L’économie culturelle et créative dans la Région de Bruxelles-Capitale

Le but de cet article est de décrire l’économie culturelle et créative (CC) dans la Région de Bruxelles-Capitale (RBC). Il fournit une base de discussions de cette partie de l’économie et des choix politiques qui influencent celle-ci. L’examen du nombre de firmes, du chiffre d’affaires, de la valeur ajoutée ou de l’emploi pour la période 2008-2014 montre que la part de l’économie CC est restée plus importante à Bruxelles qu’en Flandre et en Wallonie, mais qu’elle y a aussi diminué plus rapidement que dans les deux autres régions. Les secteurs de l’économie CC de Bruxelles qui ont été les plus réactifs se distinguent par une haute valeur ajoutée par travailleur. C’est le cas, en particulier, pour les secteurs au contenu culturel et créatif important, tels que les arts de la scène, l’audiovisuel, la publicité et l’architecture. C’est aussi dans ces activités que Bruxelles résiste mieux que les autres régions. Les différences régionales, en particulier dans les secteurs tels que l’audiovisuel, pourraient s’expliquer par le caractère plus urbain de Bruxelles, et aussi par son rôle de capitale.Dit artikel is gericht op het beschrijven van de Culturele en Creatieve (CC) economie in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (BHG). Het biedt een solide basis voor discussies over dit deel van de economie en de beleidskeuzen die er invloed op hebben. Kijkend naar het aantal ondernemingen, omzet, toegevoegde waarde en werkgelegenheid voor de periode 2008-2014, is te zien dat het aandeel van de CC-economie in Brussel groter gebleven is dan in Vlaanderen en Wallonië, maar sneller is gekrompen dan in de andere gewesten. De delen van de CC-economie in Brussel die weerbaarder zijn gebleken onderscheiden zich door een hoge toegevoegde waarde per werknemer. Dit is met name het geval voor activiteiten met een hoog aandeel aan culturele en creatieve inhoud zoals podiumkunsten, de audiovisuele sector en de sectoren reclame en architectuur. Deze activiteiten zijn het ook die zorgen dat Brussel zich ten opzichte van de andere gewesten onderscheidt. Gewestelijke verschillen, met name voor sectoren als de audiovisuele, zijn mogelijk te verklaren door het sterker verstedelijkte karakter van Brussel in verhouding tot de andere gewesten en door haar rol als hoofdstad.This article is aimed at describing the cultural and creative (CC) economy in the Brussels-Capital Region (BCR). It provides a basis for discussions regarding this part of the economy, and the policy choices which affect it. Analysing the number of firms, turnover, value added or employment for the period 2008-2014 we observe that the share of the CC economy in Brussels remained larger than in Flanders and Wallonia, but this share has also decreased more quickly than in both other regions. The parts of the CC economy in Brussels which have been more resilient distinguish themselves through high value added per worker. This is the case in particular for sectors with a strong cultural and creative content, such as performing arts, the audiovisual sector and advertising and architecture. These activities are also the ones which make Brussels stand out with respect to the other regions. Regional differences, in particular for sectors such as the audiovisual sector, might be explained by the more urban character of Brussels compared to the other regions and by its role as capital

Does reviewing experience reduce disagreement in proposals evaluation? Insights from Marie Skłodowska-Curie and COST Actions

publishedVersio

Statistiek

B

Stock market’s reactions to revelation of tax evasion: an empirical assessment

Additionally to the financial crisis causing a world recession, Liechtenstein’s financial sector has been challenged by the so-called “Zumwinkel-Affair”, when a whistle-blower sold data of hundreds of tax evaders to international tax authorities. This paper investigates the impact of this affair, separated from the financial crisis, on the daily stock prices of banks from Liechtenstein. An “unconventional” augmented GARCH-model (labelled as “augmented amalGARCH”), which outperforms conventional models, is introduced and analyses the dynamical pattern and other influences on risk and average performance. Besides other findings, it can be concluded that the Zumwinkel-Affair had an (accumulating) effect on risk of stocks, but surprisingly no impact on average stock returns could be detected

