Use of Vitamin C for premedication prior to medetomidine–ketamine anesthesia in New Zealand white rabbits

This study aimed to investigate the effects of premedication with ascorbic acid (vitamin C) on physiologic parameters before medetomidine–ketamine anesthesia in New Zealand white rabbits. A total of 14 rabbits of both sexes, 1-4 months of age and 2-4 kg in body weight, were used in this study. The rabbits were randomly assigned one of two groups: medetomidine–ketamine (MK) or ascorbic acid–medetomidine–ketamine (AAMK). The rabbits in the MK group were given 0.25 mg/kg of medetomidine and 15 mg/kg of ketamine intramuscularly. The rabbits in the AAMK group were given 60 mg/kg of vitamin C intramuscularly 20 min prior to the same dose of medetomidine–ketamine anesthesia. The onset of anesthesia, time of surgical anesthesia, and total anesthesia time in the two groups was recorded. Heart rate, respiratory rate, and body temperature were also recorded at 0, 5, 10, 15, 20, 25, 30, 45 and 60 minutes during anesthesia. Physiologic parameters were not statistically different between the two groups. Pretreatment with vitamin C prior to medetomidine–ketamine anesthesia decreased the duration of onset of anesthesia. As a result, it was concluded that vitamin C can be used prior to anesthesia to accelerate the effect of medetomidine–ketamine in rabbits.Bu çalışmada, beyaz Yeni Zelanda tavşanlarında medetomidin – ketamin anestezisi öncesi preanestezik olarak uygulanan askorbik asitin (vitamin C=vit ) fizyolojik parametreler üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Her iki cinsiyette 1-4 aylık ve 2-4 kg vücut ağırlığında sahip toplam 14 tavşan bu çalışma için kullanıldı. Tavşanlar rastgele iki gruba ayrıldı; medetomidin – ketamin (MK) ya da askorbik asit – medetomidin – ketamin (AAMK). MK grubundaki tavşanlara 0.25 mg/kg medetomidin ve 15 mg/kg ketamin intramuscular olarak uygulandı. AAMK grubundaki tavşanlara aynı dozdaki medetomidin-ketamin anestezisinden 20 dk önce 60 mg/kg oranında kas içi C vitamini verildi. İki grupta anestezi başlangıç zamanı, cerrahi anestezi süresi ve total anestezi zamanı kaydedildi. Anestezi sırasında kalp oranı, solunum oranı ve vücut sıcaklığı 0, 5, 10, 15, 20, 25, 30, 45 ve 60 dakikalarda kaydedildi. Fizyolojik parametreler açısından her iki grupta istatiksel olarak fark belirlenemedi. Sonuç olarak, tavşanlarda medetomidin – ketamin anestezisi öncesi C vitaminin kullanılması anestezi giriş süresini kısalttığı görülmüştür

Bir köpekte unutulmuş cerrahi spançın (gauzoma) ölümcül sonucu

Bu raporda bir köpekte overiyohisterektomi sonrası unutulmuş cerrahi spanç (gauzoma) olgusu sunuldu. Adnan Menderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Uygulama ve Araştırma Hastanesi’ne, 2,5 yaşlı kısırlaştırılmış, melez ırk dişi köpek bir haftadan beri devam eden abdominal ağrı, abdominal distensiyon, kusma, iştahsızlık, güçsüzlük ve yumuşak pis kokulu dışkılama şikayeti ile getirildi. Anamnez ve klinik semptomlar temelinde abdominal bir kitle veya akut pankreatitisden şüphelenildi, radyolojik ve ultrasonografik bulgular abdominal kitle şüphesini güçlendirdi. Üç günlük semptomatik ve destekleyici tedavi, hastada herhangi bir iyileşme sağlamadı. Sonrasında deneysel laparotomi ile gauzoma ve lokal peritonitis tanısı kesinleştirildi. Malasef köpek operasyon sırasında ex oldu. Hasta sahibi, köpeğe 1,5 yıl önce özel bir klinikte overiyohisterektomi yapıldığını bildirdi. Sonuç olarak, önceden ovariyohisterektomi uygulanmış, abdominal ağrı ve distensiyonun eşlik ettiği anormal kitleli dişi köpeklerde ayırıcı tanıda unutulmuş cerrahi spanç dikkate alınmalıdır.In this report, we present a case of gauzoma after ovariohysterectomy in a dog. A 2.5-year-old spayed female crossbred dog was referred to the Veterinary Teaching Hospital, Adnan Menderes University, with a seven-day history of abdominal pain, abdominal distension, vomiting, inappetence, weakness, and soft foul-smelling stool. Based on anamnesis and clinical symptoms, an abdominal mass or acute pancreatitis was suspected, radiographic and ultrasonographic findings strengthened the suspicion of an abdominal mass. Symptomatic and supportive treatment for three days did not provide any improvement. Gauzoma and localised peritonitis were finally diagnosed by the exploratory laparotomy. Unfortunately, the dog died during laparotomy. The owner noted that the dog had been overiohysterectomized in a private clinic 1.5 years ago. In conclusion, retained surgical sponge should be considered in the differential diagnosis of bitches with abnormal mass together with abdominal pain and distension which had previously been spayed

