Carotid endarterectomy in patients with contralateral internal carotid artery occlusion

Wstęp. Zakrzepica tętnicy szyjnej wewnętrznej u około 1/3 chorych prowadzi do udaru mózgu. Celem pracy jest ocena wyników endarterektomii tętnicy szyjnej wewnętrznej w zależności od drożności przeciwstronnej tętnicy szyjnej wewnętrznej. Materiał i metody. W latach 1990&#8211;1998 wykonano 422 zabiegów endarterektomii u 390 chorych, których podzielono na 2 grupy. W grupie I było 65 chorych (16,7%) z niedrożną przeciwstronną tętnicą szyjną wewnętrzną, natomiast grupę II stanowiło 325 chorych (83,3%) z zachowaną drożnością tętnicy po stronie przeciwnej. Operowano przede wszystkim chorych (94,8%) z dużym (> 70%) zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej. Występowanie czynników ryzyka nie różniło się w obu grupach. W grupie I znamiennie częściej (p = 0,01) stwierdzano pełnoobjawowy udar ze strony operowanej tętnicy. Wykonywano standardową endarterektomię z pierwotnym szwem tętnicy. Wyniki. Przedoperacyjna tomografia komputerowa znamiennie częściej (p < 0,001) wykazywała ognisko niedokrwienia mózgu po stronie operowanej w grupie I. Czasowy przepływ wewnętrzny znamiennie częściej (p < 0,001) stosowano u chorych z przeciwstronną niedrożnością tętnicy szyjnej wewnętrznej. Udar mózgu po stronie operowanej stwierdzano u 3% chorych w grupie I i u 3,1% chorych w grupie II. Przeciwstronny udar wystąpił u 1,5% osób w grupie I oraz u 0,56% osób w grupie II. Śmiertelność wynosiła: 1,5% w grupie I i 1,3% w grupie II. Wnioski. Ryzyko powikłań oraz śmiertelność okołooperacyjna po endarterektomii szyjnej w badanej grupie nie są większe u chorych z przeciwstronną niedrożnością tętnicy szyjnej wewnętrznej. W grupie I znamiennie częściej zachodziła potrzeba zastosowania czasowego przepływu wewnętrznego.Introduction. Carotid artery occlusion is the cause of death or disabling cerebral symptoms in 1/3 of patients. The aim of the study was to analyse the perioperative results of carotid endarterectomy (CEA) depending on the patency of the contralateral internal carotid artery (ICA). Material and methods. Four hundred and twenty-two CEA were performed in 390 patients between 1990&#8211;1998. Sixty-five (16.7%) patients had contralateral ICA occlusion (group I). The rest, 325 patients (83.3%), had patent contralateral ICA - group II. We operated on mainly severe (> 70%) ICA stenoses (94.8%). The preoperative risk factors were similar in both groups. Preoperative severe stroke on the operated ICA side was significantly more often observed in group I (p = 0.01). Standard CEA with direct arterial suture was performed in all cases. Results. Preoperative computed tomography (CT) scan revealed more often ischaemic focus on the operated side in group I (p < 0.001). Intraoperative shunt was significantly more often used in patients with contralateral ICA occlusion (p < 0.001). The perioperative stroke from the operated side was observed in 3% patients from group I and in 3.1% from group II. Contralateral stroke occurred in 1.5% from group I, and 0.56% from group II. Mortality rate was respectively 1.5% for group I, and 1.3% for group II (p = NS). Conclusions. Risk of preoperative stroke and mortality rate were not higher for patients with contralateral ICA occlusion. Intraoperative shunt was significantly more often used in patients with contralateral ICA occlusion

Zwyrodnienie torbielowate przydanki tętnicy podkolanowej jako rzadka przyczyna niedokrwienia kończyny dolnej w młodym wieku

