白レグの産卵,採食,飲水におよぼす環境温度の影響

白レグ産卵鶏15羽(1年鶏10羽,2年鶏5羽)を供試し,産卵鶏の産卵,採食,飲水におよぼす環境温度(25～35℃,2.5℃間隔,各温度感作10～15日)の影響を,環境調節室内で実験し,次の知見を得た. 1) 採食量は温度上昇と共に減少し,25～35℃において,温度1℃あたりの減少率は1.6%であった.飲水量は温度上昇と共に増加し,摂取飼料1gあたりの飯水量も急激に増加し,30℃で25℃の1.5倍,32.5℃で2倍,35℃で3倍に達した. 2) 産卵率は35℃において73%と最低で,一日あたりの卵生産量も最低であったが,飼料消費あたりの産卵効率は61%と最高であった. 3) 破卵,軟卵をのぞいた正常卵の生産効率は,32.5℃において53%と最高で,一方35℃においては42%であった.35℃では,破卵,軟卵の出現率が31%にも達した.32.5℃では25℃を基準にした場合,15%の卵生産効率の増加がみられ,この点について考察した.In order to investigate the effects of environmental temperature on egg production, food intake and water consumption in laying White Leghorns, this experiment was performed. Fifteen hens (10 of them were 1 year old hens, 5 were 2 years old hens) were kept in the temperature room from 25 to 35°C changing by 2.5°C at each interval during 10-15 days. The results obtained were as follows; 1) The higher the temperature becomes, the lesser food intake was observed. The decreasing rate was 1.6% per Centigrade rise of environmental temperature from 25°C to 35°C. Water consumption increased with the rise of temperature. Each ratio of water consumed per one g of food intake was about 2 times at 32.5°C, and about 3 times at 35°C as much as that at 25°C. 2) Egg production rate was lowest at 35°C, being 73%. Daily egg production was also lowest at 35°C, but food efficiency for egg production, was highest at 35°C, being 61%. 3) Excluding abnormal eggs, net efficiency for egg production was highest at 32.5°C, being 53%, but being 42% at 35°C. Appearing rate of abnormal eggs was attained to 31% at 35°C. Comparing 25°C with 32.5°C, the latter temperature regime had by 15% higher food converting efficiency. The reason for the highest food converting rate for egg production at 32.5°C was discussed

Is the combination therapy of IKr-channel blocker and left stellate ganglion block effective for intractable ventricular arrhythmia in a cardiopulmonary arrest patient?

Background: We have previously reported that the defibrillation success rate of intravenous nifekalant hydrochloride (NIF), a pure IKr-channel (IKr: the rapid components of the delayed rectifier potassium current) blocker, was more than 75% for lidocaine-resistant ventricular tachycardia and fibrillation (VT/VF) in patients with out-of-hospital cardiopulmonary arrest (CPA). However, there was no effective treatment for the remaining 25% of patients in whom defibrillation was unsuccessful. We hypothesised that the combination therapy of NIF and left stellate ganglion block (LSGB) was useful for defibrillation in NIF-resistant VT/VF and investigated its efficacy in a retrospective study. Methods and results: We investigated sequentially 272 out-of-hospital CPA patients treated at Tokai University between April and December 2006. VT/VF occurred in 55 patients on arrival or during cardiopulmonary resuscitation (CPR). On the basis of our CPR algorithm, NIF was administered (0.15-0.3 mg/kg, i.v.) after the first direct-current cardioversion. NIF-resistant VT/VFs were observed in 15 out of 55 patients and LSGB was performed on 11 of these with administration of NIF. Sinus rhythm was restored in 7 patients following LSGB (64%) and complete recovery was achieved in 2 patients. In the non-LSGB group, however, all the patients died. Conclusions: The combination therapy of intravenous NIF and LSGB was useful for defibrillation in intractable VT/VF. It is a potential and innovative treatment strategy for IKr-channel blocker resistant VT/VF. (Cardiol J 2007; 14: 355-365

Skuteczność terapii złożonej polegającej na podaniu blokera kanału IKr oraz wykonaniu blokady zwoju gwiaździstego w leczeniu opornych arytmii komorowych u chorych z zatrzymaniem krążenia

