Wiedza pracowników personelu medycznego na temat segregacji medycznej poszkodowanych w wypadkach masowych i katastrofach

  Introduction. Ever growing pace of life in developing societies results in a considerable increase in abrupt threats to life and health. Both Accidents and Emergency Unit workers to whom a patient is referred having been ascribed a provisional category as well as members of Medical Rescue Teams who are the first medical staff to have contact with a patient ought to apply a correct procedural variant in their interactions with patients.Aim. The aim of the research was an attempt to evaluate medical personnel’s knowledge levels within the scope of segregating patients having suffered in mass accidents and disasters.Material and Methods. The diagnostic poll method was used in this work and a survey form was the research tool. The research involved 50 persons employed in Accident and Emergency Units and Medical Rescue Teams.Results. A general proportion of correct responses averaged out at 63% for both groups. No statistic correlation was found between the two groups.Conclusions. Knowledge level referring to medical segregation that medical staff presented proved unsatisfactory. The study shows there is a need for training within the scope of medical segregation in mass accidents and disasters. (JNNN 2016;5(1):16–20)Wstęp. Wzrastające tempo życia rozwijających się społeczeństw niesie ze sobą olbrzymi wzrost gwałtownych zagrożeń zdrowia i życia ludzi. Prawidłowym wariantem postępowaniem z poszkodowanymi powinni posługiwać się zarówno pracownicy Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych, do których poszkodowany trafia poniekąd już z pierwotną kategorią, jak również osoby mające pierwszy kontakt medyczny jakim są Zespoły Ratownictwa Medycznego.Cel. Celem przeprowadzonych badań było próba oceny poziomu wiedzy pracowników personelu medycznego na temat segregowania poszkodowanych w wypadkach masowych i katastrofach.Materiał i metody. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Narzędziem badawczym była autorski kwestionariusz ankiety. Badaniami objęto 50 osób zatrudnionych w Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych i Zespołach Ratownictwa Medycznego.Wyniki. Ogólny odsetek wskazań wspólny dla obu grup w przypadku prawidłowych odpowiedzi wynosi 63%. Nie stwierdzono istnienia zależności statystycznej pomiędzy dwoma grupami badanych.Wnioski. Poziom wiedzy pracowników ochrony zdrowia w zakresie segregacji medycznej jest niezadowalający. Badania dowodzą konieczności prowadzenia szkoleń w zakresie segregacji medycznej w trakcie wypadków masowych i katastrof. (PNN 2016;5(1):16–20

Jakość życia pacjentów neurogeriatrycznych

Background. Quality of life and old age are closely correlated. The process of growing old is perceived as destructive, progressive and irrevocable. It is determined by both biological and psycho-social factors. Elderly people face difficulties connected with deteriorating health state.Aim. The work aimed at specifying subjective quality of life of geriatric patients with neurobiological conditions.Material and methods. The investigation was administered in the cohort of 171 elderly people with neurobiological conditions. The patients were staying in long-term care institutions of central and eastern Poland. The research material was collected by means of the Polish version of the QHOQOL-Bref scale.Results. Quality of life evaluation in the whole group of elderly people averaged out at 2.84±0.96, while self evaluation within the cohort averaged out at 2.48±1.09. Patients’ evaluations were highest for the environmental domain (average of 11.61±2.32) and social relations (11.39±3.19). Results for the psychological domain averaged out at 10.33±2.91. Patients’ evaluations were lowest for the physical domain (9.92±2.99).Conclusions. Subjective evaluation of neuro-geriatric patients’ quality of life was on a rather low level. Education significantly differentiated elderly people’s quality of life. Patients of care and treatment institutions evaluated their quality of life higher in comparison with those from nursing and care institutions. (PNN 2012;1(4):151-155)Wprowadzenie. Jakość życia i starość ściśle ze sobą korelują. Proces starzenia postrzegany jest jako destrukcyjny, postępujący i nieodwracalny. Determinują go zarówno czynniki biologiczne, jak i psychospołeczne. Osoby w podeszłym wieku przeżywają trudności związane z pogarszaniem się stanu zdrowia. Cel. Celem pracy było określenie subiektywnej jakości życia pacjentów geriatrycznych ze schorzeniami neurologicznymi.Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 171 osób w podeszłym wieku ze schorzeniami neurologicznymi. Pacjenci przebywali w zakładach opieki długoterminowej na terenie środkowej i wschodniej Polski. Materiał badawczy zebrano za pomocą polskiej wersji skali WHOQOL-Bref.Wyniki. Ocena jakości życia dla całej grupy badanych osób starszych kształtowała się na poziomie średniej 2,84±0,96, a samoocena zdrowia na poziomie 2,48±1,09. Pacjenci najlepiej ocenili dziedzinę środowiskową (średnia 11,61±2,32) oraz relacje społeczne (11,39±3,19). Dziedzina psychologiczna otrzymała wynik na poziomie średniej 10,33±2,91. Najniżej badani ocenili jakość swojego życia w zakresie dziedziny fizycznej (9,92±2,99).Wnioski. Subiektywna ocena jakości życia przez pacjentów neurogeriatrycznych kształtowała się na obniżonym poziomie. Wykształcenie w istotny sposób różnicowało jakość życia osób starszych. Lepszej samooceny jakości życia dokonali pacjenci zakładów opiekuńczo-leczniczych w porównaniu z pacjentami zakładów pielęgnacyjno-opiekuńczych. (PNN 2012;1(4):151-155

