Mazi-yi İstanbulî Kadınlar: Terekeler ve Giyim Kuşam (1825-1850)

Hem saray hem de saray dışında yaşayan Osmanlı kadınlarının yaşam tarzıher daim herkesin merakını celbeden bir konu olmuştur, olmaya da devam etmektedir. Bu çalışmada da 19.yüzyıl (1825-1850) Osmanlı kadınının gündelik yaşam tarzı özellikle kıyafetler üzerinden kısmî olarak ortaya çıkartılmaya çalışıldı. Bu çerçevede beşi Müslüman seksen dokuz kadın terekesi incelendi. Terekeler kadın kıyafetleri özelindeincelenirken kıyafetlerden mütevellid giysilerde kullanılan kumaş türleri de kısmen ele alındı. Toplum içinde aktif şekilde varolan kadınların içerideki (ev) ve dışarıdaki (sokakta) halleri zaman zaman klasik ve modern dönem karşılaştırması yapılarak ortaya konuldu. Kıyafetler özelindekadının toplum içindeki varoluş şekillerinin, şekilsel biçimlerinin ve dolayısıyla görüntülerinin gün yüzüne çıkartılması amaçlandı. Tespitlerimiz terekelerin daha çok gayrimüslimlere ve dahi yönetici sınıf ve zengin kesim dışındakilere ait olmasından dolayı halk içindeki gayrimüslim kadınlara dair oldu. Tüm bunlar İstanbul Şer?iye Sicilleri Arşivi’ndeki Mülga Beledî Kassamlığı esas alınarak yapıldı

TANZİMAT DÖNEMİ KLASİK VE MODERN KURUMLARINDA RUSÇUKLU ALİ FETHİ EFENDİ

Osmanlı Devleti’nin Tanzimat dönemi sosyal ve siyasi her alanda ıslahatların yapıldığı bir devir olarak bilinir. Bu döneme yani 19. yüzyıla girilmesiyle klasik dönem müesseselerinin yanında modern müesseselerin de kurulmaya başlandığı sıklıkla görülür. Bu çalışmada Sultan Abdülmecid döneminde İstanbul medreselerinde müderrislik yaparak İstanbul’a ve İstanbul medreselerine ve dolayısıyla ilim hayatına katkıda bulunan Rusçuklu Ali Fethi Efendi’nin kısa hayat hikayesini, II. Mahmud döneminde başladığı ve Sultan Abdülmecid döneminde devam ettiği ve aynı zamanda birçok müderristen farklı seyreden müderrislikteki hızlı ilerleyişini ele aldık. Ayrıca birbirinden farklı konularda kitapları da bulunan Ali Fethi Efendi’nin mektep ve meclislerdeki görevlerini ve konumunu inceledik. Böylece Ali Fethi Efendi özelinde mevcut genel bazı kanaatlerin aksine dönemin bir kısım merkez ulemasının yapılan ıslahatların ve modernleşen kurumların karşısında ve dahi dışında değil, ıslahatlar neticesinde kurulan ve kurulmasına karar verilen modern dönem kurumlarında bilfiil yer aldığını ve bu kurumlara katkılar sağladığını göstermeye çalıştık

