Analysis of the causes of vitamin B12 deficiency in different age groups - a review of the literature

Introduction and purpose  Vitamin B12 plays an important role in the process of erythropoiesis and the proper functioning of the nervous system. Its source for humans is food, in particular meat, eggs and shellfish. Cobalamin deficiency is a common problem among both geriatric and younger patients. The aim of this review is to analyze the causes of the deficit, to compare its incidence in different age groups and to try to explain potential differences between the groups. A brief description of the state knowledge Cobalamin deficiency can result from many different reasons, such as Addison-Biermer disease, damage to the ileum, use of metformin or proton pump inhibitors, insufficient supply in the diet, and less often genetic disorders. The deficiency phenomenon is more common in the elderly compared to other age groups, especially male patients with multiple comorbidities or in long-term care facilities. On the other hand, among younger people, a higher incidence is observed in the case of high body weight or height. Summary Vitamin B12 deficiency is a common clinical problem, especially among geriatric patients. Most often, cobalamin deficiency may result from reasons related to its improper absorption or deficiency in the diet, while the factors contributing to the deficiency vary depending on the age group. Elderly patients, especially those with additional risk factors, should be carefully monitored for vitamin B12 deficiency

Influence of perinatal factors on gene expression of IAPs family and main factors of pluripotency: OCT4 and SOX2 in human breast milk stem cells : a preliminary report

Due to their therapeutic potential, mesenchymal stem cells are the subject of intensive research on the use of their potential in the treatment of, among others, neurodegenerative diseases or immunological diseases. They are among the newest in the field of medicine. The presented study aimed to evaluate the expression of eight genes from the IAP family and the gene regulating IAP—XAF1—in stem cells derived from human milk, using the qPCR method. The relationships between the expression of genes under study and clinical data, such as maternal age, maternal BMI, week of pregnancy in which the delivery took place, bodyweight of the newborn, the number of pregnancies and deliveries, and the time elapsed since delivery, were also analyzed. The research was carried out on samples of human milk collected from 42 patients hospitalized in The Clinic of Obstetrics and Perinatology of the Independent Public Clinical Hospital No. 4, in Lublin. The conducted research confirmed the expression of the following genes in the tested material: NAIP, BIRC2, BIRC3, BIRC5, BIRC6, BIRC8, XIAP, XAF1, OCT4 and SOX2. Moreover, several dependencies of the expression of individual genes on the maternal BMI (BIRC5, XAF1 and NAIP), the time since childbirth (BIRC5, BIRC6, XAF1 and NAIP), the number of pregnancies and deliveries (BIRC2, BIRC5, BIRC6 and XAF1), the manner of delivery (XAF1 and OCT4), preterm labor (BIRC6 and NAIP) were demonstrated. Additionally, we found positive relationships between gene expression of BIRC7, BIRC8 and XAF1 and the main factors of pluripotency: SOX2 and OCT4. This work is the first to investigate the expression of genes from the IAPs family in mother’s milk stem cells