Assessment of differences in psychosocial resources and state of health of rural and urban residents : based on studies carried out on students during examination stress

Introduction. Civilization changes of the environment shaping the psychosocial resources from rural to urban influence human health. Aim. The study aimed to identify the differences due to the place of residence (rural, urban) as far as health resources are concerned (social support, sense of coherence, dehydroepiandrosterone sulfate concentration in plasma) and health in examination stress situations. The study also determined the concentration of dehydroepiandrosterone sulfate (health resource) and cortisol (stress indicator). Material and methods. The psychosocial variables were assessed using the scales: ISEL-48v. Coll., SOC-29, SF-36v.2™ oand analogue scale (perception of examination stress). The study included, based on a stratified sampling (year of study) and purposive sampling (written examination, major), 731 students representing the six universities in Lublin, south-east Poland. Among the respondents, 130 students were rural residents. Results. Health resources of students living in rural and urban areas generally differ statistically significantly in social support and the subscales of availability of tangible support, availability of appreciative support, the availability of cognitive-evaluative support and a sense of resourcefulness. The study recorded a sstatistically significantly larger network of family ties among students living in rural areas. The demonstrated diversity of resources did not substantially affect the perceived health, with the exception of pain sensation. Examination stress assessed by subjective opinion of the respondents and plasma cortisol levels vary relative to the place of residence. Students residing in rural areas showed significantly lower cortisol levels values, but subjectively perceived the situation of examation as more stressful. Conclusions. Differences in health resources and their mechanism of impact on health, to a limited extent, were conditioned by the place of residence, but they are so important in the light of human choices that they require further analysis

Validation analysis of selected aspects of Interpersonal Support Evaluation List - 40 v. General Population (ISEL-40 v. GP)