Wstęp: W poprzednich doniesieniach autorzy niniejszej pracy dowiedli, że współczynnik skuteczności defibrylacji przy jednoczesnym dożylnym podaniu chlorowodorku nifekalantu (NIF) - selektywnego blokera kanałów szybkiej składowej opóźnionego prostującego prądu potasowego (IKr) wynosił powyżej 75% dla opornego na lignokainę częstoskurczu lub migotania komór (VT/VF) w przebiegu pozaszpitalnego zatrzymania krążenia (CPA). Jednakże dla pozostałych 25% chorych, u których wykonana defibrylacja okazała się nieskuteczna, nie znaleziono efektywnych metod leczenia. Autorzy niniejszej pracy sugerują, że zastosowanie złożonej terapii polegającej na dożylnym podaniu NIF oraz wykonaniu blokady lewego zwoju gwiaździstego (LSGB) jest użyteczne w przypadku defibrylacji VT/VF opornego na działanie NIF. Na podstawie własnych badań retrospektywnych podjęto także próbę oceny skuteczności tej terapii. Metody i wyniki: Do badania włączono kolejnych 272 chorych przyjętych do Kliniki Kardiologii Uniwersytetu Tokai w okresie od kwietnia do grudnia 2006 roku z powodu pozaszpitalnego zatrzymania krążenia. U 55 pacjentów (podczas przyjęcia lub też w przebiegu resuscytacji krążeniowo-oddechowej) stwierdzono VT/VF. Zgodnie z samodzielnie wypracowanymi przez autorów pracy algorytmami prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej NIF (w dawce 0,15-0,3 mg/kg) podawano dożylnie po pierwszej próbie kardiowersji. Oporne na działanie NIF częstoskurcze komorowe/migotania komór wystąpiły u 15 spośród 55 pacjentów. U 11 chorych z powyższej grupy wykonano LSGB oraz podano dożylnie NIF. U 7 osób (64%) po zabiegu LSGB uzyskano powrót rytmu zatokowego. Całkowity powrót do zdrowia zanotowano u 2 chorych. Jednakże w grupie, w której nie wykonano zabiegu blokady lewego zwoju gwiaździstego (grupa nie-LSBG), zmarli wszyscy pacjenci. Wnioski: Terapia złożona polegająca na dożylnym podaniu NIF oraz wykonaniu LSGB okazała się użyteczna w przypadku defibrylacji opornego VT/VF. Jest to potencjalna i innowacyjna strategia leczenia opornego na selektywne blokery kanałów IKr częstoskurczu komorowego/ migotania komór. (Folia Cardiologica Excerpta 2007; 2: 524-536

The prehospital quick SOFA score is associated with in-hospital mortality in noninfected patients: A retrospective, cross-sectional study.

This study aimed to determine the accuracy of the quick Sequential Organ Failure Assessment (qSOFA) score in predicting mortality among prehospital patients with and without infection. This single-center, retrospective, cross-sectional study was conducted among patients who arrived via the emergency medical services (EMS). We calculated the qSOFA score and Modified Early Warning Score (MEWS) from prehospital records. We identified patients as infected if they received intravenous antibiotics at the emergency department or within the first 24 hours. Receiver operating characteristic analysis was used to evaluate and compare the performance of the qSOFA score, each physiological parameter, and the MEWS in predicting admission and in-hospital mortality in patients with and without infection. Multivariate analysis was used to evaluate the qSOFA score and other risk factors. Out of 1574 prehospital patients, 47.1% were admitted and 3.2% died in the hospital. The performance of the qSOFA score in predicting in-hospital mortality in noninfected patients was 0.70, higher than for each parameter and the MEWS. The areas under the curve for the qSOFA+ model vs. the qSOFA- model was 0.77 vs. 0.68 for noninfected patients (p <0.05) and 0.71 vs. 0.68 for infected patients (p = 0.41). The likelihood ratio test comparing the qSOFA- and qSOFA+ groups demonstrated significant improvement for noninfected patients (p <0.01). Multivariate regression analysis for in-hospital mortality demonstrated that the qSOFA score is an independent prognosticator for in-hospital mortality, especially among noninfected patients (odds ratio, 3.60; p <0.01). In conclusion, the prehospital qSOFA score was associated with in-hospital mortality in noninfected patients and may be a beneficial tool for identifying deteriorating patients in the prehospital setting