Component analysis of nutritionally rich chloroplasts: recovery from conventional and unconventional green plant species

A study of the literature indicates that chloroplasts synthesise a range of molecules, many of which have nutritional value for humans, but as yet no one has established the nutritional credentials of chloroplasts recovered from plant cells. Chloroplast-rich-fractions (CRFs) were prepared from green plant species and the macro- and micronutrient composition compared with the whole leaf materials (WLMs). The results indicated that, on a dry weight basis, CRF material from a range of green biomass was enriched in lipids and proteins, and in a range of micronutrients compared with the WLM. Vitamins E, pro-vitamin A, and lutein were all greater in CRF preparations. Of the minerals, iron was most notably concentrated in CRF. Spinach CRFs possessed the highest α-tocopherol (62 mg 100 g-1 , dry weight (DW)), β-carotene (336 mg 100 g- 1 DW) and lutein (341 mg 100 g-1 DW) contents, whilst grass CRFs had the highest concentration of alpha-linolenic acid (ALA) (69.5 mg g-1). The higher concentrations of α-tocopherol, β-carotene, lutein, ALA and trace minerals (Fe and Mn) in CRFs suggest their potential use as concentrated ingredients in food formulations deficient in these nutrients

Effect of processing and cooking on total and soluble oxalate content in frozen root vegetables prepared for consumption

The oxalate content of beetroot, carrot, celeriac and parsnip after freezing by traditional and modified methods (the latter resulting in a convenience food product), and after the preparation of frozen products for consumption was evaluated. The highest content of total and soluble oxalates (105 and 82 mg 100 g-1 fresh matter) was found in beetroot. The lowest proportion (55%) of soluble oxalates was noted in celeriac; this proportion was higher in the remaining vegetables, being broadly similar for each of them. Blanching brought about a significant decrease in total and soluble oxalates in fresh vegetables. Cooking resulted in a higher loss of oxalates. The level of oxalates in products prepared for consumption directly after freezing approximated that before freezing. Compared with the content before freezing, vegetables prepared for consumption by cooking after frozen storage contained less oxalates, except for total oxalates in parsnip and soluble oxalates in beetroot and celeriac. The highest ratio of oxalates to calcium was found in raw beetroot; it was two times lower in raw carrot; five times lower in raw celeriac; and eight times lower in raw parsnip. These ratios were lower after technological and culinary processing. The percentage of oxalate bound calcium depended on the species; this parameter was not significantly affected by the procedures applied. The true retention of oxalates according to Judprasong et al. (2006) was lower than retention calculated taking its content in 100 g fresh matter into account.

Zawartość tiaminy i ryboflawiny w świeżych oraz konserwowanych metodą mrożenia i apertyzacji nasionach bobu

The contents of thiamin and riboflavin in fresh, blanched and preserved (frozen and canned) broad bean seeds were determined. Four broad bean cultivars in the same ripeness stage and two cullivars in four different stages of ripeness were investigated.Ocenie poddano zawartość witamin B₁ i B₂ w następujących odmianach bobu: Windsor Biały, Comprimo RS, Green Hangdown i Threefoldwhite, zbieranych i przerabianych na mrożonki i konserwy przy 30% suchej masy. Ponadto w odmianach Comprimo RS i Threefoldwhite określono zawartość tych witamin w zależności od stopnia dojrzałości nasion w zakresie 25-40% suchej masy, w przedziale co 5%. Świeże nasiona bobu pozyskiwane przy 30% suchej masy w zależności od odmiany zawierały 124-252 μg tiaminy i 54-66 μg ryboflawiny w 100 g świeżej masy. Zdecydowanie najwięcej tiaminy miały nasiona odmiany Threefoldwhite. Zróżnicowanie między pozostałymi odmianami nie przekroczyło 10%. Wyższą zawartością ryboflawiny charakteryzowała się odmiana Windsor Biały, a najniższą odmiana Green Hangdown. Zróżnicowanie między odmianami w zawartości witamin B₁ i B₂ w produktach finalnych miało podobny charakter jak w surowcu. Wraz ze wzrosłem stopnia dojrzałości nasion bobu zawartość tiaminy rosła a ryboflawiny miała tendencję spadkową. Stwierdzenie to dotyczy zarówno surowca, jak i wyrobów gotowych. Blanszowanie nasion bobu było przyczyną strat tiaminy o 4-10%, zaś ryboflawiny o 7-18% w porównaniu do ilości wykazanej w surowcu. Mrożenie i zamrażalnicze składowanie praktycznie nie spowodowało zmian w zawartości tych witamin. Całe nasiona ugotowanych mrożonek w porównaniu z surowcem zachowały 76-85% tiaminy i 68-78% ryboflawiny, a konserw apertyzowanych odpowiednio 57-69% i 53-66%. Liścienie nieznacznie różniły się zawartością badanych witamin od nasion całych

Zawartość aminokwasów w mrożonkach z bobu w zalezności od odmiany i stopnia dojrzałości nasion

