Porównanie poprawy tolerancji wysiłku u pacjentów poddanych rehabilitacji kardiologicznej leczonych beta-adrenolitykami lub iwabradyną

Introduction. Ivabradine is an agent that selectively decreases heart rate (depending on the dose) and does not affect other cardiovascular parameters. In particular, it does not influence left ventricular ejection fraction and does not inhibit vascular relaxation during exercise. Due to these properties, ivabradine can be used in those patients in whom beta-blockers are contraindicated or their dose escalation is not possible. These properties also suggest that use of ivabradine during cardiac rehabilitation in patients with contraindications to beta-blockers or beta-blocker intolerance might increase exercise tolerance. The aim of the study was to evaluate whether administration of ivabradine (in addition to or instead of beta-blockers) during a cardiac rehabilitation program improved exercise tolerance in comparison to patients receiving only beta-blockers. Materials and methods. Fifty patients treated with ivabradine during cardiac rehabilitation were enrolled into this retrospective study. The control group was matched for gender, age and other comorbidities and consisted of 50 subjects. The improvement in exercise tolerance was compared between the group receiving beta-blockers alone and those on ivabradine treatment. Results. The study included 100 patients — 60 males and 40 females. Our analysis of exercise test results expressed in metabolic equivalents of task (MET) suggested a positive effect of ivabradine on the improvement of exercise tolerance. The percentage improvement was significantly higher in patients on ivabradine compared to the control group (26.8% ± 27.73% vs. 11.64% ± 19.34%, p = 0.002). In addition, a larger increase in the duration of exercise test was noted in patients treated with ivabradine (52.76% ± 47.29% vs. 32.59% ± 42.94%, p = 0.0101). No difference was found between patients who were already treated with ivabradine before cardiac rehabilitation and those in whom ivabradine was initiated during the cardiac rehabilitation program. Conclusions. Treatment with ivabradine during a cardiac rehabilitation program was associated with a better improvement in exercise tolerance compared to patients receiving beta-blockers alone.Wstęp. Iwabradyna jest substancją wybiórczo zmniejszającą częstotliwość rytmu serca (zależnie od dawki), nie wpływając jednocześnie na inne parametry układu sercowo-naczyniowego. W szczególności nie wpływa na frakcję wyrzutową lewej komory ani nie hamuje wysiłkowego rozkurczu naczyń. Dzięki tym właściwości można ją zastosować u chorych, u których podawanie beta-adrenolityków jest przeciwwskazane. Opisane właściwości sugerują, że włączenie iwabradyny podczas rehabilitacji kardiologicznej u pacjentów, u których występują przeciwwskazania do leczenia beta-adrenolitykami lub do zwiększenia ich dawki, może usprawnić tę rehabilitację i w efekcie zwiększyć tolerancję wysiłkową. Celem opisanego badania był ocena, czy włączenie iwabradyny podczas rehabilitacji kardiologicznej wpływa na zwiększenie osiąganej tolerancji wysiłkowej w porównaniu z pacjentami otrzymującymi jedynie beta-adrenolityki. Materiały i metody. Pięćdziesięciu pacjentów, leczonych iwabradyną i hospitalizowanych na Oddziale Rehabilitacji Kardiologicznej Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala im. dr. Władysława Biegańskiego w Łodzi, zakwalifikowano do retrospektywnego badania. Grupę kontrolną dopasowano pod względem płci, wieku oraz innych chorób towarzyszących i składała się z 50 pacjentów leczonych zgodnie z wytycznymi. Analizowano związek między przyjmowaniem iwabradyny a tolerancją wysiłku fizycznego. Wyniki. W badaniu wzięło udział 100 pacjentów — 60 mężczyzn i 40 kobiet. Analiza wyników testu wysiłkowego wyrażonych w ekwiwalentach metabolicznych (MET) sugeruje korzystny wpływ iwabradyny na poprawę tolerancji wysiłku fizycznego. Procentowa poprawa była wyższa w grupie badanej niż w grupie kontrolnej (26,8% ± 27,73% v. 11,64%  ± 19,34%; p = 0,002). Odnotowano również istotne wydłużenie czasu trwania próby wysiłkowej u pacjentów przyjmujących iwabradynę (52,76% ± 47,29% v. 32,59% ± 42,94%; p = 0,0101). Nie stwierdzono związku między pacjentami, którzy przyjmowali iwabradynę przed hospitalizacją, a pacjentami, którzy rozpoczęli terapię iwabradyną w trakcie rehabilitacji. Wnioski. Pacjenci otrzymujący iwabradynę w procesie rehabilitacji kardiologicznej osiągają lepszą tolerancję wysiłku niż pacjenci otrzymujących jedynie beta-adrenolityki

