Borçka Baraj Gölü'nde (KD Türkiye) yaşayan Kafkas Noktalı İnci Balığı Alburnoides fasciatus (Nordmann, 1840)'nın bazı biyolojik özellikleri

The present study investigates for the first time some basic biological aspects such as sex ratio, size composition, length-length relationships (LLRs) and length-weight relationships (LWRs) of Alburnoides fasciatus inhabiting Borçka Dam Lake and its tributaries from the lower Çoruh River Basin located in the northeastern Türkiye. Fish samples were collected from February 2017 to June 2019. Totally 171 specimens ranging from 7.4 cm to 16.2 cm TL and 4.06 g to 46.56 g were sampled. The sex ratio (F:M) was calculated as 1.19:1.00 (χ2 test; P>0.05). The total length-weight relationships were determined as W= 0.008TL3.154 (r2=0.987, N=93) for females, as W= 0.007TL3.183 (r2=0.990, N=78) for males and as W= 0.007TL3.205 (r2=0.981, N=171) for combined sex. The b-values were significantly different from isometric growth (b=3) indicating positive allometric growth of Transcaucasian spirlin for all sexes (Pauly’s t-test; P˂0.05). The regression analysis of LWRs revealed that the coefficient of determination was r2>0.9 showing a highly significant correlation between total length and weight. Results of the LLRs indicated that the values of correlation coefficient were highly correlated (r2>0.9) for each sex and relationship. The differences in b values of the LWR were statistically significant for both sexes (ANCOVA; P<0.05). The present study also reports a new maximum total length and weight data as 16.2 cm and 46.56 g for this species. This study will provide a baseline on some basic biological parameters of Transcaucasian spirlin for the fisheries management authority and fisheries scientists for further investigations as well as presents the first known reference on the LLRs and size structure of this species for the FishBase database. Furthermore, the reported results may contribute to the conservation and sustainability of this species in the area as well.Bu çalışma, kuzeydoğu Türkiye'de yer alan aşağı Çoruh Nehri Havzası'ndaki Borçka Baraj Gölü ve kollarında yaşayan Alburnoides fasciatus'un cinsiyet oranı, boy kompozisyonu, boy-boy ilişkileri (LLRler) ve boy-ağırlık ilişkileri (LWR'ler) gibi bazı temel biyolojik yönlerini ilk kez araştırmaktadır. Balık örnekleri Şubat 2017 - Haziran 2019 tarihleri arasında toplanmıştır. 7,4 cm ile 16,2 cm TL ve 4,06 g ile 46,56 g arasında değişen toplam 171 örnek alınmıştır. Cinsiyet oranı (D:E) 1,19:1,00 olarak hesaplanmıştır (χ2 test; P>0.05). Toplam boy-ağırlık ilişkileri dişilerde W=0,008TL3,154 (r2=0,987, N=93), erkeklerde W=0,007TL3,183 (r2=0,990, N=78) ve tüm bireyler için W=0,007TL3,205 (r2=0,981, N=171) olarak belirlenmiştir. b-değerleri, izometrik büyümeden (b=3) önemli ölçüde farklıydı ve tüm cinsiyetler için Kafkas Noktalı İnci balığı pozitif allometrik büyüme göstermiştir (Pauly’s t-testi; P˂0.05). LWR'lerin regresyon analizi, r2>0,9 olduğunu ortaya koymuş ve toplam boy ve ağırlık arasında oldukça önemli bir korelasyon olduğunu göstermiştir. LLR'lerin sonuçları, her bir cinsiyet ve ilişki için korelasyon katsayısı değerlerinin yüksek düzeyde ilişkili olduğunu (r2>0,9) göstermiştir. LWR'nin b değerlerindeki farklılıklar her iki cinsiyet için de istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (ANCOVA; P<0.05). Bu çalışma ayrıca bu tür için 16,2 cm ve 46,56 g olarak yeni bir maksimum toplam boy ve ağırlık verisi bildirmektedir. Bu çalışma, Kafkas Noktalı İnci Balığı’nın bazı temel biyolojik parametreleri hakkında balıkçılık yönetimi otoritesi ve balıkçılık bilim adamlarına ileri araştırmalar için bir temel sağlamanın yanı sıra FishBase veri tabanı için bu türün LLR'leri ve boy kompozisyonu hakkında bilinen ilk referansı sunacaktır. Böylelikle, rapor edilen sonuçlar bu türün bölgede korunmasına ve sürdürülebilirliğine de katkıda sağlayacaktır

