Black hole boundaries

Classical black holes and event horizons are highly non-local objects, defined in relation to the causal past of future null infinity. Alternative, quasilocal characterizations of black holes are often used in mathematical, quantum, and numerical relativity. These include apparent, killing, trapping, isolated, dynamical, and slowly evolving horizons. All of these are closely associated with two-surfaces of zero outward null expansion. This paper reviews the traditional definition of black holes and provides an overview of some of the more recent work on alternative horizons.Comment: 27 pages, 8 figures, invited Einstein Centennial Review Article for CJP, final version to appear in journal - glossary of terms added, typos correcte

Lodz – an attractive place for Japanese FDI

Autor artykułu na wstępie opatruje Łódź przydomkiem „miasta nowych możliwości”. Przekonanie to wynika z kilku ważnych charakterystyk Łodzi: (1) korzystnej lokalizacji; (2) istotnych projektów infrastrukturalnych podejmowanych w ostatnim czasie; (3) zachęt inwestycyjnych, szczególnie wobec strategicznych inwestorów zagranicznych; (4) powstawania nowych sektorów działalności; (5) rozwoju bazy naukowo-badawczej oraz kulturalnej miasta. Leżąca na przecięciu autostrad A-1 i A-2 Łódź rozwija system dróg szybkiego ruchu, modernizowane są ponadto połączenia kolejowe, a międzynarodowe lotnisko im. Władysława Reymonta otworzyło już trzeci terminal. Od paru lat realizowane jest wielkie przedsięwzięcie „Nowe centrum Łodzi”, będące jednym z największych infrastrukturalnych programów publicznych w Europie. Obejmuje ono przede wszystkim budowę bardzo nowoczesnej, szybkiej i wielopoziomowej kolei podziemnej. Koszt tej inwestycji, a zarazem renowacji, szacowany jest na ok. 550 mln dolarów amerykańskich, a ponad połowa tej kwoty będzie sfinansowana za pośrednictwem Unii Europejskiej. Miasto liczy na duże inwestycje zagraniczne, stosując środki pomocy publicznej (np. zwolnienia z podatku dochodowego itd. dla firm w Specjalnej Strefie Ekonomicznej), a ogólnie ich wartość jest wyższa niż przeciętna w Polsce. Urząd Miasta uruchomił specjalne Biuro Obsługi Inwestora, które zatrudnia także Japonkę, bezpośrednio współpracującą z potencjalnymi inwestorami z Kraju Kwitnącej Wiśni. W drugiej części artykułu M. Włodarczyk wskazuje na pozytywne zmiany w profilu rozwojowym Łodzi – nasze miasto odchodząc od produkcji przemysłu przetwórczego, przede wszystkim branży włókienniczej, w coraz większym stopniu angażuje się w rozwój gospodarki opartej na wiedzy i na usługach. Jako centrum outsourcingowych procesów biznesowych (BPO), Łódź specjalizuje się głównie w fi ansach, księgowości i technologiach informatycznych. Wzrasta jednocześnie produkcja artykułów gospodarstwa domowego, rozwija się biotechnologia i elektronika. Tak dynamiczne zmiany w Łodzi i regionie związane są w dużej mierze z działającym tutaj silnym środowiskiem naukowym Uniwersytetu Łódzkiego i Politechniki. W dynamiczny rozwój miasta wpisuje się organizacja wielu imprez kulturalnych o ogólnokrajowym i międzynarodowym znaczeniu. W podsumowaniu należy stwierdzić, że przedstawiona przez autora artykułu „oferta” promocyjna miasta stanowi znakomitą propozycję współpracy dla obcego, w tym japońskiego, kapitału.The organizers of the conference wish to acknowledge the National Bank of Poland’s generous funding of this publication