Zapalenie mięśnia sercowego związane z zakażeniem Salmonella parathypi C

Myocarditis related to bacterial gastroenteritis is rare, especially in immunocompetent persons. The clinical course of the disease is characterised by non-specific, sparse symptoms, which greatly impedes diagnosis. This paper presents a case of myocarditis in a 39 year-old man with a Salmonella paratyphi C infection. Salmonella infections rarely cause myocarditis, but they should always be considered in cases where myocarditis is suspected and there is no evidence of a viral aetiology.Zapalenie mięśnia sercowego związane z bakteryjnym zapaleniem jelita występuje rzadko, zwłaszcza u osób immunokompetentnych. Przebieg kliniczny choroby charakteryzuje się niespecyficznymi, skąpymi objawami, co znacznie utrudnia diagnozę. W pracy przedstawiono przypadek zapalenia mięśnia sercowego u 39-letniego mężczyzny z zakażeniem Salmonella parathypi C. Zakażenia salmonellą są rzadką przyczyną zapalenia mięśnia sercowego, ale zawsze powinny być brane pod uwagę w przypadkach z podejrzeniem myocarditis w przypadku braku dowodów na etiologię wirusową

Effect of CT misalignment on attenuation — corrected myocardial perfusion SPECT

BACKGROUND: Use of CT based attenuation correction (AC) for myocardial perfusion SPECT (MPS) is growing fast due to a rapid development of hybrid SPECT/CT systems. SPECT and CT studies are performed in a sequential way extending total study acquisition and making a patient movement more likely. The present work aims at answering the question how large misalignment between SPECT and CT studies should be considered significant and how often those misregistrations are observed. MATERIAL AND METHODS: A retrospective study applying AC was performed in 107 patients who had coronary angiography (CA) performed within 3 months. Patients underwent a stress/rest Tc-99m MIBI 2 day SPECT/CT myocardial perfusion study. In case of SPECT and CT misalignment CT slices were shifted manually; shifts along 3 axes were recorded and after realignment a repeat reconstruction was performed. Euclidean distance of misalignment was also calculated. Images were analyzed by two experienced nuclear medicine specialists (consensus) applying visual semiquantitative method. Perfusion of three arteries was scored using a 5 grade scale. CA results were used as a reference for MPS findings. RESULTS: In 47 patients (44%) CT realignment was necessary. CT was shifted mostly along x and y axes, and less often along z axis. Euclidean distance S exceeded 2 pixels in 3 stress and 2 rest studies. Only in 7 patients changes of scores assigned to coronary vessels were noted as a result of CT realignment. These changes concerned 9 vessel areas. In 7 out of 9 cases changes were noted toward a better agreement with results of CA. Only in one patient, with stress S > 3 pixels and negative result of CA, CT realignment changed vessel area score significantly, from probably abnormal to normal. CONCLUSIONS: Only misalignments large enough, exceeding 2–3 pixels, have negative impact on attenuation corrected images. Such misalignments are rare, in our material were observed in 3 stress and 2 rest studies (3% and 2% of all studies, respectively). Only in one patient (below 1% of all studied patients) CT misalignment caused a significant study misinterpretation. Although alignment of SPECT and CT studies should be checked in every patient, small misalignments do not affect study interpretation

Multiplicity fluctuations due to the temperature fluctuations in high-energy nuclear collisions

We investigate the multiplicity fluctuations observed in high-energy nuclear collisions attributing them to intrinsic fluctuations of temperature of the hadronizing system formed in such processes. To account for these fluctuations we replace the usual Boltzmann-Gibbs (BG) statistics by the non-extensive Tsallis statistics characterized by the nonextensivity parameter q, with |q-1| being a direct measure of fluctuations. In the limit of vanishing fluctuations, q --> 1 and Tsallis statistics converges to the usual BG. We evaluate the nonextensivity parameter q and its dependence on the hadronizing system size from the experimentally observed collision centrality dependence of the mean multiplicity, , and its variance, Var(N). We attribute the observed system size dependence of q to the finiteness of the hadronizing source with q = 1 corresponding to an infinite, thermalized source with a fixed temperature, and with q > 1 (which is observed) corresponding to a finite source in which both the temperature and energy fluctuate.Comment: 11 pages, 5 figures; revised version, new references and footnote adde