Doğu Karadeniz’de barbunya balığı (Mullus barbatus) avcılığında kullanılan fanyalı uzatma ağların seçiciliğinin araştırılması

Bu çalışmada, bölge balıkçıları tarafından barbunya avcılığında kullanılan fanyalı uzatma ağlarının seçicilik özellikleri incelenmiştir. Türkiye’nin Doğu Karadeniz kıyılarında Haziran 2010 ve Haziran 2011 tarihleri arasında beş farklı tür ağ göz açıklığına (16, 17, 18, 20 ve 22 mm kenar uzunluğu) ve 100 mm göz açıklığına sahip fanyalı ağlar avcılık denemeleri için kullanılmıştır. Hedef tür barbunyanın yanı sıra, iskorpit ve dil balığı için de seçicilik parametreleri tahmin edilmiştir. SELECT metodunda değerlendirilen beş farklı seçicilik modelinin (normal scale, normal location, gamma, log-normal ve bi-modal) verilere uygunluğu değerlendirilmiştir. Her üç balık türü için de en düşük sapma değerine sahip olan Bi-Modal modelin, uygun model olduğu belirlenmiştir. Bi-Modal modele göre barbunya için 16, 17, 18, 20 ve 22 mm göz açıklıklarına göre optimum boylar sırasıyla 15,49, 16,46, 17,42, 19,36 ve 21,30 cm olarak bulunmuştur. Balık stoklarını korumak, gelecek için sürdürülebilir balıkçılık ve optimum av verimliliğini sağlamak için özellikle barbunya avcılığında kullanılan fanyalı ağların minimum göz açıklığı 18 mm olmalıdır.In the present study, the selectivity properties of trammel nets used in red mullet fishery by local fishermen were investigated. Trammel nets with five different mesh sizes (16, 17, 18, 20 and 22 mm bar length) in the inner panels and 100 mm mesh size in outer panel were used for fishing trial in the eastern Black Sea coast of Turkey between June 2010 and June 2011. Selectivity parameters for the target species Mullus barbatus, as well as Scorpaena porcus and Solea solea were estimated. Five different selectivity models (normal scale, normal location, gamma, log-normal and bi-modal) in the SELECT method were fitted to data sets. The bi-modal model gave the best fit for three species studied as it had the lowest deviance value. The optimum lengths for red mullet for the Bi-Modal model corresponding to 16, 17, 18, 20 and 22 mm mesh sizes were found as 15.49, 16.46, 17.42, 19.36 and 21.30 cm, respectively. The minimum mesh size of the trammel nets especially used in red mullet fishery must be 18 mm in order to protect fish stocks and to secure a profitable fisheries and optimum catch efficiency for the future.Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi (RTEUBAP) Bilimsel Araştırma Fonu (2010. 103.03.1

Aşağı Çoruh Nehri Havzası'ndan (KD Türkiye) Gobio artvinicus (Teleostei : Gobionidae)'un boy-ağırlık (L-W), boy-boy (L-L) ilişkileri ve kondisyon faktörü (K)

