Unique geological, palaeobotanical and archaeological site in Witów near Brzesko Nowe (Southern Poland)

Stanowisko w Witowie, położone ok. 50 kilometrów na północny wschód od Krakowa, jest znane z odsłonięcia osadów określanych mianem serii witowskiej. Były one przedmiotem badań paleobotanicznych, paleozoologicznych, sedymentologicznych i petrograficznych. W osadach serii witowskiej znaleziono oznaczalne makroszczątki roślin iglastych i okrytozalążkowych. Szczególnie interesujące są kopalne gatunki Pinus cf. palaeostrobus, Zelkova zelkovifolia i Spirematospermum wetzleri. Wyniki badań szczątków roślinnych wskazują na późnomioceński lub plioceński wiek serii witowskiej. Kopalne zbiorowiska roślinne, które występowały w okolicy Witowa można porównać do współczesnych podzwrotnikowych lasów wilgotnych obszaru Kolchidy i Niziny Tałyskiej na Zakaukaziu oraz środkowych Chin. Obecność szczątków roślinności ciepłolubnej wskazuje na cieplejszy niż obecnie klimat okresu sedymentacji serii witowskiej. Witów jest znany także ze stanowisk archeologicznych. Obszar ten od neolitu był wielokrotnie zasiedlany. Ślady najintensywniejszego osadnictwa pochodzą z końca epoki brązu i początków epoki żelaza (1000-600 BC) i są odnoszone do kultury łużyckiej. Na stanowisku w Witowie znaleziono także średniowieczny cmentarz datowany na koniec jedenastego wieku po Chrystusie, będący pierwszym dowodem na obecność średniowiecznego osadnictwa na tym terenie. Położenie Witowa na brzegu doliny Wisły zapewne dawało mu kontrolę nad okolicznymi szlakami oraz, być może, także nad brodami. Możliwe, że Witów sprawował także polityczną kontrolę na otaczających go terenach. Biorąc pod uwagę naukową wartość stanowiska w Witowie i wynikającą stąd konieczność jego ochrony, postulowane jest utworzenie na jego obszarze rezerwatu przyrody.The study area near village Witów situated about 50 kilometres north-east of the Kraków city is famous for its exposed deposits called the "Witów Series" on which palaeobotanical, micro- and macrofaunistic, malacological, sedimentological and petrographical studies have already been performed. From deposits of the Witów Series, plant macroremains belonging to gymnosperms and angiosperms were reported. Pinus cf. palaeostrobus, Zelkova zelkovifolia and Spirematospermum wetzleri are particularly interesting. Results of investigations on fossil plant remains point to the Late Miocene to Pliocene age of the Witów Series. Plant communities that existed in the vicinity of Witów could be compared to recent warm temperate and humid forests of the Colchis and Talysh Lowland in Transcaucasus and to forests of Central China. Presence of remains of termophilous taxa point to warmer climate of the period of sedimentation of the Witów Series than recent climate of Poland. The Witów region is also famous for archaeological localities that has been known since the turn of the twentieth century. The site was being repeatedly settled beginning with the late Stone Age (the Neolithic Period). Traces of the most intensive periods of settlement come from the late Bronze and early Iron Ages (1000-600 BC) and are attributed to the so-called Lusatian culture. The site also yielded a medieval cemetery that can be dated to the turn of the twelfth century AD. This is the first confirmation of the presence of medieval settlements on this site. Location of Witów in the Vistula river valley may have allowed this settlement to control nearby routes and possibly river fords and also probably exercised political control over the surrounding areas. Considering scientific value of the Witów locality and necessity of their protection, creation of natural reserve on this area is suggested

Lokalność w erze globalizacji. Nosiciele pamięci historycznych krajobrazów – badania ewangelickich cmentarzy mazurskich

The main purpose of this article was to present contemporary narratives (social and scientific discourse) about the Evangelical cemeteries of Masuria, based on the examples of the activities under two projects, whose common denominator are the restoration of memory and the protection of cultural heritage. The present elaboration concerns selected issues of the functioning of the tangible cultural heritage in the Masuria region (in Pasym and one of the deserted villages). This piece of writing also describes how the spaces of Protestant cemeteries can be interpreted anew, especially as a result of documentative works.Głównym celem artykułu było przedstawienie współczesnych narracji (dyskursu społecznego i naukowego) na temat mazurskich cmentarzy ewangelickich. Temat zrealizowano w oparciu o przykłady działań dokonywanych w ramach dwóch projektów, których głównym założeniem jest przywrócenie pamięci o dziedzictwie kulturowym oraz objęcie go ochroną. Opracowanie dotyczy wybranych zagadnień z zakresu funkcjonowania materialnego dziedzictwa kulturowego na Mazurach (w szczególności w Pasymiu oraz jednej z opuszczonych wsi). W artykule omówiono jak wciąż na nowo interpretować można przestrzenie cmentarzy protestanckich, zwłaszcza w świetle wyników prowadzonych prac dokumentacyjnych

Combined SEM/EDX and micro-Raman spectroscopy analysis of uranium minerals from a former uranium mine

Samples of the secondary uranium minerals collected in the abandoned uranium mine at Pecs (Hungary) were investigated by two micro-techniques: scanning electron microscopy (SEM/EDX) and micro-Raman spectroscopy (MRS). They were applied to locate U-rich particles and identify the chemical form and oxidation state of the uranium compounds. The most abundant mineral was a K and/or Na uranyl sulphate (zippeite group). U(VI) was also present in the form of a trioxide; evidently in much lower content.than sulphate. Few particles with U3O8 and uraninite (primary mineral exploited formerly in this mine) were also detected. This research has shown the successful application of micro-Raman spectroscopy for the identification of uranyl mineral species on the level of individual particles