Procedural sedation protocols with or without ketamine in pediatric gastrointestinal endoscopy: A retrospective cohort study

Objective: A considerable difference exists in pediatric endoscopy sedation practices with the optimal sedation protocol for gastrointestinal (GI) endoscopy a subject of controversy and to investigate the safety and efficacy of sedation protocols with or without ketamine in procedural sedation for pediatric GI endoscopy. Materials and Methods: A total of 78 pediatric patients who received sedation anesthesia for GI endoscopy were included in this retrospective study. Anesthesia parameters include duration time, doses of anesthetic agents, Ramsay sedation score, respiratory and hemodynamic parameters, recovery time, modified Aldrete recovery scores, and side effects. Study parameters were evaluated with respect to ketamine dose (no ketamine group (NKG), low-dose ketamine group (LDKG, ≤0.75 mg/kg), and high-dose ketamine group (HDKG, ≥1 mg/kg). Results: The upper GI endoscopy rate (58.12% vs. 90.0%, p=0.001) was significantly lower in LDKG versus HDKG. No significant changes were observed in blood pressure levels, oxygen saturation, or heart rate compared to baseline levels. No significant difference was noted between study groups in terms of recovery time, modified Aldrete recovery scores, and nausea/vomiting. Final Ramsay sedation scores were significantly higher in NKG (p<0.05) and LDKG (p<0.01) than in HDKG. Conclusion: Our findings indicate a favorable safety and efficacy profile for ketamine as a useful adjunct to procedural sedation for pediatric GI endoscopy, enabling better quality of sedation with a low risk of cardiorespiratory suppression, or serious complications