Effects of stomatognathic physiotherapy in bruxism

Wstęp: Układ stomatognatyczny charakteryzuje się złożoną budową, która przez całe życie osobnicze podlega dynamicznym zmianom. Jest to zespół, w którym oddziałują na siebie wzajemnie elementy morfologiczne, jak tkanki i narządy twarzoczaszki oraz jamy ustnej. Wraz z upływającym czasem zwiększa się liczba osób cierpiących na zaburzenia czynnościowe narządu żucia. Z badań wynika, że zaburzenia związane z narządem żucia są trzecią stomatologiczną chorobą co do częstości występowania.Cel pracy: Celem badań jest porównanie efektywności pomiędzy fizjoterapią stomatognatyczną bez szynoterapii a fizjoterapią stomatognatyczną wraz z szynoterapią. W badaniu uwzględniono zmiany w zakresie ruchomości odwiedzenia i protruzji żuchwy, występowaniu krepitacji oraz odczuwaniu bólu w mięśniu żwaczu w części powierzchownej i głębokiej, mięśniu skroniowym i mięśniu mostkowo-obojczykowo-sutkowym. Materiał i metody: W badaniu retrospektywnym zostały rozpatrzone karty badań 70 pacjentów w przedziale wiekowym 19-69 roku życia, którzy cierpią na bruksizm. W terapii szynami zastosowano wyłącznie szyny relaksacyjne. Wyniki badań zostały opracowane w programie PS IMAGO PRO-IBM SPSS Statistics 26. Wyniki: Badania wykazały, że jedynie istotną statystycznie była zależność pomiędzy fizjoterapią stomatognatyczną a zwiększeniem zakresu ruchomości żuchwy w odwiedzeniu. W pozostałych zmiennych, jakimi są zakres ruchomości żuchwy w protruzji, występowanie krepitacji i odczuwanie bólu w mięśniu żwaczu w części powierzchownej i w części głębokiej, w mięśniu skroniowym oraz w mięśniu mostkowo-obojczykowo-sutkowym nie udowodniono różnić pomiędzy grupami porównawczymi. Ponadto, uwidocznione zostały różnice pomiędzy badaniem wstępnym a badaniem kontrolnym w obu grupach porównawczych. Wnioski: Zakres ruchomości żuchwy w odwiedzeniu zwiększył się w grupie, w której zastosowano rehabilitację stomatognatyczną. Zakres ruchomości żuchwy w protruzji zwiększył się w obu grupach porównawczych. Występowanie krepitacji i bólu w wybranych mięśniach żucia zmniejszyło się w obu grupach porównawczych.Introduction: The stomatognathic system is characterized by complicated structure, which comes under dynamic changes through all ontogenic life. It is a syndrome in which all morphological elements, like orofacial and oral tissues and organs, influence on each other. The number of people suffering from dysfunction of the motor system of masticatory apparatus is increasing over time. Research shows that dysfunctions of the masticatory system are third stomatologic disease a propos prevalence rate. Objective: The aim of the research is a comparison between the effect of the stomatognathic physiotherapy without splint therapy with the stomatognathic physiotherapy with splint therapy. In the reasearch included changes in mandibular range of motion in the abduction and protrusion, occurence of the crepitus and pain in the masseter muscle in the superficial and deep parts, in the temporal muscle and in the sternocleidomastoid muscle.Material and Methods: In the retrospective research 70 medical history charts in the age range 19-69 years old, which were suffering from bruxism was considered. Only relaxation splints were used in splint therapy. The results of the research were devised by PS IMAGO PRO-IBM SPSS Statistics 26 computer programme.Results: The research evidenced that one and only statistically siginificant relationship between stomatognathic physiotherapy and increasing range of motion of the mandibular abduction. In other variables, which was range of motion of manibular protrusion, occurence of the crepitus and pain in the masseter muscle in the superficial and deep parts, in the temporal muscle and in the sternocleidomastoid muscle, there was no evidence of the differnces between both comparison groups. Moreover, research shows the differences between preliminary examination and follow-up examination in both comparison groups. Conclusion: The range of motion of mandibular abduction increased in the group of the stomatognathic physiotherapy, The range of motion of mandibular protrusion increased in both comparison groups. Crepitus and pain occurance in chosen masticatory muscles decrased in both comparison groups

