Eindrapport commissie verticale integratie tussen zorgverzekeraars en zorgaanbieders

In Nederland is gekozen voor een zorg- en zorgverzekeringsstelsel met gereguleerde concurrentie om een solidair en efficiënt werkend gezondheidssysteem tot stand te brengen. De solidariteit is gewaarborgd met de Zorgverzekeringswet, met de verzekeringsplicht, wettelijk verankerde dekking, acceptatieplicht, risicoverevening en verbod op premiedifferentiatie. Bij de inrichting van het nieuwe stelsel is de mogelijkheid voor verticale integratie gecreëerd. De Tweede Kamer heeft de regering verzocht verticale integratie tussen zorgverzekeraars en zorgaanbieders te verbieden. De commissie verticale integratie tussen zorgverzekeraars en zorgaanbieders had tot taak te onderzoeken in hoeverre een wettelijk verbod op verschillende vormen van verticale integratie noodzakelijk en proportioneel is voor het borgen van de publieke belangen van kwaliteit, bereikbaarheid en betaalbaarheid in de zorg. De commissie is tot de conclusie gekomen dat een wettelijk verbod niet noodzakelijk en niet proportioneel is. De voornaamste argumenten daarbij zijn: Er is geen reden om aan te nemen dat het huidige toezichtkader niet toereikend is of niet adequaat wordt toegepast om de effecten van verticale integratie, waaronder de effecten op kwaliteit, bereikbaarheid en betaalbaarheid van de zorg, af te wegen; Het staat thans niet vast dat de concurrentie op de zorgverzekeringsmarkt en/of de concurrentie op de zorgverleningsmarkt dermate ineffectief is dat alle verticale integratie in zijn algemeenheid per saldo nadelig is voor consumenten (verzekerden en patiënten). Een verbod op verticale integratie in de zorg is dan ook niet doelmatig en snijdt de weg af naar verticale integratie die per saldo positief kan uitpakken voor de consument; Het is niet waarschijnlijk of aannemelijk dat verticale integratie de keuzevrijheid van consumenten onacceptabel beperkt. Bovendien zijn er verschillende wettelijke waarborgen die dat kunnen voorkomen; Een algemeen integratieverbod is niet effectief omdat het op diverse manieren is te ontwijken en omdat het de werkelijke problemen op de zorgmarkt niet aanpakt; Een verbod op verticale integratie tussen zorgverzekeraars en zorgaanbieders is onhaalbaar wegens strijd met de communautaire verdragsverplichtingen, in het bijzonder de bepalingen ten aanzien van vrij verkeer van kapitaal en van diensten, vrijheid van vestiging en schade verzekeringsrichtlijnen

Transcription profiling of Arabidopsis or Thlaspi caerulescens roots exposed to deficient, sufficient or excess zinc

A common reference model was used to design the microarray experiment, in which cDNA from T. caerulescens roots exposed to 100 uM (sufficient) zinc was used as the common reference. Every slide was always hybridized with the common reference sample and with a sample from one of the treatments (Arabidopsis or T. caerulescens exposed to deficient, sufficient or excess zinc). The common reference was labeled with the fluorescent dye Cyanine 3 (Cy3) and the treatment samples were labeled with Cyanine 5 (Cy5). As a quality control step we performed a dye-swap hybridization for one sample (from T. caerulescens roots exposed to sufficient zinc)

Transcription profiling of Arabidopsis or Thlaspi caerulescens roots exposed to deficient, sufficient or excess zinc

A common reference model was used to design the microarray experiment, in which cDNA from T. caerulescens roots exposed to 100 uM (sufficient) zinc was used as the common reference. Every slide was always hybridized with the common reference sample and with a sample from one of the treatments (Arabidopsis or T. caerulescens exposed to deficient, sufficient or excess zinc). The common reference was labeled with the fluorescent dye Cyanine 3 (Cy3) and the treatment samples were labeled with Cyanine 5 (Cy5). As a quality control step we performed a dye-swap hybridization for one sample (from T. caerulescens roots exposed to sufficient zinc)

Transcription profiling of Arabidopsis or Thlaspi caerulescens roots exposed to deficient, sufficient or excess zinc

A common reference model was used to design the microarray experiment, in which cDNA from T. caerulescens roots exposed to 100 uM (sufficient) zinc was used as the common reference. Every slide was always hybridized with the common reference sample and with a sample from one of the treatments (Arabidopsis or T. caerulescens exposed to deficient, sufficient or excess zinc). The common reference was labeled with the fluorescent dye Cyanine 3 (Cy3) and the treatment samples were labeled with Cyanine 5 (Cy5). As a quality control step we performed a dye-swap hybridization for one sample (from T. caerulescens roots exposed to sufficient zinc)

Politische Optionen im vollendeten Binnenmarkt

Der Prozess der europäischen Integration ist von einer fundamentalen Asymmetrie geprägt, die der amerikanische Rechtswissenschaftler Joseph Weiler (1981) als Dualismus von supranationalem europäischem Recht und intergouvernementaler europäischer Politik charakterisiert hat. Diese Beschreibung ist zutreffend, und Weiler hat wohl auch recht, wenn er den Politikwissenschaftlern vorwirft, dass sie sich viel zu lange auf die Analyse intergouvernementaler Verhandlungen in der Europäischen Gemeinschaft beschränkt und die richterrechtliche Durchsetzung einer dem nationalen Recht übergeordneten und unmittelbar geltenden europäischen Rechtsordnung nicht zur Kenntnis oder jedenfalls nicht ernst genug genommen hätten (Weiler 1994). Das Versäumnis ist vor allem deshalb gravierend, weil uns dadurch auch die politisch höchst bedeutsame Parallelität zwischen dem Weilerschen Dualismus und dem für Politologen geläufigeren Gegensatz zwischen „negativer“ und „positiver Integration“ (Tinbergen 1965/Taylor 1983) nicht deutlich werden konnte. Gemeint ist damit die Unterscheidung zwischen der zur Herstellung des freien Binnenmarktes notwendigen Beseitigung nationaler Handelshindernisse und Wettbewerbsbeschränkungen und einer positiv gestaltenden Politik der Europäischen Gemeinschaft