Wstęp. Przegląd rodzimych narzędzi w badaniach wsparcia społecznego wskazuje na przewagę instrumentów autorskich, często pozbawionych walidacji psychometrycznej, co wielokrotnie ogranicza możliwości interpretacyjne uzyskanych wyników. Celem niniejszej pracy było przedstawienie procedury adaptacyjno-walidacyjnej Skali Oceny Wsparcia Społecznego (ISEL-40 v. GP), opierając się na podstawowych wskaźnikach psychometrycznych. Materiał i metody. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem pakietu narzędzi: ISEL, Skali do Oceny Depresji i Lęku oraz metryczka, pozwalający na ocenę rzetelności skali metodą test–retest, trafności kryterialnej oraz spójności skali. Obliczenia statystyczne wykonano przy użyciu pakietu Statistica 6.0 PL. Wyniki. Rzetelność ISEL-40 v. GP określona na próbie 172 studentów dla całości skali wynosiła 0,91 alfa Cronbacha, a dla subskal 0,71-0,84 alfa Cronbacha. Trafność kryterialna była zgodna z przyjętymi standardami dla tego typu narzędzi, natomiast spójność skali wymaga dalszych badań, a w przypadku potwierdzenia uzyskanych wyników - zmian niektórych dystraktorów walidowanego narzędzia. Wnioski. W pracy zaprezentowano narzędzie badawcze wraz z określeniem jego właściwości psychometrycznych, wzbogacając tym samym warsztat badawczy nie tylko dla pielęgniarstwa, ale wszystkich zainteresowanych problematyką wsparcia społecznego. Psychiatria 2010; 7, 3: 83-94Introduction. A review of home research tools in the studies of social support indicates the prevalence of instruments designed by the authors. These tools often lack psychometric validation which, by many times, limits the possibilities of interpretation of the results obtained. The aim of the study was the presentation of the adaptation-validation scale Interpersonal Support Evaluation List (ISEL-40 v. GP), based on basic psychometric indicators. Material and methods. The study was conducted by means of a diagnostic survey with the use of the tools package: ISEL, Hospital Anexiety and Depression Scale, and a register, allowing assessment of the reliability of the scale by the test-retest method, assessment of scale internal consistency, and criterion validity. Statistical analysis was performed by means of Statistica 6.0 PL software package. Results. The reliability of the ISEL-40 v. GP, assessed based on a sample of 172 students was: 0.91 Cronbach’s alpha for the whole scale, and 0.71–0.84 Cronbach’s alpha for subscales. Criterion validity was consistent with the standards adopted for this type of tools; however, the internal consistency of the scale requires further investigations, and if the obtained results are confirmed, changes are need of some distractors of the validated tool. Conclusions. The article presents the research tool, together with the determination of its psychometric properties, thereby enriching the research workshop, not only for nursing, but also for all those who are interested in the scope of problems concerning social support. Psychiatry 2010; 7, 3: 83-9

Próba oceny ryzyka demencji wśród osób starszych objętych opieką długoterminową

Introduction. An increase in the number of elderly people and hence in dementia is the consequence of extended lifespans worldwide. Difficulties in organising and financing care for elderly patients as well as considerable treatment costs have become major issues for contemporary healthcare systems because of a large number of people affected by dementia.Aim. This research aimed at attempting to specify the risk of dementia in elderly people under institutional long-term care.Material and Methods. The research cohort was comprised of 300 elderly patients who were staying in long-term care institutions all over Poland. The investigation employed the NOSGER scale (Nurses’ Observation Scale for Geriatric Patients), which allows both professional and non-professional carers of the elderly to evaluate physical, mental, and social state of their patients quickly and easily.Results. An overall evaluation of the elderly averaged out at 74.76±20.80. Investigated patients functioned best in the domain of distracting activities (7.83±2.58) and memory (10.38±3.81). Mood (12.18±4.39) and activities of daily living (13.19±5.31) averaged out at slightly lower levels. Finally, greatest deficits were discovered in the domain of social behaviour (14.42±5.16) and instrumental activities of daily living (16.74±4.82).Conclusions. Research findings show that the group of geriatric patients staying in long-term care institutions faces low risk of dementia changes. Within the domains that are significant for changes of this type (memory, mood, disruptive behaviour) patients functioned at a relatively good level. Greatest deficits were only found in the domain of physical functioning, which was related to restricting their functional ability caused by already existing ailments and age-related constraints. (JNNN 2014;3(3):116–120)Wprowadzenie. Konsekwencją wydłużającego się życia społeczeństwa światowego jest wzrost liczby osób starszych a przez to częstszego występowania demencji. Ze względu na dużą liczbę osób nią dotkniętych, trudności z organizacją i finansowaniem opieki nad pacjentami oraz poważne koszty leczenia, stały się wyzwaniem dla współczesnych systemów opieki zdrowotnej.Cel. Celem badań była próba określenia ryzyka wystąpienia demencji u osób starszych objętych instytucjonalną opieką długoterminową.Materiał i metody. Badania przeprowadzone zostały w grupie 300 pacjentów w podeszłym wieku, przebywających w zakładach opiekuńczo-leczniczych (long-term care institutions) na terenie Polski. Badania przeprowadzono przy użyciu skali NOSGER (Nurses’ Observation Scale for Geriatric Patients). Skala ta umożliwia profesjonalnym, jak i nieprofesjonalnym opiekunom seniora szybkie i łatwe dokonanie oceny fizycznego, umysłowego i socjalnego stanu pacjenta.Wyniki. Całościowa ocena osób starszych była na poziomie średniej 74,76±20,80. Badane osoby najlepiej funkcjonowały w obszarze zachowań zakłócających (7,83±2,58) oraz pamięci (10,38±3,81). Nieco gorzej oceniono emocje (12,18±4,39) i aktywności codziennego życia (13,19±5,31). Największe deficyty stwierdzono w obszarze zachowań społecznych (14,42±5,16) oraz instrumentalnych aktywności codziennego życia (16,74±4,82).Wnioski. Badania pozwoliły stwierdzić, że w grupie pacjentów geriatrycznych przebywających w zakładach opieki długoterminowej występuje małe ryzyko zmian o charakterze demencyjnym. W obszarach istotnych dla diagnozowania tego rodzaju zmian (pamięć, emocje, zachowania zakłócające) pacjenci funkcjonowali na dość dobrym poziomie. Największe deficyty stwierdzono jedynie w zakresie funkcjonowania fizycznego, związane to było z ograniczeniem sprawności funkcjonalnej spowodowanej istniejącymi chorobami oraz ograniczeniami związanymi z wiekiem. (PNN 2014;3(3):116–120

