Veteranen Instituut, IPNV, interview 867

Deze veteraan werd in eerste instantie afgekeurd voor de dienstplicht, maar vocht dit aan waarna hij wel werd aangenomen. Na de val van Srebrenica heeft hij zich in een opwelling opgegeven om op uitzending te gaan. Naast de reguliere werkzaamheden op de hulppost, trad hij daar soms ook op als chauffeur. Hij was altijd onder de indruk hoe de lokale bevolking zich aanpaste aan de oorlogssituatie, al had hij nauwelijks contact met hen. Terugkijkend is hij tevreden over de manier hoe hij zijn werk heeft verricht, hiervoor ontving hij een tevredenheidsbetuiging. Hij denkt nog wel eens terug aan zijn uitzending, maar met steeds minder emotie

Veteranen Instituut, IPNV, interview 538

Deze man uit 1918 groeide grotendeels op in Charbin, een spoorwegstad in de Chinese provincie Mantsjoerije, waar zijn vader enkele agentschappen voor Nederlandse handelshuizen bekleedde. Daar leerde hij van een privé-onderwijzer Russisch, wat hem later zelf in de international handel goed van pas kwam. Na de komst van de Japanners in 1931 werd de handel van buitenlandse ondernemingen steeds meer bemoeilijkt. Daardoor keerde de familie in 1938 noodgedwongen terug naar Nederland. Op zijn negentiende ging deze man zelf werken voor een Amsterdamse handelsmaatschappij, die hem uitstuurde naar Japan, waar hij tot de zomer van 1940 werkte in Osaka. Daarna werd hij overgeplaatst naar Batavia en vervolgens naar Padang op Sumatra. Hier kreeg hij een militaire training toen een Japanse aanval op Nederlands-Indië op komst leek. Als matroos-schrijver diende hij op het pantserschip De Soerabaja, en later als luitenant ter zee derde klas bij de Verbindingsdienst. In die hoedanigheid werd hij op 4 februari 1942 op de USS Marblehead geplaatst, die deel uitmaakte van de vloot die onder leiding van Karel Doorman de slag in de Javazee heeft geleverd. De Marblehead werd geraakt door Japanse vliegtuigen, met vele doden en gewonden als gevolg

Veteranen Instituut, IPNV, interview 833

Na een tijd in het verzet in Limburg gezeten te hebben, ging deze man bij het Korps Tolken. Hij werkte als tolk voor de Amerikanen tijdens en na de bevrijding in de Lage Landen. Er werd in deze tijd geprobeerd oorlogsmisdadigers gevangen te nemen maar er was hierin veel willekeur en chaos. Hij voelde zich vaak meer detective dan tolk. Jaren na zijn terugkeer naar Nederland werd hij afgekeurd op PTSS, hij had last van nierbloedingen en slapeloosheid. Hij voelt zich geen echte veteraan en zelfs geen echte tolk, omdat hij niet letterlijk kon vertalen maar vaak ook eigen interpretaties gaf

Veteranen Instituut, IPNV, interview 568

Deze Limburgse man werd ten tijde van de bevrijding tolk voor de Amerikanen. Toen de Amerikanen verder trokken, Duitsland in, meldde hij zich als Oorlogsvrijwilliger. Hij werd als vlieger in 1948 uitgezonden naar Nederlands Indië. Hij was onder de indruk van de schoonheid van de tropen. Door een verkeerde inschatting van zijn kant, werd hij een keer tien dagen vastgezet in een cel. Hij moest gevechtshandelingen vanuit de lucht uitvoeren tijdens de tweede politionele actie. Er zijn veel mannen van zijn lichting omgekomen tijdens het vliegen. Hij merkte dat hij verhardde en ook aan deze schokkende dingen wende. Hij voelde bewondering voor de arme boeren op Java, die ook slachtoffer waren van deze oorlog. Hij kijkt terug op zijn missie naar Indië als een rijke ervaring, net als andere ervaringen in zijn leven

Veteranen Instituut, IPNV, interview 432

De geïnterviewde vertelt over zijn uitzending naar voormalig Joegoslavië, Irak en Afghanistan. De geïnterviewde was militair arts. Hij vertelt over de medische zorg en hoe in Sipovo een samenwerkingsverband wordt opgezet met de Engelsen. Hij gaat in op de onderlinge sfeer in het team. In Irak had de geïnterviewde veel vrijheid. Hierdoor kon hij interessante uitstapjes maken. Zijn laatste uitzending is naar Afghanistan. De sfeer was slecht. Hij mocht het kamp niet af en de verhoudingen binnen het medische team waren heel slecht. Het lokale burgerziekenhuis mocht niet bezocht worden. Bij de opbouw van het hospitaal ontstond er veel vertraging. De geïnterviewde gaat in op verbeteringen in militaire professionaliteit in uitzendingen tussen 1995 en 2006. De geïnterviewde geeft aan dat er op medisch militair gebied weinig veranderd is. Met de geïnterviewde zijn twee of meer interviews gehouden. Zie relations