The study presents the case of lower limb ischemia due to adventitial cystic degeneration of the popliteal artery in young men. The pathogenesis of this disease is not clear and several theories which explain its origin are present. This seldom disease can be the reason of leg ischemia in young age. The contrast-anhanced computed tomography and duplex sonography play the main role in diagnostics. In advanced stage of disease basic treatment is the vascular bypass with best use of vein bypass.W pracy przedstawiono przypadek niedokrwienia kończyny dolnej u młodego mężczyzny spowodowany zwyrodnieniem torbielowatym przydanki tętnicy podkolanowej. Etiologia choroby nie jest do końca jasna i istnieje kilka teorii tłumaczących jej powstanie. Ta rzadka patologia może być przyczyną niedokrwienia kończyny dolnej w młodym wieku. W diagnostyce ważną rolę odgrywa angiografia tomografii komputerowej oraz USG Doppler. Podstawowym leczeniem w zaawansowanym stadium choroby jest rekonstrukcja chirurgiczna, najlepiej z użyciem żyły własnej

Fulminant course of visceral malperfusion due to type B aortic dissection

Rozwarstwienie aorty typu B może być skutecznie leczone zachowawczo w wielu niepowikłanych przypadkach i odsetek ten może wynosić nawet 90% chorych. Wystąpienie dodatkowych objawów bólowych z zakresu klatki piersiowej lub jamy brzusznej powinno nasuwać podejrzenie powikłań naczyniowych. Niedokrwienie trzewi jamy brzusznej jest obserwowane w około 30% przypadków rozwarstwień. Jednoczesne wystąpienie objawów w klatce piersiowej i jamie brzusznej obserwowane jest wyjątkowo rzadko. Mężczyzna 54-letni został przyjęty do kliniki w trybie nagłym z podejrzeniem rozwarstwienia aorty. W wykonanej angiotomografii stwierdzono rozwarstwienie aorty piersiowej rozpoczynające się tuż poniżej lewej tętnicy podobojczykowej i sięgające tętnic biodrowych zewnętrznych. Chory miał wysokie nadciśnienie tętnicze. Jednocześnie stwierdzono objawy zapalenia otrzewnej i radiologiczne cechy perforacji przewodu pokarmowego. Wykonano pilnie laparotomię stwierdzając ogromny ubytek ścian części przedodźwiernikowej żołądka i niedokrwienie śluzówki z plackami martwicy sięgające połowy jego trzonu. Wykonano resekcję żołądka sposobem B II na pętli Laheya. W badaniu histopatologicznym nie znaleziono wrzodu trawiennego. W przebiegu pooperacyjnym obserwowano ponownie objawy niedokrwienia jelit pod postacią obkurczenia pętli doprowadzającej zespolenia . Chory otrzymywał antybiotyki i całkowite żywienie pozajelitowe, jednak jego stan nie ulegał poprawie. Dlatego pomimo objawów zakażenia zdecydowano się na implantację stentgraftu aortalnego zamykającego wrota rozwarstwienia. Procedura ta zmieniła przepływ w aorcie piersiowej i poprawiła napływ do tętnic jamy brzusznej. Jednak chory był operowany jeszcze dwukrotnie z powodu postępującej martwicy jelit, szczególnie w okolicy wykonywanych zespoleń jelitowych i tworzących się przetok jelitowych. Ostatecznie pacjent wyzdrowiał po trzech miesiącach od momentu przyjęcia do kliniki. W trakcie pobytu przebył także udar mózgu.Rozwarstwienie aorty typu B powikłane niedokrwieniem trzewi jamy brzusznej wymaga pilnego leczenia chirurgicznego. Założenie stentgraftu aortalnego wydaje się złotym środkiem w takiej sytuacji. Leczenie to powinno wyprzedzić powstanie martwicy ściany jelit i zależne od tego powikłania septyczne. Wydaje się, że odzyskanie kanału prawdziwego poniżej założonego stent-graftu aortalnego może wymagać czasu, gdyż obkurczenie się kanału fałszywego wypełnionego już skrzeplinami nie występuje bezpośrednio po leczeniu endowaskularnym. Aortic type B dissection can be treated conservatively in up to 90% of uncomplicated cases. Additional symptoms comprising of the pain in the thorax and abdominal cavity may suggest vascular complications. Visceral ischemia is observed in about 30% of aortic dissections. Synchronous symptoms in the thorax and abdomen are very rare situation. A 54-year old male patient was admitted to the clinic on duty with diagnosis of aortic dissection. Angiotomography proved a dissection starting just below the origin of the left subclavian artery and running along the aorta to the external iliac arteries. The patient presented also with very high systemic pressure and abdominal symptoms of diffuse peritonitis. Plain abdominal x-ray proved perforation of his gastroalimentary tract. Emergency laparotomy was performed disclosing a vast defect of gastric walls in the prepyloric region and visible ischemia of mucosa with patches of necrosis reaching up to the half of the stomach. B II resection was performed with anastomosis of the stomach stump to the small intestine on so-called Lahey loop. Histological evaluation did not prove the existence of peptic ulcer. In the postoperative period ischemia of the intestines was observed again. The afferent loop of gastrointestinal anastomosis was shrunken due to this fact. Patient received wide spectrum antibiotics and was maintained on total parenteral nutrition. Apart from this treatment the state of the patient did not change. It was decided that closure of the entry tear in the thoracic aorta was the only way to restore a proper blood flow in it. Aortic stent-graft was implanted to the thoracic aorta descending to the level of the celiac trunk despite the symptoms of septicemia. This endovascular procedure changed the blood flow in the thoracic aorta and improved the inflow to visceral arteries but the patient was operated two more times because of progressing necrosis in the vicinity of intestinal anastomoses with fistulae formation. Finally the patient recovered within three months since admission. He also experienced stroke during his hospital stay. Type B aortic dissection complicated with visceral ischemia requires an urgent surgical treatment. Aortic stent-graft placement seems to be the gold standard in such cases. This treatment should precede formation of intestine necrosis with fistulae and subsequent septic complications. It seems that regaining of the true channel below the stent-graft may require certain time for the shrinking of the false one filled with thrombi does not appear just after the endovascular procedure.