In this study, some basic biological parameters (sex ratio, condition factor (K), LWRs and LLRs) of Gobio artvinicus (Artvin gudgeon) inhabiting Borçka Reservoir and its tributaries from the lower Çoruh River Basin were investigated for the first time. Fish specimens were collected from June 2017 to May 2018 and totally 120 Artvin gudgeon ranging from 8.1 cm to 13.2 cm in TL were sampled. The sex ratio (F:M) was calculated as 1.18:1.00 in favor of females but it did not deviate from the expected ratio of 1:1 (P˃0.05). The total length-weight relationships were determined as W= 0.008TL3.159 for females, as W= 0.012TL2.971 for males and as W= 0.009TL3.088 for combined sex. While the b-values which reflect the body shape were significantly different from the isometric growth indicating positive allometric growth (b˃3) for females and combined sex (Pauly’s t- test, P˂0.05), however the b value of males did not differ from the isometric growth (b=3) pattern (Pauly’s t- test, P>0.05). The slopes (b values) were found statistically significant for both sexes (ANCOVA, P<0.05). Results of the LLRs indicated that the values of the correlation coefficient were highly correlated (r2 > 0.9) for each sex and relationship. Mean K values were calculated as 1.128±0.011 for females and 1.102±0.008 for males indicating a good growth condition in this habitat. The present study will provide a baseline on some biological parameters of G. artvinicus to provide a guideline for the fisheries management authority and fisheries scientists for further investigations as well as presents the first known reference on the LWRs and LLRs of this species for the FishBase database. Furthermore, the reported results will contribute to the conservation and sustainability of this species in the area.Bu çalışmada Aşağı Çoruh Nehri Havzası'nda yer alan Borçka Baraj Gölü ve kollarında yaşayan Gobio artvinicus (Artvin Derekayası)'un bazı temel biyolojik parametreleri (cinsiyet oranı, kondisyon faktörü (K), LWR'ler ve LLR'ler) ilk kez incelenmiştir. Haziran 2017'den Mayıs 2018'e kadar balık örnekleri toplanmış ve toplam boyları 8,1 cm ile 13,2 cm arasında değişen toplam 120 Artvin Derekayası örneklenmiştir. Cinsiyet oranı (D:E) dişiler lehine 1,18:1.00 olarak hesaplanmış, ancak beklenen 1:1 oranından sapma göstermemiştir (P˃0,05). Toplam boy-ağırlık ilişkileri dişilerde W=0,008TL3,159, erkeklerde W= 0.012TL 2.971 ve tüm bireyler için W= 0,009TL3.088 olarak belirlenmiştir. Vücut şeklini yansıtan b değerleri, dişiler ve tüm bireyler için pozitif allometrik (b˃3) olarak izometrik büyümeden önemli ölçüde farklı bulunurken (Pauly's t-test; P˂0,05), erkek bireylerin b değeri izometrik büyümeden (b=3) farklılık göstermemiştir (Pauly's t-test; P>0,05). Eğimler (b değerleri) her iki cinsiyet için de istatistiksel olarak farklı bulunmuştur (ANCOVA, P<0,05). LLR'lerin sonuçları, her bir cinsiyet ve ilişki için korelasyon katsayısı değerlerinin yüksek düzeyde ilişkili olduğunu (r2>0.9) göstermiştir. Ortalama K değerleri, dişilerde 1,128±0,011 ve erkeklerde 1,102±0,008 olarak hesaplanmış ve tür için bu habitatta iyi bir büyüme durumuna işaret etmektedir. Bu çalışma, G. artvinicus'un bazı biyolojik parametreleri hakkında, balıkçılık yönetim otoritesi ve balıkçılık bilim adamlarına daha ileri araştırmalar için bir kılavuz sağlamak üzere bir temel oluşturacak ve FishBase veritabanı için bu türün LWR'leri ve LLR'leri hakkında bilinen ilk referansı sunacaktır. Ayrıca, rapor edilen sonuçlar bu türün bölgede korunmasına ve sürdürülebilirliğine katkıda bulunacaktır

Determination of structural and technical characteristics of fishing gears used in coastal fishing in Artvin Region

Bu çalışma, Ekim 2016- Nisan 2017 tarihleri arasında Artvin ili sınırları içerisinde yer alan Hopa Limanı, Limanköy, Esenkıyı, Sugören, Çamlıköy, Kemalpaşa, Hacılar ve Arhavi’de balıkçılarla yüz yüze anketler yapılarak bölgede kullanılan ağlarının yapısal ve teknik özelliklerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma sonunda farklı yapı ve donam özelliklerine sahip 15 takım mezgit ağı, 10 takım palamut ağı, 10 takım zargana ağı, 7 takım barbunya ağı, 6 takım kalkan ağı, 5 takım kefal ağı, 4 takım istavrit ağı, 4 takım kötek ağı, 3 takım voli ağının kullanıldığı tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda, bir türün avcılığı için farklı özelliklere sahip uzatma ağlarının kullanıldığı görülmüştür. Kullanılan ağların teknik ve donam özelliklerinin kullanıldıkları lokalitelerin coğrafi yakınlıklarına göre benzerlik gösterdiği belirlenmiştir.This study was carried out between October 2016 and April 2017 to determine the structural and technical characteristics of the nets used by conducting face to face interviews with boat owners and net equipping fishermen in shelters and boatyards of Hopa Port, Limanköy, Esenkıyı, Sugören, Çamlıköy, Kemalpaşa, Hacılar and Arhavi which are located within the coastal borders of Artvin province. At the end of the study, gill and trammel nets with different structural and equipment characteristics consisting of 15 sets of whiting net, 10 sets of Atlantic bonito net, 10 sets of garfish net, 7 sets of red mullet net, 6 sets of turbot net, 5 sets of mullet net, 4 sets of horse mackerel net, 4 sets of shi drum net and 3 sets of encircling trammel net were determined. As a result of the study, it was seen that nets with different characteristics were used for catching of a species. It was determined that the technical and equipment characteristics of the nets used were similar according to the geographical proximity of the locations