Wybrane aspekty jakości życia pielęgniarek pracujących w oddziałach neurologicznych

Introduction. The term “quality of life” (QL) initially defined “good life” determined by the resource of owned material goods. Later, it was extended to the term “to be” instead of just “to have”. Nurses perform a responsible job, often requiring sacrifices. They work with seriously ill patients at the neurology ward. Working with an ill patient is very difficult. A nurse carrying out her professional tasks is subject to numerous challenges, both mental and physical, which may affect the quality of life of this professional group.Aim. The aim of the study was to assess the quality of life of nurses working at neurological departments.Material and Methods. The study was conducted in a group of 109 nurses working at the neurological departments of hospitals in Lublin and Chelm. The study used a standardized research tool: WHOQOL-Bref scale.Results. The surveyed nurses evaluated the overall quality of life and health status on the same level, respectively: 3.70±0.70 and 3.60±0.80. The field of social relations was the highest rated (71.70±16.10), while the lowest assessed field of psychological (61.00±13.30).Conclusions. The quality of life of nurses working at neurological wards was at the average level. The surveyed nurses assessed highest the quality of life as the highest in terms of social relations. The level of professional education significantly differentiated the quality of life of the surveyed nurses. The higher the education, the better the quality of life. (JNNN 2016;5(4):151–155)Wstęp. Termin „jakość życia” (QL — quality of life) określał początkowo „dobre życie” determinowane przez zasób posiadanych dóbr materialnych. Następnie poszerzono je na obszar „być” zamiast tylko „mieć”. Pielęgniarki wykonują odpowiedzialną pracę, często wymagającą poświęceń. Na oddziale neurologicznym pracują z osobami ciężko chorymi. Praca z człowiekiem chorym jest bardzo trudna. Pielęgniarka realizując swoje zadania zawodowe podlega licznym obciążeniom zarówno psychicznym jak i fizycznym, co może mieć wpływ na poziom jakości życia tej grupy zawodowej.Cel. Celem badań było dokonanie oceny jakości życia pielęgniarek pracujących na oddziałach neurologicznych.Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 109 pielęgniarek pracujących na oddziałach neurologicznych szpitali w Lublinie i w Chełmie. W pracy wykorzystano wystandaryzowane narzędzie badawcze: skalę WHOQOL-Bref.Wyniki. Badane pielęgniarki ogólną jakość życia oraz stan zdrowia oceniły na podobnym poziomie, odpowiednio: 3,70±0,70 oraz 3,60±0,80. Dziedzina relacji społecznych była najwyżej oceniona (71,70±16,10), natomiast najniżej respondenci ocenili dziedzinę psychologiczną (61,00±13,30).Wnioski. Jakość życia pielęgniarek pracujących na oddziałach neurologicznym kształtowała się na przeciętnym poziomie. Badane pielęgniarki najwyżej oceniły jakość życia w zakresie relacji społecznych. Poziom wykształcenia zawodowego istotnie różnicował jakość życia badanych pielęgniarek. Im wyższe wykształcenie, tym lepsza ocena jakości życia. (PNN 2016;5(4):151–155