Hybrid treatment of the infected carotid-subclavian graft complicated by the septic haemorrhage

The paper presents combined method of treatment to 90-year-old female, admitted with the hemorrhage from the chronic purulent fistula in her left neck in the incision post left carotid to subclavian artery bypass in 1971. In the vascular center where she was operate on (outside of Poland) it was suggested, that she should undergo graft excision because of the possibility of graft blow and subsequent exsanguinations as the most severe complication but finally she gave up. In the new circumstances, in the face of no-indirect threat to life, there was urgent need for surgical treatment. Being aware of multiple risk factors from age, general condition and changes in local, developed the concept of radical, yet more saving, to-step procedure. At first by percutaneous means covered stents were implanted into the places of vascular anastomoses, followed by angioplasty of the narrowed origin of left subclavian artery. In the second phase, after a few days, the infected prosthesis was excised and the cavities in the arterial walls of the two arteries were provided. Before, during and after surgery targeted antibiotics were used with classic antiplatelet therapy regimen. Post-operative course was uneventful. The wound healed properly. Which currently consisting of 93 years, as for her age, she in excellent condition overall. There were no signs of infection recurrence observed

Original method of treatment applied to the patent with rupturing thoracoabdominal aortic aneurysm, multi-organ insufficiency and advance limb ischemia