Equivalence of volume and temperature fluctuations in power-law ensembles

Relativistic particle production often requires the use of Tsallis statistics to account for the apparently power-like behavior of transverse momenta observed in the data even at a few GeV/c. In such an approach this behavior is attributed to some specific intrinsic fluctuations of the temperature $T$ in the hadronizing system and is fully accounted by the nonextensivity parameter $q$. On the other hand, it was recently shown that similar power-law spectra can also be obtained by introducing some specific volume fluctuations, apparently without invoking the introduction of Tsallis statistics. We demonstrate that, in fact, when the total energy is kept constant, these volume fluctuations are equivalent to temperature fluctuations and can be derived from them. In addition, we show that fluctuations leading to multiparticle power-law Tsallis distributions introduce specific correlations between the considered particles. We then propose a possible way to distinguish the fluctuations in each event from those occurring from event-to-event. This could have applications in the analysis of high density events at LHC (and especially in ALICE).Comment: Revised version with new figure, footnotes and references adde

Socio-Psychological Determinants of Physical Fitness and a Value System of a Reference Group Based on the Case of the Polish Handball Federation's Referees

Abstract This paper deals with determinants of physical fitness and of a value system of the Polish Handball Federation's [Polski Związek Piłki Rę -cznej] referees (N=6

Amiodaron — tarczyca — arytmia. Taniec na linie endokrynologa i kardiologa. Pacjent z poamiodaronowymi zaburzeniami funkcji tarczycy

We present the case of a patient with atrial flutter (treated with cryoablation) and amiodarone-induced hypothyroidism (AIH). Administration of l-tyroxine supplementation triggered recurrence of arrhythmia. The report shows how difficult can be treating a patient with AIH and how important is cooperation between cardiologist and endocrinologist.W pracy przedstawiono leczonego krioablacją pacjenta z trzepotaniem przedsionków, u którego po włączeniu amiodaronu wystąpiła niedoczynność tarczycy. Włączenie suplementacji L-tyroksyną wywołało nawrót arytmii. Przypadek ukazuje, jak trudne może być leczenie w takiej sytuacji oraz jak ważna jest ścisła współpraca kardiologa i endokrynologa podczas terapii poamiodaronowych zaburzeń czynności tarczycy

Rozpoczęcie leczenia sakubitrylem/walsartanem w ramach ambulatoryjnej rehabilitacji kardiologicznej u pacjenta z niewydolnością serca w dziewiątej dekadzie życia

W artykule przedstawiono przypadek włączenia sakubitrylu/walsartanu w ramach ambulatoryjnej rehabilitacji kardiologicznej u pacjenta z zastoinową niewydolnością serca. Przypadek ukazuje, że poza zastosowaniem szpitalnym warto rozważyć włączenie tego leku podczas programu ambulatoryjnej rehabilitacji kardiologicznej, ponieważ w takich warunkach pacjent pozostaje w częstym kontakcie z ośrodkiem prowadzącym leczenie i może podlegać niemal codziennej ocenie stanu zdrowia

Initiation of treatment with sacubitril/valsartan during outpatient cardiac rehabilitation program in an octogenarian with heart failure

We present the case of including sacubitril/valsartan in an octogenarian patient with congestive heart failure as a part of the outpatient cardiac rehabilitation program. The case shows that apart from hospital use, it is worth considering including this drug during an outpatient cardiac rehabilitation program, because in such conditions the patient is in frequent contact with the treatment center, so his health status may be assessed almost every day.We present the case of including sacubitril/valsartan in an octogenarian patient with congestive heart failure as a part of the outpatient cardiac rehabilitation program. The case shows that apart from hospital use, it is worth considering including this drug during an outpatient cardiac rehabilitation program, because in such conditions the patient is in frequent contact with the treatment center, so his health status may be assessed almost every day