Tissue mitral annular displacement — a novel technique for rapid quantitative assessment of global left ventricular systolic function based on speckle-tracking algorithm

Wstęp. Tkankowe przemieszczenie pierścienia mitralnego (TMAD) jest nową techniką szybkiej oceny funkcji skurczowej mięśnia lewej komory opartą na śledzeniu markerów akustycznych. Pozwala ona na ocenę przemieszczenia pierścienia mitralnego w stosunku do koniuszka w typowych projekcjach koniuszkowych (cztero- i dwujamowej).Celem pracy było porównanie parametrów otrzymanych przy użyciu TMAD z analizą trójwymiarowego (3D) pomiaru frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF) jako metody referencyjnej.Materiał i metody. Badaniem objęto 49 pacjentów (w tym 33 mężczyzn, średni wiek 65 ± 10 lat) hospitalizowanychz powodu bólów stenokardialnych, których poddano przezklatkowemu badaniu echokardiograficznemu z oceną LVEF 3D podczas analizy off-line na podstawie zbiorów uzyskanych z badania. Poza tym dokonano pomiarów przemieszczenia skurczowego pierścienia mitralnego przy użyciu algorytmu TMAD u wszystkich pacjentów.Wyniki. Ze względu niewystarczającą dla funkcji śledzenia markerów akustycznych jakość obrazu z badania wykluczono 5 pacjentów. Analiza TMAD w jednej z projekcji koniuszkowych zajęła przeciętnie 10 ± 4 s. Średnia wartość LVEF wyniosła 46,0% ± 12,3%. W grupie badanych pacjentów otrzymano istotną statystycznie korelację między LVEF a przemieszczeniem środka pierścienia mitralnego w kierunku koniuszka w projekcji koniuszkowej czterojamowej (r = 0,57; p &lt; 0,0001) oraz procentowym przemieszczeniem pierścienia w kierunku koniuszka (r = 0,63; p &lt; 0,0001). Porównywalne wyniki otrzymano dla przemieszczenia środka pierścienia mitralnego w kierunku koniuszka w projekcji koniuszkowej dwujamowej (r = 0,6; p &lt; 0,0001) oraz jego wartości procentowej (r = 0,65; p &lt; 0,0001).Wnioski. Pomiar skurczowego przemieszczenia pierścienia mitralnego przy użyciu algorytmu TMAD koreluje z referencyjnym pomiarem LVEF 3D, ale technika ta wymaga zbioru danych bardzo dobrej jakości.Introduction. Tissue mitral annular displacement (TMAD) is a new technique for rapid quantitative assessment of global left ventricular function based on tracking of acoustic markers. It allows for the assessment of mitral annulus displacement relative to the apex, based on standard apical views. Objective was to assess the feasibility and accuracy of measurements obtained with TMAD technique for the analysis of global left ventricular function using three-dimensional (3D) left ventricular ejection fraction (LVEF) measurements as a reference technique. Material and methods. The study included 49 patients (33 men, mean age 65 ± 10 years) admitted with stenocardia, who underwent two-dimensional and 3D transthoracic echocardiography with off-line measurement of LVEF using 3D datasets. Furthermore, measurements of mitral annulus displacement relative to apex with a TMAD algorithm were performed in all patients. Results. Due to the suboptimal quality of the data, insufficient for tracking the acoustic markers by the TMAD algorithm, 5 patients were excluded. TMAD analysis of one apical view took 10 ± 4 s. Mean LVEF was 46.0% ± 12.3%. Among this group of patients there was a statistically significant correlation between LVEF and the midpoint mitral annulus displacement towards the apex in the apical four-chamber view (r = 0.57, p < 0.0001) and the percentage of the midpoint mitral annulus displacement (r = 0.63, p < 0.0001). A similar correlation was observed between midpoint mitral annulus displacement in the apical two-chamber view (r = 0.6, p < 0.0001) and the percentage of the midpoint mitral annulus displacement (r = 0.65, p < 0.0001). Conclusion. Measurement of midpoint mitral annulus displacement by TMAD technique is very rapid and provides satisfactory correlation with 3D LVEF measurements. This technique, however, requires echocardiographic recording of good quality

Fusion of morphological data obtained by coronary computed tomography angiography with quantitative echocardiographic data on regional myocardial function

Background: Three-dimensional (3D) fusion of morphological data obtained by coronary computed tomography angiography (CCTA) with functional data from resting and stress echocardiography could potentially provide additional information compared to examination results analyzed separately and increase the diagnostic and prognostic value of non-invasive imaging in patients with suspected coronary artery disease (CAD). Using vendor-independent software developed in our institution, we aimed to assess the feasibility and reproducibility of 3D fusion of morphological CCTA data with echocardiographic data regarding regional myocardial function. Methods: Thirty patients with suspected CAD underwent CCTA and resting transthoracic echocardiography. From CCTA we obtained 3D reconstructions of coronary arteries and left ventricle (LV). Offline speckle-tracking analysis of the echocardiographic images provided parametric maps depicting myocardial longitudinal strain in 17 segments of the LV. Using our software, 3 independent investigators fused echocardiographic maps with CCTA reconstruc­tions in all patients. Based on the obtained fused models, each segment of the LV was assigned to one of the major coronary artery branches. Results: Mean time necessary for data fusion was 65 ± 7 s. Complete agreement between independent investigators in assignment of LV segments to coronary branches was obtained in 94% of the segments. The average coefficient of agreement (kappa) between the investigators was 0.950 and the intra-class correlation coefficient was 0.9329 (95% CI 0.9227–0.9420). Conclusions: Three-dimensional fusion of morphological CCTA data with quantitative echocardiographic data on regional myocardial function is feasible and allows highly repro­ducible assignment of myocardial segments to coronary artery branches