Kedilerde travmatik diyafram fıtkı: 15 olgu (2016-2017)

In this study, evaluation of clinical and operative results of cats with diaphragmatic hernia presented with respiratory failure was aimed. The cats were in different age, breed and sex. All of the cats were treated surgically with 73.3% survival rate. The highest incidence of herniation was in the liver and small intestine, but stomach and spleen also was encountered. All deaths occurred during surgery, the cases completed surgical procedure were healed. The cats which died had multiple organ herniation as well as laceration of the lungs and fluid accumulation in the thoracic cavity were noticed. It was seen that intensive care cabin applications and Ventolin - Pulmicort support through nebulizer provided marked contribution on survival rate.Bu çalışmada, kliniğimize solunum güçlüğü şikâyeti ile getirilen kedilerde karşılaşılan diyafram fıtıklarının klinik ve operatif sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Kediler farklı yaş, ırk ve cinsiyette idiler. Tüm kediler % 73.3 sağ kalım oranıyla cerrahi olarak tedavi edildi. En fazla fıtıklaşan organ karaciğer ve ince bağırsak olmakla birlikte mide ve dalakla da karşılaşıldı. Tüm ölümler operasyon sırasında meydana geldi, operasyonu tamamlanan olguların tamamı yaşadı. Ölen kedilerde çoklu organ fıtıklaşması yanı sıra gerek fıtıklaşan organ gerekse akciğerlerde laserasyon, göğüs boşluğunda sıvı toplanması dikkati çekti. Yoğun bakım kabin uygulamaları ve nebulizator aracılığı ile ventolin- pulmicort desteği sağ kalım üzerine olumlu katkı sağladığı görüldü

The comparison of clinic and cardiopulmonary effect of xylazine medetomidine and detomidine in dog