Carcinomas with the Appearance of Chronic Wounds

Amaç Kutanöz maligniteler sıklıkla travmatize, degeneratif ve kronik inflame cilt veya skar dokusundan gelişir. Yapılan incelemelerde kutanöz malignitelerin sıklıkla yanık skarları (Marjolin ülser), venöz ülserler, bası yaraları, sistostomi alanları, kronik pilonidal sinüs, hidradenitis süpürativa, lupus skarları, kronik lenfödem, travmatik yaralar, kronik osteomiyelit alanlarında geliştiği gösterilmiştir. Bu çalışmamızda kronik yara görünümü nedeniyle yara bakımı tedavisi almasına rağmen iyileşme göstermeyen, biyopsi sonucunda malignite tespit edilen hastalarda ayırıcı tanı ve uygulanan tedavi yaklaşımlarımız sunulmaktadır. Materyal ve Metot 2008-2012 yılları arasında kliniğimize kronik yara nedeniyle başvurup biyopsi sonucu karsinom çıkan beş hasta çalışmaya alındı. Hastalar daha önce aldıkları tedavi, patolojik tanıları, predispozan faktörler, malign dejenerasyon süresi, rekonstrüksiyon teknikleri, komplikasyon ve nüks açısından retrospektif incelendi. Bulgular: Patolojik inceleme sonucunda 3 hastada verrüköz karsinom, 2 hastada skuamoz hücreli karsinom belirlendi. Malign dejenerasyon süresi ortalama 8 yıl (5- 12) idi. Sonuç Ciltteki kronik irritasyonun veya yumuşak dokunun farklı büyüme faktörlerine maruz kalmasının, aynı zamanda inflamasyona bağlı olarak bu bölgede ortaya çıkan sitotoksik faktörlerin malign transformasyonda önemli rol oynadığı düşünülmektedir Kronik yaralı hastalarda karsinom gelişimini engellemede, iyi yara bakımı, travmadan kaçınmak, iyileşmeyen ülserlerden biyopsi alarak erken tanı konulması önemlidir. En yaygın rastlanan histolojik tümör tipi squamoz hücreli karsinomdur. Uzun süreli iyileşmeyen açık yarası olan ve risk faktörleri bulunan hastalarda kutanöz malignite gelişebileceği akılda tutulmalıdır.Aim Cutaneous malignancies often develop in traumatized, degenerative, and chronically inflamed skin or scar tissues. The observations indicated that cutaneous malignancies often arise in burn scars (Marjolin's ulcer), venous ulcers, compression wounds, cystostomy sites, chronic pilonidal sinus, hidradenitis suppurativa, lupus scars, chronic lymphedema, traumatic wounds, and sites of chronic osteomyelitis. The current study presents a differential diagnosis and treatment approach in patients who received wound care and treatment due to the presence of chronic wounds and in whom biopsy revealed malignancy. Material and Methods Five patients who presented to the clinic due to chronic wounds between 2008 and 2012 and in whom biopsy revealed carcinomas were included in the study. The patients were retrospectively reviewed in terms of previously administered therapies, pathological diagnosis, predisposing factors, time to malignant degeneration, reconstruction techniques, complications, and recurrence. Results The pathological examination revealed verrucous carcinoma in three patients and squamous cell carcinoma in two patients. The mean of malignant degeneration time was 8 years (5- 12). Conclusion Chronic skin irritation and exposure of the soft tissues to different growth factors, and cytotoxic factors arising due to inflammation are thought to play an important role in malignant transformation. Providing good wound care, avoiding traumas, and obtaining biopsy from non-healing wounds to establish early diagnosis are very important in patients with chronic wounds. Squamous cell carcinoma was the most commonly encountered histological tumor type. Moreover, it must also be remembered that cutaneous malignancies can develop in patients with sustained open wounds and risk factors

Use of a Pedinculated Groin Flap in Penile Reconstruction Secondary to Fournier Gangrene: A Case Report

Fournier gangreni, eksternal geni¬tal organları ve perineal bölgeyi tutan, hızla ilerleyerek karın, alt ekstremitelere ve göğüs bölgesine de yayılabi¬len, yüksek morbidite ve mortalite ile seyreden ilerleyici nekrotizan fasiit tablosudur. Sıklıkla aerob ve anaerob bakteriler tarafından oluşturulan polimikrobiyal bir enfeksiyondur. Tedavide ölü dokuların seri debridmanlarla uzaklaştırılması ve geniş spektrumlu parenteral antibiyotik uygulaması yer almaktadır. Bu olgu sunumunda Fournier gangreni nedeni ile penis sirkumferensiyel subglanüler alanda yaklaşık 6x3 cm’lik tam kat deri ve üretra defekti bulunan hastaya pediküllü kasık flebi ve üretra rekonstrüksiyonu ile sağlanan başarılı penis rekonstrüksiyonu sunulacaktır.Fournier gangrene is a progressive clinical picture of necrotizing fasciitis with a high rate of morbidity and mortality, involving external genital organs and the perineal region, and may rapidly spread to other areas such as the abdomen, lower extremities and chest. It is a polymicrobial infection caused most frequently by aerobic and anaerobic bacteria. Treatment is achieved through the removal of dead tissues by serial debridement and broad spectrum parenteral antibiotic administration. In this case report, we present a successful penis reconstruction achieved by pedicled inguinal flap and urethra reconstruction in a patient with approximately 6x3 cm wide full-thickness skin and urethra defect secondary to Fournier gangrene

Use of a Pedinculated Groin Flap in Penile Reconstruction Secondary to Fournier Gangrene: A Case Report

Fournier gangrene is a progressive clinical picture of necrotizing fasciitis with a high rate of morbidity and mortality, involving external genital organs and the perineal region, and may rapidly spread to other areas such as the abdomen, lower extremities and chest. It is a polymicrobial infection caused most frequently by aerobic and anaerobic bacteria. Treatment is achieved through the removal of dead tissues by serial debridement and broad spectrum parenteral antibiotic administration. In this case report, we present a successful penis reconstruction achieved by pedicled inguinal flap and urethra reconstruction in a patient with approximately 6x3 cm wide full-thickness skin and urethra defect secondary to Fournier gangrene.