The role of crowdfunding in reducing the equity gap in Poland

The aim of the paper is to verify if equity crowdfunding has an impact on equity gap reduction among early stage companies in Poland. The analysis is based on crowdfunding campaigns organized on the three most popular platforms in Poland during the 2015–2019 period. The presented research on equity crowdfunding allowed the main goal of the paper to be accomplished, namely to characterize equity crowdfunding in Poland. The results obtained also enabled equity crowdfunding to be placed among other equity capital sources for companies in the early stages of development. The results of the study verify the hypothesis that equity crowdfunding has an impact on equity gap reduction among Polish early stage companies. Our key findings prove that equity crowdfunding in Poland is mainly used by relatively small, early stage companies that operate in various sectors. Another finding is that most of the companies raised capital that qualifies as the Macmillan gap. We also proved that there is a relatively high level of information asymmetry among equity crowdfunding campaigns and provided our own definition of equity crowdfunding. W niniejszym artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy crowdfunding udziałowy wpływa na ograniczenie luki kapitałowej wśród przedsiębiorstw na wczesnych etapach rozwoju w Polsce. W badaniach odniesiono się do kampanii crowdfundingowych przeprowadzonych na trzech najpopularniejszych platformach w Polsce w okresie 2015–2019. Otrzymane wyniki pozwoliły na realizację celu głównego, tj. scharakteryzowanie equity crowdfundingu w Polsce oraz umiejscowienie go pośród innych źródeł kapitału o charakterze udziałowym. Uzyskane wyniki potwierdzają przyjętą hipotezę główną, stanowiącą, że crowdfunding udziałowy ogranicza lukę kapitałową wśród przedsiębiorstw na wczesnych etapach rozwoju w Polsce. W ramach przeprowadzonych badań dowiedziono, że z crowdfundingu udziałowego w Polsce korzystają głównie na wczesnych etapach rozwoju niewielkie spółki z branż wysoko rozwiniętych. Jednocześnie zdecydowana większość z analizowanych projektów w ramach crowdfundingu udziałowego zakończyła się pozyskaniem kapitału mieszczącego się w luce kapitałowej Macmillana. Ponadto wykazano wysoką asymetrię informacji pomiędzy emitentem a inwestorem uczestniczącym w kampanii crowdfundingowej i zaproponowano autorską definicję crowdfundingu udziałowego.

Wpływ modelu kapitalizmu na politykę przemysłową prowadzoną przez państwo - przykład niemiec

Do wybuchu kryzysu gospodarczego w 2008 roku w debacie ekonomicznej na temat zasad prowadzenia polityki przemysłowej dominowało podejście neoliberalne- państwo nie powinno ingerować w rynek i zrezygnować z polityki przemysłowej. Jednakże kryzys gospodarczy doprowadził do zmiany paradygmatu. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, w jakim stopniu i w jaki sposób model kapitalizmu wpływa na kształt polityki przemysłowej prowadzonej przez państwo. W artykule analizie zostały poddane Niemcy- główne założenia i cele prowadzonej przez nie polityki przemysłowej. Wykorzystanymi metodami badawczymi są przegląd literatury oraz analiza opisowa niemieckiego modelu kapitalistycznego w świetle teorii Hall i Soskice oraz klasyfikacji Amable’a. Artykuł wskazuje, że polityka przemysłowa prowadzona przez Niemcy jest dostosowana do niemieckiego modelu kapitalizmu, a głównym czynnikiem, który ją kształtuje, jest koncepcja społecznej gospodarki rynkowej

Josai on academic cooperation with V-4 universities

Uniwersytet Josai z Tokio podejmuje wzmożone wysiłki w zakresie rozwoju wzajemnych relacji z krajami Grupy Wyszehradzkiej. W rezultacie tych działań, w ciągu ostatnich pięciu lat gwałtownie rozszerzył współpracę w dziedzinie szkolnictwa wyższego, szczególnie w zakresie wymiany studentów. Całkowita liczba studentów przyjeżdżających na Josai osiągnęła liczbę ponad 100, podczas gdy liczba studentów z Uniwersytetu Josai oraz Josai International University, zmierzających na naukę do uczelni w krajach V-4 wyniosła około 200 osób. Opierając się na wcześniejszych doświadczeniach wymiany międzynarodowej, w roku 2013 Uniwersytet Josai uruchomił, jako pierwszy w Japonii, Instytut Studiów Europy Środkowej, aby promować w Japonii działalność badawczo-rozwojową w odniesieniu do krajów Grupy Wyszehradzkiej. W lutym 2014 r. na kampusie tokijskim Josai Instytut ten zorganizował konferencję studencką pod nazwą ”V-4 + Japan”. Przesłaniem konferencji było promowanie wzajemnego zrozumienia wśród przedstawicieli młodszej generacji naszych krajów. Studenci-uczestnicy konferencji, oprócz uświadomienia sobie regionalnych i kulturowych różnic między Japonią i krajami V-4, mogli skorzystać z okazji i pogłębić wzajemne zrozumienie w toku praktycznych dyskusji. A. Shirahata konkluduje, że wynik tych dyskusji pozostawił wśród władz uczelni silne przekonanie, że pewnego dnia uczestnicy tego wydarzenia utworzą „most dobrej woli” między Japonią i krajami V-4. Powyższy artykuł omawia dotychczasowe osiągnięcia i przybliża plany dotyczące dalszego rozwoju i zróżnicowania współpracy naukowo-dydaktycznej między naszymi uczelniami.The organizers of the conference wish to acknowledge the National Bank of Poland’s generous funding of this publication