Is de culturele omnivoor een sociale omnivoor: netwerkkenmerken van omni- vs. univoren

De sociale stratificatie van culturele smaakpatronen is een uitgebreid bestudeerd fenomeen in de culturele sociologie. Geïnspireerd door Bourdieu’s klassieke werk ‘La Distinction’, krijgt de conversie tussen economisch en cultureel kapitaal hierbij uitgebreid aandacht. Over het belang van sociale netwerken voor het ontrafelen van culturele variabiliteit is echter veel minder geweten. Alhoewel klassieke culturele sociologen in algemene bewoordingen erkennen dat cultuur ingebed is in een dynamische structuur van sociale interacties, zijn er maar weinig studies die de link tussen sociale netwerken en cultureel kapitaal empirisch onderzoeken. In deze paper reageren we op deze onderzoekslacune door inzichten uit de sociale netwerktheorie te combineren met recente ontwikkelingen in de cultuursociologie. Meer specifiek onderzoeken we aan de hand van de “Culturele Participatie Survey 2003-2004” de homologie tussen de structuur van sociale vriendschapsnetwerken (in termen van netwerkgrootte, -heterogeniteit en –sterkte) en culturele omnivoriteit (op basis van muzieksmaak). Onze resultaten tonen aan dat er een wederzijdse samenhang bestaat tussen sociale vriendschapsnetwerken en culturele smaakpatronen. Bovendien bieden ze een nieuw zicht op de sociologische context van culturele omnivoriteit en tonen het belang aan van sociale netwerken voor cultuursociologisch onderzoek

Music classification, genres, and taste patterns: a ground-up network analysis on the clustering of artist preferences

Onderzoeksdoel en theoretisch kader In dit artikel presenteren we een alternatieve methode voor het meten van muzieksmaken in survey-onderzoek. Culturele sociologen maken traditioneel gebruik van een vooropgestelde lijst van muziekgenres voor het meten van de muziekvoorkeuren van hun respondenten. Ze maken hierbij de assumptie dat deze lijst een exclusieve en exhaustieve weergave is van alle dimensies van muziekvoorkeuren aanwezig bij hun respondenten. In realiteit zijn muziekgenres echter zeer dynamische en contextgevoelige concepten die onmogelijk samengevat kunnen worden in een statische lijst van categorieën. Geïnspireerd door Lamont’s (2010) oproep om classificatie systemen te bestuderen “from the ground up” stellen we in deze paper daarom een alternatieve methode voor om muziekvoorkeuren te bevragen onder respondenten door gebruik te maken van een open vraag naar hun artiestvoorkeuren. Onderzoeksmethode De verkregen data laat ons toe om een two-mode netwerk op te bouwen met artiesten op de eerste mode en respondenten op de tweede. Vervolgens maken we gebruik van een two-mode clustertechniek uit de sociale netwerk analyse (Infinite Relational Model) om respondenten te identificeren die een gelijkaardige relatie hebben tot dezelfde set van artiesten. Dit levert zowel muziek genres ‘from the ground up’ op als luisterpatronen onder de respondenten. Deze luisterpatronen kunnen we vervolgen linken met de socio-economische achtergrondkenmerken van de respondenten met behulp van een logistische regressie analyse. Resultaten en/of onderbouwde conclusies Onze resultaten tonen aan dat onderzoek dat gebruik maakt van vooropgestelde muziekgenre lijsten de heterogeniteit binnen muziekgenres over het hoofd ziet en zo belangrijke nuances tussen de verschillende luisterpatronen mist. De elitaire culturele omnivoor combineert enkel bepaalde deelaspecten binnen en tussen muziekgenres, deze detailaspecten komen niet aan het ligt bij ‘top-down’ metingen van muziekgenre voorkeuren. Daarenboven nodigt ons onderzoek uit om classificatiesystemen in het algemeen te herevalueren, en leveren we een bruikbare tool aan om muziekvoorkeuren op een efficiënte en betrouwbare manier ‘bottom-up’ te kunnen meten in survey onderzoek