Complicated Diagnosis; Glomus Tumor of Finger

AimTo evaluate the clinical properties and treatment results of patients with glomus tumor which is one of the rare tumors of the hand originating from the neuromyoarterial glomus body.Materials and MethodsBetween years 2012-2014, a total of 9 patients (6 women and 3 men) diagnosed with glomus tumor of the hand were included in this retrospective study. Age, sex, localization of the lesion, symptoms and the initiation time of the symptoms, time of first clinical evaluation and diagnosis, radiological imaging methods, the treatment applied, pathological diagnosis, follow-up results and the presence of complications were evaluated for each patient.ResultsThe mean age of the patients were 39.6 years. Glomus tumor was observed to be subungual in all patients. Two of the lesions were in the thumb, 3 were in the index finger, 3 were in the middle finger, and 1 was in the fourth finger. The common complaint in all patients was pain in the finger and the nail and tenderness. Cold intolerance was prominent in 4 patients. There was blue discoloration in 2 patients and protuberance and deformation of the nail was observed in 3 patients. The average time between the initiation of the symptoms and the diagnosis was 10.7 months. No erosion in the bony segment of the distal phalanx was present in plain radiography except 1 patient. The masses were observed in the Magnetic Resonance imaging. In 8 of the 9 patients the diagnosis was made clinically and radiologically, and only one patient was diagnosed clinically. All patients received surgical treatment. No recurrence was observed in the 12 month follow-up period. Minimal nail deformities were observed in 4 patients postoperatively.ConclusionIn cases of severe pain localized in the finger, especially fingertip, of unknown cause, glomus tumor should be suspected as a prediagnosis. MRI is the most important step in the diagnosis of the mass

The frequency of Duchenne muscular dystrophy/Becker muscular dystrophy and Pompe disease in children with isolated transaminase elevation: results from the observational VICTORIA study

IntroductionElevated transaminases and/or creatine phosphokinase can indicate underlying muscle disease. Therefore, this study aims to determine the frequency of Duchenne muscular dystrophy/Becker muscular dystrophy (DMD/BMD) in male children and Pompe disease (PD) in male and female children with isolated hypertransaminasemia.MethodsThis multi-center, prospective study enrolled patients aged 3–216 months with serum alanine transaminase (ALT) and/or aspartate transaminase (AST) levels >2× the upper limit of normal (ULN) for ≥3 months. Patients with a known history of liver or muscle disease or physical examination findings suggestive of liver disease were excluded. Patients were screened for creatinine phosphokinase (CPK) levels, and molecular genetic tests for DMD/BMD in male patients and enzyme analysis for PD in male and female patients with elevated CPK levels were performed. Genetic analyses confirmed PD. Demographic, clinical, and laboratory characteristics of the patients were analyzed.ResultsOverall, 589 patients [66.8% male, mean age of 63.4 months (standard deviation: 60.5)] were included. In total, 251 patients (188 male and 63 female) had CPK levels above the ULN. Of the patients assessed, 47% (85/182) of male patients were diagnosed with DMD/BMD and 1% (3/228) of male and female patients were diagnosed with PD. The median ALT, AST, and CPK levels were statistically significantly higher, and the questioned neurological symptoms and previously unnoticed examination findings were more common in DMD/BMD patients than those without DMD/BMD or PD (p < 0.001).DiscussionQuestioning neurological symptoms, conducting a complete physical examination, and testing for CPK levels in patients with isolated hypertransaminasemia will prevent costly and time-consuming investigations for liver diseases and will lead to the diagnosis of occult neuromuscular diseases. Trial RegistrationClinicaltrials.gov NCT04120168