First records of anomalously white harbour porpoises (Phocoena phocoena) in the Turkish seas with a global review

Dede, Ayhan/0000-0002-7712-615X; YESILCICEK, TUNCAY/0000-0002-3236-8227; Tonay, Arda M./0000-0003-2718-9328; Kose, Ozay/0000-0002-3565-160XWOS: 000320413100012Three anomalously white harbour porpoises (Phocoena phocoena) were reported in Turkish Seas. One of them was bycaught on 19 June 2011 in bottom gill nets off the eastern coast of the Turkish Black Sea. the second one was observed four times in May and early June 2012 in the Istanbul Strait. the last one was stranded alive on 7 July 2012 in the Istanbul Strait. Records (published and unpublished) of anomalously white harbour porpoises in the world were reviewed. in total, 34 records were found from the world seas: the Black Sea, North Sea, Baltic Sea, North Atlantic Ocean and North Eastern Pacific Ocean. According to these records, three patterns of pigmentation were suggested.Recep Tayym Erdogan UniversityRecep Tayyip Erdogan University [BAP 2010.103 03 2]; Istanbul UniversityIstanbul University [BAP 184761, BAP 27942]The authors thank S. Berrow, O K. Didockson, K. Flannery, PG H Evans, A. Gob, Z. Gunelidze, I Hasselmeier, L Hutchings, W Keener, C.C. Kinze, L Morison, S. Pezeril, D. Quigley, K Robinson, D. Schulte, R Sears, A. U for observation data and old photos, A. Beird for photos, A.E. Kutukcu for video in Istanbul Strait, E. Danyer and I Aytemiz for necropsy report, H Bayar for necropsy assistance, 13 Topaloglu for photos of case 3 and logistic, S. Akmermer, K Akmermer and U. Akmermer for help in Size, L Eadie, T de Haas, N. Tonay and Kirecburnu's fishermen in Istanbul, Coast Guard for cooperation in IU/TUDAV Cetacean Stranding Network; V. Onar and P.S C. Turetken for help in fixation case 3, P Korkmazel, K. Guzey/ANIMA for colour grading and video time warping, B. Ozturk, P Gol'din and D Fertl for their valuable advises; A A Ozturk, R. Bilgin, C. Torso for their contributions during editing Case I study was supported by Recep Tayym Erdogan University, Scientific Research Project (BAP 2010.103 03 2). Case 2 study was supported by Istanbul University, Scientific Research Pealed (BAP 184761 Case 3 preserving and exhibit was provided by Istanbul University, Scientific Research Project (BAP 27942

The size selectivity of whiting (Merlangius merlangus euxinus) caught by gillnet in the eastern Black Sea of Turkey

YESILCICEK, TUNCAY/0000-0002-3236-8227WOS: 000344548100019The size selectivity of traditional gillnets for whiting, (Merlangius merlangus euxinus) was investigated in the eastern Black Sea between June 2010 and June 2011. Experimental fishing operations were carried out by using gillnets of 16, 17, 18, 20 and 22 mm mesh size. A total of 2038 specimens belonging to 16 different fish species were caught during the experiment. the Share Each Length's Catch Total method was used to fit gillnet selectivity curves. Gillnet selectivity was best described by a bi-modal selectivity curve. the modal catch sizes were estimated as 14.81, 15.74, 16.66, 18.51 and 20.37 cm for 16, 17, 18, 20 and 22 mm mesh sizes, respectively. Modal lengths and spread values increased with increasing mesh size. the majority of fish (71.8%) caught by 16 mm mesh size were less than the length at first sexual maturity.Scientific Research Fund of Recep Tayyip Erdogan University (RTEUBAP)Recep Tayyip Erdogan University [2010. 103.03.1]This study was supported by the Scientific Research Fund of Recep Tayyip Erdogan University (RTEUBAP) with project number 2010. 103.03.1