Effect of paracetamol on hyperalgesia induced with opioids

Bu çalışmada, intraoperatif remifentanil kullanımına bağlı gelişen hiperaljeziyi önlemede, parasetamolün etkinliği değerlendirildi.Fakülte etik kurul onayı alındıktan sonra total abdominal histerektomi planlanan ASA I-II grubu 90 olgu çalışmaya alındı ve randomize olarak 3 gruba ayrıldı. Preoperatif visitte dijital basınç algometresi ile önkol iç yüzü kontrol noktası olmak üzere, insizyon bölgesinden 3- 4 cm uzaklıktaki 3 seviyede (alt, orta ve üst) 60 sn aralıklarla ölçüm yapıldı ve ortalamaları basınç ağrı eşiği olarak belirlendi. Algometre ölçümü, preoperatif vizitte kontrol değeri alındıktan sonra, postoperatif 24. ve 48. saatler olmak üzere toplam üç kez yapıldı. Cerrahi kesi öncesi, Grup I'e serum fizyolojik, Grup II'ye 0,5 mg/kg ketamin bolusunu takiben operasyon bitimine kadar 5µg/ kg/ dk ketamin infüzyonu ve Grup III `e 1000 mg parasetamol infüzyonu uygulandı. Anestezi indüksiyonunda 1µg/kg remifentanil, 1,5- 2 mg/kg propofol ve 0,5 mg/kg atrakuryum uygulanan olguların, anestezi idamesi 0,4 µg/kg/dk remifentanil ve 0,5 MAC desfluran ile sağlandı. Operasyon sonunda tüm infüzyonlar ve desfluran inhalasyonu sonlandırıldı. Operasyon bitmeden yaklaşık 15- 20 dk önce 0,15 mg/kg i.v morfin uygulandı ve postoperatif dönemde analjezi Hasta Kontrollü Analjezi (bolus doz=1 mg morfin, kilitli kalma süresi= 6 dk) ile sağlandı. Sözlü uyaranlara cevap alındığındaki VAS değerleri (0.saat) kaydedildi. Postoperatif 2., 4., 6., 12. ve 24. saatlerde VAS değerleri, DEM, DEL ve sedasyon skoru kaydedildi. Analjeziye HKA ile devam edildi ve 48. saatte toplam morfin tüketimi kaydedildi. Postoperatif yan etkiler kaydedildi.Gruplar arasında, demografik özellikler, anestezi ve cerrahi süreleri açısından fark yoktu. Grup ??' nin ekstübasyon ve uyanma süreleri diğer gruplara göre daha uzundu. İntraoperatif ortalama arter basınçları, kalp atım hızları ve kullanılan desfluranın minimum alveolar konsantrasyon değerleri karşılaştırıldığında, üç grubun sonuçları birbirine benzer bulundu. Ağrı skorları ve morfin tüketimi kontrol grubunda, diğer iki gruba göre daha yüksek bulundu. Grup ?? ve Grup ??? arasında, aynı saatlerde ki takiplerde ağrı skorları açısından fark yokken, 24. ve 48. saatin sonunda toplam morfin tüketimi, Grup ??? `de Grup ??' den daha yüksekdi. Gruplar sedasyon açısından değerlendirildiğinde, Grup ?? `de sedasyon skorları 2. saatte daha yüksekti. Algometre ile değerlendirmede kontrol, 24. ve 48. saat önkol ölçüm değerleri benzerdi. İnsizyon bölgesi 24. ve 48. saat değerleri ketamin ve parasetamol grubunda, kontrol değerlerine göre daha yüksek bulundu. Kontrol grubunda ise değerlendirme saatlerindeki ölçüm değerleri kontrol değerlerine göre düşüktü. Gruplar arası karşılaştırmada ise 24. ve 48. saat değerleri kontrol grubunda, anlamlı olarak düşük bulundu. Bulantı-kusma ve antiemetik kullanımı açısından gruplar arasında fark yoktu.Sonuç olarak, parasetamol, intraoperatif remifentanil kullanımına bağlı gelişen hiperaljeziyi önlemede etkin bulunmuştur.We investigated the effect of paracetamol to prevent intraoperative remifentanil induced hyperalgesia in this study.After local ethics committee approval, 90 patients scheduled for total abdominal hysterectomy were included in the study and randomised into three groups. The average of three measurements with an interstimulus interval of 60 s was defined as pressure pain threshold value. Pressure pain thresholds were measured in an area 2?3 cm from the incision at three levels (top, middle, and bottom) and on the inner forearm with a handheld digital pressure algometer in preoperative visit. A mean value for the three periincisional regions was calculated. We repeated this test three times at preoperatively, 24 and 48 h after surgery. Before the scin incision: saline infusion were given to Group I patients, 0,5 mg/kg ketamine bolus and maintenance ketamine infusion of 5µg/ kg/ min were given to Group II patients intraoperatively until skin closure and 1000 mg paracetamol infusion were given to Group III patients. Anesthesia was induced with 1µg/kg initial dose of remifentanil, 1,5- 2 mg/kg propofol and 0,5 mg/kg atracurium and maintained with infusion of 0,4 µg/kg/min remifentanil and 0,5 MAC desflurane. After skin closure, infusions and desflurane were discontinued. Twenty minutes before end of the surgery, a 0.15 mg/kg bolus dose of morphine was given intravenously and patients were connected to a PCA device set to deliver 1 mg morphine as an intravenous bolus with a 6-min lockout interval. This PCA regimen was continued for 48 h after tracheal extubation. VAS (0. h) was recorded when patients responded to the verbal commands. VAS, DEM, DEL and sedation scores assessed at 2th, 4th, 6th, 12th ve 24th h postoperatively, total morphine consumption and side effects were recorded at postoperative 48th hours.There were no significant difference between the demographic characteristics, duration of surgery and anesthesia. Awaken and extubation times were significantly higher in Group II. Intraoperative mean arteriel pressures, heart rates and desflurane requirements were similar in all groups. Pain scores and morphine consumption were significantly higher in Group I. There were no significant differences between Group ?? and Group ??? about pain scores, but morphine consumption at 24th and 48th h. is higher in Group ???. Sedation scores were significantly higher in Group ?? only at 2th hour. There were no significant differences among the groups between pain thresholds assesed with algometer at preoperatively and 24 and 48 h postoperatively. Pain thresholds were significantly less at 24 th and 48 th postoperative hours in Group I than in the other two groups at incision region. In control group pain thresholds were less when compared with control values, in paracetamol and ketamine groups pain thresholds were higher when compared with control values. There were no significant difference about side effects and consumption of antiemetic drugs postoperatively.In conclusion paracetamol, was found effective to prevent remifentanil- induced hyperalgesia