The content of amino acids was determined in cooked frozen broad beans of Windsor White, Hangdown White and Hangdown Green varieties with original dry matter contents of 20, 27 and 34%.Nasiona bobu odmiany Windsor Biały, Hangdown Biały i Hangdown Zielony o zawartości suchej masy na poziomie 20%, 27% i 34% zamrożono. Mrożonkę przechowywano przez 6 miesięcy, a następnie ugotowano. W produkcie przygotowanym do spożycia oznaczono zawartość aminokwasów. Ilość aminokwasów wyrażono w mg/100 g części jadalnych oraz w mg/1 g N. Ponadto obliczono wskaźnik CS i indeks EAA. Zawartość aminokwasów w ugotowanych mrożonkach z badanych odmian była bardzo podobna. Wykazano natomiast, że wraz z postępującą dojrzałością nasion ilość aminokwasów ulegała zwiększeniu, a jakość białka z reguły polepszeniu. Aminokwasami ograniczającymi jakość białka były metionina z cystyną (wartość CS 34 do 46). Indeks EAA wahał się w granicach od 63 do 74

Effect of time and temperature conditions of storage on the quality of canned poppy seed paste

Celem pracy było określenie wpływu czasu (12 miesięcy, w odstępach 3-miesięcznych) i temperatury przechowywania (2–4 °C i 18–20 °C) na jakość apertyzowanej masy makowej z dodatkiem kwasu sorbowego. Oceniono również jakość sensoryczną konserw. W 100 g masy makowej badanej bezpośrednio po wytworzeniu było: 58,7 g suchej masy, 30,83 g cukrów ogółem, 0,31 g kwasów ogółem, 0,07 g kwasu sorbowego, a pH konserwy wynosiło 5,23. Roczny okres składowania produktów wpłynął w największym stopniu na zmniejszenie zawartości kwasów ogółem (o 29–32 %) oraz kwasu sorbowego (o 64–74 %). Większe ubytki stwierdzono w produktach magazynowanych w temperaturze chłodniczej. Czas i temperatura składowania nie obniżyły jakości mikrobiologicznej ocenianego produktu. Ocena sensoryczna masy makowej bezpośrednio po wytworzeniu kształtowała się na poziomie 4,9 pkt i nie zmieniła się po rocznym przechowywaniu w temperaturze chłodniczej, a przechowywanej w temperaturze pokojowej była tylko nieznacznie niższa.The objective of the study was to determine the effect of time (12 months at three-month intervals) and the temperature of storage (2–4 °C and 18–20 °C) on the content of canned poppy seed paste processed using sorbic acid. The sensory quality of processed material was also assessed. In the 100 g of poppy seed paste analyzed directly after processing, the content of dry matter was 58.7 g; total sugars 30.83 g; total acids 0.31 g; and of sorbic acid 0.07 g; the pH level in the processed paste was 5.23. The strongest effect of the one-year storage period was found in the decreased level of total acids (29–32 %) and of sorbic acid (64–74 %). The higher decreases were noted in the products stored at a cold-store temperature. The time and temperature of storage did not decrease the microbiological quality of the product assessed. The sensory analysis of poppy seed paste directly after processing was at a level of 4.9 points and did not change after the one-year storage at cold-store temperature. After the storage at a room temperature, the quality was insignificantly lower

Quality evaluation of peaches in gel conserved with sorbic acid depending on storage conditions

Celem pracy było określenie wpływu okresu i warunków przechowywania na jakość brzoskwiń w żelu konserwowanych kwasem sorbowym. Materiałem badawczym były konserwy wyprodukowane w Przetwórni Owoców i Warzyw „Prospona” sp. z o.o. – brzoskwinie w żelu. Ocenie poddano produkty w odstępach 3-miesięcznych, składowane przez 12 miesięcy w temperaturze chłodniczej (2-4°C) i pokojowej (18-20°C). Oznaczono zawartość suchej masy, cukrów ogółem, kwasów ogółem, kwasu sorbowego i poziomu pH. Oceniono również jakość mikrobiologiczną i sensoryczną konserw. W 100 g brzoskwiń w żelu, badanych bezpośrednio po wytworzeniu, stwierdzono 27,07 g suchej masy, 18,70 g cukrów ogółem, 0,77 g kwasów ogółem, 0,068 g kwasu sorbowego, pH konserwy wynosiło 3,30. Okres i temperatura składowania produktu wpłynęły w największym stopniu na zmniejszenie zawartości kwasu sorbowego. Lepszym zachowaniem kwasu sorbowego charakteryzowały się produkty magazynowane w temperaturze chłodniczej. W przechowywanych produktach nie stwierdzono zmian mikrobiologicznych. Ocena sensoryczna brzoskwiń w żelu bezpośrednio po produkcji wynosiła 4,77 pkt. Po 12 miesiącach składowania produkt otrzymał noty 4,43 pkt i 4,78 pkt odpowiednio w temperaturze pokojowej i chłodniczej.The aim of the paper was to establish the effect of time and conditions of storage on the quality of peach in gel conserved with sorbic acid. The investigated material consisted of peach in gel conserves produced by “Prospona” Fruit and Vegetable Processing Plant Ltd. The products stored for 12 months at cold storage temperature of 2-4°C and at room temperature of 18-20°C were evaluated at 3-month intervals. The content of dry matter, total sugars, total acids, sorbic acid and the pH level were measured in the investigated samples. The microbiological and sensory value of the product was also determined. In 100g of peach in gel conserve analysed directly after processing the content of dry matter was 27.07 g; of total sugars 18.70 g; of total acids 0.77 g; of sorbic acid 0.068 g; pH was 3.30. The period and temperature of storage had the greatest decreasing effect on the content of sorbic acid. The products kept in cold store conditions preserved more sorbic acid. No microbiological changes were found in the stored products. The sensory evaluation of peach in gel was 4.77 score directly after processing. After 12 months of storage the products got 4.43 and 4.78 scores for room and cold storage temperatures, respectively