Köpeklerde xylazine, medetomidine ve detomidine'nin klinik ve kardiopulmoner etkilerinin karşılaştırılması Bu çalışmada, köpeklerde '2 adrenoreseptör agonistlerinin (xylazine, medetomidine ve detomidine) klinik ve kardiopulmoner sistem üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma, yaşları 1-4 yaşları arasında değişen, vücut ağırlığı 10'28 kg arasında olan her iki cinsiyette toplam 30 adet köpek üzerinde yapıldı. Köpekler rastgele 10'arlı üç gruba ayrıldı. 12 saatlik açlığa takiben I. gruptaki köpeklere xylazine'in 1 mg/kg (İM), II. gruptaki köpeklere medetomidine 25 µg/kg (İM), III. gruptaki köpeklere Detomidine 20 µg/kg (İM) uygulandı. Enjeksiyon öncesi ve sonrası, 10, 15, 20, 25, 30, 45, 60, 90, 120 ve 150. dakikalar ile 6 ve 24. saatlerde beden ısısı, kalp atım ve solunum sayıları kaydedildi. Enjeksiyon öncesi ve sonrası 15, 30, 45, 60, 120. dakikalar ile 6 ve 24. saatlerde alınan kan örneklerinde serum elektrolitleri (Na, Ca, K, Mg) ve kan gazları (pH, pCO2, pO2, TCO2, HCO3, Hct, O2SAT) değerlendirildi. Enjeksiyon öncesi ve sonrası 15, 120. dakikalar ile 6 ve 24. saatlerde alınan kan örneklerinde biyokimyasal parametreler (glikoz, üre, kreatin, ALT, AST, GGT, ALP, total protein, albümin) açısından analiz edildi. Sedasyon öncesi, sırası ve sonrası çekilen EKG'lerde ikinci derivasyonda P, T dalgaların süreleri ve amplitüdleri, QRS kompleksinin süresi ve amplitüdü, PQ ile QT aralıklarının süreleri değerlendirildi. I ve III. derivasyonda elektriksel eksen ölçüldü. Biyokimyasal parametrelerde sadece I. grupta glikoz değerinde artma istatiksel olarak anlamlı idi (p<0,05). Kalp atım sayısında meydana gelen azalma 3 grupta da anlamlı bulundu (p<0,001). Solunum sayısındaki azalma I. ve II. grupta anlamlı (p<0,001) iken, III. grupta anlamlı değildi. Beden ısısında sadece medetomidine grubunda önemli azalma belirlendi (p<0,001). Kan gazlarında meydana değişimlerde gruplar arasında fark belirlenemedi. Yapılan EKG değerlendirmelerinde bütün gruplarda bradikardi, sinoatrial blok, 2 derece Mobitz Tip I, 2 derece Mobitz Tip II bloklar görülürken, sadece medetomidine grubunda escape vuru, escape ritim gibi kalp ritm bozukluklarına rastlandı. QT ve PQ aralığında meydana gelen artma 3 grupta zamana bağlı olarak değişim gösterdi (p<0,001). QRS kompleksinin amplitüdü ve süresi, P dalgasının amplitüdü, T dalgasının amplitüdü ve süresi istatiksel olarak ele alındığında gruplar arasında fark belirlenemedi. Sonuç olarak her üç '2 adrenoreseptor agonistinin (xylazine, medetomidine ve detomidine) klinik ve kardiyopulmoner etkiler açısından benzer olduğu; ancak preanestezik yönü ile medetomidinein daha etkili olabileceği kanısına varıldı.The Comparison of Clinic and Cardiopulmonary Effects of Xylazine, Medetomidine and Detomidine in Dogs The aim of the study, alpha-2 adrenoceptor agonists (xylazine, medetomidine and detomidine) effects on clinical and cardiopulmonary system in dogs were evaluated. The study is carried out using total 30 dogs, ages 1 to 4 years, both gender, body weighting between 10-28 kg. The dogs were divided randomly into three groups which include 10 animals. Following the first 12 hour hunger, 1 mg/kg xylazine (im.) for I. group, medetomidine 25µ/kg (im) for II. group and detomidine 20 µg/kg (im) were administered. Before and after injection 5, 10, 15 , 20, 25, 30, 45, 60, 90, 120, 150 th. minutes, 6 and 24 hours of body temperature, heart rate, and respiratory rate were recorded. Before and after injection 15, 30, 45, 60, 120 th. minutes, 6 and 24 hours serum electrolyte (Na, Ca, K, Mg) and blood gases (pH, pCO2, pO2, TCO2, HCO3, HCT, O2SAT) were evaluated in blood samples. Before and after injection 15, 120, minutes, 6 and 24 hours of blood samples has taken and biochemical parameters ( glucose, ure, creatinin, ALT, AST, GGT, ALP, total protein, albümine)were all analyzed. ECG was recorded before, during and after sedation. Duration and amplitude of P and T waves, duration and amlitude of QRS komplex, duration of PQ and QT intervals were evaluated. The second derivation, durations and amplitudes of the P, T waves, durations and amplitudes of the QRS complex, durations of PQ and QT intervals were evaluated. 1.st and 3 rd. derivation electrical axis were measured. Value of increase glukose in biochemical parameters were only in I. group was statically significant. Reduction in the number of heart beats in 3 groups were significant (p <0.001). Reduction in the number of respiratory I. and II. groups significant (p <0.001), while the III. groups were not significant. Medetomidine group were only significant decrease in body temperature (p <0.001). The difference changes in blood gases between the groups could not be determined. All groups in the evaluation of ECG: bradycardia, sinoatrial block, 20 Mobitz Type I, 20 Mobitz block, while medetomidine group heart rhythm disordes hane been found such as escape beat, escape rhythm. Caused an increase in the QT interval and PQ vary over time in 3 groups (p <0.001). Amplitude and duration of the QRS complex, P wave amplitude, T wave amplitude and duration of the difference between the groups taken as a statistically determined. As a result, all three alpha-2 adrenoceptor agonist (xylazine, medetomidine, and detomidine) are similar in terms of clinical and cardiopulmonary effects, but was considered medetomidine to be more effective as a preanesthesia agent

