Analiza związku między tolerancją wysiłku i jakością erekcji u poddanych treningowi mężczyzn z chorobą niedokrwienną serca i zaburzeniami erekcji

Background: In addition to a beneficial effect on exercise tolerance and an associated reduction of global cardiovascular risk, modificationof physical activity has a positive effect on the quality of life, reducing, among other things, the severity of erectile dysfunction (ED).Aim: The specific nature of sexual activity, which combines the need to maintain appropriate exercise tolerance and good erection quality, prompted us to evaluate the association between exercise tolerance and severity of ED in an intervention group of subjectswith ischaemic heart disease (IHD) and ED in the context of cardiac rehabilitation (CR).Methods: A total of 138 men treated invasively for IHD (including 99 treated with percutaneous coronary intervention and 39 treatedwith coronary artery bypass grafting) who scored 21 or less in the initial IIEF-5 test were investigated. Subjects were randomised intotwo groups. The study group included 103 subjects (mean age 62.07 ± 8.59 years) who were subjected to a CR cycle. The controlgroup included 35 subjects (mean age 61.43 ± 8.81 years) who were not subjected to any CR. All subjects filled out an initialand final IIEF-5 questionnaire and were evaluated twice with a treadmill exercise test. The CR cycle was carried out for a periodof 6 months and included interval endurance training on a cycle ergometer (three times a week) and general fitness exercises andresistance training (twice a week).Results: The CR cycle in the study group resulted in a statistically significant increase in exercise tolerance (7.15 ± 1.69 vs. 9.16 ± 1.84 METs,p < 0.05) and an increase in erection quality (12.51 ± 5.98 vs. 14.39 ± 6.82, p < 0.05) which was not observed in the controlgroup. A significant effect of age on a progressive decrease in exercise tolerance and erection quality was found in the study group. Exercise tolerance and erection quality were also negatively affected by hypertension and smoking. A significant correlation between exercise tolerance and erection quality prior to the rehabilitation cycle indicates better erection quality in patients with better effort tolerance. The improvement in exercise tolerance did not correlate significantly with initial exercise tolerance or age of the subjects. Incontrast, a significantly higher increase in erection quality was observed in younger subjects with the lowest baseline severity of ED.The relative increase in exercise tolerance in the group subjected to CR was significantly higher than the relative increase in erection quality but these two effects were not significantly correlated with each other.Conclusions: 1. In subjects with IHD and ED, erection quality is significantly correlated with exercise tolerance. 2. Exercise traininghad a positive effect on both exercise tolerance and erection quality but the size of these two effects was different and they ran independently of each other.Wstęp: Modyfikacja aktywności ruchowej, poza korzystnym wpływem na tolerancję wysiłku i związaną z tym redukcją globalnegoryzyka sercowo-naczyniowego, korzystnie wpływa na jakość życia, zmniejszając m.in. natężenie zaburzeń erekcji prącia (ED). Specyfikaaktywności seksualnej, która łączy w sobie konieczność zachowania odpowiedniej tolerancji wysiłku i dobrej jakości erekcjiprącia oraz obecność wspólnego dla tych dwóch elementów czynnika stymulującego zmianę ich natężenia, jakim jest prozdrowotna aktywność ruchowa, zainspirowała do przeprowadzenia analizy związku między tolerancją wysiłku i natężeniem ED w rehabilitowanejgrupie pacjentów z chorobą niedokrwienną serca (IHD) oraz ED.Cel: Celem pracy była ocena wpływu tolerancji wysiłku na jakość erekcji u chorych z IHD i ED oraz ocena modyfikacji obu tychprocesów wywołana przez cykl treningów kardiologicznych.Metody: Analizie poddano 138 mężczyzn leczonych inwazyjnie z powodu IHD (99 — przezskórna interwencja wieńcowa, 39 — pomostowanietętnic wieńcowych), którzy we wstępnym teście IIEF-5 uzyskali 21 i mniej punktów. Chorych losowo włączono do dwóch grup. W skład grupy badanej wchodziło 103 chorych (średni wiek 62,07 ± 8,59 roku), którzy zostali poddani cyklowi rehabilitacji kardiologicznej (CR). Grupę kontrolną stanowiło 35 chorych (średni wiek 61,43 ± 8,81 roku), którzy nie zostali poddani CR. Wszyscy chorzy wypełnili początkowy i końcowy test IIEF-5 oraz 2-krotnie zostali poddani testowi wysiłkowemu na bieżni ruchomej. Cykl treningów fizycznych realizowano w okresie 6 miesięcy i obejmował on interwałowe treningi wytrzymałościowe na cykloergometrze prowadzone 3 razy w tygodniu oraz ćwiczenia ogólnousprawniające i oporowe prowadzone 2 razy w tygodniu.Wyniki: Cykl CR w grupie badanej doprowadził do istotnej statystycznie poprawy tolerancji wysiłku (7,15 ± 1,69 vs. 9,16 ± 1,84 MET;p < 0,05) i poprawy jakości erekcji (12,51 ± 5,98 vs. 14,39 ± 6,82; p < 0,05), czego nie zaobserwowano w grupie kontrolnej. Analiza przeprowadzona w grupie badanej wskazuje na istotny wpływ wieku na postępujący spadek tolerancji wysiłku i pogarszanie się jakości erekcji, na którą negatywny wpływ wywierała także obecność u chorych nadciśnienia tętniczego i fakt palenia tytoniu. Istotna zależność między tolerancją wysiłku i jakością erekcji przed cyklem rehabilitacji wskazuje na lepszą jakość erekcji u pacjentówz lepszą tolerancją wysiłku. Przyrost tolerancji wysiłku nie wiązał się istotnie ani z początkową tolerancją wysiłku, ani z wiekiem chorych. W przeciwieństwie do tolerancji wysiłku znamiennie większa poprawa jakości erekcji miała miejsce u pacjentów młodszychi prezentujących wyjściowo najmniej natężone zaburzenia erekcji. Względny przyrost tolerancji wysiłku w grupie poddanej CR był istotnie większy od względnej poprawy jakości erekcji, przy czym obydwa procesy nie wiązały się ze sobą istotnie statystycznie.Wnioski: 1. U pacjentów z IHD i ED jakość erekcji wiąże się istotnie statystycznie z tolerancją wysiłku. 2. Trening pozytywnie modyfikował tolerancję wysiłku i jakość erekcji, przy czym obydwa procesy były istotnie różnie natężone i przebiegały niezależnie od siebie

