Polska wieś na Syberii. Wierszyna w świetle historii mówionej, 330 s.

Wierszynianie są szczególnie predestynowani do roli „aktorów historii mówionej”, będąc grupą pod wieloma względami peryferyjną, jako jedna z wielu grup etnicznych Rosji, jako polska wspólnota na Syberii bez zesłańczego rodowodu, a także jako społeczność, której obraz został ukształtowany przez narracje i oczekiwania osób z zewnątrz – turystów, dziennikarzy i polityków. Zebrane w niniejszym tomie wypowiedzi pozwolą na weryfikację obiegowych poglądów i wyjaśnienie wątpliwości. Przedstawiane w narracjach informatorów wydarzenia historyczne, opisy tradycji i obyczajów, a także relacji z innymi grupami etnicznymi nie konkurują w naszym opracowaniu z wynikami dotychczasowych badań naukowych, lecz będą ich uzupełnieniem lub ilustracją. Zarys historii Wierszyny (rozdział II) oraz opis jej sytuacji kulturowej i językowej (rozdział III) stanowią stały punkt odniesienia dla zróżnicowania indywidualnych opowieści i ich cech wspólnych. Narracje prowadzone są przy pomocy języka/języków. Ich dobór oraz zmiana w trakcie wypowiedzi (przełączanie kodów) odzwierciedlają złożoną sytuację społeczno-kulturową Wierszyny. the Vershinians are particularly predestined for the role of "oral history actors", being a peripheral group in many respects, as one of many ethnic groups in Russia, as a Polish community in Siberia without exile descent, and as a community whose image was shaped by the narratives and expectations of people from the outside - tourists, journalists and politicians. The statements collected in this volume will allow for the verification of common views and clarification of doubts. Historical events, descriptions of traditions and customs, as well as relations with other ethnic groups presented in the informants' narratives do not compete in our study with the results of previous scientific research, but will complement or illustrate them. The outline of the history of Vershina (Chapter II) and the description of its cultural and linguistic situation (Chapter III) are a constant point of reference for the diversity of individual stories and their common features. Narratives are conducted using language/languages. Their choice and change during speech (code-switching) reflect the complex socio-cultural situation of Vershina. Вершининцы особенно предназначены для роли «актеров устной истории», будучи во многих отношениях периферийной группой, как одна из многих этнических групп в России, как польская община в Сибири без изгнанного происхождения, как община, образ которой формировался нарративы и ожидания людей со стороны - туристов, журналистов и политиков. Утверждения, собранные в этом томе, позволят проверить общие взгляды и развеять сомнения. Исторические события, описания традиций и обычаев, а также отношений с другими этносами, представленные в нарративах информантов, не конкурируют в нашем исследовании с результатами предыдущих научных исследований, а дополняют или иллюстрируют их. Очерк истории Вершины (глава II) и описание ее культурного и языкового положения (глава III) являются постоянным ориентиром для разнообразия отдельных историй и их общих черт. Рассказы ведутся с использованием языка/языков. Их выбор и изменение во время речи (кодовое переключение) отражают сложную социокультурную ситуацию Вершины