Triple pelvic osteotomy practices in dogs

Bu çalışmada, kalça displazili köpeklerde TPO uygulamalarının kalça eklemi yapışma ve hastanın klinik bulgularına olan etkilerinin araştırılması amaçlandı. Çalışma materyalini, klinik ve radyolojik muayeneler sonucunda kalça displazisi teşhisi konulan, farklı cinsiyet (6 dişi,1 erkek) ve ağırlıkta (13,42 ± 2,29 kg), 7 adet melez köpek oluşturdu. Üç olguda unilateral, 4 olguda bilateral kalça displazisi belirlenen köpeklerden 5 adedine sağ, 2 adedine de sol kalçada TPO uygulanmasına karar verildi. Operasyon için atropin sülfat (Atropin, Vetaş®) enjeksiyonunu takiben 2 mg/kg ksilazin HC1 (Alfazyne, Ege-Vet®) 1 lmg/kg ketamine HC1 (Alfamine, Ege-Vet®) enjeksiyonu yapılarak dissosiyatif anestezi oluşturuldu. Bölge rutin cerrahi kurallarına uygun olarak hazırlandıktan sonra, sırası ile os pubis, os ischii ve os ilium'un osteotomileri yapıldı ve ilium'a 20 derecelik TPO plağı uygulandı. Postoperatif dönemde 1 hafta boyunca antibiyotik uygulanan köpeklerin birinci gün klinik ve radyolojik, 2. ve 6. haftalarda ise klinik, radyolojik ve bilgisayarlı tomografîk muayeneler ile kontrolleri yapıldı. Postoperatif birinci günde köpeklerin hepsinin ayakta ve hareketli olmasına karşın, ileri zamanlarda yürüme problemleri ile karşılaşıldı. Bir olgu dışında tüm olgularda 2 hafta içerisinde yürüme problemleri ortadan kalktı. Radyolojik olarak TPO uygulanmasına karar verilen 7 adet kalça ekleminin preoperatif dönemde 99 ± 1.14 ( 96-100) olan Norberg açılarının ikinci haftada 120,17 ± 3.85 (105-130), 6. haftada ise 124,29+2,97(110-130) olduğu saptandı. Preoperatif dönemle karşılaştırıldığında Norberg açıları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık (p<0,01) belirlendi. Os ischii osteotomi hattında 6. haftada kaynama belirlendi. Postoperatif dönemde kalça eklemlerinde herhangi bir dejeneratif değişiklik belirlenmedi. Tomografîk bulgular sonucunda ise acetabulum'un caput femoris'e örtme oranı preoperatif dönemde %43,74± 2,30 (31,93-50) iken postoperatif 2. haftada %46,18 ± 1,39 (41,56-52,41), 6. haftada ise %47,69 ± 1,04 (44,05-51,79) olduğu belirlendi. -50. Sonuç olarak, köpeklerde, kalça ekleminde henüz dejeneratif değişiklikler şekillenmeden kalça displazisinin operatif tedavisinde TPO uygulamalan ile başarılı sonuçlar elde edilebileceği kararına varılmıştır. In this study, it was aimed to investigate the effects of TPO application on the structure of joints and clinical rinding of the patient. The material of this study was seven cross-breed dogs in different sexes (6 female and 1 male) and weight (13.42 ± 2.29 kg) which were diagnosed hip dysplasia after clinic and radiologic examinations. It was decided right TPO in 5 and left TPO in 2 dogs between dogs with 5 unilateral and 2 bilateral dysplasia. The dogs were anaesthetised with 2mg/kg xylazine HCI (Alfazyne, Ege- Vet®) and 1 lmg/kg ketamine HCI (Alfamine, Ege-vet®) combination, following the administration of atropine sulphate (Atropin, Vetaş®) for the operations. After the surgical area was prepared according to routine techniques, the ostetomy of the os pubis, os ischii and os ilium was performed respectively and 20° TPO plate was applied qn os ilium the dogs that were given antibiotic for a week postoperatively were examined clinically and radiologically in the first day and clinically, radiologically and computed tomographically in the second and sixth weeks. Although the dogs could stand on the postoperative first day, walking problems were seen in the next stages. Except from one, walking problems disappeared in all dogs within two weeks. The Norberg angles which was 99.14 ± 0.59( 96-100) preoperative^ in seven hip joints decided to be performed TPO was determined as 120.71 ± 3.85 (105-130) at the second week and 124.29±2.97(1 10-130) at the sixth week. Statistically significant difference (P<0,01) was observed in Norberg angles between the preoperative and postoperative measures. A recovery on the osteotomy line of os ischii was determined at the sixth week. A degenerative disorders had not been determined at the pelvis at any time postoperative. Acetabular coverage rates were %43,74± 2,30 (31,93-50) preoperative 46,18+1,39% (41,56- -52- 52,41) at the postoperative 2nd week and 47,69 ± 1,04% (44,05-51,79) at the postoperative 6th weeks. As a result, it was decided that successful results may have been taken in operative treatment of canine hip dysplasia with TPO before degenerative disorders had began within the pelvic joints