Ocena pacjentów neurogeriatrycznych za pomocą skali NOSGER

Introduction. One of the fundamental objectives of care of elderly patients is the detection of risk factors that impair their abilities to continue their independent lives. Thus, preventive and therapeutic measures are of considerable significance as they could prevent an increase in disabilities and seniors’ dependence on others.Aim. The aim of the study was to assess patients in neurological wards by means of the Nurses’ Observation Scale for Geriatric Patients (NOSGER).Material and Methods. The study sample comprised 113 elderly patients treated in neurological wards in hospitals in Lublin. The research material was collected applying the NOSGER.Results. Having assessed the patients with the NOSGER, the results for the entire group averaged out at 54.43±18.96 points. The surveyed patients functioned best in the domain of disturbing behaviour (8.12±2.92 points). They were assessed slightly worse in terms of memory (8.38±4.39 points), activities of daily living (ADL) (8.55±3.56 points) and mood (8.80±3.21 points). The greatest deficits were reported in social behaviour (10.17±4.54 points) as well as instrumental activities of daily living (IADL) (10.42±4.61 points).Conclusions. The researched group of elderly inpatients treated at neurology wards was characterised by a relatively good level of performance. The elderly presented the greatest deficits in the domain of instrumental activities of daily living (IADL) as well as social behaviour. Their age and marital status significantly affected biopsychosocial activity of the surveyed group of patients. (JNNN 2017;6(1):20–25)Wstęp. Jednym z podstawowych zadań opieki nad pacjentem w wieku podeszłym jest wykrywanie czynników ryzyka wpływających na upośledzenie zdolności do samodzielnego życia oraz taki kierunek działań profilaktycznych i leczniczych, który za pobiegałby narastaniu niesprawności i uzależnieniu osób starszych od innych.Cel. Celem badań było dokonanie oceny skalą NOSGER pacjentów przebywających w oddziałach neurologicznych.Materiał i metody. Badaną grupę stanowiło 113 pacjentów w podeszłym wieku hospitalizowanych w oddziałach neurologicznych lubelskich szpitali. Materiał badawczy zebrano za pomocą skali NOSGER (Nurses’ Observation Scale for Geriatric Patients).Wyniki. Dokonując oceny pacjentów skalą NOSGER uzyskano wynik dla całej grupy na poziomie średniej 54,43±18,96 pkt. Najlepiej badane osoby funkcjonowały w zakresie zachowań zakłócających (8,12±2,92 pkt.). Nieco gorzej oceniono ich w zakresie pamięci (8,38±4,39 pkt.), aktywności codziennego życia (8,55±3,56 pkt.) oraz w zakresie emocji (8,80±3,21 pkt.). Największe deficyty stwierdzono u badanych w zakresie zachowań społecznych (10,17±4,54 pkt.) oraz instrumentalnych aktywności codziennego życia (10,42±4,61 pkt.).Wnioski. Badana grupa pacjentów w podeszłym wieku, przebywających na oddziałach neurologicznych cechowała się dość dobrym poziomem sprawności. Osoby starsze największe deficyty wykazywały w zakresie instrumentalnych czynności codziennego życia oraz relacji społecznych. Wiek i stan cywilny istotnie różnicowały sprawność biopsychospołeczną badanej grupy pacjentów. (PNN 2017;6(1):20–25