Sultan Abdülmecid dönemi Osmanlı Uleması

GENEL BİLGİLER İsim ve Soyadı : Zeynep Altuntaş Anabilim Dalı : İslam Tarihi ve Sanatları Programı : İslam Tarihi Tez Danışmanı : Prof. Dr. Ziya Yılmazer Tez Türü ve Tarihi : Doktora - 2013 Anahtar Kelimeler : Sultan Abdülmecid, ulemâ, ilmiye, teşkilat, kadı, İstanbul medreseleri, İstanbul müderrisleri. SULTAN ABDÜLMECİD DÖNEMİ OSMANLI ULEMȂSI Tezde Sultan Abdülmecid dönemi ilmiye teşkilatının işleyişi; bu dönemde görevli ulemâ, özellikle de İstanbul müderrisleri dikkate alınarak ortaya konulmuştur. Literâtürde ilmiye teşkilatı ve ulemâyla ilgili birtakım çalışmalar görülse de sözkonusu konuyla ilgili boşluklar hâlâ devam etmektedir. Bu sebeple tezde genelde yüksek rütbeli Sultan Abdülmecid dönemi ulemâsı, özelde İstanbul müderrisleri ve bunlar üzerinden dönemin ilmiye teşkilâtı gösterilmek istenmiştir. Bu da Tarik Defterleri ve Takvim-i Vekâyi esas alınarak yapılmış, Başbakanlık Osmanlı Arşivi’ndeki belgeler ve Kronikler’deki konular tamamlayıcı bilgiler niteliğinde kullanılmıştır. Başlangıçta Sultan Abdülmecid dönemi ulemâsı genel bir değerlendirmeyle ele alınmıştır. Bunun yanında ulemânın sosyal kökenleri ve aile bağları; müderrislerin bölgesel, ailevî arka planı ile ailelerin meslekî arka planı göz önünde bulundurularak incelenmiştir. Medresede ve modernleşen eğitim alanında ulemânın incelendiği ikinci bölümde ise müderrislerin medreselerdeki tayin ve terfileri ile sahip oldukları farklı meslekler konu edilmiştir. Bunun yanında maarifle ilgili kurumlar ile mekteplerdeki ulemâ kısa da olsa değerlendirilmiştir. Son olarak ulemânın idarî yapıdaki rolleri ve görevden ayrılmaları; ulemânın aldıkları payeler ve nişanlar, teşrifattaki konumları ile ilmiye mesleğinden farklı sebeplerle çıkmaları üzerinden anlatılmıştır. GENERAL KNOWLEDGE Name and Surname : Zeynep Altuntaş Field : Islamic History and Arts Programme : Islamic History Supervisor : Professor Ziya Yılmazer Degree Awarded and Date : Phd - 2013 Keywords : Sultan Abdülmecid, ulema, qadi, Istanbul madrasas, Istanbul mudarrises. ABSTRACT THE OTTOMAN ULEMȂ DURING THE REIGN OF SULTAN ABDÜLMECİD In this dissertation, the operation of the ulema organization, especially Istanbul mudarrises during the period of Abdulmecid has been examined. Although there is a certain number of works dealing with the ulema and the ulema organization, there is still a significant gap which should be fulfilled in the literature. Hence this work attempts to reveal the position of the high ranked ulema, namely Istanbul mudarrises, during the reign of Abdulmecid and through their examples to reach a general picture of the ulema class of the period under consideration. The Tariq Daftar and Takvim-i Vekayi have been used as the main sources of the work, while the documents from the Prime Ministry Ottoman Archives and the Chronicles were added as the supplementary data to the dissertation. In the first part, the ulema of the Abdulmecid period are generally evaluated. Along with this, the social backgrounds of the ulema and their family connections are examined by considering their regional, family and professional backgrounds. In the second part, which deals with the ulema in the areas of madrasa and modernized education, the appointment and the promotion of the mudarrises in the madrasa and the different professions they own are the main topics. Besides, institutions about education and the ulema in the maktaps are shortly referred. Finally, the roles given to the ulema in the administrative structure, the reasons of their departure from the ulema class, honours and badges assigned to them, and their positions in the ceremony are explained

