Nutrient Cycling and Retention Along a Littoral Gradient in a Dutch Shallow Lake in Relation to Water Level Regime

Littoral zones are characterized by gradients in depth and vegetation biomass, influencing nutrient retention capacity. A field experiment was conducted in a Phragmites australis dominated littoral zone to investigate nutrient retention and its effect on surface water quality. Measurements were done in mesocosms where water levels could be manipulated. Nutrient status was investigated along a gradient perpendicular to the shore during two growing seasons, one with a stable water level and one with a gradually decreasing water level. Nutrient concentrations in sediment, soil pore water and surface water were significantly lower in the vegetated than in the unvegetated zone. The negative correlations of nutrients in sediment and water, with nutrient contents of the vegetation suggest a direct effect of the vegetation. Nutrient uptake and biomass of the vegetation was higher in continuously flooded soils than in seasonally emerging sediments higher along the littoral gradient, probably due to the increased salinity in drained zones. Denitrification rate was highest in the unvegetated zone and was positively related to water level. Flooded littoral zones did result in a higher nutrient retention than drained zones. On small scale, for an optimal nutrient retention a fluctuating regime is not necessarily better suited than a stable water level, but on a larger scale it can substantially increase the width of the vegetated zone. It is important to optimize conditions for helophyte growth since the positive effect of vegetation on nutrient retention, at least at local scale, has been demonstrated in this study

Cell-wall polysaccharides play an important role in decay resistance of Sphagnum and actively depressed decomposition in vitro

Sphagnum-dominated peatlands head the list of ecosystems with the largest known reservoirs of organic carbon (C). The bulk of this C is stored in decomposition-resistant litter of one bryophyte genus: Sphagnum. Understanding how Sphagnum litter chemistry controls C mineralization is essential for understanding potential interactions between environmental changes and C mineralization in peatlands. We aimed to separate the effects of phenolics from structural polysaccharides on decay of Sphagnum. Wemeasured aerobic microbial respiration of different moss litter types in a lab. We used chemical treatments to step-wise remove the chemical compounds thought to be important in decay-resistance in three taxonomically distant moss genera. We also focused on the effect of Sphagnum-specific cell-wall pectin-like polysaccharides (sphagnan) on C and N mineralization. Removing polymeric lignin-like phenolics had only negligible effects on C mineralization of Sphagnum litter, but increased mineralization of two other bryophyte genera, suggesting a minor role of these phenolics in decay resistance of Sphagnum but a major role of cell-wall polysaccharides. Carboxyl groups of pectin-like polysaccharides represented a C-source in non-Sphagnum litters but resisted decay in Sphagnum. Finally, isolated sphagnan did not serve as C-source but inhibited C and N mineralization instead, reminiscent of the effects reported for phenolics in other ecosystems. Our results emphasize the role of polysaccharides in resistance to, and active inhibition of, microbial mineralization in Sphagnum-dominated litter. As the polysaccharides displayed decay-inhibiting properties hitherto associated with phenolics (lignin, polyphenols), it raises the question if polysaccharide- dominated litter also shares similar environmental controls on decomposition, such as temperature or nutrient and water availabilit

Regionale adaptatiestrategieën in Friese veenweidegebieden

Op basis van berekende (verlaagde) maaiveldhoogten in 2050 en 2100 heeft het waterschap berekend, met het grondwatermodel MIPWA, wat het effect zal zijn van de maaivelddaling op de grondwaterstanden in het veenweidegebied en de omgeving. Vooral in de zandgronden van de Friese Wouden zal de maaivelddaling kunnen leiden tot een forse grondwaterstandsdaling en dus verdroging. Daarnaast is in samenwerking met het waterschap een notitie gemaakt over de effecten van klimaatverandering en mogelijke adaptatiemaatregelen op de waterkwaliteit van het oppervlaktewater in Friesland

Nitrogen enrichment lowers Betula pendula green and yellow leaf stoichiometry irrespective of effects of elevated carbon dioxide.

Elevated carbon dioxide (C

Sulfaatbronnen in het Hollandse veenlandschap

De sulfaatbalansen van perceel, sloot en polder zijn nauw met elkaar verweven. Er bestaat onduidelijkheid over de effecten van sulfaat op de waterkwaliteit en over het relatieve belang van verschillende bronnen van sulfaat in het Hollands-Utrechtse veenlandschap. Deze studie laat zien dat oxidatie van het gebiedseigen veen meestal de belangrijkste bron is en dat de veenpolders netto exporteurs zijn van sulfaat. Over het algemeen zijn de sulfaatconcentraties in het oppervlaktewater van het laagveengebied vrij hoog. Dit heeft een verarmende invloed op de watervegetatie

Natte natuur in een schoon landschap : de ecologische functies van wetlands

Waterstanden zijn in ons land altijd van groot belang geweest. Lange tijd werden zij dagelijks via de radio omgeroepen. Tegenwoordig zijn zij op elk moment van de dag via het internet beschikbaar. Vandaag lopen zij als een rode draad door mijn verhaal. Onmiskenbaar begint duidelijk te worden wat in de wetenschap al enkele tientallen jaren is onderkend: het klimaat op onze planeet is bezig drastisch te veranderen. Het ene na het andere warmterecord wordt gebroken, gletsjers smelten af en overal op aarde zijn er vaker zowel zeer natte als zeer droge perioden. Berichten over overstromingen met een ontwrichtende invloed op menselijke activiteiten langs de rivieren van de wereld beginnen gemeengoed te worden. Ook in ons eigen land beginnen deze veranderingen zich af te tekenen. Hoge waterstanden in de grote rivieren hebben in de negentiger jaren in Midden-Nederland bijna tot een ramp geleid. Dit heeft ons Nederlanders weer diep doordrongen van de kwetsbaarheid van ons bestaan achter de dijk. In onze dagelijkse beslommeringen vergeten we maar al te gemakkelijk dat de helft van ons grondgebied meters onder zeeniveau ligt