The Twentieth Anniversary of the Manggha Museum of Japanese Art and Technology – past achievements and future plans

“Manggha jest obecnie głównym ośrodkiem zarówno w Polsce, jak i w całej Europie Środkowo-Wschodniej, w którym można obcować z Japonią i jej kulturą”. Tę zaszczytną opinię wyraził Makoto Yamanaka – ambasador Japonii w Polsce, na łamach specjalnego wydania „Biuletynu Informacyjnego” przygotowanego przez Ambasadę Japonii z okazji jubileuszu dwudziestolecia Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie. Warto jednak pamiętać, że historia tej stosunkowo młodej instytucji sięga głębiej wstecz i jest ściśle spleciona z procesem recepcji sztuki japońskiej w Polsce. Wszak to w Krakowie działał na przełomie XIX i XX wieku Feliks „Manggha” Jasieński, który owładnięty manią kolekcjonowana nie tylko „japońskich cacek”, ale również obiektów sztuki polskiej, europejskiej i azjatyckiej z innych krajów zebrał około 15 000 obiektów. Zgromadzone przez Jasieńskiego wyroby były wspaniałą inspiracją dla polskich artystów interesujących się nowym nurtem w sztuce – japonizmem. Jednak w zamyśle „Mangghi”, który podziwiał u Japończyków nierozerwalną więź między sztuką a życiem codziennym, kolekcja miała mieć także wymiar edukacyjny. W przywiązaniu Japończyków do własnej tradycji i w ich pieczołowitości Jasieński-patriota upatrywał sposób na zachowanie tożsamości narodowej, rzecz nieodzowną w ojczyźnie od wielu lat nieobecnej na mapie Europy. To również z pobudek patriotycznych Feliks Jasieński postanowił przekazać całą kolekcję narodowi. Ostatecznie nastąpiło to w 1920 roku, kiedy została ona włączona do zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie. Jednak, głównie ze względu na ograniczone możliwości ekspozycyjne, przez wiele lat obiekty sztuki japońskiej były pokazywane sporadycznie. Podczas wojny, w 1944 roku, w krakowskich Sukiennicach odbyła się zorganizowana przez Niemców wystawa sztuki japońskiej i to wówczas po raz pierwszy zetknął się z nią młody Andrzej Wajda. Gdy w 1987 roku reżyser odbierał prestiżową nagrodę Fundacji Inamori (szerzej znaną jako Kyoto Prize), wówczas wyraził zamiar przeznaczenia jej na wybudowanie w Krakowie „domu dla kolekcji japońskiej”. Pomysł ten znalazł szeroki oddźwięk i dzięki ogromnemu zaangażowaniu wielu osób w Polsce i Japonii projekt nie pozostał tylko w sferze fantastycznych planów. Rozpropagowanie akcji na tak szeroką skalę nie byłoby możliwe bez aktywnego udziału następujących osób: Etsuko Takano – wieloletniej dyrektor Iwanami Hall, Chieko Akiyamy – dziennikarki jednej z japońskich stacji radiowych, Akiry Matsuzakiego – przewodniczącego Związku Zawodowego Pracowników Kolei Wschodniej Japonii, czy Araty Isozakiego – światowej sławy architekta, który w prezencie dla Fundacji Kyoto-Kraków zaprojektował budynek muzeum. Dzięki wielkiej życzliwości władz miasta i województwa udało się wznieść budowlę i 30 listopada 1994 roku prezydent Lech Wałęsa i reprezentujący japońską rodzinę cesarską książę Takamado dokonali uroczystego otwarcia Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha. Centrum Manggha rozpoczęło działalność jako jeden z oddziałów Muzeum Narodowego w Krakowie. Do nowego budynku przeniesiono kolekcję F. Jasieńskiego, a przy aktywnym wsparciu Fundacji Kyoto-Kraków zainicjowano organizację różnych wydarzeń artystycznych i naukowych. W styczniu 2005 roku instytucja rozpoczęła nowy etap działalności. Na mocy decyzji Ministra Kultury została wyodrębniona ze struktur Muzeum Narodowego w Krakowie i od tego czasu działa jako samodzielna