Sociodemographic and Lifestyle Statistics of Oldest Old People (>80 Years) Living in Ikaria Island: The Ikaria Study

Background. There are places around the world where people live longer and they are active past the age of 100 years, sharing common behavioral characteristics; these places (i.e., Sardinia in Italy, Okinawa in Japan, Loma Linda in California and Nicoya Peninsula in Costa Rica) have been named the “Blue Zones”. Recently it was reported that people in Ikaria Island, Greece, have also one of the highest life expectancies in the world, and joined the “Blue Zones”. The aim of this work work was to evaluate various demographic, lifestyle and psychological characteristics of very old (>80 years) people participated in Ikaria Study. Methods. During 2009, 1420 people (aged 30+) men and women from Ikaria Island, Greece, were voluntarily enrolled in the study. For this work, 89 males and 98 females over the age of 80 yrs were studied (13% of the sample). Socio-demographic, clinical, psychological and lifestyle characteristics were assessed using standard questionnaires and procedures. Results. A large proportion of the Ikaria Study's sample was over the age of 80; moreover, the percent of people over 90 were much higher than the European population average. The majority of the oldest old participants reported daily physical activities, healthy eating habits, avoidance of smoking, frequent socializing, mid-day naps and extremely low rates of depression. Conclusion. Modifiable risk factors, such as physical activity, diet, smoking cessation and mid-day naps, might depict the “secrets” of the long-livers; these findings suggest that the interaction of environmental, behavioral together with clinical characteristics may determine longevity. This concept must be further explored in order to understand how these factors relate and which are the most important in shaping prolonged life

The role of endothelial function, oxidative stress and inflammatory markers in chronic atrial fibrillation