Stomatognathic physiotherapy in Moebius Syndrome- case study

WSTĘP: Zespół Möbiusa to rzadki i wrodzony zespół wad odnoszący się do porażenia VII i VI nerwu czaszkowego. Uwarunkowania wpływające na powstanie choroby są wieloczynnikowe i obejmują czynniki genetyczne, mutacyjne genów, czynniki teratogenne oraz czynniki ischemiczne. Etiologia i patogeneza klinicznie nie zostały poznane, aczkolwiek, aby zrozumieć metodykę leczenia choroby badacze stawiają wiele hipotez. Jedną z najbardziej powszechnych i uznanych jest embriogenowe zaburzenie powstawania tętnic podobojczykowych, którego skutkiem jest ischemia pnia mózgu. Jednostka chorobowa charakteryzuje się objawami dotyczącymi porażenia nerwu twarzowego, najdokładniej porażeniem mięśni mimicznych twarzy, tzw. twarzą maskowatą i utrudnioną ekspresją. Dodatkowo objawia się często dysfagią, defektami kończyn, zaburzeniami kognitywnymi, zaburzeniami wegetatywnymi, zezem zbieżnym, stopą końsko-szpotawą, rozszczepieniem podniebienia i porażeniem innych nerwów czaszkowych.CEL PRACY: Celem pracy jest przedstawienie algorytmu postępowania fizjoterapeutycznego w rehabilitacji ustno-twarzowej u 18 miesięcznej dziewczynki z Zespołem Möbiusa, która cechuje się kompleksowością i interdyscyplinarnością oraz zajmuje się przywracaniem funkcji w ujęciu biopsychospołecznym. MATERIAŁ I METODY BADAWCZE: Do materiałów i metod badawczych wykorzystana została dokumentacja leczenia 18 miesięcznej dziewczynki z Zespołem Möbiusa, do której dostosowano postępowanie fizjoterapeutyczne na podstawie analizy wyników badań. Rehabilitacja w ujęciu stomatognatycznym w Zespole Möbiusa obejmuje wiele metod i technik oraz współpracy zespołu terapeutycznego, przede wszystkim z neurologopedą. Algorytm fizjoterapeutyczny obejmuje mobilizacje stawów skroniowo-żuchwowych, masaż stymulacyjny, masaż funkcjonalny, neuromobilizacje nerwów czaszkowych, kinesiotaping, refleksoterapię, techniki neurorozwojowe, stymulacje mięśni mimicznych i języka, ćwiczenia czynne i oporowe mięśni mimicznych i języka, EEG biofeedback oraz stretching mięśni mimicznych. Wszystkie techniki mają na celu znormalizowanie i zredukowanie zaburzeń i dolegliwości dziecka. Terapia skupia się na oddziaływaniu bodźcami mechanicznymi, czuciowymi w postaci dotyku i temperatury, wzrokowymi i słuchowymi. Wpływa na funkcjonowanie motoryczne, sensoryczne i sensomotoryczne dziecka. WYNIKI: Wynikiem postępowania fizjoterapeutycznego w ujęciu ustno-twarzowym jest znaczne zwiększenie zakresów ruchu w stawach skroniowo-żuchwowych, jakimi są odwodzenie, protruzja i translacja żuchwy.PODSUMOWANIE I WNIOSKI: Skuteczna i efektywna terapia cechuje się kompleksowym, interdyscyplinarnym oraz indywidualnym podejściem do zaburzeń dziecka. Fizjoterapia stomatognatyczna jest podstawowym elementem stymulacji orofacjalnej. Terapia bazuje na neuroplastyczności mózgu, aby zbudować nowe połączenia synaptyczne.THE INTRODUCTION: Moebius Syndrome is a rare and congenital complex of defects, which is related to paralysis of the VII and VI cranial nerves. The conditions, which are having an impact on disorder’s uprising are multicasual and including genetic factors, gene mutation, teratogenic factors and ischaemic factors. Clinically, the aetiology and pathogenesis are still unknown, but the researchers formulate many hipothesis to understand the causes more and find methods of treatment. The general thesis refers to subclavian artery forming dysfunction in embryogenesis, which effect on brainstem ischaemia. The symptoms of the disorder are characteristic for paralysis of VII cranial nerve, precisely, paralysis of the facial muscles, also known as mask-like face, and inhibitted face expression. Additionally, people suffer from dysphagia, extremities defect, cognitive disorders, vegetative disorders, convergent strabismus, clubfoot, cleft palate and paralysis of others cranial nerves. THE AIM OF THE THESIS: The aim of the present case study is introducing the algorithm of the stomatognathic physical management at the case of 18 months old girl with Moebius Syndrome, which is marked by congeneric and transdisciplinary treatment and work on reestablishing the function in biopsychosocial view. EXPERIMENTAL REFERENCE AND METHODS: Treatment documentation of 18 months old girl with Moebius Syndrome was used in experimental reference and methods to adjust physcial management, which is based on research results’ analysis. The stomatognathic physical management in Moebius Syndrome includes many methods and techniques, as well as cooperation of the therapeutic team, primarily with the neurologopedist. The physiotherapeutic algorithm affords mobilization of the temporomandibular joint, stimulative massage, functional massage, neuromobilizations of the cranial nerves, kinesiotaping, reflexotherapy, neurodevelopment techiques, stimulations of the facial muscles and tongue, active and resistance exercises of the facial muscles and tongue, EEG biofeedback and facial muscles’ stretching. The aim of all of the techniques is to reduce and normalise child’s disorders. Therapy focuses on the stimuli’ influence on the organism, such us mechanical, somatosensory, visual and auditory stimuli. Treatment has an impact on locomotive, somatosensory and sensory functions. RESULTS: Result of the stomatognatic physical management is significant enhancement of range of motion in temporomandibular jonits, which are mandibular’s abduction, protrusion and translation.SUMMARY AND CONCLUSION: Effective and successfull therapy characterizes congeneric, transdisciplinary and indyvidual approach to disorders of the child. The rehabilitation is performed on all of the tissues to efficiently reestablish organism’s functions. Therapy is based on the neuroplasticity to rebuild new synaptic connections