W pracy przedstawiono niekonwencjonalny sposób leczenia chorego z pękającym tętniakiem aorty piersiowo-brzusznej II typu Crawforda, niedomogą wielonarządową oraz głębokim niedokrwieniem kończyn dolnych, spowodowanym rozwarstwieniem i zakrzepicą tętniaka w segmencie podnerkowym. Ze względu na zbyt wysokie ryzyko powikłań, wcześniej zrezygnowano z operacji resekcyjnej. Nowe okoliczności — pękanie tętniaka i bóle spoczynkowe kończyn wymusiły podjęcie próby oryginalnego leczenia. Z kilku protez naczyniowych skonstruowano układ, który wszyto do worka zakrzepniętego tętniaka aorty brzusznej. Odnogi przeszczepów zespolono z tętnicami nerkowymi, krezkową górną i obiema udowymi. W kolejnym etapie, przez ramię techniczne wszytego układu, sforsowano miejsce niedrożności i wprowadzono do aorty piersiowej wielosegmentowy stent-graft. Umożliwiło to wyłączenie tętniaka i odtworzenie napływu krwi do nerek, trzewi oraz kończyn dolnych. Na zakończenie niezbędne okazało się wykonanie dodatkowego zespolenia krezkowo-trzewnego. Przebieg pooperacyjny, poza przejściowym pogorszeniem funkcji nerek, był niepowikłany. W rok po operacji stan pacjenta był zadowalający. W dostępnej bibliografii nie ma opisu podobnego przypadku.Presented is nonconventional method of treatment of patent with rupturing thoracoabdominal aortic aneurysm (Crawford type II), with multi-organ insufficiency and critical ischemia lower extremities due to dissection and thrombosis in the infra-renal part of an aneurysm. Due to high risk for surgery the patient was previously disqualified from the surgical treatment. On the new circumstances, that is the rupturing of an aneurysm and rest pain extremities forced us to try, to give it a chance for original method of treatment. From several vascular prostheses a special system of branches was constructed, it was then anastomosed by one and into coagulated sack of infra-renal part of an aneurysm. The branches of this system were then anastomosed with the renal arteries, mesenteric superior artery and with both common femoral arteries. In the second step through the technical branch of the system (conduit), the multi-segmented stent-graft was forced through the occluded aneurysm, thus restoring the blood flow to the kidneys, abdominal viscera and lower extremities. At end of the procedure there was a need for additional mesenteric to celiac anastomoses. In postoperative period transient functional renal impairment was observed, with no other adverse complications. After 12 months follow up the patient was found in the satisfactory condition. In bibliography there is a lack of description of the similar case

Long-term results after percutaneous transluminal angioplasty of the subclavian artery

Wstęp. Zespół podkradania tętnicy podobojczykowej jest istotnym problemem klinicznym, w którym przewlekłe niedokrwienie kończyny górnej może powodować zaburzenia ukrwienia mózgu. Obecnie postępowaniem z wyboru w przypadku całkowitej niedrożności tętnicy podobojczykowej jest leczenie chirurgiczne, natomiast w przypadkach zwężeń stosuje się techniki śródnaczyniowe. Materiał i metody. W klinice, w której pracują autorzy, w latach 1989&#8211;1998 u 74 chorych (44 kobiet i 30 mężczyzn w wieku 20&#8211;71 lat; średnio 49 lat) wykonano przezskórną dylatację (PTA, percutaneous transluminal angioplasty) z powodu zwężenia tętnicy podobojczykowej. Dobre wyniki angioplastyki uzyskano u 69 chorych (93,2%). Zgody na ponowne wykonanie zabiegów nie wyraziło 5 pacjentów (8,1%), u których doszło do szybkiego nawrotu zwężenia. Celem pracy była analiza odległych wyników PTA u 52 chorych w okresie 16&#8211;128 miesięcy (średnio 51 miesięcy) od wykonanego zabiegu. Wyniki. U 39 (75%) chorych odnotowano poprawę stanu klinicznego potwierdzoną badaniem duplex-doppler,a także zrównanie wartości ciśnienia tętniczego na tętnicach ramiennych. U żadnego z pacjentów nie stwierdzono objawów przewlekłego niedokrwienia mózgu lub kończyny górnej. W tym okresie u 8 chorych obserwowano nawrót zwężenia tętnicy podobojczykowej. Ocena morfologiczna wykazała poniżej 50-procentowe zwężenia światła naczynia, powodujące różnice ciśnienia krwi na tętnicy ramiennej poniżej 20 mm Hg.Introduction. Subclavian steal syndrome is a clinical problem of great importance, in which chronic upper limb ischaemia can cause a deficit of blood supply to the brain. Nowadays surgery is the routine approach to the management of complete subclavian artery (SA) occlusion; in the case of stenosis endovascular procedure is preferable. Material and methods. We treated 74 patients with percutaneous transluminal angioplasty (PTA) for SA stenosis in our Department in the years 1989&#8211;1998 (44 females, 30 male; age 20&#8211;71 years, mean 49 years). Good results after angioplasty were obtained in 69 patients (93.2%). Five patients (8.1%) had only a temporary improvement but they refused further procedures. Analysis of the long-term results after SA PTA was the aim of the study. Fifty-two patients were followed-up for 16 to 128 months (mean 51 months). Results. Thirty-nine patients (75%) had clinical improvement and normal vertebral artery blood flow direction confirmed by duplex-doppler, as well as equal brachial pressures. None of the patients complained of any signs of chronic brain or hand ischaemia. During follow-up 8 patients (15.4%) were diagnosed with subclavian artery stenosis, however lesser than 50%, causing a difference of brachial pressure up to 20 mm Hg