jednostka. W 2007 roku zmieniła się nazwa placówki, która została przemianowana na Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, a w 2009 roku Zbiory Sztuki Dalekiego Wschodu Muzeum Narodowego w Krakowie zostały ostatecznie przejęte przez Muzeum Manggha w depozyt. Szeroka oferta programowa, a w jej efekcie duże zainteresowanie ze strony zwiedzających, w połączeniu z sukcesywnie powiększającym się zasobem doświadczeń, w istotny sposób wpłynęły na wypracowanie przez zespół Muzeum Manggha metody odnoszącej się do zasad planowania i prezentacji kolejnych przedsięwzięć. Zakłada ona „obudowanie” głównego wydarzenia projektu (najczęściej wystawy) grupą imprez o zróżnicowanym charakterze. Wspólnym celem tych działań jest przybliżenie prezentowanego zagadnienia, zjawiska czy nurtu w możliwie zróżnicowanej formie, często wykraczającej poza działania tradycyjnie wiązane z działalnością muzealną, takie jak organizacja wystawy czy publikacja katalogu. Ważną rolę w programie Muzeum Manggha odgrywa działalność naukowa i wydawnicza. W istotny sposób uwydatnia ona podstawowe cele stojące przed muzeum (gromadzenie, opracowywanie i udostępnianie zbiorów), a także działania wynikające z zadań przynależnych nowoczesnej instytucji kultury, powołanej zgodnie z wolą Fundatorów jako „dom japoński” w Krakowie. Tak rozległe działania zaowocowały tym, że muzeum jest miejscem odwiedzanym chętnie, ze stale wzrastającą frekwencją sięgającą ponad 100 000 zwiedzających rocznie. Na przestrzeni dwudziestu lat gościło tu wielu wybitnych uczonych, pisarzy i muzyków, a za szczególne wyróżnienie należy uznać fakt, że w lipcu 2002 roku, podczas oficjalnej wizyty w Polsce, Muzeum Manggha odwiedzili Cesarz Japonii Akihito wraz z Cesarzową Michiko. W warunkach wciąż rozwijającej się oferty programowej nieodzowne stało się stworzenie nowej, lecz pozostającej integralną częścią Muzeum Manggha, przestrzeni wystawienniczej, gdzie prezentowana będzie sztuka i kultura innych krajów Dalekiego Wschodu. W ten sposób narodziła się idea budowy Galerii Europa−Daleki Wschód. Uroczyste otwarcie Galerii jest planowane na czerwiec 2015 roku. Założenia programowe dotyczące nowej inwestycji – zgodnie z jej nazwą – przewidują sukcesywne prezentowanie relacji kulturowych między Europą a Dalekim Wchodem. Należy podkreślić, że Stworzenie Galerii Europa−Daleki Wschód w oddzielnym, specjalnie dedykowanym budynku, umożliwia pełną realizację statutowych założeń Muzeum Manggha. Jednocześnie nienaruszalne pozostaje przeznaczenie głównej siedziby muzeum, od początku zaprojektowanej jako miejsce poświęcone kulturze i sztuce Japonii. Dwadzieścia lat działalności Muzeum w dużej mierze zbiega się z historią całego kraju, który od 1989 roku stanął przed nowymi wyzwaniami natury politycznej, społecznej i ekonomicznej. Idea przekazania prywatnej nagrody przez Andrzeja Wajdę w celu powołania nowej instytucji państwowej, to wyjątkowy przykład partnerstwa publiczno-prywatnego, będącego w 1987 roku rozwiązaniem bez precedensu, a po 1989 roku wciąż pozostającego przedsięwzięciem nowatorskim, zarówno pod względem społecznym, jak ekonomicznym i prawnym. Tym bardziej satysfakcjonujący jest fakt, że z pozoru niemożliwa do zrealizowania idea fundatorów, dzięki zaangażowaniu i życzliwości wielu osób i instytucji, mogła przynieść tak znakomite rezultaty, a Muzeum Manggha mogło wypracować ugruntowaną pozycję w przestrzeni kulturalnej całego regionu.The organizers of the conference wish to acknowledge the National Bank of Poland’s generous funding of this publication