Echokardiograficzna ocena złożonego mechanizmu ciężkiej niedomykalności mitralnej u pacjentki 59-letniej — współistnienie wypadania segmentu P2 z częściowym rozszczepem tylnego płatka zastawki mitralnej

Pacjentka 59-letnia z nadciśnieniem tętniczym i hipercholesterolemią została przyjęta do kliniki kardiologii z powodu znacznego pogorszenia tolerancji wysiłku (do IV klasy wg NYHA), narastającej duszności (do spoczynkowej włącznie) oraz znacznego stopnia obrzęków obwodowych i cech retencji płynów. W EKG stwierdzono rytm zatokowy, miarowy o częstości 72/min, zespoły QS w odprowadzeniach I i aVL, ujemne załamki T w odprowadzeniach III i aVF oraz pojedyncze monomorficzne pobudzenia dodatkowe pochodzenia komorowego

Ocena funkcji prawego przedsionka za pomocą echokardiografii metodą śledzenia markerów akustycznych

Introduction. Speckle tracking echocardiography (STE) is a well-established tool to assess cardiac function parameters, however, the value of this tool in the assessment of right atrial (RA) function is still largely unknown. The aim of the study is to investigate the feasibility of RA function assessment by STE and the relationship between right ventricular (RV) deformation and the function of the RA. Material and methods. 94 patients with various cardiovascular pathologies have been included in the study group. All patients underwent transthoracic echocardiography with subsequent off-line analysis using speckle tracking technique and measurement of numerous RA deformation parameters, including peak atrial longitudinal strain (PALS) and peak atrial contraction strain (PACS), as well as established indices of RV function, such as tricuspid annular peak systolic excursion (TAPSE) and global longitudinal strain (GLS). Results. RA function assessment by STE was feasible in all patients. A statistically significant correlation was observed between RA strain (PACS and PALS) and RV parameters. RV-GLS showed weak correlation with PALS (r = –0.38; p = 0.0015) and PACS (r = –0.30; p = 0.013). Similarly, TAPSE correlated with PALS and PACS (r = 0.34; p = 0.02) and (r = 0.23; p = 0.04) respectively. Conclusion. RA function assessment by STE is feasible. The RA deformation parameters weakly correlate with RV function indices, indicating that other factors significantly influence RA function. Therefore, the RA function cannot be regarded as a direct barometer of the RV function.Wstęp. Echokardiografia metodą śledzenia markerów akustycznych (STE) jest uznanym narzędziem oceny parametrów czynności serca, jednak wartość tego narzędzia w ocenie czynności prawego przedsionka (RA) jest nadal w dużej mierze nieznana. Celem pracy jest zbadanie możliwości oceny funkcji RA za pomocą STE oraz związku między deformacją prawej komory (RV) a funkcją RA. Materiał i metody. Do badanej grupy włączono 94 osoby z różnymi patologiami sercowo-naczyniowymi. U wszystkich pacjentów wykonano echokardiografię przezklatkową z późniejszą analizą off-line z wykorzystaniem techniki śledzenia markerów akustycznych i pomiarem licznych parametrów deformacji RA, w tym szczytowe odkształcenie podłużne przedsionków (PALS) i szczytowe napięcie skurczowe przedsionków (PACS), a także ustalonych wskaźników funkcji RV, takich jak: wychylenie skurczowe pierścienia trójdzielnego (TAPSE) i globalne odkształcenie podłużne (GLS). Wyniki. Ocena funkcji RA za pomocą echokardiografii śladowej plamki była możliwa u wszystkich pacjentów. Zaobserwowano statystycznie istotną korelację między odkształceniem prawej komory (PACS i PALS) a parametrami RV. RV-GLS wykazało słabą korelację z PALS (r = –0,38; p = 0,0015) i PACS (r = –0,30; p = 0,013). Podobnie TAPSE korelowało z PALS i PACS (r = 0,34; p = 0,02) i (r = 0,23; p = 0,04). Wnioski. Ocena funkcji RA za pomocą echokardiografii metodą śledzenia markerów akustycznych jest możliwa. Parametry deformacji RA słabo korelują ze wskaźnikami funkcji RV, co wskazuje, że inne czynniki mają istotny wpływ na funkcję RA. Dlatego funkcja RA nie może być traktowana jako bezpośredni barometr funkcji RV