Prevention of HPV-related diseases – clinical and economic aspects of prophylactic vaccination

Cervical cancer is among the most prevalent malignancies in women. Polish National Cancer Registry indicates that in 2007 there were over 3400 new cervical cancer cases and over 1900 women died of this malignancy. The cervical cancer frequently affects women remained productive, hence posses a significant health, social and economic burden. Oncogenic types of human papillomavirus (HPV) 16, 18 present a major causal factor responsible for the development of cervical cancer. Low-oncogenic HPV types 6, 11 are responsible for the development of anogenital warts, non-cancerous tissue growths which are a disturbing condition, considerably diminishing patients’ quality of life and constitute significant financial burden for healthcare system. The standard method of secondary prevention of the HPV-related diseases is cytological screening. Systematic screening is essential nonetheless the test is not specific for HPV. Vaccinations against HPV infection are the only effective method of primary prophylaxis of HPV-related diseases. Currently, there are two registered vaccines: quadrivalent Silgard® vaccine against HPV 6, 11, 16, 18 and bivalent Cervarix® vaccine against HPV 16, 18. The most health and social benefits bring both primary and secondary prevention based on common vaccination against HPV followed by regular cytological screening. Economic analyses indicate that vaccination of 12 years old girls is more cost-effective than the strategy limited to cytological screening only. Polish adaptation of the economic model for routine vaccination program against HPV 6, 11, 16, 18 with quadrivalent Silgard® vaccine reveal cost per QALY (quality adjusted life year) of 17 987 PLN which prove high cost-effectiveness of vaccination against HPV in Poland.Rak szyjki macicy stanowi jedną z najczęstszych przyczyn zgonów z powodu chorób nowotworowych wśród kobiet. Według danych Krajowego Rejestru Nowotworów w 2007 roku zarejestrowano w Polsce ponad 3400 zachorowań na nowotwory szyjki macicy, a ponad 1900 kobiet zmarło z tego powodu. Rak szyjki macicy dotyczy w przeważającej mierze kobiet w wieku produkcyjnym i stanowi istotny problem zdrowotny, społeczny oraz ekonomiczny. Głównym czynnikiem odpowiedzialnym za rozwój raka szyjki macicy są onkogenne typy wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) 16 i 18. Niskoonkogenne typy HPV 6 i 11 odpowiadają za powstawanie brodawek narządów moczowo-płciowych, zmian bez cech nowotworzenia, będących uciążliwą chorobą, obniżającą jakość życia i znacznie obciążającą budżet ochrony zdrowia. Podstawową metodą profilaktyki wtórnej zakażeń HPV jest skryning cytologiczny. Jego prowadzenie jest konieczne, choć badanie to nie jest specyficzne. Szczepienia profilaktyczne stanowią jedyną skuteczną metodę profilaktyki pierwotnej chorób związanych z zakażeniami HPV. Obecnie są zarejestrowane dwie szczepionki: czterowalentna szczepionka Silgard® przeciw HPV 6, 11, 16, 18 oraz dwuwalentna szczepionka Cervarix® przeciw HPV 16, 18. Największe korzyści zdrowotne i społeczne przynoszą równoległe działania profilaktyki pierwotnej, polegającej na upowszechnieniu szczepień przeciwko HPV, oraz wtórnej, obejmującej regularne badania cytologiczne. Analizy ekonomiczne wykazały, że szczepienie przeciwko HPV 12-letnich dziewczynek jest efektywne kosztowo w porównaniu ze strategią uwzględniającą jedynie skryning cytologiczny. W polskiej adaptacji modelu ekonomicznego dla rutynowego programu szczepień przeciwko zakażeniom HPV 6, 11, 16 i 18 za pomocą szczepionki czterowalentnej Silgard® oszacowano wartość zyskania jednego roku życia w pełnym zdrowiu (quality adjusted life year, QALY) na 17 987 PLN, co wskazuje na wysoką opłacalność programu szczepień przeciw HPV w Polsce