Ocena ryzyka występowania depresji u pacjentów neurogeriatrycznych

Introduction. Specific factors predisposing to depression in the elderly are: widowhood, loss of employment, deterioration of the financial situation, loss of physical fitness, dependence on others, the use of institutional care. Early detection and treatment of depressive disorders is a determinant of modern geriatric care.Aim. The aim of the study was to evaluate the risk of depression among elderly patients hospitalized in the neurological departments.Material and Methods. The study was conducted in a group of 113 patients aged over 65 years of age, residing in neurological departments of hospitals in Lublin. Assessing patients was made using the Geriatric Depression Scale in the abbreviated version (Geriatric Depression Scale-Short Form — GDS-SF).Results. Assessing the patients with the Geriatric Depression Scale no risk of depression in 75.22% of patients, and 24.88% showed depressive symptoms. In assessing the patients with the scale of depression, it was stated that the mean for the entire group was at the level of 4.15±3.57 points.Conclusions. In the group of elderly patients hospitalized in the neurological departments we found a fairly low risk of depression. More than 3/4 of respondents did not show symptoms of depression. The age of respondents had a significant effect on their risk of depression. (JNNN 2016;5(3):104–108)Wstęp. Specyficznymi czynnikami predysponującymi do depresji w wieku podeszłym są: wdowieństwo, utrata zatrudnienia, pogorszenie sytuacji materialnej, utrata sprawności fizycznej, uzależnienie od innych, korzystanie z opieki instytucjonalnej. Wczesne wykrywanie i leczenie zaburzeń depresyjnych stanowi wyznacznik współczesnej opieki geriatrycznej.Cel. Celem badań była ocena ryzyka występowania depresji wśród pacjentów w podeszłym wieku hospitalizowanych w oddziałach neurologicznych.Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 113 pacjentów w wieku powyżej 65 roku życia, przebywających na oddziałach neurologicznych lubelskich szpitali. Oceny stanu pacjentów dokonano za pomocą Geriatrycznej Skali Depresji w wersji skróconej (Geriatric Depression Scale-Short Form — GDS-SF).Wyniki. Oceniając badanych Geriatryczną Skalą Depresji stwierdzono brak ryzyka wystąpienia depresji u 75,22% pacjentów, a 24,88% wykazywało objawy depresyjne. Oceniając pacjentów skalą depresji stwierdzono, że średnia dla całej badanej grupy kształtowała się na poziomie 4,15±3,57 pkt.Wnioski. W badanej grupie pacjentów w podeszłym wieku hospitalizowanych w oddziałach neurologicznych stwierdzono dość niskie ryzyko wystąpienia depresji. Ponad 3/4 badanych osób nie wykazywało objawów depresji. Wiek badanych istotnie wpływał na ryzyko wystąpienia u nich depresji. (PNN 2016;5(3):104–108

Sprawność funkcjonalna pacjentów w podeszłym wieku hospitalizowanych w oddziałach neurologicznych

Wstęp. Sprawność funkcjonalna osób starszych może być określana jako zdolność do wykonywania normalnych codziennych życiowych zadań bezpiecznie i samodzielnie.Cel. Celem pracy było określenie sprawności funkcjonalnej pacjentów w podeszłym wieku hospitalizowanych w oddziałach neurologicznych.Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 113 pacjentów w podeszłym wieku przebywających w oddziałach neurologicznych szpitali na terenie miasta Lublina. Materiał badawczy zebrano za pomocą dwóch standaryzowanych narzędzi: skali Barthel i skali Katza (ADL).Wyniki. Dokonując oceny pacjentów skalą Barthel stwierdzono, że 38,00% to pacjenci w I kategorii, 52,20% znalazło się w kategorii II a 9,80% zakwalifikowano do kategorii III. W ocenie skalą ADL 68,10% badanych były to osoby sprawne, 12,40% osoby umiarkowanie sprawne i 19,50% były to osoby niesprawne.Wnioski. Badana grupa pacjentów starszych w oddziałach neurologicznych wykazywała umiarkowaną niesprawność funkcjonalną. Wiek istotnie różnicował sprawność funkcjonalną badanych pacjentów. Wykształcenie wpływało na stopień samodzielności pacjentów neurologicznych. (PNN 2017;6(3):102–106)Introduction. Functional efficiency of the elderly can be defined as the ability to perform ordinary daily life tasks safely and independently.Aim. The research aims at determining the functional efficiency of elderly patients hospitalized in neurological departments.Material and Methods. The study was performed in 113 elderly patients hospitalized in neurological departments of hospitals in the city of Lublin. The research material was collected using two standardized tools: the Barthel index and the Katz index (ADL).Results. When evaluating patients with the Barthel index, 38.00% of patients were assigned to category I; 52.20% to category II and 9.80% to category III. In the ADL scale, 68.10% of the respondents were fully functioning, 12.40% were moderately functioning, and 19.50% were disabled.Conclusions. The study group of elderly patients in neurological departments exhibited moderate functional impairment. Age significantly differentiated the functional abilities of the research group. Education influenced the degree of independence in neurological patients. (JNNN 2017;6(3):102–106