Measured versus self-reported body height and body mass in patients after an acute coronary syndrome

The basic anthropometric data describing a person in the broadest context are body weight and height, two of the most frequently analyzed somatometric parameters. The same is true I in relation to clinical patients. The aim of the present study was to compare the self-reported and actual body weight, height and BMI in patients suffering from coronary artery disease and undergoing cardiac rehabilitation. The study sample consisted of 100 patients treated for coronary artery disease. The patients were asked to state their body weight and height. At the same time a three-person study team took measurements, which were later the basis for verification and objective assessment of the data provided by the patients. Statistical analysis was performed with Statistics 11.0 PL software. The analysis of mean results for the assessed group of patients has shown the presence of statistically significant differences between declared and actual data. The differences were observed for both male and female study population. It has been proven that the subjects declare greater body height (mean value 1.697 m vs. 1.666 m) and lower body weight (80.643 kg vs. 82.051 kg). Based on the data from surveys and direct measurements, the body mass index for the self-reported and actual data was calculated. A comparison of these values has shown considerable statistically significant differences. The differences between declared and actual data point to highly subjective self-assessment, which disqualifies the declared data in the context of monitoring of treatment and rehabilitation processes. The authors believe that actual data should be used in direct trial examination of patients suffering from coronary artery disease who presented with acute coronary syndrome

Sexual health of male cardiac patients – present status and expectations of patients with coronary heart disease

Introduction: Due to the pathogenetic association between erectile disorders and cardiovascular diseases, cardiologists consult many patients with erectile dysfunction (ED). The aim of the study was to evaluate sexual function in patients with coronary heart disease (CHD) and the use of sexual knowledge in cardiology practice, both current use and that expected by patients. Material and methods : One thousand one hundred and thirty-six patients (average age: 60.73 ±9.20) underwent a dedicated survey which encompassed demographic data and the presence of modifiable ED risk factors. The presence of ED was assessed using the International Index of Erectile Function (IIEF-5) Questionnaire. Results : Sexual problems were discussed by cardiologists with 45 (3.96%) patients. The frequency of initiating the topic was significantly associated with the respondents’ education level (p = 0.0031); however, it was not associated with the patients’ age, duration of CHD, presence of ED, or modifiable risk factors. Four hundred and sixteen (36.62%) respondents indicated that they expect their cardiologist to take an interest in their ED. Nine hundred and twenty-six (81.51%) patients claimed good sexual function to be important or very important to them. Attitude to sexual function was significantly associated with age (p < 0.0001), duration of CHD (p = 0.0018), education (p = 0.0011), presence of ED (p = 0.0041), diabetes (p = 0.0283) and hyperlipidaemia (p = 0.0014). Conclusions : The low frequency with which cardiologists initiate the topic of ED is in contrast to the expectations of patients with CHD. The majority of these patients regard good sexual maintenance as an important part of their life