Background: Atrial fibrillation has been associated with increased oxidative stress, elevated inflammatory status and endothelial dysfunction. However, the impact of endothelial function and the underlying mechanisms regulating the expression of inflammatory markers such as C-reactive protein (CRP) and soluble CD40-ligand (sCD40L) or oxidative stress status are unclear.Objective: We searched for clinical determinants of oxidative stress status and inflammatory process in patients with chronic atrial fibrillation moreover, we evaluated the impact of endothelial function in the progression of paroxysmal atrial fibrillation το chronic.Methods: The study population consisted of 105 patients with chronic atrial fibrillation and 35 patients with paroxysmal, at a stable clinical state. Ejection fraction of the left ventricle and the dimensions of the left atrium were determined echocardiographically. Flow mediated dilatation (FMD) was evaluated in the brachial artery. Serum oxidized LDL (ox-LDL), matrix metalloproteinase-9 (MMP-9), sCD40L and CRP levels were measured in the cohort of patients with chronic atrial fibrillation.Results: FMD was significantly correlated with CRP (r=-0.423, p=0.028), independently of other risk factors or clinical parameters (β(SE): -0.0039(0.00159), p=0.022). There was a significant correlation between ox-LDL and the size of left atrium (r=0.358, p=0.005) independently of other clinical variables (β(SE):1.288(0.455), p=0.007). The only independent predictors of MMP-9 were sCD40L (β(SE):17.232(7.654), p=0.028), CRP (β(SE):4.249(2.186), p=0.05) and gender (β(SE):204.657(68.153), p=0.004), but not left atrium dimensions. Independent predictors of CRP were hypertension (β(SE): 8.531(3.973), p=0.036), sCD40L (β(SE): 0.779(0.408), p=0.06) and age (β(SE): 0.381(0.201), p=0.063). Moreover, subjects with chronic atrial fibrillation had imbaired FMD compared to subjects with paroxysmal independently from other risk factors (β(SE): -2,54(0,51), p<0,001).Conclusions: There is a strong link between inflammation and endothelial function, in patients with atrial fibrillation. Furthermore, oxLDL was independently related to left atrium diameter implying the role of oxidative status in the progression of atrial remodelling, while the progression from paroxysmal to chronic atrial fibrillation is in parallel with the deterioration in endothelial function.Εισαγωγή: Η κολπική μαρμαρυγή έχει συσχετιστεί με αυξημένο οξειδωτικό φορτίο, αυξημένους δείκτες φλεγμονής και ενδοθηλιακή δυσλειτουργία. Εντούτοις, δεν έχουν πλήρως διευκρινιστεί οι μηχανισμοί οι οποίοι ρυθμίζουν την έκφραση των φλεγμονωδών δεικτών ή το οξειδωτικό φορτίο καθώς και ο ρόλος της ενδοθηλιακής λειτουργίας.Σκοπός: Αναζητήσαμε κλινικούς παράγοντες που επηρεάζουν το οξειδωτικό φορτίο και τις φλεγμονώδεις διεργασίες σε ασθενείς με χρόνια κολπική μαρμαρυγή. Επίπλέον, αξιολογήσαμε την επίδραση της ενδοθηλιακής λειτουργίας στην πρόοδο της κολπικής μαρμαρυγής από παροξυσμική σε χρόνια.Μέθοδοι: Ο πληθυσμός μελέτης αποτελείται από 105 ασθενείς με χρόνια κολπική μαρμαρυγή και 35 ασθενείς με παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή σε σταθερή κλινική κατάσταση. Με υπερηχοκαρδιογραφία υπολογίστηκαν το κλάσμα εξώθησης και οι διαστάσεις του αριστερού κόλπου. Η αγγειοδιαστολή διά της ροής εκτιμήθηκε στην βραχιόνια αρτηρία. Μετρήθηκαν επίσης στον ορό του αίματος η οξειδωμένη LDL (ox-LDL), η μεταλλοπρωτεϊνάση-9 της θεμέλιας ουσίας (MMP-9), η διαλυμένη μορφή του CD40-Ligand (sCD40L) και η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP) στην ομάδα των πασχόντων με χρόνια κολπική μαρμαρυγή.Αποτελέσματα: Η FMD συσχετίστηκε σημαντικά με τη CRP (r=-0.423, p=0.028), ανεξάρτητα από άλλες κλινικές παραμέτρους (β(SE): -0.0039(0.00159), p=0.022). Σημαντική συσχέτιση διεφάνη μεταξύ της οξειδωμένης LDL και του μεγέθους του αριστερού κόλπου (r=0.358, p=0.005), ανεξάρτητα από άλλες κλινικές μεταβλητές (β(SE):1.288(0.455), p=0.007). Οι μόνοι ανεξάρτητοι προγνωστικοί δείκτες της ΜΜΡ-9 ήταν ο sCD40L (β(SE):17.232(7.654), p=0.028), η CRP (β(SE):4.249(2.186), p=0.05) και το φύλο (β(SE):204.657(68.153), p=0.004), αλλά όχι και η διάμετρος του αριστερού κόλπου. Ανεξάρτητοι προγνωστικοί δείκτες της CRP ήταν η υπέρταση (β(SE): 8.531(3.973), p=0.036), ο sCD40L (β(SE): 0.779(0.408), p=0.06) και το φύλο (β(SE): 0.381(0.201), p=0.063). Επιπροσθέτως, οι πάσχοντες με χρόνια κολπική μαρμαρυγή είχαν επηρεασμένη ενδοθηλιακή λειτουργία σε σχέση με τους πάσχοντες με παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες κινδύνου. (β(SE): -2,54(0,51), p<0,001).Συμπεράσματα: Υπάρχει στενή σχέση μεταξύ της φλεγμονής και της ενδοθηλιακής λειτουργίας σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή. Επιπλέον, η οξειδωμένη LDL συσχετίστηκε ανεξάρτητα με τη διάμετρο του αριστερού κόλπου πιθανολογώντας τη συμμετοχή του οξειδωτικού φορτίου στην παθοφυσιολογία της αναδιαμόρφωσης του αριστερού κόλπου.Κατά ενδιαφέροντα τρόπο παρατηρείται επίσης επιδείνωση της ενδοθηλιακής λειτουργίας καθώς η κολπική μαρμαρυγή εξελίσσσεται από παροξυσμική σε χρόνια

Diagnostic and Therapeutic Potentials of microRNAs in Heart Failure

MicroRNAs are a class of evolutionarily small non-coding RNAs of 19 to 25 nucleotides in length, that represent one of the most exciting areas of current medical science as they can regulate a complex regulatory network of gene expression and physiologic processes including differentiation, proliferation and apoptosis in a highly context dependent fashion. Recently, their role in cardiovascular disease and in the regulation of cardiomyocyte size and function, in the action potential, in angiogenesis and in mitochondrial function was recognized. Importantly, they have been evaluated for their prognostic and diagnostic role in heart failure and modification of specific microRNAs levels has been tested as a therapeutic option in experimental heart failure models. In this review article we refer the most emerging evidence, concerning the role of microRNAs in myocardial development in heart failure pathophysiology and prognosis, and their therapeutic implications