Sultan Abdülmecid dönemi Osmanlı Uleması

GENEL BİLGİLERİsim ve Soyadı: Zeynep AltuntaşAnabilim Dalı: İslam Tarihi ve SanatlarıProgramı: İslam TarihiTez Danışmanı: Prof. Dr. Ziya YılmazerTez Türü ve Tarihi: Doktora - 2013Anahtar Kelimeler: Sultan Abdülmecid, ulemâ, ilmiye, teşkilat, kadı, İstanbul medreseleri, İstanbul müderrisleri.ÖZETSULTAN ABDÜLMECİD DÖNEMİ OSMANLI ULEMȂSITezde Sultan Abdülmecid dönemi ilmiye teşkilatının işleyişi; bu dönemde görevli ulemâ, özellikle de İstanbul müderrisleri dikkate alınarak ortaya konulmuştur. Literâtürde ilmiye teşkilatı ve ulemâyla ilgili birtakım çalışmalar görülse de sözkonusu konuyla ilgili boşluklar hâlâ devam etmektedir. Bu sebeple tezde genelde yüksek rütbeli Sultan Abdülmecid dönemi ulemâsı, özelde İstanbul müderrisleri ve bunlar üzerinden dönemin ilmiye teşkilâtı gösterilmek istenmiştir. Bu da Tarik Defterleri ve Takvim-i Vekâyi esas alınarak yapılmış, Başbakanlık Osmanlı Arşivi’ndeki belgeler ve Kronikler’deki konular tamamlayıcı bilgiler niteliğinde kullanılmıştır.Başlangıçta Sultan Abdülmecid dönemi ulemâsı genel bir değerlendirmeyle ele alınmıştır. Bunun yanında ulemânın sosyal kökenleri ve aile bağları; müderrislerin bölgesel, ailevî arka planı ile ailelerin meslekî arka planı göz önünde bulundurularak incelenmiştir.Medresede ve modernleşen eğitim alanında ulemânın incelendiği ikinci bölümde ise müderrislerin medreselerdeki tayin ve terfileri ile sahip oldukları farklı meslekler konu edilmiştir. Bunun yanında maarifle ilgili kurumlar ile mekteplerdeki ulemâ kısa da olsa değerlendirilmiştir.Son olarak ulemânın idarî yapıdaki rolleri ve görevden ayrılmaları; ulemânın aldıkları payeler ve nişanlar, teşrifattaki konumları ile ilmiye mesleğinden farklı sebeplerle çıkmaları üzerinden anlatılmıştır.GENERAL KNOWLEDGEName and Surname: Zeynep AltuntaşField: Islamic History and ArtsProgramme: Islamic HistorySupervisor: Professor Ziya YılmazerDegree Awarded and Date: Phd - 2013Keywords: Sultan Abdülmecid, ulema, qadi, Istanbul madrasas, Istanbul mudarrises.ABSTRACTTHE OTTOMAN ULEMȂ DURING THE REIGN OF SULTAN ABDÜLMECİDIn this dissertation, the operation of the ulema organization, especially Istanbul mudarrises during the period of Abdulmecid has been examined. Although there is a certain number of works dealing with the ulema and the ulema organization, there is still a significant gap which should be fulfilled in the literature. Hence this work attempts to reveal the position of the high ranked ulema, namely Istanbul mudarrises, during the reign of Abdulmecid and through their examples to reach a general picture of the ulema class of the period under consideration. The Tariq Daftar and Takvim-i Vekayi have been used as the main sources of the work, while the documents from the Prime Ministry Ottoman Archives and the Chronicles were added as the supplementary data to the dissertation.In the first part, the ulema of the Abdulmecid period are generally evaluated. Along with this, the social backgrounds of the ulema and their family connections are examined by considering their regional, family and professional backgrounds.In the second part, which deals with the ulema in the areas of madrasa and modernized education, the appointment and the promotion of the mudarrises in the madrasa and the different professions they own are the main topics. Besides, institutions about education and the ulema in the maktaps are shortly referred.Finally, the roles given to the ulema in the administrative structure, the reasons of their departure from the ulema class, honours and badges assigned to them, and their positions in the ceremony are explained

Eskiyi Muhafaza Yeniyi Tervig: Medresè Islahati Risàlelerinin Dünyasi]

This article concerns Sheikh Ali Efendizade Hodja Muhyiddin's Medreselerin Islahi (Madrasah Reform), which is significant as the first and only tractate written before the Proclamation of the Second Constitutional Period. The tractate, which was published in 1897 in Egypt, is compared with the other published tractates of the madrasah people/the ulema of the Second Constitution. These include the works of Mehmed Faik Efendi of Diyarbekir, Vildan Faik Efendi, Aydin's deputy Mehmed Ubeydullah Efendi, Halim Sabit Efendi of Kazan, and Mehmed §evketi Efendi. By emphasizing the similar and different proposals and criticisms included in the tractates, self-criticism that was done by these writers who had madrasah roots or madrasah connections in one way or another is shown to be a sign of their knowledge on the topic in the process leading to Islah-i Medàris Nizamnàmesi (October 1, 1914). Although none of the aforementioned tractates can be qualified as an ideal reform text, a good joint text can be produced by considering all these tractates together, and this is partially apparent in the 1914 Regulations. © 2021, Istanbul 29 Mayis University - ISAM, TDV Centre for Islamic Studies. All rights reserved