The relationship between the chronotype, the quality of sleep and the positive and negative affectivity and symptoms of anhedonia.

Coraz więcej ludzi z trudem dostosowuje się do rytmu dnia narzucanego przez pracę czy szkołę. Niedosypianie i brak zsynchronizowania codziennej aktywności z wewnętrznym rytmem zegara biologicznego są przyczyną szeregu problemów. Dotyczą one nie tylko funkcjonowania poznawczego czy sfery somatycznej, ale również afektywności. Szczególnie istotnym czynnikiem jest tu chronotyp, czyli rytm aktywności okołodobowej. W niniejszej pracy magisterskiej podjęto próbę znalezienia odpowiedzi na pytanie, czy i w jaki sposób osoby o skrajnych chronotypach różnią się od pozostałych pod względem afektywności, skłonności do anhedonii oraz czy ma na to wpływ obniżona jakość snu? Przedstawiono efekty przeprowadzonego w tym celu badania, poprzedzone rozdziałami teoretycznymi poświęconymi zagadnieniom chronotypu, roli i zaburzeń snu oraz afektywności i objawom anhedonii.People of a strong chronotypes more often struggle to adjust to the day activity rhythm imposed by the social requirements. The lack of proper sleep and synchronization between personal circadian rhythms of activation and the rhythm of work or lessons may lead to series of problems, not only cognitive dysfunctions and somatic dysfunctions, but also with affectivity. The following master thesis focus on the relation between chronotypes, the quality of sleep, positive and negative affectivity and symptoms of anhedonia. The question is whether the strong chronotypes have a tendency to the symptoms of anhedonia and/or a certain affectivity

Clindamycin-Loaded Halloysite Nanotubes as the Antibacterial Component of Composite Hydrogel for Bone Repair