Veteranen Instituut, IPNV, interview 756

Deze uit Rotterdam afkomstige man begon zijn dienstplicht op twintigjarige leeftijd in 1978. In 1979 kreeg hij te horen dat hij uitgezonden zou worden naar Libanon. Daar aangekomen bleek het gebied waar ze zaten regelmatig onder Palestijns vuur te liggen. Goede contacten met lokale leiders en aanpassen aan cultuurverschillen ervoer hij als belangrijk. In augustus 1979 ging hij terug naar Nederland omdat zijn diensttijd erop zat. Terug in Nederland verwerkte hij zijn emoties rond de missie doormiddel van dia-avonden

Veteranen Instituut, IPNV, interview 1248

Deze TU Delft-geschoolde CIMIC-reservist vertelt hier over zijn tweede militaire uitzending, naar Bosnië in 2008 in het kader van EUFOR. Hij kwam er te werken in een LOT-huis: huizen in bewoond gebied tussen de lokale bevolking van waaruit Liaison and Observation Teams rapporteerden over de situatie. Zijn commandant had moeite met zijn rang en de plaatsvervangend commandant vond het maar niks dat er een reservist mee was op missie. Maar de spanningen in het huis en het dagelijks werk wist deze man goed te pareren: Het is belangrijk er zelf wat van te maken, zegt hij. Niet teveel verwachten en vooral wél je eigen plan trekken

Veteranen Instituut, IPNV, interview 690

De geïnterviewde vertelt over zijn tweede en derde uitzending naar Suriname. De geïnterviewde vertelt over de heenreis. Boven zijn dagtaak had de geïnterviewde nog een extra taak waardoor hij lange dagen maakte. De geïnterviewde vertelt over zijn werkzaamheden. De geïnterviewde wilde graag langer blijven maar moest terugkeren naar Nederland. Hier kwam hij weer terug bij het demonstratieteam. De geïnterviewde vertelt over zijn militaire loopbaan. Hij bekleedde diverse functies. Uiteindelijk kon hij op voor SMA. De geïnterviewde werd voor een derde keer uitgezonden naar Suriname. Hij werd ingedeeld bij de infanteriecompagnie en regelde administratieve zaken. De uitzending werd plotseling afgerond en de geïnterviewde zakte daardoor in. De geïnterviewde vertelt over zijn situatie in Nederland na terugkeer en gaat in op zijn verdere loopbaan. Met de geïnterviewde zijn twee of meer interviews gehouden. Zie relations

Veteranen Instituut, IPNV, interview 669

De geïnterviewde vertelt over zijn uitzending naar Irak. De geïnterviewde zat bij de Koninklijke Luchtmacht en is al op meerdere uitzendingen geweest. De geïnterviewde zat bij de opbouwploeg. Hij vertelt over de heenreis naar Talil en vertelt over de vliegbasis. De geïnterviewde gaat in op het nut van de missie en geeft zijn visie op de politieke situatie van toen. De weersomstandigheden waren zeer extreem waardoor er ’s nachts gewerkt werd. De geïnterviewde vertelt over deze werkzaamheden en beschrijft een dagindeling. De geïnterviewde vertelt over zijn werkzaamheden na zijn FLO en geeft aan hoe hij de tijd bij Defensie mist. De geïnterviewde reflecteert op zijn uitzendingen en gaat in op wat de veteranenstatus voor hem betekent. Met de geïnterviewde zijn twee of meer interviews gehouden. Zie relations

Veteranen Instituut, IPNV, interview 358

De geïnterviewde vertelt over zijn uitzending naar de Sinai. Hij zat bij de Koninklijke Marechaussee en meldde zich vrijwillig aan. Hij was onderdeel van de MFO en was station commander. De geïnterviewde vertelt over de internationale samenwerking. Hij vertelt over het onderzoek van dodelijke ongelukken. Hij vertelt over de omgang met de lokale bevolking en over zijn uitstapjes. De geïnterviewde toont foto’s bij zijn verhaal. Hij vertelt over zijn terugkeer in Nederland en gaat in op de verwerking van ingrijpende gebeurtenissen. Met de geïnterviewde zijn twee of meer interviews gehouden. Zie relations