Güney Karadeniz’de derinlik, mevsim ve ağ göz açıklığının mezgit ( merlangius merlangus euxinus) solungaç ağı avcılığında av ve ıskarta üzerine etkisi

Bu çalışmada Türkiye’nin Karadeniz kıyılarında mezgit (Merlangius merla ngus euxinus) solungaç ağı avcılığında, av ve ıskartayı etkileyen faktörler (derinlik, mevsim ve ağ göz açıklığı) incelenmiştir. Toplam 19 tür tanımlanmış ve hedef tür olan mezgit (Merlangius merla ngus euxinus) %87,56’lık oranla toplam avın büyük bir kısmını oluşturmuş ve onu %6,32 ile barbunya (Mullus barbatus ) izlemiştir. Toplam av miktarının %82,02’si ticari değer taşırken, %17,98’inin ise ıskarta olduğu belirlenmiştir. Asgari avlanabilir boy olan 13 cm altında bulunan ve ıskarta edilen barbunya ve mezgit av miktarları sırasıyla %16,03 ve %13,27 olarak bulunmuştur. En y üksek ıskarta miktarının kış mevsiminde, en düşük ıskarta miktarının ise yaz mevsiminde olduğu görülmüştür. 55 -74 m derinlik grubunda ve 32 mm göz açıklığına sahip ağda ıskarta oranının en yüksek olduğu bulunmuştur. One -way analysis of similarity (ANOSIM)’ e göre ilkbahar ve yaz mevsimleri arasında, 32 -40, 32 -44 mm göz açıklıklarına sahip ağların ıskarta tür kompozisyonları arasındaki farklılıkların önemli olduğu belirlenmiştir (P<0 ,05). Solungaç uzatma ağları balıkçılığında türleri ve ekosistemi korumak için ıskarta ile ilgili bu bilgilerin kullanılması, ekosisteme dayalı sürdürülebilir balıkçılık yönetimine katkı sağlayabilir .In this study, factors (depth, season and mesh size) influencing the catch and discards of whiting ( Merlangius merlangus euxinus ) gillnet fishery on the Black Sea coasts of Turkey were investigated. A total of 19 species were identified and the target species, whiting (Merlangius merlangus euxinus ), dominated 87.56% of the total catch and followed by red mullet (Mullus barbatus ) with 6.32%. While 82.02% of the total catch had commercial value, 17.98% was discarded. The percentage of th e discarded red mullet and whiting under MLS (<13 cm) were found to be 16.03% and 13.27%, respectively. The highest discard amount was observed in winter and the lowest one in summer. The discard rate was highest in the 55 -74 m depth group and the 32 mm me sh size. One -way analysis of similarity (ANOSIM) showed that there were significant differences in the discard species compositions between spring and summer, as well as 32 and 40 mm, 32 and 44 mm mesh sizes (P<0.05). These results on the discard information in gillnet fishery can contribute to the literature on ecosystem -based sustainable fisheries management by highlighting relevant results on the protection of species and ecosystem

Aigyptiaka : A catalogue of Egyptian and Egyptianizing objects excavated from Greek archaeological sites, ca. 1100-525 B.C., with historical commentary

To write the history of relations between the Early Iron Age Greek world and Egypt, it is necessary to supplement the meager written sources by study of all aspects of the archaeological record. While J. D. S. Pendlebury\u27s Aegyptiaca (1930) remains invaluable in this regard as a catalogue of genuine Egyptian and Egyptian-style objects from Greek archaeological sites, much has been uncovered since Pendlebury wrote, and he did not in any case include the abundant material from the three major sites on the island of Rhodes. This dissertation updates Pendlebury\u27s Aegyptiaca, providing a comprehensive descriptive catalogue, with historical commentary, of Egyptian and Egyptianizing objects excavated from archaeological sites in Greece of the period ca. 1100-525 B.C., based on personal study of the objects wherever possible. The 5000 objects termed Aigyptiaka catalogued here--imports which reached Greece from Egypt, from the Greek colony at Naukratis in Egypt, and from the Levant, as well as the Egyptianizing pieces made in the Aegean itself--provide vivid evidence of the active trade and travel in this period, although in most cases the carriers and the routes followed cannot be precisely identified. A large class of Egyptianizing scarabs is here defined and identified as the output of a production within the Aegean, most probably on Rhodes, in operation by the last quarter of the Eighth Century B.C. Over 500 previously unpublished objects from the votive deposit at the Temple of Athena at Ialysos on Rhodes are here presented for the first time. Unique among the Aigyptiaka from Greece is a group of faience inlays naming Pharaoh Necho II (ruled 610-595 B.C.), which are identified as part of a royal gift to the Sanctuary of Athena at Ialysos from that ruler. The inlays likely adorned a wooden shrine housing a statuette of the goddess Neith/Athena, which was presumably presented in connection with valuable service rendered by Ialysian mercenaries in Necho\u27s army