The New Media – the age of visual communication. The turn of 20th/21st century

W artykule omawia się zagadnienia znaczenia nowych mediów na przełomie wieków. Media pokazywane są jako integralny komponent kultury wizualnej i podnoszony jest ich wpływ również na ekonomię. Zwraca się uwagę na rolę nowych mediów w propagandzie politycznej i procesach cywilizacyjnych. Ukazana jest też ich rola w skracaniu dystansu kulturowego między Polską a Japonią. Autor diagnozuje zjawiska dotyczące artysty, rozwoju społecznego, kulturalnego i ekonomicznego w kontekście szybkiego rozwoju mediów w krajach zachodnich, często w kontekście Japonii. Wypowiada interesujący pogląd na temat znaczenia narracji wizualnej w biznesie, kulturze i komunikacji. Odkrywcze, choć może i kontrowersyjne, są jego wnioski dotyczące siły perswazyjnej i propagandowej mediów odnośnie do nowego zjawiska „wojny hybrydowej”. W tezach tych, zaprezentowanych w kilku punktach, stwierdza się m.in.: – Tendencje zachodzące na styku mediów–kultury–gospodarki są kluczowymi zagadnieniami do zrozumienia sukcesu wielu procesów cywilizacyjnych współczesnego świata. Komercjalizacja obrazu elektronicznego, nowych mediów oraz tendencje w sektorze kultury traktowanej jako element gospodarki, przynoszący przychód i zysk (kultura masowa), to znane zjawiska, warte jednak przypomnienia. – Dynamiczny rozwój mediów jest ważną determinantą rozwoju społecznego i gospodarczego krajów zachodnich. Jest to wyraźna tendencja obserwowana w Japonii, USA i Europie, a ostatnio również w Chinach, gdzie rok 2012 ustanowiono rokiem prymatu kultury nad gospodarką. – Burzliwy rozwój technologii IT oraz mediów widoczny w zjawisku tzw. „cywilizacji obrazkowej” obserwowany od czasu rozwoju prasy, kina i telewizji – nazwa powstała w USA. Kultura obrazu zagarnia coraz większe obszary życia społecznego i politycznego oraz wyobraźni współczesnego człowieka. Interesujące tematy: przemysł kultury masowej i nowe pola dla twórców kultury i artystów. – Pojawienie się masowo używanego Internetu stało się zjawiskiem kluczowym w stosunku do innych mediów tradycyjnych z połowy XX wieku (TV, radio, prasa) i zmieniło układ sił. – Nowa „era Skype’a, Facebook’a i YouTube’a” końca XX wieku. Wynalazki technologiczne w IT, informatyce i środkach elektronicznej komunikacji dotarły pod strzechy (spełnione zostało marzenie Mac Luhana o tzw. „wiosce globalnej”), stając się dostępnym, „hiper-masowym” produktem. – Autor przypomina (za Erykiem Mistewiczem) ważną rolę narracji, atrakcyjną „story”. Pole własnej narracji, politycznej, gospodarczej czy artystycznej, pełni tu rolę „marketingu narracyjnego”. Jednym z przykładów może być „casus Chopina” – wielka popularność Chopina w Japonii (poprzez konkursy chopinowskie). – Autor mówi o zagrożeniach, jakie płyną ze strony mediów. Nowe zjawiska przełomu wieków to: złodziej informacji w funkcji „smart” (np. wymuszanie nieświadomego posiadania aplikacji w telefonach komórkowych, umożliwiających szpiegowanie, kradzież danych, utrata prywatności także poprzez masowe użytkowanie systemu „Cloud” – dane w chmurze). Powszechnym, nowym fenomenem jest handel personalnymi danymi osobowymi (wycieki danych, szantaż, „teatr wojny politycznej”, z użyciem mediów masowych, przez korporacje, np. zastraszanie, wymuszanie – wysoka skuteczność tego narzędzia). Obserwuje się wpływ mediów na nowe scenariusze i formy prowadzenia wojny, tak zwanej „hybrydowej”, w czasie ostatnich dekad. Media w tym „teatrze wojennym” stanowią drugą (a czasem pierwszorzędną – propagandową) siłę, obok potencjału militarnego. Pojawia się nowy typ wojny, ze zwiększonym naciskiem na perswazję mediów, już od czasu Iraku/Kuwejtu (tzw. „pustynna burza”), aż po pole ostatniej, już spopularyzowanej nazwy „wojny hybrydowej” na Ukrainie (przypadek Krymu, czy strategie tzw. państwa islamskiego: np. nagłaśniane w mediach „wyroki śmierci”). Przekazy medialne mogą też we współczesnej wojnie pełnić funkcję odstraszającą.The organizers of the conference wish to acknowledge the National Bank of Poland’s generous funding of this publication

Assessment of Connections Between Knowledge- Based Economy Characteristics and Selected Macroeconomic Categories in the European Union's Countries by Means of Panel Models

