i S2+ (20 : 80) u okviru istog jezera i ostvarenog prirasta (kg/ha) u individualnom gajenju, može se zaključiti da je prirast viši za oko 10% pri gajenju mešanog nasada S1+ i S2+

Morfološki deformiteti usnog aparata roda chironomus (diptera: chironomidae) izazvani teškim metalima

U slatkovodnim ekosistemima larve Chironomidae su izložene svim prisutnim toksičnim materijama u vodi i sedimentu i kao takve mogu se koristiti kao idealni biotest organizmi. Kod larvi hironomida često se razvijaju deformacije usnih delova, posebno mentuma, za koje se pretpostavlja da su uglavnom prouzrokovani neorganskim hemikalijama. Kod gajenih hironomida (Chironomus) na sedimentu iz šaranskog ribnjaka utvrđen je stepen i tip deformiteta u zavisnosti od koncentracije i tipa teških metala. Larve Chironomus-a (prikupljene iz Jelenačkog potoka) bile su izložene olovo (II) acetat-3 hidratu i bakar (II) sulfat-pentahidratu u koncentracijama 30, 120 i 200 µg/g suve mase sedimenta. Za procenu stepena deformiteta korišćen je indeks toksičnosti TSI po Lenatu. Kod larvi Chironomus-a, izloženih olovu primećen je porast učestalosti deformiteta sa povećanjem koncentracija i to najčešće deformitet medijalno-lateralnih zuba, koji su kraći, i nedostatak zuba. Larve Chironomus-a izložene bakru pokazuju pad stope deformiteta od najniže ka najvišoj koncentarciji, a najčešći tipovi deformiteta su kraći i podeljeni medijalni zubi i kraći medijalno-lateralni zubi

Efekti različitih vrsta organskog đubriva na veličinu tela i produkciju daphnia magna

U akvakulturi se već decenijama masovno proizvodi zooplankton kao živa hrana za gajenje mlađi riba, rakova i mekušaca. Za slatkovodne ribe se osim naupliusa artemije i rotatorija može koristiti i veliki broj drugih organizama, naročito iz grupe Cladocera (Daphnia magna, D. carinata i dr.). Korišćenje organiskog đubriva (stajnjaka) za proizvodnju žive hrane, može biti ekološki (uklanjanje nutrijenata) i ekonomski isplativo. Stajnjak je bogat izvor azota, fosfora i ugljenika kao i organskih materija i kao takav se može koristiti kao alternativni izvor nutrijenata za gajenje žive hrane za potrebe akvakulture. Cilj ovog istraživanja je bio ispitivanje efekata 4 različite vrste stajnjaka (goveđi, ovčiji, koziji i riblji) na produkciju i veličinu tela D. magna. Eksperiment je realizovan u laboratorijskim uslovima, u 1L čašama, u dozi od 1g/L stajnjaka. Pored praćenja hemijskih parametara (kiseonik, elektroprovodljivost, pH, ukupan fosfor, nejonizovani amonijak), određivana je i ukupna brojnost dafnija kao i njihova veličina iz celih uzoraka. Tri veličinske klase dafnija (mala, srednja i velika) su ispitivane da bi se dobio uvid u populacionu strukturu i reproduktivni potencijal dafnija za čije su gajenje korišćeni različiti stajnjaci. Značajno veća brojnost dafnija (P<0.05) dobijena je u tretmanu sa goveđim stajnjakom, u odnosu na tretmane sa ovčijim i kozijim stajnjakom. Između ostalih nije bilo značajnih razlika. Kada se razmatraju veličinske klase, statistički značajno najveću brojnost su imale male D. magna u svim tretmanima u odnosu na velike. Na osnovu dobijenih rezultata, može se reći da je tretman sa goveđim stajnjakom pokazao najbolje rezultate i kada je u pitanju ukupna brojnost, ali i brojnost po veličinskim klasama (prosečna brojnost malih, srednjih i velikih dafnija je bila najveća). Osim toga ovaj tretman se izdvajao od ostalih i po svim hemijskim parametrima. U njemu je izmerena najveća prosečna koncentracija kiseonika, elektroprovodljivosti i pH, a najmanja koncentracija ukupnog fosfora i nejonizovanog amonijaka. U zaključku se može reći da je goveđi stajnjak obezbedio najbolje uslove za rast i reprodukciju D. magna