Karadeniz’de Karaya Vuran ve Kazara Yakalanan Yunuslar (Cetacea) Hakkında: Ölüm Nedenleri, Beslenme Özellikleri ve Gebelik Durumu

Bu çalışma, Kalkan dip uzatma solungaç ağlarıyla yapılan avcılıkta Karadeniz’de yaşayan iki yunus türünün (Mutur, Phocoena phocoena ve Tırtak, Delphinus delphis) karaya vuran miktarı ve ölüm nedenleri ile bazı üreme ve beslenme özelliklerinin belirlenmesi için Rize kıyı şeridinde yürütülmüştür. Dip uzatma kalkan ağlarıyla kazara yakalanan yunuslar (71 Mutur ve 4 Tırtak) ağlara dolanarak boğulmuş ve yunuslar kalkan ağlarına zarar verememiştir. Karaya vuran yunusların (6 Mutur ve 4 Tırtak) %60’ı P. phocoena, %40’ı ise D. delphis türüdür. Karaya vuran yunusların muhtemel ölüm sebeplerinin avcılık sırasında ağlara kazara takılıp boğulmaları ve deniz kirliliği olduğu belirlenmiştir. P. phocoena türü Haziran ve Temmuz aylarında çiftleşmeye başlamakta, Mayıs’tan sonra ise doğum gerçekleşmektedir. Çalışmada 52 Mutur ve 6 Tırtak midesi incelenmiştir. Hem sayısal varlık hem de bulunuş frekansı açısından Mutur başlıca Hamsi (% N 86; %FO %63), Mezgit (% N 12; %FO %25) ve İstavrit (% N 2; %FO %11) balıkları ile Tırtak ise Hamsi (%N 8, %FO 43) ve İstavrit (%N 5 %FO 43) balıklarıyla beslenmiştir

Karadeniz’de Karaya Vuran ve Kazara Yakalanan Yunuslar (Cetacea) Hakkında: Ölüm Nedenleri, Beslenme Özellikleri ve Gebelik Durumu

Bu çalışma, Kalkan dip uzatma solungaç ağlarıyla yapılan avcılıkta Karadeniz’de yaşayan iki yunus türünün (Mutur, Phocoena phocoena ve Tırtak, Delphinus delphis) karaya vuran miktarı ve ölüm nedenleri ile bazı üreme ve beslenme özelliklerinin belirlenmesi için Rize kıyı şeridinde yürütülmüştür. Dip uzatma kalkan ağlarıyla kazara yakalanan yunuslar (71 Mutur ve 4 Tırtak) ağlara dolanarak boğulmuş ve yunuslar kalkan ağlarına zarar verememiştir. Karaya vuran yunusların (6 Mutur ve 4 Tırtak) %60’ı P. phocoena, %40’ı ise D. delphis türüdür. Karaya vuran yunusların muhtemel ölüm sebeplerinin avcılık sırasında ağlara kazara takılıp boğulmaları ve deniz kirliliği olduğu belirlenmiştir. P. phocoena türü Haziran ve Temmuz aylarında çiftleşmeye başlamakta, Mayıs’tan sonra ise doğum gerçekleşmektedir. Çalışmada 52 Mutur ve 6 Tırtak midesi incelenmiştir. Hem sayısal varlık hem de bulunuş frekansı açısından Mutur başlıca Hamsi (% N = 86; %FO = %63), Mezgit (% N = 12; %FO = %25) ve İstavrit (% N = 2; %FO = %11) balıkları ile Tırtak ise Hamsi (%N = 8, %FO = 43) ve İstavrit (%N = 5 %FO = 43) balıklarıyla beslenmiştir