Lapatynib w terapii rozsianego raka piersi

Stosowanie lapatynibu w połączeniu z kapecytabiną zazwyczaj cechuje się dobrą tolerancją leczenia, co przy możliwym stosunkowo długim czasie trwania terapii oraz jej paliatywnym charakterze wydaje się szczególnie istotne. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek chorej z rozpoznaniem rozsianego raka piersi leczonej lapatynibem w skojarzeniu z kapecytabiną przez blisko 13 miesięcy

Skuteczność terapii ukierunkowanej molekularnie jako kolejnej linii leczenia paliatywnego u chorej na zaawansowanego raka piersi z nadekspresją receptora HER2

Kapecytabina w skojarzeniu z lapatynibem może stanowić skuteczną opcję leczenia paliatywnego u chorych z rozpoznaniem rozsianego raka piersi, z nadekspresją receptora HER2. W pracy przedstawiono przypadek chorej, u której uzyskano długotrwałą stabilizację choroby przy jednoczesnej akceptowalnej tolerancji leczenia

Leczenie przerzutowego, hormonozależnego, HER-2 ujemnego raka piersi – czy jest miejsce dla ewerolimusu? Opis przypadku

Rak piersi jest najczęściej występującym na świecie nowotworem złośliwym u kobiet. Obecnie standardem postępowania w leczeniu rozsianego, hormonozależnego, HER-2 ujemnego raka piersi, bez cech kryzy trzewnej jest terapia hormonalna z inhibitorami kinaz cyklinozależnych (CD4/6). Ewerolimus, pochodna rapamycyny, nie jest obecnie rutynowo stosowany w praktyce klinicznej, jednak wykazano jego skuteczność w skojarzeniu z hormonoterapią. W artykule zaprezentowano przypadek pacjentki z nawrotowym, hormonoopornym rakiem piersi, u której zastosowano ewerolimus z eksemestanem w ramach terapii niestandardowej po dwóch liniach paliatywnej hormonoterapii (inhibitor aromatazy i fulwestrant) i chemioterapii FAC (fluorouracyl, adriamycyna, cyklofosfamid). Zastosowane leczenie zapewniło 24-miesięczny czas wolny od nawrotu choroby. Miejsce ewerolimusu w leczeniu zaawansowanego raka piersi w obecnej erze leczenia cyklibami (inhibitory cyklin CD4/6) jest poddawane ocenie w toczących się badaniach klinicznych.Among females, breast cancer is across the world the most common malignancy. Currently, the standard in the treatment of metastatic, hormone receptor-positive HER2-negative breast cancer without visceral crisis, is hormonal therapy with cyclin-dependent kinase 4 and 6 (CDK 4/6) inhibitors. Everolimus, a rapamycin derivative, is not routinely used in clinical practice but together with hormonal therapy it has been found to be an effective treatment option. We present a patient with recurrent, hormone-resistant breast cancer who was treated with everolimus with exemestane in beyond-standard therapy after two lines of palliative hormonal therapy (aromatase inhibitor and fulvestrant) and chemotherapy FAC (fluorouracil, adriamycin, cyclophosphamide). This treatment provided 24-months of progression-free survival. The place of everolimus in the treatment of advanced breast cancer in the era of CDK 4/6 inhibitors is being investigated in clinical trials

Inhibitory PARP w terapii raka jajnika

Treatment of the malignant ovarian tumors remains challenging. Some of the reasons are as follows: lack of effective screening technique, usually asymptomatic early stages of the disease, which effects in detecting the disease in advanced stage, and eventually poor prognosis. Treatment of the relapse remains palliative. Inventing new drugs – like PARP inhibitors - gives hope for improvement of the treatment outcomes. This review paper presents actual knowledge on PARP inhibitors in the ovarian cancer therapy.Leczenie złośliwych nowotworów jajnika pozostaje wyzwaniem terapeutycznym. Składa się na to wiele czynników, m.in. brak skutecznych metod wczesnego wykrywania, nierzadko przebieg skąpo objawowy, co skutkuje wykryciem choroby w stadiach zaawansowanych, i ostatecznie złe rokowanie. Obecnie standardem postępowania jest zabieg operacyjny oraz chemioterapia uzupełniająca w oparciu o taksany oraz pochodne platyny w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Leczenie nawrotu ma charakter paliatywny. Opracowanie nowych leków – jak inhibitory PARP - daje nadzieję na poprawę wyników leczenia w tej grupie chorych. Celem pracy jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat inhibitorów PARP w terapii raka jajnika

Novel systemic treatment for hepatocellular carcinoma: a step-by-step review of current indications

Hepatocellular carcinoma (HCC) is the most common primary liver cancer and the main cause of cancer-related death worldwide. The available treatment options for HCC include liver transplant, locoregional therapy (such as ablation, embolization, and radiotherapy), and systemic treatment. The latter encompasses targeted therapy, immunotherapy, and angiogenesis inhibitors, alone or in combination. The introduction of immune checkpoint inhibitors and targeted drug therapy has been one of the most significant advances in HCC treatment. These therapies were shown to prolong overall survival and progression-free survival in clinical trials including patients with advanced HCC. In recent years, the systemic treatment of advanced HCC has vastly improved, with a median survival of 19.2 months in the IMbrave150 trial. However, further research is needed to determine the optimal sequence of treatment

Novel systemic treatment for hepatocellular carcinoma: a step-by-step review of current indications

Hepatocellular carcinoma (HCC) is the most common primary liver cancer and the main cause of cancer-related death worldwide. The available treatment options for HCC include liver transplant, locoregional therapy (such as ablation, embolization, and radiotherapy), and systemic treatment. The latter encompasses targeted therapy, immunotherapy, and angiogenesis inhibitors, alone or in combination. The introduction of immune checkpoint inhibitors and targeted drug therapy has been one of the most significant advances in HCC treatment. These therapies were shown to prolong overall survival and progression-free survival in clinical trials including patients with advanced HCC. In recent years, the systemic treatment of advanced HCC has vastly improved, with a median survival of 19.2 months in the IMbrave150 trial. However, further research is needed to determine the optimal sequence of treatment