Clinical and economic aspects of using vaccinating against HPV

Cervical cancer is one of the most common types of cancer in women population in the world and is the cause of majority of deaths among women. Poland is one of the countries with the highest morbidity which is about 3000 cases yearly; major group – of 1301 cases – constitute women aged 45–54. According to National Cancer Registry in years 1999–2010 morbidity and mortality due to cervical cancer remain stable. Key factor leading to cervical cancer is infection with oncogenic types of human papillomavirus (HPV). The most significant are types HPV-16 and HPV-18 which are estimated to be responsible for 73% of cases. Low-oncogenic types HPV-6 and HPV-11 are major cause of warts in areas of cervix, vulva and anus. Vaccinations against HPV represent one of the components of primary prevention. Vaccinations should be supplemented with public education activities focusing on cervical cancer and HPV infections. Secondary prevention should involve regular screening tests among women aged 21–25. Currently two vaccines are registered in Poland: quadrivalent Silgard® against HPV-6, HPV-11, HPV-16 and HPV-18 and bivalent Cervarix® against HPV-16 and HPV-18. Analyses conducted in various countries reported cost-effectiveness of strategies based on vaccinations against HPV infections conducted along with screening tests over strategy based only on screening tests. In Polish settings cost per additional QALY (quality-adjusted life year) in case of vaccinations with Silgard® was estimated for 12 704 PLN. The value is 9 times lower than the official cost-effectiveness threshold of medical technologies in Poland which equals 105 801 PLN/QALY and indicates cost-effectiveness of using and funding quadrivalent vaccine Silgard® in Polish settings.Rak szyjki macicy jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych w populacji kobiet na świecie, przyczyniając się do największej liczby zgonów wywołanych chorobami nowotworowymi wśród kobiet. Polska należy do krajów o największej zachorowalności, która rocznie wynosi około 3000 przypadków; największą grupę – 1301 chorych – stanowią kobiety w wieku 45–54 lat. Według Krajowego Rejestru Nowotworów w okresie 1999–2010 zachorowalność i umieralność z powodu raka szyjki macicy utrzymywała się na podobnym poziomie. Kluczowym czynnikiem prowadzącym do rozwoju raka szyjki macicy jest zakażenie onkogennymi typami wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV). Najistotniejszą rolę odgrywają typy HPV-16 i HPV-18, które odpowiadają za 73% przypadków zachorowań. Niskoonkogenne typy HPV-6 i HPV-11 są najczęstszą przyczyną powstawania zmian w okolicach szyjki macicy, sromu i odbytu o charakterze nienowotworowym. Szczepienia przeciwko HPV są jednym z komponentów profilaktyki pierwotnej. Istotnym elementem towarzyszącym szczepieniom powinno być informowanie społeczeństwa na temat raka szyjki macicy i zakażeń HPV. W ramach profilaktyki wtórnej należy prowadzić regularne badania skriningowe w populacji kobiet od 21.–25. roku życia. Obecnie w Polsce zarejestrowane są dwie szczepionki: czterowalentna Silgard® przeciw HPV-6, HPV-11, HPV-16, HPV-18 oraz dwuwalentna Cervarix® przeciw HPV-16 i HPV-18. Przeprowadzone na świecie analizy farmakoekonomiczne wskazują na istotną przewagę efektywności kosztowej strategii opartej na szczepieniach przeciwko zakażeniom HPV prowadzonych łącznie z badaniami skriningowymi nad strategią bazującą jedynie na badaniach przesiewowych. W warunkach polskich koszt zyskania dodatkowego roku życia w pełnym zdrowiu dzięki wprowadzeniu szczepień szczepionką czterowalentną oszacowano na 12 704 PLN. Jest on blisko 9-krotnie niższy niż przyjęta ustawowo w Polsce granica opłacalności procedur medycznych, wynosząca 105 801 PLN/QALY, co stanowi podstawę stwierdzenia opłacalności stosowania i finansowania szczepionki czterowalentnej Silgard® w warunkach polskich