A new drug delivery system consisting of clindamycin phosphate entrapped in acid-etched halloysite nanotubes was successfully prepared and characterized. It was then used as an antibacterial component of the multicomponent hydrogel designed as a material for bone regeneration. First, halloysite (HNT) was etched and clindamycin phosphate (CP) was entrapped in both raw and modified nanotubes, resulting in HNT-CP and EHNT-CP systems. They were characterized using SEM, TEM, TGA and FTIR; the entrapment efficiency and release of CP from both systems were also studied. EHNT-CP was then used as an antibacterial component of the two hydrogels composed of alginate, collagen and β-TCP. The hydrogels were prepared using different crosslinking procedures but had the same composition. The morphology, porosity, degradation rate, CP release profile, cytocompatibility, antibacterial activity and ability to induce biomineralization were studied for both materials. The hydrogel obtained by a chemical crosslinking with EDC followed by the physical crosslinking with calcium ions had better properties and was shown to have potential as a bone repair material

The combination of intestinal alkaline phosphatase treatment with moderate physical activity alleviates the severity of experimental colitis in obese mice via modulation of gut microbiota, attenuation of proinflammatory cytokines, oxidative stress biomarkers and DNA oxidative damage in colonic mucosa

Inflammatory bowel diseases (IBD) are commonly considered as Crohn’s disease and ulcerative colitis, but the possibility that the alterations in gut microbiota and oxidative stress may affect the course of experimental colitis in obese physically exercising mice treated with the intestinal alkaline phosphatase (IAP) has been little elucidated. Mice fed a high-fat-diet (HFD) or normal diet (ND) for 14 weeks were randomly assigned to exercise on spinning wheels (SW) for 7 weeks and treated with IAP followed by intrarectal administration of TNBS. The disease activity index (DAI), grip muscle strength test, oxidative stress biomarkers (MDA, SOD, GSH), DNA damage (8-OHdG), the plasma levels of cytokines IL-2, IL-6, IL-10, IL-12p70, IL-17a, TNF-α, MCP-1 and leptin were assessed, and the stool composition of the intestinal microbiota was determined by next generation sequencing (NGS). The TNBS-induced colitis was worsened in obese sedentary mice as manifested by severe colonic damage, an increase in DAI, oxidative stress biomarkers, DNA damage and decreased muscle strength. The longer running distance and weight loss was observed in mice given IAP or subjected to IAP + SW compared to sedentary ones. Less heterogeneous microbial composition was noticed in sedentary obese colitis mice and this effect disappeared in IAP + SW mice. Absence of Alistipes, lower proportion of Turicibacter, Proteobacteria and Faecalibacterium, an increase in Firmicutes and Clostridium, a decrease in oxidative stress biomarkers, 8-OHdG content and proinflammatory cytokines were observed in IAP + SW mice. IAP supplementation in combination with moderate physical activity attenuates the severity of murine colitis complicated by obesity through a mechanism involving the downregulation of the intestinal cytokine/chemokine network and oxidative stress, the modulation of the gut microbiota and an improvement of muscle strength

Artificial neural network identifies nonsteroidal anti‐inflammatory drugs exacerbated respiratory disease (N‐ERD) cohort

Background: To date, there has been no reliable in vitro test to either diagnose or differentiate nonsteroidal anti-inflammatory drug (NSAID)–exacerbated respiratory disease (N-ERD). The aim of the present study was to develop and validate an artificial neural network (ANN) for the prediction of N-ERD in patients with asthma. Methods: This study used a prospective database of patients with N-ERD (n = 121) and aspirin-tolerant (n = 82) who underwent aspirin challenge from May 2014 to May 2018. Eighteen parameters, including clinical characteristics, inflammatory phenotypes based on sputum cells, as well as eicosanoid levels in induced sputum supernatant (ISS) and urine were extracted for the ANN. Results: The validation sensitivity of ANN was 94.12% (80.32%-99.28%), specificity was 73.08% (52.21%-88.43%), and accuracy was 85.00% (77.43%-92.90%) for the prediction of N-ERD. The area under the receiver operating curve was 0.83 (0.71-0.90). Conclusions: The designed ANN model seems to have powerful prediction capabilities to provide diagnosis of N-ERD. Although it cannot replace the gold-standard aspirin challenge test, the implementation of the ANN might provide an added value for identification of patients with N-ERD. External validation in a large cohort is needed to confirm our results