The aim of the article is to analyze the impact of knowledge-based economy variables on the selected macroeconomic categories - the share of total investments in GDP and the employment rate- in European Union's countries in the years 2000-2007, conducted with application of panel models.Celem artykułu jest analiza wpływu zmiennych opisujących gospodarkę opartą na wiedzy na podstawowe kategorie makroekonomiczne - udział całkowitych inwestycji w PKB i stopę zatrudnienia - w krajach Unii Europejskiej (z podziałem na kraje UE-15 i nowe kraje członkowskie UE) w latach 2000-2007, przeprowadzona w oparciu o modele panelowe

Completion of the Common Internal Market of Recycling in the EU - Position of New Member States

In the paper will be presented the analysis of ecological competitiveness in the EU ("old" and "new" Member States) recycling market within the process of the establishment of common standards related to the Prevention and Recycling of Waste. The paper examined advantages of common standards for Europe from the point of view of the completion of the common internal market of recycling within the EU Strategy promoting the sustainable growth.Artykuł ma na celu zaprezentowanie wyników analizy konkurencyjności ekologicznej w UE ("starych" i "nowych" krajów członkowskich) na rynku recyclingu w procesie tworzenia wspólnych standardów, odnoszących się zarówno do zapobiegania powstawaniu odpadów jak i do rozwoju recyklingu, mającego na celu redukcję zanieczyszczeń. W artykule poddane zostały analizie korzyści wynikające ze wspólnych standardów w Europie dla utworzenia wspólnego rynku recyklingu w ramach strategicznego podejścia UE zorientowanego na zrównoważony rozwój

Racjonalność gospodarowania energią w sektorze transportu w UE

The main objective of this article was to make a quantitative and qualitative attempt to examine the relationship and the correlations between the development of transport and fuel efficiency of resource use. The analysis has shown that road transport has now gained a special status in people’s daily lives. The increased mobility of European citizens has caused cars to currently have the greatest share of the energy needs of road transport. This happened in despite improvements in the energy efficiency of these cars and freight transport growth. The projected continued growth of freight transport will contribute to the further changes in the structure of energy consumption by road transport. Despite the high growth rate of energy efficiency and improvement in trucks, the share of demand for fuel by these vehicles will increase the total fuel demand for the road transport sector. At the same time the energy consumption of cars will reduce their share in the total fuel needs of transport. The improvements of energy efficiency of passenger cars and trucks will not offset the increase in demand for energy in road transport. The above regularities create a key challenge facing the transport system – how to meet the constantly growing demand for energy? An important issue in achieving the objectives of sustainable transport is not only the development of technology, but also human awareness shaping proper consumer preferences. The future of transport will depend on both the carriers and the customers.Mając dane ilościowe i jakościowe, podjęto próbę zbadania zależności i związków zachodzących między rozwojem transportu a efektywnością wykorzystania zasobów paliwowych, co stanowiło zasadniczy cel artykułu. Przeprowadzona analiza pozwoliła stwierdzić, że transport drogowy zyskał obecnie szczególny status w życiu codziennym społeczeństwa. Wzrost mobilności mieszkańców Europy spowodował, że samochody osobowe są aktualnie w największym stopniu odpowiedzialne za potrzeby energetyczne transportu drogowego. Stało się tak mimo poprawy efektywności energetycznej tych samochodów oraz wzrostu przewozów towarowych. Prognozowany dalszy wzrost przewozów towarowych spowoduje dalsze zmiany w strukturze zużycia energii przez transport samochodowy. Mimo wysokiej dynamiki poprawy efektywności energetycznej napędów samochodów ciężarowych, udział zapotrzebowania na paliwo przez te samochody będzie wzrastał w całkowitym zapotrzebowaniu na paliwo sektora transportu drogowego. Jednocześnie zużycie energii przez samochody osobowe zmniejszy swój udział w całkowitych potrzebach paliwowych transportu samochodowego. Poprawa efektywności energetycznej transportu osobowego i ciężarowego nie zrównoważy wzrostu zapotrzebowania na energię w transporcie drogowym. Przedstawione powyżej prawidłowości wyznaczają kluczowe wyzwanie stojące przed systemem transportowym – sprostanie ciągle rosnącemu zapotrzebowaniu na energię. Istotną kwestią w realizacji założeń zrównoważonego rozwoju transportu nie jest tylko rozwój technologii, lecz ludzka świadomość kształtująca właściwe preferencje konsumentów. Od przewoźników i klientów zależny będzie kształt transportu w przyszłości